IBPP4/443-1605/10/AZ - Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub ubiegania się o jego zwrot w związku z realizacją projektu inwestycyjnego dotyczącego budowy kanalizacji sanitarnej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 2 lutego 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP4/443-1605/10/AZ Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub ubiegania się o jego zwrot w związku z realizacją projektu inwestycyjnego dotyczącego budowy kanalizacji sanitarnej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 grudnia 2009 r. (data wpływu 10 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub ubiegania się o jego zwrot w związku z realizacją projektu inwestycyjnego dotyczącego budowy kanalizacji sanitarnej dla gminy Ch. - etap C - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 grudnia 2009 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub ubiegania się o jego zwrot w związku z realizacją projektu inwestycyjnego dotyczącego budowy kanalizacji sanitarnej dla gminy Ch. - etap C.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina ma otrzymać dofinansowanie z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego projektu inwestycyjnego dotyczącego budowy kanalizacji sanitarnej dla Gminy Ch. - etap C. W kosztach inwestycji Gmina chciałaby ująć podatek VAT w całości jako koszt kwalifikowany i wykazać go w budżecie projektu jako wydatek kwalifikowany podlegający refundacji.

Po zrealizowaniu przedsięwzięcia Gmina nie będzie operatorem kanalizacji i nie będzie pobierać opłat od użytkowników indywidualnych, gdyż brane są pod uwagę dwa warianty:

1.

składniki majątku zostaną przekazane na podstawie umowy użyczenia Spółce z o.o. z 100 % udziałem gminy,

2.

najpierw nastąpi udostępnienie składników majątku na podstawie umowy użyczenia (np. na okres 5 lat), a następnie przekazanie aportem spółce, o której mowa wyżej.

Ww. Spółka o.o. będzie operatorem i pobierać będzie opłaty od indywidualnych użytkowników.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Gminie realizującej projekt przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub ubiegania się o jego zwrot.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikom podatku VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie jakim nabywane towary i usługi wykorzystywane są do wykonywanie czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

We wszystkich dwóch wariantach warunek określony w art. 86 ust. 1 nie zostanie zachowany, a więc Gmina nie będzie miała możliwości dokonywania odliczenia podatku VAT. Zatem wydatek ten będzie kosztem kwalifikowanym do refundacji ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej: ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl postanowień art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, iż ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia - jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas - po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych - odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji "zamiaru" wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć dokonując tych czynności.

W opisanym zdarzeniu przyszłym wskazano, iż Gmina ma otrzymać dofinansowanie z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego projektu inwestycyjnego dotyczącego budowy kanalizacji sanitarnej dla Gminy Ch. - etap C. Po zrealizowaniu przedsięwzięcia Gmina nie będzie operatorem kanalizacji i nie będzie pobierać opłat od użytkowników indywidualnych, gdyż brane są pod uwagę dwa warianty:

1.

składniki majątku zostaną przekazane na podstawie umowy użyczenia Spółce z o.o. z 100 % udziałem gminy,

2.

najpierw nastąpi udostępnienie składników majątku na podstawie umowy użyczenia (np. na okres 5 lat), a następnie przekazanie aportem spółce, o której mowa wyżej.

Ww. Spółka o.o. będzie operatorem i pobierać będzie opłaty od indywidualnych użytkowników.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Z treści wniosku wynika, iż kanalizacja sanitarna, bezpośrednio po wybudowaniu zostanie przekazana na podstawie umowy użyczenia Spółce z o.o., która będzie operatorem i pobierać będzie opłaty od indywidualnych użytkowników. Powyższe oznacza, iż Gmina nie będzie wykorzystywała powstałego mienia do świadczenia usług w zakresie gospodarki sanitarnej, tym samym nie będzie uzyskiwała obrotu opodatkowanego podatkiem VAT z tego tytułu.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Nieodpłatna dostawa towarów oraz nieodpłatne świadczenie usług, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, za wyjątkiem ściśle określonych sytuacji, wskazanych w art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Przekazanie wytworzonego w ramach realizacji projektu majątku do prowadzenia działalności przedsiębiorstwu komunalnemu, na podstawie umowy nieodpłatnego użyczenia jest nieodpłatnym świadczeniem usług.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT za odpłatne świadczenie usług uznaje się także wszelkie nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami w całości lub w części.

Z powyższego wynika, iż nie ma podstaw do opodatkowania usług świadczonych wprawdzie nieodpłatnie, lecz w związku z prowadzeniem przez podatnika przedsiębiorstwa.

W myśl cytowanych powyżej przepisów o samorządzie gminnym, zadania z zakresu kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych tj. w tym przypadku budowa kanalizacji sanitarnej oraz jej wykorzystanie w celu wykonywania tych zadań, należą do zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego.

Oznacza to, że czynność przekazania obiektu podmiotowi, który te zadania także będzie wykonywał, jest czynnością związaną z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a tym samym niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Podsumowując, przekazanie składników majątku na podstawie umowy użyczenia Spółce z o.o. z 100 % udziałem gminy, jak również udostępnienie składników majątku na podstawie umowy użyczenia jako nieodpłatne świadczenie usług nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak wskazano powyżej najistotniejszym warunkiem umożliwiającym czynnemu podatnikowi podatku VAT realizację prawa do odliczenia jest związek dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Jednocześnie oceny czy związek ten istnieje lub będzie istniał w przyszłości należy dokonać w momencie realizowania zakupów zgodnie z wskazaną powyżej zasadą odliczenia niezwłocznego, istotny jest bowiem zamiar z jakim dokonywany jest zakup towaru lub usługi w chwili nabycia.

W omawianej sprawie, Wnioskodawca zakłada, iż wybudowana kanalizacja po wybudowaniu (we wszystkich wariantach) będzie przekazana na podstawie umowy użyczenia, tzn. że będzie wykorzystywana do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu.

W konsekwencji w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania cytowany na wstępie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, bowiem jak już wskazano wyżej, obniżenie podatku należnego o podatek naliczony możliwe jest tylko gdy występuje bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Z uwagi na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, Gminie nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją projektu inwestycyjnego dotyczącego budowy kanalizacji sanitarnej dla gminy Ch. - etap C.

Wnioskodawca wskazuje, iż w drugim wariancie przewiduje możliwość wniesienia wytworzonych składników majątku aportem do Sp. z o.o.

Należy zauważyć, iż czynność wniesienia aportem środków trwałych co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatna dostawa towarów. Nie jest jednak powiedziane, iż czynność wniesienia aportem zawsze będzie czynnością opodatkowaną, bowiem np. w przypadku budynków, budowli lub ich części czynność ta może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ustawy o VAT. Należy zatem każdorazowo, indywidualnie rozpatrzyć sposób jej opodatkowania (właściwa stawka podatku VAT, zwolnienie od podatku VAT lub wyłączenie z opodatkowania).

W świetle powyższego w momencie wniesienia przedmiotowych składników majątkowych aportem należy przeanalizować sposób opodatkowania, bowiem w przypadku zmiany wykorzystania powstałego w wyniku realizacji projektu mienia, zmianie ulegnie również prawo do odliczenia podatku VAT.

Przeznaczenie wytworzonych środków trwałych do wykonywania czynności opodatkowanych stwarza możliwość odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie towarów i usług zakupionych do wytworzenia tych środków trwałych, który nie został odliczony przy ich nabyciu.

W świetle powyższego należy mieć na uwadze uregulowania wynikające z przepisów art. 91 ustawy o VAT, które mogą znaleźć zastosowanie w przypadku zmiany przeznaczenia powstałego w ramach realizacji projektu mienia.

Stosownie do art. 91 ust. 7 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi, należy odpowiednio stosować przepisy art. 91 ust. 1-6 stanowiące o dokonaniu korekty podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 91 ust. 1-3 ustawy o VAT po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4 a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Z powyższych przepisów wynika, iż w zależności od wartości środków trwałych (nieruchomości), korekta podatku naliczonego może być dokonywana przez okres pięciu lub dziesięciu lat.

Jednakże mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego, w oparciu o wskazane wyżej przepisy prawa, stwierdzić należy, iż ze względu na brak związku dokonanych zakupów z czynnościami opodatkowanymi w chwili dokonywania tych zakupów w obydwu przedstawionych przez Wnioskodawcę wariantach, Gminie nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającą z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z przedmiotową inwestycją. Tym samym Gmina nie będzie miała prawa do otrzymania z tego tytułu zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

Nie mniej jednak w przypadku zmiany przeznaczenia powstałego w wyniku realizacji mienia należy mieć na uwadze przepisy art. 91 ust. 7 ustawy o VAT.

Ponadto należy zaznaczyć, iż w przedmiotowej sprawie nie znajdą również zastosowania uregulowania § 21 ust. 1 i 2 obowiązującego od dnia 1 stycznia 2010 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1719), zgodnie z którymi zarejestrowanym podatnikom, którzy dokonują nabycia towarów i usług lub importu towarów za środki finansowe bezpośrednio im przekazane na odrębny rachunek bankowy, na którym są ulokowane wyłącznie środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o których mowa w § 7 ust. 3 i 4, przysługuje zwrot podatku naliczonego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl