IBPP4/443-1423/10/AZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2010 r. (data wpływu 30 września 2010 r.), uzupełniony pismem z dnia 16 listopada 2010 r. (data wpływu 19 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT przy sprzedaży sprzętu wymienionego w poz. 129-134 załącznika nr 3 do ustawy o VAT na rzecz jednostek samorządu terytorialnego - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 września 2010 r. złożono ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT przy sprzedaży sprzętu wymienionego w poz. 129-134 załącznika nr 3 do ustawy o VAT na rzecz jednostek samorządu terytorialnego. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 listopada 2010 r. (data wpływu 19 listopada 2010 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP4/443-1423/10/AZ z dnia 12 listopada 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest m.in. dostawa sprzętu i urządzeń pożarniczych. Oferowany przez Wnioskodawcę sprzęt mieści się w katalogu towarów wymienionych w poz. 129 - 134 załącznika nr 3 do ustawy o VAT. Sprzedaży ww. sprzętu Wnioskodawca dokonuje na rzecz jednostek samorządu terytorialnego z przeznaczeniem dla jednostek ochrony przeciwpożarowej i na cele ochrony przeciwpożarowej.

Fakt przeznaczenia towarów dla tych jednostek i na wskazane cele znajduje najczęściej potwierdzenie w umowie sprzedaży poprzez wskazanie określonej jednostki, dla której dokonywana jest dostawa, lub na fakturze dokumentującej sprzedaż poprzez wskazanie jednostki samorządu terytorialnego jako nabywcy wraz z informacją dla jakiej jednostki ochrony przeciwpożarowej przeznaczony jest towar.

W uzupełnieniu do wniosku wyjaśniono, iż stroną umowy zawieranej z Wnioskodawcą na dostawę sprzętu wymienionego w poz. 129-134 załącznika nr 3 do ustawy o VAT jest jednostka samorządu terytorialnego. Jako nabywca w fakturach dokumentujących sprzedaż ww. sprzętów figuruje jednostka samorządu terytorialnego z wskazaniem m.in. jej nazwy i NIP-u.

Wnioskodawca podkreśla, że sprzedaży tego sprzętu dokonuje na rzecz jednostek samorządu terytorialnego z przeznaczeniem dla jednostek ochrony przeciwpożarowej i na cele ochrony przeciwpożarowej, a fakt przeznaczenia towarów dla tych jednostek i na wskazane cele znajduje potwierdzenie w umowie sprzedaży (stroną tychże umów są jednostki samorządu terytorialnego - o czym mowa powyżej) lub na fakturze dokumentującej sprzedaż poprzez wskazanie jednostki samorządu terytorialnego jako nabywcy wraz z informacją, dla jakiej jednostki ochrony przeciwpożarowej przeznaczony jest towar.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w okolicznościach wyżej opisanego stanu faktycznego zastosowanie znajdzie stawka podatku VAT, o której mowa w art. 41 ust. 10 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, we wskazanych okolicznościach dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki VAT określonej w art. 41 ust. 10 ustawy o VAT.

W przedmiotowej sprawie istota problemu sprowadza się do wykładni przepisu art. 41 ust. 10 ustawy o VAT, zgodnie z którym stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o VAT (obecnie jest to stawka w wysokości 7%) stosuje się do dostaw na terytorium kraju towarów wymienionych w poz. 129-134 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, dla jednostek ochrony przeciwpożarowej, przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej.

Z treści tego przepisu wynika, iż stanowi on podstawę do zastosowania stawki VAT, o której mowa w art. 41 ust. 2 wyłącznie w sytuacji, gdy zaistnieją łącznie dwie przesłanki:

W przedmiotowym stanie faktycznym bezsporne jest, iż dostawa dotyczy towarów wymienionych w poz. 129-134 załącznika nr 3 do ustawy o VAT. Istotne jest zatem, aby nabywcami towarów były jednostki ochrony przeciwpożarowej. Takimi jednostkami, w myśl przepisu art. 15 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 178, poz. 1380 z późn. zm., dalej "u.o.p.") są: jednostki organizacyjne Państwowej Straży Pożarnej, jednostki organizacyjne Wojskowej Ochrony Przeciwpożarowej, zakładowa straż pożarna, zakładowa służba ratownicza, gminna zawodowa straż pożarna, powiatowa (miejska) straż pożarna, terenowa służba ratownicza, ochotnicza straż pożarna, związek ochotniczych straży pożarnych, inne jednostki ratownicze.

W tym miejscu Wnioskodawca podkreśla, iż w jego ocenie brzmienie art. 41 ust. 10 ustawy o VAT umożliwia zastosowanie tego przepisu w sytuacji, gdy towary sprzedawane są innym podmiotom niż jednostki ochrony przeciwpożarowej. Wykładnia tego przepisu prowadzi do wniosku, iż ma on zastosowanie do dostaw towarów wymienionych w poz. 129-134 załącznika nr 3, gdy towary te są przeznaczone dla jednostek ochrony przeciwpożarowej i na cele tejże ochrony, nawet wtedy, gdy stroną transakcji (nabywcą wskazanym na fakturze) jest inny podmiot

Istotny jest fakt aby kupowane towary były przeznaczone dla jednostek ochrony przeciwpożarowej i na cele tej ochrony, nie zaś, aby jednostka ta była podmiotem kupującym wskazane towary. Za słusznością takiej interpretacji przemawia w szczególności użycie przez ustawodawcę przyimka "dla" w art. 41 ust. 10 ustawy o VAT. Zgodnie z definicją zawartą w "Słowniku poprawnej polszczyzny PWN" pod red. A Markowskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2007, str. 50) przyimek "dla" w konstrukcjach oznaczających przekazywanie, dawanie oznacza przekazywanie pośrednie, przez kogoś (kto w zdaniu nie jest wymieniony, ale o kim się wie, że jest), zastosowanie zaś celownika (bez przyimka) informuje o dawaniu bezpośrednim - w domyśle: przez ciebie, za twoim pośrednictwem. Niepoprawne jest używanie konstrukcji z przyimkiem "dla" wówczas, gdy chodzi o czynność dotyczącą kogoś bezpośrednio. Z powyższego wynika, że przedmiotowy przepis może mieć zastosowanie wówczas, gdy towar przeznaczony jest dla jednostek ochrony przeciwpożarowej (i na cele takiej ochrony) w sytuacji gdy dokonującym zakupu jest inny podmiot (na przykład gmina). Poprawność takiej interpretacji potwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w wyroku z dnia 27 maja 2010 r. (sygn. I SA/Ol 259/10). Oznacza to, iż dostawy opisane w części wniosku dotyczącej stanu faktycznego podlegają opodatkowaniu według stawki wskazanej w art. 41 ust. 10 ustawy o VAT (w tej chwili jest to stawka 7%).

Stanowisko, zgodnie z którym w omawianych okolicznościach zastosowanie ma stawka podatku określona w art. 41 ust. 10 ustawy o VAT, znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych m.in. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 9 maja 2007 r. (sygn. III S.A./GI 568/07), w oddalającym skargę kasacyjną od tego orzeczenia wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 października 2008 r. (sygn. I FSK1322/07), czy też w wyroku WSA w Krakowie z 7 maja 2010 r. (sygn. I SA/Kr 358/10).

W powyższych orzeczeniach sądy zwróciły uwagę, iż przy rozpoznawaniu zagadnienia dotyczącego identyfikacji nabywcy przedmiotowych towarów nie można pominąć przepisów ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm., dalej: "u.s.g.") oraz u.o.p. Na podstawie przepisu art. 7 ust. 1 pkt 14 u.s.g. sprawy porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej należą do zadań własnych gminy. Natomiast z treści art. 29 i 32 u.o.p. wynika, że koszty funkcjonowania jednostek ochrony przeciwpożarowej pokrywane są z budżetów jednostek samorządu terytorialnego (art. 29 pkt 2), zaś koszty wyposażenia, utrzymania, wyszkolenia i zapewnienia gotowości bojowej ochotniczej straży pożarnej ponosi gmina (art. 32 ust. 2).

We wskazanym wyżej wyroku z 28 października 2008 r. NSA wskazał m.in.: "Kluczową kwestią jest spełnienie 2 przesłanek:

W praktyce nie można wykluczyć, że postulat ścisłego trzymania się wykładni językowej uniemożliwiłby realizację dostaw na cele ochrony przeciwpożarowej. Gdyby bowiem ściśle przestrzegać proponowanej przez Dyrektora Izby Skarbowej sposobu wykładni, dostawa nie mogłaby mieć miejsca np. dla zakładowej straży pożarnej (art. 15 pkt 2 ustawy o ochronie przeciwpożarowej), która nie może być podmiotem stosunków cywilnoprawnych z dostawcą towarów. Przy proponowanej wykładni niemożliwe byłoby w niektórych przypadkach realizowanie celów ustawy o ochronie przeciwpożarowej z przyczyn podatkowych.

Sytuację taką (a w konsekwencji wykładnię) należy uznać za niedopuszczalną co prowadzi do wniosku o braku podstaw do uznania dokonanej przez Sąd I instancji wykładni za błędną.

Konsekwencją uznania za prawidłową wykładni art. 41 ust. 2 i 10 ustawy o VAT nie jest bynajmniej uznanie gminy za jednostkę ochrony przeciwpożarowej. Sąd I instancji tego nie stwierdził. Uznał jedynie za niedopuszczalne opodatkowanie stawką 22% dostaw na cele ochrony przeciwpożarowej, gdy nabywcą jest gmina.

Jak to już wyżej wskazano rzeczą organów podatkowych będzie sprawdzenie czy dostawa (sfinansowana przez gminę) została dokonana na rzecz jednostki ochrony przeciwpożarowej.

Z powyższego wyroku wynika jednoznacznie, iż stawka określona w art. 41 ust. 10 ustawy o VAT nie jest uzależniona od tego, kto jest podmiotem dokonującym zakupu określonych w tym artykule towarów, lecz kto ma być jego docelowym odbiorcą i na jakie cele będzie on przeznaczony. Jeżeli zakupu dokonuje jednostka samorządu terytorialnego, lecz towar przeznaczony jest dla jednostki ochrony przeciwpożarowej i na cele takiej ochrony, wówczas dostawa podlega opodatkowaniu według stawki wskazanej w art. 41 ust. 10 ustawy o VAT. Takie wnioski płyną bowiem z wykładni wskazanych przepisów ustawy o VAT oraz przepisów u.o.p. i u.s.g. Podobne konkluzje zawarte zostały w powołanym wyżej wyroku WSA w Olsztynie z 27 maja 2010 r. (sygn. I SA/Ol 259/10), którego fragment warto w tym miejscu przytoczyć:

"Rozumienie przepisów prawnych powinno być w tej sytuacji wyznaczone nie tylko przez jego literalne brzmienie, lecz także przez treść innych przepisów prawa mających wpływ na rozumienie tego przepisu w ramach wykładni systemowej.

Zdaniem Sądu w niniejszej sprawie mamy właśnie do czynienia z takim przypadkiem. Niedopuszczalne jest bowiem odrywanie wykładni art. 41 ust. 10 ustawy VAT od przepisów art. 29 i 32 u.o.p. Pierwszy z tych przepisów stanowi, iż koszty funkcjonowania jednostek ochrony przeciwpożarowej pokrywane są z budżetów jednostek samorządu terytorialnego (pkt 2). Drugi z kolei stanowi, że koszty wyposażenia, utrzymania, wyszkolenia i zapewnienia gotowości bojowej ochotniczej straży pożarnej ponosi gmina (ust. 2). Przepisy te systemowo określają zatem, że ciężar finansowania działalności jednostek ochrony przeciwpożarowej ochotniczych straży pożarnych spoczywa na samorządzie gminnym.

Skoro z ustawy o ochronie przeciwpożarowej wynika, jakie jednostki organizacyjne są jednostkami ochrony przeciwpożarowej i kto ponosi koszty funkcjonowania jednostek ochrony przeciwpożarowej, nie można, jak to uczynił organ podatkowy, dokonywać wykładni przepisu art. 41 ust. 10 ustawy VAT jedynie w oparciu o wykładnię językową i niepełną (z pominięciem art. 29 i 32 u.o.p.) wykładnię systemową. Dokonana przez organ podatkowy wykładnia doprowadza do sprzeczności w systemie prawa podatkowego, polegającą na tym, iż ignoruje się obligatoryjne nakazy finansowania jednostek ochrony przeciwpożarowej wynikające z ustawy o ochronie przeciwpożarowej. Postulat ścisłego trzymania się wykładni językowej uniemożliwiłby realizację dostaw na cele ochrony przeciwpożarowej.

Przy proponowanej wykładni niemożliwe byłoby w niektórych przypadkach realizowanie celów ustawy o ochronie przeciwpożarowej z przyczyn podatkowych."

Mając na uwadze analizę przytoczonych wyżej przepisów, jak również jednolitą linię orzeczniczą sądów administracyjnych, należy stwierdzić, iż w opisanym stanie faktycznym zastosowanie znajdzie stawka VAT określona w przepisie art. 41 ust. 10 ustawy o VAT.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, we wskazanych okolicznościach dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki VAT określonej w art. 41 ust. 10 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów - w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zarówno w treści wskazanej ustawy o VAT, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział jednak opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi oraz zwolnienia od podatku.

Stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W załączniku nr 3 do ustawy, w poz. 129-134, wymieniono towary pod ogólnym tytułem "Towary przeznaczone na cele ochrony przeciwpożarowej".

Natomiast art. 41 ust. 10 ustawy o VAT, stanowi warunek ograniczający stosowanie stawki 7% dla dostawy towarów wymienionych w poz. 129-134 załącznika nr 3 ustawy o VAT.

Zgodnie z tym przepisem stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostaw na terytorium kraju towarów wymienionych w poz. 129-134 załącznika nr 3 do ustawy, dla jednostek ochrony przeciwpożarowej, przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej.

W punkcie 1 pozycji 129 ww. załącznika, określono jako korzystające z obniżonej stawki podatku pożarnicze samochody specjalne i specjalistyczne (gaśnicze, rozpoznawcze, drabiny samochodowe, techniczne, chemiczne, ekologiczne, dźwigi i podnośniki, cysterny, sanitarki) oraz fabrycznie wykonane i oznakowane pojazdy straży pożarnej, w pkt 2 sprzęt pływający, statki pożarnicze, łodzie, pontony i silniki oraz statki powietrzne dla ratownictwa i gaszenia pożarów. W poz. 130 załącznika wymieniono sprzęt łączności, w poz. 131 materiały i środki wyposażenia specjalistycznego, w poz. 132 wyposażenie zabezpieczające, w poz. 133 materiały pędne i smary, w poz. 134 pozostałe towary.

Stosowanie obniżonej - 7% stawki podatku - na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z ust. 10 ww. ustawy, przy dostawie towarów na cele ochrony przeciwpożarowej, jest uzależnione od spełnienia łącznie następujących warunków:

* towar będący przedmiotem dostawy musi być wymieniony w poz. 129-134 załącznika do ustawy,

* dostawa jest dokonana na terytorium kraju dla jednostek ochrony przeciwpożarowej,

* towary będące przedmiotem dostawy są przeznaczone na cele ochrony przeciwpożarowej.

Niespełnienie którejkolwiek z wymienionych wyżej przesłanek skutkuje brakiem możliwości zastosowania stawki obniżonej na podstawie przepisu art. 41 ust. 10 ustawy o VAT.

W konsekwencji powyższej regulacji należy stwierdzić, że zastosowanie stawki podatku w wysokości 7% uzależnione jest między innymi od faktu czy nabywca jest jednostką ochrony przeciwpożarowej.

Zgodnie z art. 15 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 178, poz. 1380), jednostkami ochrony przeciwpożarowej są:

* jednostki organizacyjne Państwowej Straży Pożarnej,

* jednostki organizacyjne Wojskowej Ochrony Przeciwpożarowej,

* zakładowa straż pożarna,

* zakładowa służba ratownicza,

* gminna zawodowa straż pożarna,

* powiatowa (miejska) zawodowa straż pożarna,

* terenowa służba ratownicza,

* ochotnicza straż pożarna,

* związek ochotniczych straży pożarnych,

* inne jednostki ratownicze.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że jednostki samorządu terytorialnego jako jednostki niewymienione w ww. art. 15 ustawy o ochronie przeciwpożarowej, nie są jednostkami ochrony przeciwpożarowej.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Co do zasady zatem faktury dokumentujące dokonanie sprzedaży, muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego w tym względzie. Przede wszystkim zaś zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.). W myśl § 5 ust. 1 pkt 1 i 2 ww. rozporządzenia faktura stwierdzająca sprzedaż powinna zawierać imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy oraz numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest m.in. dostawa sprzętu i urządzeń pożarniczych. Oferowany przez Wnioskodawcę sprzęt mieści się w katalogu towarów wymienionych w poz. 129 - 134 załącznika nr 3 do ustawy o VAT. Stroną umowy zawieranej z Wnioskodawcą na dostawę sprzętu wymienionego w poz. 129-134 załącznika nr 3 do ustawy o VAT jest jednostka samorządu terytorialnego. Jako nabywca w fakturach dokumentujących sprzedaż ww. sprzętów figuruje jednostka samorządu terytorialnego z wskazaniem m.in. jej nazwy i NIP-u.

Wnioskodawca podkreśla, że sprzedaży tego sprzętu dokonuje na rzecz jednostek samorządu terytorialnego z przeznaczeniem dla jednostek ochrony przeciwpożarowej i na cele ochrony przeciwpożarowej, a fakt przeznaczenia towarów dla tych jednostek i na wskazane cele znajduje potwierdzenie w umowie sprzedaży (stroną tychże umów są jednostki samorządu terytorialnego - o czym mowa powyżej) lub na fakturze dokumentującej sprzedaż poprzez wskazanie jednostki samorządu terytorialnego jako nabywcy wraz z informacją, dla jakiej jednostki ochrony przeciwpożarowej przeznaczony jest towar.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisany stan faktyczny wskazać należy, że ponieważ stroną umowy sprzedaży (nabywcą) jest jednostka samorządu terytorialnego, a nie jednostka ochotniczej straży pożarnej, to w odniesieniu do transakcji dostawy towarów wymienionych w poz. 129 - 134 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, sprzedawcy nie przysługuje prawo do zastosowania 7% stawki podatku VAT, bez względu na cel w jakim podmiot ten zakupuje te towary. Powyższe wynika z faktu, iż dostawa ww. pojazdu następuje na rzecz jednostki samorządu terytorialnego, a ta nie jest jednostką ochrony przeciwpożarowej.

W przedmiotowej sprawie niewątpliwie nabywcą, w rozumieniu przepisów o VAT są jednostki samorządu terytorialnego.

W kontekście powyższego podkreślenia wymaga, iż wszelkie zwolnienia i ulgi podatkowe stanowią wyjątek od zasady powszechności i równości opodatkowania stąd też przyznanie przywileju podatkowego uzależnione jest od ścisłego wypełnienia warunków przewidzianych dla przyznania tego przywileju, w tym przypadku uprawnienia do zastosowania obniżonej stawki podatku VAT.

W konsekwencji w przedmiotowej sprawie nie zostanie spełniony jeden z warunków określonych w art. 41 ust. 10 ustawy, i nie będzie możliwe zastosowanie preferencyjnej, tj. 7% stawki podatku VAT. Bez znaczenia pozostaje tutaj fakt kto będzie odbiorcą przedmiotu umowy, skoro nabywcą wymienionym w fakturze dokumentującej zakup jest jednostka samorządu terytorialnego.

Jednocześnie należy wskazać, że zastosowanie 7% stawki podatku VAT w odniesieniu do dostawy przedmiotowych samochodów byłoby możliwe jedynie w sytuacji gdyby stroną umowy sprzedaży (nabywcą) była jednostka ochrony przeciwpożarowej, w rozumieniu art. 15 ustawy o ochronie przeciwpożarowej.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie należy wskazać, iż powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, iż zdaniem tut. organu tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu. Przy zaistniałym podobieństwie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) oraz rozważań prawnych organ podatkowy uważa, iż w badanej sprawie należy jednak uznać stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po przednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.