IBPP4/443-165/14/PK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 kwietnia 2014 r. (data wpływu 16 kwietnia 2014 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie korekty wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 kwietnia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie korekty wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca 17 stycznia 2011 r. zawarł wraz z A.C.P.sp.z o.o. (dalej "A. P") jako liderem konsorcjum oraz A. B. D. AG (dalej "A. B.") umowę konsorcjum (dalej "Umowa Konsorcjum") dotyczącą wspólnego wykonania zamówienia publicznego pod nazwą "..." (dalej "Projekt"). Projekt był realizowany na podstawie umowy zawartej przez członków konsorcjum z Miastem z 18 marca 2011 r., nr ZP.272.5.2011 (dalej "Umowa z Miastem"). Zgodnie z § 2.1. Umowy Konsorcjum, konsorcjum gwarantuje należyte wykonanie Projektu, a strony Umowy Konsorcjum odpowiadają wobec Miasta solidarnie i wspólnie. Na podstawie § 2.2. Umowy Konsorcjum, w przypadku kosztów powstałych dla którejkolwiek ze stron, zgodnie z zasadą odpowiedzialności solidarnej, strona ta jest uprawniona do roszczenia odszkodowawczego od strony, która odpowiada za powstałe roszczenia. Następnie A. P jako lider konsorcjum podpisał umowę i złożył zamówienie w firmie O. A. P. GmbH... (dalej "O. GmbH") na dostawę urządzeń na basen na ogólną kwotę 403 750 EURO. Część z tych urządzeń została wcześniej dostarczona i rozliczona przez firmę A. P.

Po ogłoszeniu upadłości firm A. B. (19 czerwca 2013 r.) i A. P (26 czerwca 2013 r.) i rozwiązaniu umowy konsorcjum Wnioskodawca przejął samodzielnie dokończenie Projektu na mocy porozumienia z Miastem z 29 sierpnia 2013 r. (dalej "Porozumienie z Miastem") i podpisał również z firmą O. GmbH porozumienie w sprawie dostarczenia pozostałych urządzeń na basen.

Wartość tych dostarczonych dla Wnioskodawcy urządzeń wyniosła ogółem 223 531,64 EURO (na taką sumę zostały wystawione faktury w X i XI/2013 przez O. GmbH i taką wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów została wykazana w deklaracjach podsumowujących VAT UE oraz deklaracjach VAT-7).

Jednak rozliczenie finansowe tych dostaw wyglądało inaczej, bowiem Wnioskodawca faktycznie zapłacił kwotę 163 531,64 EURO, a kwota 60 000 EURO, na podstawie porozumienia Wnioskodawcy z 26 września 2013 r. zawartego z A. P i A. B. reprezentowanych przez syndyka, została zaliczona na poczet dostaw urządzeń dla Wnioskodawcy z zaliczki wcześniej wpłaconej przez A. P. Dodatkowo, firma O. GmbH zdecydowała się zwrócić A. P kwotę 29 412,65 EUR i zwolnić ją od zobowiązań z tytułu zawartej umowy na dostawę. Wnioskodawca przejął natomiast wszelkie obowiązki wynikające ze wspomnianej umowy na siebie i od tego momentu relacje gospodarcze odbywały się w stosunkach Wnioskodawca - O. GmbH.

Następnie, po dokonanych dostawach dla Wnioskodawcy, firma O. GmbH wystawiła na dzień 31 grudnia 2013 r. trzy noty uznaniowe na łączną kwotę 223 531,64 EURO i jednocześnie wystawiła Wnioskodawcy nową fakturę na kwotę 163 531,64 EURO (noty i faktura wpłynęły w dniu 6 lutego 2014 r.), a więc na kwotę niższą o wspomniane 60 000 EUR.

Po otrzymaniu tych dokumentów Wnioskodawca pomniejszył poleceniem księgowania koszty uzyskania przychodów w roku 2013 o kwotę 60 000 EUR przeliczoną wg właściwego kursu na polskie złote oraz dokonała w lutym 2014 r. korekt wartości wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów w deklaracji VAT UE oraz deklaracji VAT-7 poprzez ich zmniejszenie o kwotę 60 000 EURO (ponieważ korekta dotyczy ceny towaru i należy ją wykazać w miesiącu otrzymania not uznaniowych)

W związku z powyższym zadano pytanie:

Czy dokonanie korekty deklaracji VAT-7 i VAT UE za miesiąc luty 2014 r. było w przedstawionym stanie faktycznym działaniem zgodnym z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (wedle jej brzmienia na 31 grudnia 2013 r., dalej "u.p.t.u."), podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem natomiast jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie natomiast z art. 86 ust. 1 u.p.t.u., w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi zaś m.in. suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika: z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a u.p.t.u.).

Mając na uwadze powyższe przepisy, należy stwierdzić, iż kwotą należną od Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży przez O. GmbH urządzeń do basenu była kwota 163 531,64 EURO, a nie 223 531,64 EURO, gdyż Wnioskodawca była zobowiązany zapłacić na rzecz O. GmbH tylko kwotę 163 531,64 EURO.

Warto w tym miejscu wspomnieć też o przepisie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. b u.p.t.u., który mówi, że kwotą podatku naliczonego jest także suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), Jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego. Mając na uwadze ten przepis, należy stwierdzić, ze Wnioskodawca nie otrzymał faktury potwierdzającej dokonanie zaliczki, gdyż taką fakturę otrzymało zapewne A. P i w związku z tym (potencjalnie) odliczyło od podatku należnego, podatek VAT naliczony przy zaliczce.

W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT od kwoty 163 531,64 EURO, a nie od kwoty 223 531,64 EURO, gdyż w przeciwnym wypadku podatek zostałby odliczony od części tej kwoty (tekst jedn.: 60 000 EUR) dwukrotnie - przez Wnioskodawcę i przez A. P.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca zachował się prawidłowo z punktu widzenia przepisów u.p.t.u. poprzez dokonanie korekty wartości wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów za luty 2014 w deklaracji VAT UE oraz deklaracji VAT-7, poprzez zmniejszenie wykazanych kwot WNT o kwotę 60 000 EURO.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie informuje się, że niniejszą interpretacje wydano na podstawie stanu prawnego obowiązującego w IV kwartale 2013 r. tj. w okresie w którym miały miejsce opisane we wniosku zdarzenia.

Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy, przez towar rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Podatnikami, na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W świetle art. 9 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

Stosownie art. 29 ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W myśl art. 31 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić. Przy ustalaniu podstawy opodatkowania, o której mowa w ust. 1, przepis art. 29 ust. 4 stosuje się odpowiednio (art. 31 ust. 3 ustawy).

Z kolei art. 29 ust. 4 ustawy stanowi, że podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Zasadą generalną, określoną w art. 31 ust. 1 jest, że podstawą opodatkowania w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić. Ustawodawca nie określił co należy rozumieć pod pojęciem "jaką nabywający jest obowiązany zapłacić". Niemniej mając na uwadze, że art. 83 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej z dnia 2006-11-28 (Dz. Urz.UE.L 2006 Nr 347, str. 1) przewiduje, że podstawa opodatkowania w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów powinna zostać określona w sposób analogiczny do podstawy opodatkowania w przypadku transakcji krajowych, to należy uznać iż kwota, którą nabywca jest obowiązany zapłacić, oznacza całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej.

Jak wynika z wniosku wartość dostarczonych dla Wnioskodawcy urządzeń wyniosła ogółem 223 531,64 EURO i taką wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów została wykazana w deklaracjach podsumowujących VAT UE oraz deklaracjach VAT-7. Jednak Wnioskodawca faktycznie zapłacił kwotę 163 531,64 EURO, a kwota 60 000 EURO, została zaliczona na poczet dostaw urządzeń dla Wnioskodawcy z zaliczki wcześniej wpłaconej przez A. P. Następnie, po dokonanych dostawach dla Wnioskodawcy, firma O. GmbH wystawiła na dzień 31 grudnia 2013 r. trzy noty uznaniowe na łączną kwotę 223 531,64 EURO i jednocześnie wystawiła Wnioskodawcy nową fakturę na kwotę 163 531,64 EURO (noty i faktura wpłynęły w dniu 6 lutego 2014 r.), a więc na kwotę niższą o wspomniane 60 000 EUR. Dodatkowo, firma O. GmbH zdecydowała się zwrócić A. P kwotę 29 412,65 EUR i zwolnić ją od zobowiązań z tytułu zawartej umowy na dostawę.

Z opisu sprawy wynika więc, że wartość dostarczonych Wnioskodawcy urządzeń wynosiła 223 531, 64 EURO. Zatem taką kwotę Wnioskodawca był zobowiązany zapłacić. Faktu tego nie zmienia to, że na poczet tego zobowiązania dostawca zaliczył kwotę 60 000 EURO wpłacone przez inny podmiot, bowiem zaliczenie to nastąpiło na skutek porozumienia zawartego przez Wnioskodawcę z tym podmiotem

W myśl art. 99 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133. W poz. 23 oraz 24 deklaracji VAT-7 (VAT-7K) stosownie do objaśnień zawartych w załączniku nr 4 do rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług z dnia 18 marca 2013 r. (Dz. U. z 2013 r. poz. 394) - wykazuje się wartość nabycia wewnątrzwspólnotowego oraz wartość podatku należnego od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację (art. 81 § 1Ordynacji podatkowej).

Zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej - zwane dalej "informacjami podsumowującymi".

W przypadku stwierdzenia jakichkolwiek błędów w złożonych informacjach podsumowujących podmiot, który złożył informację podsumowującą, jest obowiązany złożyć niezwłocznie korektę błędnej informacji podsumowującej (art. 101 ustawy).

Mając na uwadze, że Wnioskodawca w deklaracjach VAT oraz w informacjach podsumowujących za okres, w której był zobowiązany wykazać przedmiotowe wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, wykazał kwotę z pierwotnej faktury, czyli kwotę jaką nabywca winien zapłacić to brak jest podstaw do korekty zarówno deklaracji jak i informacji podsumowującej, albowiem jest to kwota, która winna być wykazana w deklaracjach VAT oraz w informacjach podsumowujących.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 4 lit. c ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9.

Ww. przepisy przewidują możliwość odliczenia podatku wynikające z wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w takim zakresie w jakim towary te są wykorzystywane do działalności opodatkowanej. Co ważne kwota podlegającą odliczeniu nie jest kwotą wynikająca z faktur otrzymanych od kontrahentów unijnych ale kwota faktycznej należności. Zatem Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku należnego wynikającego z kwoty należnej dostawcy urządzeń nabytych przez Wnioskodawcę niezależnie od tego który podmiot za to nabycie zapłacił.

Odnosząc się do uwagi Wnioskodawcy, że A. P (potencjalnie) odliczyło od podatku należnego, podatek VAT naliczony przy zaliczce to trzeba zauważyć, że w związku z faktem, iż A. P nie dokonało wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na poczet którego zapłacono zaliczkę to zaliczka ta nie zrodziła ani obowiązku podatkowego (w konsekwencji obowiązku naliczenia podatku) ani też prawa do odliczenia podatku, a ewentualne wykazanie przez A. P w deklaracji tej zaliczki i odliczenie podatku z tym związane winno być skorygowane.

Na marginesie należy zauważyć, że przywołany przez Wnioskodawcę art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy zgodnie z którym kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego nie znajduje zastosowania w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Jak wskazano powyżej odliczenie z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów reguluje art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c ustawy, a przywołany przez Wnioskodawcę przepis reguluje kwestie odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach zaliczkowych związanych z transakcjami krajowymi, czyli nie będącymi przedmiotem opisanej sytuacji.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.