IBPP4/443-141/12/LG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 1 lutego 2012 r. (data wpływu 16 marca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 31 maja 2012 r. (data wpływu 31 maja 2012 r.), pismem z dnia 1 czerwca 2012 r. (data wpływu 1 czerwca 2012 r.), pismem, które wpłynęło do tut. organu w dniu 5 czerwca 2012 r. oraz pismem z dnia 12 czerwca 2012 r. (data wpływu 15 czerwca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla wyrobu węglowego - jest prawidłowe.

W dniu 16 marca 2012 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla wyrobu węglowego.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 31 maja 2012 r. (data wpływu 31 maja 2012 r.), pismem z dnia 1 czerwca 2012 r. (data wpływu 1 czerwca 2012 r.), pismem, które wpłynęło do tut. organu w dniu 5 czerwca 2012 r. oraz pismem z dnia 12 czerwca 2012 r. (data wpływu 15 czerwca 2012 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 5 czerwca 2012 r. znak: IBPP4/443-141/12/LG.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wspólnota Mieszkaniowa składa się z 13 lokali mieszkalnych. Na podstawie Uchwały nr.... do reprezentowania Wspólnoty został upoważniony....., właściciel firmy X zarządzanie nieruchomościami.

W budynku Wspólnoty znajduje się węglowa kotłownia lokalna, której jedynym zadaniem jest wytworzenie ciepła na potrzeby ogrzewania lokali właścicieli tworzących na podstawie art. 6 ustawy o własności lokali przedmiotową Wspólnotę. W związku z wejściem w życie przepisów ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 r., a także zakończeniem okresu przejściowego wprowadzenia przepisów w życie (art. 163 ustawy) węgiel, jaki został zakupiony w dniu 24 stycznia 2012 r. został obłożony podatkiem akcyzowym.

Wyjaśnienia uzyskane od sprzedawcy węgla - działu sprzedaży detalicznej.... wskazywały na brak podstaw do zastosowania zwolnienia na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym z uwagi na brak występowania pojęcia "wspólnota mieszkaniowa", a pojęcie "gospodarstwo domowe" nie jest z tym jednoznaczne nawet w sytuacji, w której wspólnota składa się wyłącznie z gospodarstw domowych.

Pomimo udzielonej 17 listopada 2011 r. odpowiedzi podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów - z upoważnienia ministra - Pana Jacka Kapicy na interpelację nr 79, z której jasno wynika iż "użycie wyrobów węglowych w kotłowni wspólnoty mieszkaniowej rozumianej jako ogółu właścicieli lokali (gospodarstw domowych) wchodzących w skład określonej nieruchomości będzie zwolniona od akcyzy na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym, tzn. będzie podlegać zwolnieniu od akcyzy przewidzianym dla gospodarstw domowych" podatek akcyzowy został naliczony.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 31 maja 2012 r.):

Czy Wspólnota Mieszkaniowa, w której skład wchodzą tylko lokale mieszkalne korzysta ze zwolnienia od podatku akcyzowego za węgiel zużyty na cele ogrzewania mieszkań.

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 6 czerwca 2012 r.), Wspólnocie Mieszkaniowej przysługuje zwolnienie z opłacania podatku akcyzowego z tytułu zużycia węgla na cele ogrzewania mieszkań.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, użyte w ustawie określenia oznaczają: wyroby węglowe - wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

W poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy, zawierającego wykaz wyrobów akcyzowych wskazano na wyroby oznaczone kodem CN ex 2701, tj. węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż Wspólnota Mieszkaniowa składa się z 13 lokali mieszkalnych. W budynku Wspólnoty znajduje się węglowa kotłownia lokalna, której jedynym zadaniem jest wytworzenie ciepła na potrzeby ogrzewania lokali właścicieli tworzących na podstawie art. 6 ustawy o własności lokali przedmiotową Wspólnotę. Węgiel zakupiony w dniu 24 stycznia 2012 r. został obłożony podatkiem akcyzowym.

Wobec powyższego wyjaśnić należy, iż przeznaczenie węgla do celów opałowych - jak wynika z cyt. powyżej poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy - pozawala zaliczyć go do wyrobów akcyzowych.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Zasadą jest, iż obrót wyrobami akcyzowymi objęty jest opodatkowaniem akcyzą (art. 9a ust. 1 ustawy). Tym niemniej prawodawca przewidział liczne wyjątki od tej zasady.

Zgodnie bowiem z art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2.

W świetle art. 31a ust. 2 ustawy, zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane:

Zgodnie z art. 31a ust. 3 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

Podmiot zużywający to w świetle art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a) ustawy, podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Interpretacja językowa ww. przepisów wskazuje, iż wyroby węglowe muszą być zużywane przez gospodarstwa domowe (podmioty zużywające).

Wnioskodawcą w przedmiotowej sprawie jest wspólnota mieszkaniowa czyli ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości.

W świetle wyżej zacytowanych przepisów stwierdzić należy, że Wspólnota Mieszkaniowa, działająca w imieniu ogółu właścicieli prowadzących gospodarstwa domowe w danej nieruchomości, wytwarzając ciepło dla tych gospodarstw domowych zużywa wyroby węglowe zgodnie z przeznaczeniem, określonym w art. 31a ust. 2 pkt 2 ustawy.

Tym samym stwierdzić należy, że zakupiony przez Wspólnotę Mieszkaniową węgiel do ogrzania lokali mieszkalnych, będzie objęty zwolnieniem z podatku akcyzowego na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy, jako zużywany przez gospodarstwa domowe.

Mając powyższe na względzie stanowisko Wnioskodawcy, iż Wspólnocie Mieszkaniowej przysługuje zwolnienie z opłacania podatku akcyzowego z tytułu zużycia węgla na cele ogrzewania mieszkań należało uznać za prawidłowe.

Wyjaśnić przy tym należy, iż zgodnie z art. 9a ust. 1 pkt 6 ustawy przedmiotem opodatkowania jest użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie zużycie uważa się również naruszenie warunków zwolnienia, jaki i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport towarów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31 ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Należy w tym miejscu wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.