IBPP4/443-157/12/LG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2012 r. (data wpływu 29 marca 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 1 czerwca 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych jest:

* prawidłowe - w części dotyczącej zużycia wyrobów węglowych przez Wnioskodawcę w procesach mineralogicznych,

* nieprawidłowe - w części dotyczącej zużycia wyrobów węglowych do ogrzewania pomieszczeń socjalno-biurowych.

W dniu 29 marca 2012 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych zużywanych w procesach mineralogicznych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 1 czerwca 2012 r., będący odpowiedzią na wezwanie z dnia 25 maja 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą - produkcję cegieł, dachówek i materiałów budowlanych, z wypalanej gliny. Wyroby węglowe zużywane są do wypalania cegieł oraz innych wyrobów ceramicznych ceramiki budowlanej.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku z dnia 1 czerwca 2012 r. Wnioskodawca doprecyzował, że jest producentem materiałów budowlanych, wypalanych z gliny, tj. cegieł, pustaków stropowych, pustaków ściennych. Glinę pozyskuje z własnego złoża. Po jej wydobyciu, uformowaniu i wysuszeniu półproduktów następuje proces wypalania, do którego zużywa się węgiel o kodzie CN 2701. Jest to proces mineralogiczny określany pod kodem podsekcji DI 26, numerem 26.40Z.

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą zakupiony węgiel Wnioskodawca zużywa w procesach mineralogicznych oraz w niewielkiej ilości do ogrzewania pomieszczeń socjalno-biurowych (około 2 tony rocznie).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może zastosować zwolnienie od akcyzy wyrobów węglowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, wyroby węglowe korzystają ze zwolnienia od akcyzy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

* prawidłowe - w części dotyczącej zużycia wyrobów węglowych przez Wnioskodawcę w procesach mineralogicznych,

* nieprawidłowe - w części dotyczącej zużycia wyrobów węglowych do ogrzewania pomieszczeń socjalno-biurowych.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i pkt 1a ustawy, za wyroby akcyzowe uważa się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy, przy czym wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 tego załącznika są wyrobami węglowymi.

W poz. 19 ww. załącznika pod kodem ex CN 2701 wymieniono węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, w poz. 20 pod kodem ex CN 2402 wymieniono węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych, natomiast w poz. 21 pod kodem CN ex 2704 00 koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. Stosownie do objaśnień do załącznika nr 1 do ustawy, ex - dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.

W myśl art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Przy czym w myśl art. 9a ust. 2 ustawy, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

Zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy:

Ponadto stosownie do art. 31a ust. 3 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a) ustawy, podmiotem zużywającym jest podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

W myśl art. 31a ust. 2 pkt 7 zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej; procesy mineralogiczne oznaczają procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26"produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych" w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz. Urz. UE L 293 z 24 października 1990 r., str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z późn. zm.).

Stosownie zaś do przepisów art. 31a ust. 4-7 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych. Ewidencja może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. Ewidencja powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości otrzymanych wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania, oraz informacje o dokumentach dostawy i kodzie CN wyrobów węglowych. Ewidencja, oraz dokument dostawy powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencja została sporządzona, a dokument dostawy potwierdzony przez odbiorcę.

Szczegółowy zakres danych, jakie powinna zawierać ewidencja wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy oraz sposób jej prowadzenia został określony w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz. U. Nr 160, poz. 1075 z późn. zm.).

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą - produkcję cegieł, dachówek i materiałów budowlanych. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest zużycie wyrobów węglowych w procesach mineralogicznych. Wnioskodawca zużywa wyroby węglowe o kodzie CN 2701 do wypaleń cegieł oraz innych wyrobów ceramicznych ceramiki budowlanej wyprodukowanych z gliny. Jest to proces mineralogiczny określany pod kodem podsekcji DI 26, numerem 26.40Z.

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą zakupiony węgiel Wnioskodawca zużywa w procesach mineralogicznych oraz w niewielkiej ilości do ogrzewania pomieszczeń socjalno-biurowych (około 2 tony rocznie).

Biorąc pod uwagę opis zawarty we wniosku oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że Wnioskodawca będzie mógł skorzystać ze zwolnienia wyrobów węglowych zużywanych w procesach mineralogicznych, pod warunkiem prowadzenia ewidencji o której mowa w art. 31a ust. 4-7 ustawy.

Natomiast zużycie wyrobów węglowych przez Wnioskodawcę w zakresie działalności nie objętej procesami mineralogicznymi (np. zużywane do ogrzania pomieszczeń socjalno-biurowych) nie korzysta ze zwolnienia z akcyzy, gdyż zużycie to nie mieści się w zakresie zwolnienia o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 7 ustawy.

Tym samym Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia z podatku akcyzowego w stosunku do węgla zużywanego w procesie mineralogicznym. Natomiast wyroby węglowe zużywane do ogrzania pomieszczeń socjalno-biurowych Wnioskodawca winien zakupić z zapłaconą akcyzą.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za:

* prawidłowe - w części dotyczącej zużycia wyrobów węglowych przez Wnioskodawcę w procesach mineralogicznych,

* nieprawidłowe - w części dotyczącej zużycia wyrobów węglowych do ogrzewania pomieszczeń socjalno-biurowych.

Jednocześnie tut. organ podkreśla, iż w myśl wcześniej powołanego art. 9a ust. 1 pkt 6, użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych, jest przedmiotem opodatkowania akcyzą.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.