IBPP4/443-152/13/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 25 marca 2013 r. (data wpływu 28 marca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania czynności wniesienia do spółki aportu w postaci przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

W dniu 28 marca 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania czynności wniesienia do spółki aportu w postaci przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Podatnik prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Podstawowym przedmiotem działalności Podatnika jest hurtowa sprzedaż produktów spożywczych. Dodatkowo Podatnik prowadzi działalność w zakresie udzielania franszyzy na prowadzenie sklepów pod markami należącymi do podatnika.

Działalność w zakresie hurtowej sprzedaży produktów spożywczych świadczona jest w oparciu o:

* majątek trwały i wartości niematerialne i prawne służące prowadzeniu działalności operacyjnej w zakresie hurtowej sprzedaży produktów spożywczych,

* materiały (zapasy) niezbędne na potrzeby prowadzenia sprzedaży,

* własne rejestry kontrahentów (dostawców i odbiorców),

* własne wierzytelności i zobowiązania wynikające z działalności operacyjnej,

* ewidencję księgową,

* własny rachunek bankowy,

* własną strukturę organizacyjną (w tym pracowników).

Działalność w zakresie usług franszyzowych świadczona jest w oparciu o:

* majątek trwały i wartości niematerialne i prawne służące prowadzeniu działalności operacyjnej w zakresie usług franszyzowych,

* materiały (zapasy) niezbędne na potrzeby prowadzenia działalności,

* własne rejestry kontrahentów (dostawców i odbiorców),

* własne wierzytelności i zobowiązania wynikające z działalności operacyjnej,

* ewidencję księgową,

* własny rachunek bankowy,

* własną strukturę organizacyjną (w tym pracowników).

Działalność ta prowadzona jest pod inna firmą niż działalność hurtowa, posiada własną wewnętrzną strukturę organizacyjną oraz odrębne źródło dochodów (opłaty franszyzowe).

Podatnik prowadzi ewidencję umożliwiającą przyporządkowanie do działalności handlowej oraz w zakresie usług franszyzowych ich aktywów i pasywów oraz przychodów i kosztów, a także stosowne planowanie finansowe.

W przyszłości, w celu ograniczenia ryzyka gospodarczego wiążącego się z prowadzeniem przez Podatnika dwóch typów działalności, rozważane jest dokonanie aportu do polskiej spółki prawa handlowego ("Spółka") zorganizowanej części przedsiębiorstwa Podatnika stanowiącej zorganizowaną część przedsiębiorstwa ("ZCP") w rozumieniu art. 6 pkt 1 w zw. z art. 2 pkt 27e Ustawy VAT.

W związku z aportem na Spółkę mogłyby przejść w szczególności:

* majątek trwały i wartości niematerialne i prawne służące prowadzeniu działalności operacyjnej w zakresie działalności handlowej,

* materiały (zapasy) niezbędne na potrzeby działalności handlowej,

* własne rejestry kontrahentów, w tym odbiorców usług,

* własne wierzytelności i zobowiązania wynikające z działalności,

* pracownicy,

* rachunek bankowy,

* własną strukturę organizacyjną (w tym pracowników).

W wyniku aportu Podatnik skupiłby się wyłącznie na prowadzenia działalności w zakresie działalności franszyzowej. W efekcie powyższego u Podatnika pozostałyby:

* majątek trwały i wartości niematerialne i prawne służące prowadzeniu działalności operacyjnej w zakresie usług franszyzowych,

* materiały (zapasy) niezbędne na potrzeby prowadzenia działalności,

* własne rejestry kontrahentów (dostawców i odbiorców),

* własne wierzytelności i zobowiązania wynikające z działalności operacyjnej,

* ewidencję księgową,

* własny rachunek bankowy,

* własną strukturę organizacyjną (w tym pracowników).

W konsekwencji aportowana część przedsiębiorstwa stanowić będzie funkcjonalną całość, umożliwiającą samodzielne prowadzenie działalności w zakresie handlu hurtowego produktami spożywczymi.

Dodatkowo Podatnik podkreśla, iż w związku z dokonaniem aportu zaprzestanie prowadzenia działalności w zakresie handlu hurtowego skupiając się na działalności w zakresie usług franszyzowych.

Podatnik jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy transakcja polegająca na dokonaniu opisanego w opisie zdarzenia aportu do Spółki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, o ile przedmiot aportu będzie spełniał warunki do uznania go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 Ustawy VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, aportowane składniki majątkowe będą spełniały warunki do uznania ich za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 Ustawy VAT, transakcja ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Co do zasady, dokonanie wkładu niepieniężnego w postaci rzeczy i praw majątkowych wykorzystywanych do prowadzenia działalności gospodarczej mogłoby potencjalnie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT albo jako świadczenie usług albo dostawa towarów (w zależności od tego jakie składniki majątkowe byłyby aportowane).

Zgodnie jednak z art. 6 pkt 1 Ustawy VAT przepisów ustawy nie stosuje się m.in. do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonanie przedstawionego w opisie zdarzenia przyszłego aportu nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, o ile przedmiot aportu będzie stanowił ZCP w rozumieniu Ustawy VAT.

Zgodnie z definicją legalną sformułowaną w art. 2 pkt 27e Ustawy VAT, zorganizowana część przedsiębiorstwa oznacza na gruncie Ustawy VAT organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Jak wynika z utrwalonego orzecznictwa organów podatkowych, ZCP powstaje, jeżeli spełnione są następujące przesłanki (Zdaniem Wnioskodawcy, orzecznictwo oraz stanowiska organów skarbowych w odniesieniu do definicji ZCP na gruncie Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zachowują pełną aktualność na gruncie Ustawy VAT wobec identycznego brzmienia legalnej definicji zawartej w art. 2 pkt 27e Ustawy VAT oraz art. 4a pkt 4 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych):

Jak wskazano w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 10 października 2008 r. (nr ILPB3/423-446/08-2/HS), zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, które w przyszłości mogą służyć do prowadzenia odrębnego zakładu, lecz zorganizowany, autonomiczny zespół tych składników. Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki czyli kadra pracownicza.

Kryterium pozwalającym na ocenę, czy doszło do wyodrębnienia organizacyjnego jest ustalenie roli, jaką pełniły składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość; tak m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 26 listopada 2008 r. nr IPPB5/423-6/08-3/MB).

Wyodrębnienie finansowe oznacza możliwość przypisania ZCP określonych wskaźników finansowych. Jak wyraził to Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 11 listopada 2008 r. (nr IP-PB3-423-816/08-2/MB), wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zgodnie z orzecznictwem organów podatkowych, odpowiednia ewidencja zdarzeń gospodarczych oznacza m.in. opracowywanie odrębnych planów finansowych i budżetów dla ZCP, wyodrębnienie kont księgowych właściwych wyłącznie do ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych dotyczących ZCP w zakładowym planie kont (por. m.in. interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 18 marca 2008 r. nr IBPB3/423-100/08/MS/KAN-3205/12/07). Wskazuje się również na celowość posiadania przez ZCP rachunku bankowego obsługującego działalność prowadzoną przez ZCP (tak m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 11 lutego 2008 r. nr IP-PB3-423-418/07-2/MB).

Kryterium zdolności zespołu składników do stanowienia niezależnego przedsiębiorstwa, samodzielnie realizującego zadania gospodarcze sprowadza się do ustalenia, czy wyodrębniona organizacyjnie całość jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku. Nie budzi bowiem wątpliwości to, iż aby wydzielona część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, musi ona posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe: materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa" (podobnie m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w piśmie z dnia 9 października 2008 r. znak IBPB3/423-659/08/MS).

Aktualność przedstawionego powyżej stanowiska organów podatkowych w analizowanym zakresie potwierdza interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 21 listopada 2011 r. (nr ILPB3/423-11-5/EK), w której wskazano, że wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika. Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość). Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Tę ostatnią przesłankę rozumie się zazwyczaj jako potencjalną zdolność (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego i to jeszcze w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Winno ono mieć również zdolność zaistnienia jako niezależne przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 i 552 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

Wszystkie analizowane powyżej przesłanki istnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa będą w analizowanym zdarzeniu przyszłym spełnione w odniesieniu do ZCP mającego być przedmiotem aportu, tj.:

* będzie działał w oparciu o zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych (m.in. aktywa trwałe, w tym wartości niematerialne i prawne, aktywa obrotowe, dokumentację handlową, należności, zobowiązania),

* będzie wyodrębniony organizacyjnie w strukturze przedsiębiorstwa i będzie samodzielnie funkcjonowała na rynku realizując we własnym zakresie własne operacje gospodarcze (co do zasady odmienne od operacji gospodarczych związanych z działalnością handlową),

* będzie wyodrębniony finansowo - wynik finansowy działalności z tytułu świadczenia handlu hurtowego oraz działalności franszyzowej będzie ustalany odrębnie, co możliwe będzie dzięki ewidencjonowaniu operacji gospodarczych na kontach księgowych wyodrębnionych dla działalności handlowej i franszyzowej. Ponadto, niewykluczone, iż na dzień aportu działalność w zakresie działalności handlowej, jak i pozostała część przedsiębiorstwa obejmująca działalność franszyzową będą posiadały dwa odrębne rachunki bankowe,

* będzie dysponował składnikami majątkowymi pozwalającymi na w pełni samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie handlu.

Reasumując, z perspektywy Podatnika, transakcja polegająca na dokonaniu przedstawionego w opisie zdarzenia przyszłego aportu do Spółki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, o ile przedmiot aportu będzie spełniał warunki do uznania go za zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 Ustawy VAT.

W oparciu o przedstawione powyżej argumenty Podatnik wnosi o potwierdzenie, że transakcja polegająca na dokonaniu przedstawionego w opisie zdarzenia przyszłego aportu nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, o ile przedmiot aportu będzie spełniał warunki do uznania go za zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 Ustawy VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa - art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Pojęcie "transakcji zbycia", należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów" w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, darowizna, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Ww. przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT natomiast stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Istotne znaczenie w powyższej definicji ma końcowy jej fragment. W celu ustalenia zatem, czy mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, zbadać należy, czy zespół składników majątkowych stanowić mógłby samodzielnie działające przedsiębiorstwo. Wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Ponadto wymogiem do uznania, aby zespół składników stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa, jest to by stanowił on zespół składników materialnych i niematerialnych - w tym zobowiązań. Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie tut. organu, dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część przedsiębiorstwa jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes (C-497/01) Trybunał stwierdził, że " (...) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów". Z orzeczenia tego wynika ponadto, że - w świetle tej normy dyrektywy - nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Podobnie Trybunał wypowiedział się w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christem Schriever, wskazując, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, iż nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia "przekazania całości lub części majątku", wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Tym bardziej, elementem tym nie mogą być obciążające zorganizowaną część przedsiębiorstwa zobowiązania. W tym zakresie Trybunał uznał bowiem, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Podkreślić również należy, że Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku sygn. akt I FSK 1062/10 podtrzymał wyrok WSA w Poznaniu (sygn. akt I SA/Po 132/10) w zakresie uznania za czynność opodatkowaną wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa z wyłączeniem nieruchomości. Sąd I instancji wskazał na składniki wymienione przez Spółkę składające się na jej przedsiębiorstwo i uznał, że charakter prowadzonej działalności gospodarczej (handel), zagwarantowanie korzystania z nieruchomości na podstawie umowy najmu, sprawiają, że wyłączenie ze składników przedsiębiorstwa nieruchomości nie niweczy możliwości kontynuowania działalności gospodarczej w dotychczasowym zakresie.

Zgodnie z opisem sprawy przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest hurtowa sprzedaż produktów spożywczych. Dodatkowo Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie udzielania franszyzy na prowadzenie sklepów pod markami należącymi do podatnika.

Działalność ta prowadzona jest pod inna firmą niż działalność hurtowa, posiada własną wewnętrzną strukturę organizacyjną oraz odrębne źródło dochodów (opłaty franszyzowe).

Wnioskodawca prowadzi ewidencję umożliwiającą przyporządkowanie do działalności handlowej oraz w zakresie usług franszyzowych ich aktywów i pasywów oraz przychodów i kosztów, a także stosowne planowanie finansowe.

W przyszłości, w celu ograniczenia ryzyka gospodarczego wiążącego się z prowadzeniem przez Podatnika dwóch typów działalności, rozważane jest dokonanie aportu do polskiej spółki prawa handlowego ("Spółka") zorganizowanej części przedsiębiorstwa Podatnika stanowiącej zorganizowaną część przedsiębiorstwa ("ZCP") w rozumieniu art. 6 pkt 1 w zw. z art. 2 pkt 27e Ustawy VAT.

Dodatkowo Wnioskodawca podkreśla, iż w związku z dokonaniem aportu zaprzestanie prowadzenia działalności w zakresie handlu hurtowego skupiając się na działalności w zakresie usług franszyzowych.

Przedmiotem złożonego wniosku przez Wnioskodawcę jest kwestia czy wniesienie do spółki aportu w postaci przedsiębiorstwa można uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa oraz czy ta transakcja będzie wyłączona spod opodatkowania podatkiem VAT.

Odnosząc wyżej przedstawiony opis sprawy do powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, iż wnoszony do spółki aport w postaci części przedsiębiorstwa realizującego określone zadania gospodarcze będzie można uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, gdyż będzie ona odznaczała się odrębnością organizacyjną i finansową z możliwością samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Reasumując stwierdzić należy, że wniesienie do spółki aportu w postaci części przedsiębiorstwa spełniającego wymogi zorganizowanej części przedsiębiorstwa określone w art. 2 pkt 27e ustawy nie będzie podlegało pod regulację ustawy o podatku od towarów i usług zgodnie z postanowieniem art. 6 ust. 1 ustawy, zatem nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.