IBPP4/443-162/13/LG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2013 r. (data wpływu 22 stycznia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie wypełnienia dokumentu dostawy wyrobów węglowych - jest prawidłowe.

W dniu 22 stycznia 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie wypełnienia dokumentu dostawy wyrobów węglowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo Wielobranżowe "X" A.B. jako pośredniczący podmiot węglowy i prowadzi sprzedaż węgla kamiennego o kodzie CN 2701 ze swojego składu opału położonego w..., przy ulicy... oraz..., przy ul.... Sprzedaż węgla ma charakter zarówno hurtowy, jak i detaliczny. Dokumenty dostawy są wystawiane komputerowo i odpowiadają wzorowi zamieszczonemu w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentów dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy. Często zdarza się że węgiel sprzedawany jest podmiotom korzystającym ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym bezpośrednio na prowadzonych składach węgla. Wówczas w dokumencie dostawy wyrobu węglowego jako miejsce odbioru wpisywane jest miejsce położenia składu z którego towar wydawany jest bezpośrednio klientowi. Odbiór węgla następuje wówczas transportem własnym kupującego. Dokument dostawy wystawiany jest w czterech egzemplarzach.

Dodatkowo występuje także możliwość dostawy węgła bezpośrednio do klienta samochodami należącymi do firmy Wnioskodawcy. Wówczas odbiór węgla przez kupującego następuje w miejscu zamieszkania lub miejscu określonym w polu 11 dokumentu dostawy. Dokument dostawy wystawiany jest również w czterech egzemplarzach.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku, gdy odbiór sprzedanych wyrobów węglowych następuje u klienta, w sytuacji gdy firma Wnioskodawcy świadczy równocześnie usługę transportu opału, prawidłowym jest że dokument dostawy (wieziony w dwóch kopiach) jest podpisywany na jednej kopii, która pozostaje u klienta w miejscu faktycznego odbioru wyrobów węglowych (pole 11 dokumentu dostawy) i jedną kopię kierowca dostarcza do prowadzącego skład.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010 r. wynika, że w sytuacji nabycia wyrobów węglowych przez inne podmioty pośredniczące lub też podmioty korzystające ze zwolnienia na podstawie art. 31a ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym niezależnie od stosowanego trybu wystawiania dokumentów dostawy i ich ilości (co do zasady winny być cztery egzemplarze) podmioty dokonujące nabycia są zobowiązane do potwierdzenia na dokumencie dostawy odbioru wyrobów węglowych. Ponadto przepis § 2 ust. 6a pkt 2 rozporządzenia wskazuje na konieczność przesłania przez odbiorcę wyrobów węglowych podmiotowi który taki dokument wystawił podpisanej kopii. Pośredniczący podmiot węgłowy ujmuje w dokumencie dostawy przeznaczenie wyrobów węglowych uprawniające go do zastosowania zwolnienia od akcyzy. Dokument ten służy zarówno udokumentowaniu przeznaczenia wyrobów węgłowych, jak i potwierdzenia ich dostarczenia do podmiotu, który je dobiera. Ostateczne stwierdzenie odbioru wyrobów węgłowych następuje w dacie potwierdzenia tego faktu przez nabywcę czyli w dacie wskazanej w polu 14 dokumentu dostawy. W prezentowanym w pytaniu stanie faktycznym moja firma dostarcza wyroby węglowe własnym transportem bezpośrednio do klienta (korzystającego ze zwolnienia) i tam następuje faktyczny odbiór towaru. Na składzie samochód zostaje załadowany i wystawione zostają dokumenty dostawy. Po dostarczeniu węgla do odbiorcy jedna jego kopia zostaje podpisana, przy czym podpisaną zabiera kierowca i dostarcza do dokumentów związanych z dostawą gromadzonych na składzie. W opinii Wnioskodawcy w analizowanym przypadku, gdy firma Wnioskodawcy dodatkowo świadczy usługi transportowe, wyroby węglowe należy uznać za dostarczone na rzecz klienta w miejscu oznaczonym w polu 11 (adres miejsca odbioru wyrobów węglowych), które w większości przypadków jest miejscem zamieszkania kontrahenta. Tutaj bowiem następuje faktyczny odbiór wyrobów węglowych przez podmiot zwolniony, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym.

W związku z powyższym, w opinii Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży węgla finalnemu odbiorcy, w sytuacji kiedy firma Wnioskodawcy sprzedaje go finalnemu odbiorcy i towar przemieszczany jest bezpośrednio ze składu do ostatecznego nabywcy samochodami należącymi do firmy Wnioskodawcy i dodatkowo świadczona jest usługa transportu opału miejsce dostawy jest zawsze miejsce wskazane w polu 11 dokumentu dostawy czyli adres miejsca zamieszkania klienta. Tutaj bowiem następuje rzeczywiste wydanie i odbiór wyrobów węglowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwana dalej ustawą określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą" wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu tymi wyrobami, a także oznaczanie ich znakami akcyzy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, za wyroby akcyzowe uważa się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy określone w załączniku nr 1 do ustawy, przy czym wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 tego załącznika są wyrobami węglowymi.

W poz. 19 ww. załącznika pod kodem ex CN 2701 wymieniono węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, w pozycji 20 pod kodem ex CN 2702 węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych, natomiast w poz. 21 pod kodem CN ex 2704 00 koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. Stosownie do objaśnień do załącznika nr 1 do ustawy, ex - dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Dodatkowo należy zwrócić uwagę na pojęcie "sprzedaży wyrobów węglowych", o którym mowa w art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy.

I tak, w myśl art. 9a ust. 2 ustawy, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

Na podstawie art. 31a ust. 2 ustawy zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane:

Natomiast w myśl art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy, pośredniczącym podmiotem węglowym jest podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju, dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, podlegających zwolnieniu od akcyzy.

Stosownie do art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2.

W myśl art. 31a ust. 3 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

Przedmiotem wniosku jest kwestia, czy Wnioskodawca prawidłowo wypełnia pole nr 11 dokumentu dostawy w sytuacji kiedy węgiel jest dostarczany ze składu opału do klienta samochodem Wnioskodawcy.

Rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy z dnia 30 sierpnia 2010 r. (Dz. U. Nr 160, poz. 1075 z późn. zm.), zwane dalej rozporządzeniem, określa m.in. wzór i sposób stosowania dokumentu dostawy wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, zwanych dalej "wyrobami zwolnionymi", w tym w przypadku, o którym mowa w art. 42 ust. 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, zwanej dalej "ustawą", oraz podmioty, które wystawiają dokument dostawy.

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 5 lit. a rozporządzenia, dokument dostawy jest wystawiany przez pośredniczący podmiot węglowy - w przypadku przemieszczania sprzedanych przez niego wyrobów węglowych do pośredniczącego podmiotu węglowego lub podmiotu korzystającego ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy.

W myśl § 2 ust. 11 ww. rozporządzenia wzór dokumentu dostawy dla wyrobów węglowych określa załącznik nr 1a do rozporządzenia.

Zgodnie ze wzorem dokumentu dostawy rubryka 11 jest przeznaczona do wpisywania adresu miejsca odbioru wyrobów węglowych, a zgodnie z objaśnieniem nr 5, jest to adres miejsca, w którym następuje odbiór wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot zwolniony, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym.

Przepisy ustawy i rozporządzenia, jak też wyjaśnienia do wzoru dokumentu dostawy wyrobów węglowych będącego załącznikiem nr 1a do rozporządzenia - nie zawierają definicji miejsca odbioru, czy też samego odbioru. Brak jest więc jakichkolwiek przesłanek, aby traktować to pojęcie inaczej, niż w sposób ugruntowany i przyjęty na gruncie prawa cywilnego. W świetle zasad przyjętych na tle art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), wydanie rzeczy oznacza przeniesienie ich posiadania przez sprzedającego, natomiast ich odbiór - uzyskanie tego posiadania przez kupującego.

Reasumując, w przedmiotowej sprawie, w polu 11 dokumentu dostawy, tj. w pozycji przeznaczonej do umieszczania adresu miejsca odbioru wyrobów węglowych przez podmiot zwolniony, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, a więc w sytuacji gdy Wnioskodawca w wyniku sprzedaży dokonuje własnym transportem dowozu towaru - węgla ze swojego składu do klienta, który dokonał jego zakupu, wpisywane winno być faktyczne miejsce odbioru węgla przez tego klienta.

Mając powyższe na uwadze za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy dotyczące wypełniania pola nr 11 dokumentu dostawy w sytuacji, gdy węgiel jest dostarczany przez Wnioskodawcę do klienta, tj. wpisywania w miejscu odbioru wyrobów węglowych adresu klienta, tj. adresu faktycznego (rzeczywistego) jego odbioru, tj. np. miejsce zamieszkania klienta, który dokonał zakupu.

Ponadto informuje się, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie pytania nr 2 wniosku ORD-IN.

Natomiast w części dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie pytania nr 1 wniosku ORD-IN zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.