IBPP4/443-1560/09/AZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 listopada 2009 r. (data wpływu 2 grudnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 lutego 2010 r. (data wpływu 9 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zakupu kasy fiskalnej - jest prawidłowe.

W dniu 2 grudnia 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zakupu kasy fiskalnej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 lutego 2010 r. (data wpływu 9 lutego 2010 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP4/443-1560/09/AZ z dnia 20 stycznia 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca założył firmę (rozpoczęcie działalności 1 grudnia 2009 r.), która będzie się zajmować przewozem osób niepełnosprawnych. Wnioskodawca będzie świadczył usługi wyłącznie na rzecz firm, a więc przedsiębiorstw, nie dla osób fizycznych. Planuje podpisać umowy z firmami i organizacjami, które chcą dowozić osoby niepełnosprawne do swoich ośrodków, na różne zajęcia, obozy itp. Wnioskodawca jest przekonany, że nie przekroczy limitów uprawniających do zwolnienia, ani tego, o którym mowa w art. 113 ustawy o VAT (sprzedaż opodatkowana na 2009 r. 50.000,00 PLN liczona proporcjonalnie), ani limitu o którym mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 19 grudnia 2008 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących § 3 punkt 4 (zwolnienie z ewidencjonowana przy pomocy kasy fiskalnej 40.000,00 PLN) i punkt 5 (zwolnienie z ewidencjonowana przy pomocy kasy fiskalnej dla osób rozpoczynających sprzedaż w 2009 r. 20.000,00 PLN). Sprzedaż miesięczna ani w roku 2009, ani w 2010 nie przekroczy 3.000,00 PLN.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do zakupu kasy fiskalnej oraz czy konieczność zakupu kasy jest równoznaczna z koniecznością rejestracji na potrzeby VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z § 4 punkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 grudnia 2008 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, nie podlega zwolnieniu, o którym mowa w tym rozporządzeniu w § 3 punkt 4 i punkt 5. Jednak, zgodnie z art. 111 ustawy o VAT, dopóki nie sprzeda usługi osobie fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej lub rolnikowi ryczałtowemu nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy fiskalnej, tak więc rozporządzenie dotyczące kas rejestrujących, zdaniem Wnioskodawcy w ogóle go nie dotyczy, dopóki prowadzi on sprzedaż wyłącznie na rzecz firm.

Zdaniem Wnioskodawcy podatnicy zwolnieni podmiotowo, czy przedmiotowo podlegają obowiązkowi posiadania kasy w takim samym stopniu, jak każdy podatnik VAT, przy czym zainstalowanie kasy nie powoduje utraty zwolnienia. Stąd wniosek, że jeśli nastąpi zdarzenie wymagające ewidencji na kasie (sprzedaż na rzecz osoby fizycznej lub rolnika ryczałtowego) po zakupie kasy wciąż będzie mógł korzystać ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT.

Zgodnie z regulacjami art. 111 ust. 1 ww. ustawy podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Kasa rejestrująca jest szczególnego rodzaju ewidencją podatkową. Ma ona charakter ewidencji sprzedaży, gdyż zarejestrowaniu w niej podlegają transakcje opodatkowane wykonane przez podatnika. Ewidencja prowadzona na kasie rejestrującej jest niezależna od ewidencji, której prowadzenia wymagają inne przepisy w szczególności art. 109 ust. 3 ustawy o VAT. Ewidencja prowadzona przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy bowiem tylko części sprzedaży podatnika ściśle wskazanej w art. 111 ust. 1 ustawy.

Z cytowanego wyżej art. 111 ust. 1 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, iż obowiązek ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej ciąży na podatnikach dokonujących sprzedaży na rzecz dwóch rodzajów podmiotów, mianowicie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Należy podkreślić, iż obowiązek ten dotyczy wyłącznie sprzedaży, która została dokonana na rzecz tych wyżej wymienionych podmiotów. Tym samym obowiązek ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej nie wystąpi w przypadku sprzedaży na rzecz innych podmiotów, tj. firm, przedsiębiorstw organizacji.

Ponadto w art. 111 ust. 7 pkt 3 ww. ustawy o VAT zawarto upoważnienie dla ministra właściwego do spraw finansów publicznych do zwolnienia w drodze rozporządzenia na czas określony niektórych grup podatników oraz niektórych czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1 ustawy, ze względu na rodzaj prowadzonej działalności lub wysokość obrotu.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w ww. przepisie art. 111 ust. 7 pkt 3 ustawy o VAT Minister Finansów w drodze obowiązującego do dnia 31 grudnia 2009 r. rozporządzenia z dnia 19 grudnia 2008 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 228, poz. 1510) zwolnił na czas określony niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, ze względu na rodzaj prowadzonej działalności lub wysokość obrotu.

Stosownie do § 3 ust. 5 powołanego rozporządzenia, do dnia 31 grudnia 2009 r., zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania, podatników rozpoczynających sprzedaż w 2009 r., z tym że w przypadku przekroczenia kwoty obrotów w wysokości 20 000 zł, z działalności o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, zwolnienie obowiązuje do dnia przekroczenia tej kwoty.

Należy wskazać, iż z dniem 1 stycznia 2010 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 224, poz. 1797).

W myśl § 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 23 grudnia 2009 r., do dnia 31 grudnia 2010 r., zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania, podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40 000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania.

Zgodnie z § 3 ust. 4 ww. rozporządzenia, zwolnienie o którym mowa w ust. 1 pkt 3, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w trakcie 2010 r. przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40 000 zł, z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy.

Należy jednak zaznaczyć, iż niezależnie od wysokości osiągniętych obrotów ustawodawca wykluczył z prawa do zwolnienia sprzedaż usług i towarów, które szczegółowo zostały określone w § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia. Zgodnie z tym przepisem zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i 3, nie stosuje się bez względu na wysokość osiąganych obrotów m.in. przy świadczeniu usług przewozów regularnych i nieregularnych pasażerskich w samochodowej komunikacji, z wyjątkiem przewozów, o których mowa w poz. 6 i 7 załącznika do rozporządzenia oraz przy świadczeniu usług przewozu osób i ładunków taksówkami.

Powyższe oznacza, że wykonując czynności wymienione w § 4 rozporządzenia podatnik nie może korzystać z żadnych zwolnień określonych w § 2 oraz w § 3 rozporządzenia.

Należy zauważyć, iż ww. wyłączenie ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy świadczeniu usług przewozów przewidziane było również na mocy obowiązującego do dnia 31 grudnia 2009 r. § 4 ust. 1 pkt 2 i 3 rozporządzenia z dnia 19 grudnia 2008 r.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca założył firmę (rozpoczęcie działalności 1 grudnia 2009 r.), która będzie się zajmować przewozem osób niepełnosprawnych. Wnioskodawca będzie świadczył usługi wyłącznie na rzecz firm, a więc przedsiębiorstw, nie dla osób fizycznych. Planuje podpisać umowy z firmami i organizacjami, które chcą dowozić osoby niepełnosprawne do swoich ośrodków, na różne zajęcia, obozy itp. Wnioskodawca jest przekonany, że nie przekroczy limitu uprawniającego go do zwolnienia, o którym mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 19 grudnia 2008 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących § 3 punkt 4 (zwolnienie z ewidencjonowana przy pomocy kasy fiskalnej 40.000,00 PLN) i punkt 5 (zwolnienie z ewidencjonowana przy pomocy kasy fiskalnej dla osób rozpoczynających sprzedaż w 2009 r. 20.000,00 PLN). Sprzedaż miesięczna ani w roku 2009, ani w 2010 nie przekroczy 3.000,00 PLN.

Biorąc pod uwagę treść powyżej powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że obowiązek ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących uzależniony jest od wystąpienia sprzedaży, która podlegać będzie obowiązkowi ewidencjonowania przy użyciu kasy rejestrującej.

Zatem jeżeli nie wystąpi sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub na rzecz rolników ryczałtowych, nie wystąpi również obowiązek ewidencjonowania przy użyciu kasy rejestrującej.

Nadmienia się również, iż przepisy ustawy o podatku VAT nakładają na podatników obowiązek ewidencjonowania sprzedaży, a nie obowiązek zakupu kasy. Bezsprzecznie obowiązek ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej wiąże się z koniecznością zakupu kasy rejestrującej, jednakże nie istnieje podstawa prawna, która zobowiązywałaby Wnioskodawcę do zakupu kasy rejestrującej w związku z utratą prawa do zwolnienia z ewidencjonowania.

Podsumowując, z treści wniosku wynika, iż w roku 2009 r. Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz na rzecz rolników ryczałtowych, zatem nie wystąpił wobec niego obowiązek ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Podobnie, jeżeli Wnioskodawca nie będzie dokonywał sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w 2010 r., nie powstanie wobec niego obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej, tym samym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zakupu kasy.

Jednocześnie Wnioskodawca będzie zobowiązany do zaewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej każdej sprzedaży usług wymienionych § 4 rozporządzenia, dokonanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub rolników ryczałtowych, bez względu na wysokość osiągniętych obrotów, ponieważ czynności te wyłączone są ze zwolnienia.

Odpowiadając na pytanie Wnioskodawcy, czy konieczność zakupu kasy jest równoznaczna z koniecznością rejestracji na potrzeby VAT, należy zauważyć, iż zgodnie z powołanym powyżej art. 111 ustawy o VAT, obowiązek stosowania kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników dokonujących sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Przez sprzedaż, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT rozumie się odpłatną dostawę towarów odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle przepisów ustawy o podatku VAT (art. 15 ust. 1 ustawy o VAT), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie zaś z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z cytowanych przepisów jednoznacznie wynika, iż czynnikiem warunkującym obowiązek ewidencjonowania obrotów za pomocą kas rejestrujących przez podatnika podatku VAT jest sprzedaż na rzecz określonych podmiotów, a nie status podatnika jako "podatnika VAT czynnego" lub "podatnika VAT zwolnionego".

Zatem konieczność zakupu kasy nie jest równoznaczna z koniecznością rejestracji na potrzeby VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie tut. Organ informuje, iż w zakresie obowiązku zarejestrowania się Wnioskodawcy jako podatnik VAT czynny zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.