IBPP4/443-135/13/LG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14 marca 2013 r. (data wpływu 20 marca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązku wystawienia dokumentu dostawy oraz uzyskania danych osobowych nabywcy wyrobu węglowego - jest prawidłowe.

W dniu 20 marca 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązku wystawienia dokumentu dostawy oraz uzyskania danych osobowych nabywcy wyrobu węglowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Spółki Komandytowo - Akcyjnej. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca prowadzi sprzedaż hurtową i detaliczną wyrobów węglowych. Wnioskodawca posiada status "pośredniczącego podmiotu węglowego" w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy o podatku akcyzowym. W ramach prowadzonej działalności, Wnioskodawca dokonuje sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju innym pośredniczącym podmiotom węglowym oraz podmiotom korzystającym ze zwolnienia z obowiązku zapłaty podatku akcyzowego, o których mowa w art. 31a ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym. Do transakcji sprzedaży Wnioskodawca dołącza: dokument dostawy, zgodny ze wzorem stanowiącym załącznik do Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 grudnia 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy; paragon fiskalny/fakturę VAT, natomiast w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym w ilości nieprzekraczającej 200 kg jednorazowo - wyłącznie paragon fiskalny. Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 8 lutego 2013 r. w sprawie warunków stosowania niektórych zwolnień od podatku akcyzowego wprowadzono w § 4 tego Rozporządzenia, iż: 1) w przypadku sprzedaży na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, 2) nabycia wewnątrzwspólnotowego przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, 3) importu przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, wyrobów węglowych w ilości nieprzekraczającej 200 kg jednorazowo, dla zastosowania zwolnienia od akcyzy nie musi być spełniony warunek, o którym mowa w art. 31a ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wobec powyższego Wnioskodawca, w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na rzecz podmiotów, o których mowa w art. 31a ust. 2 w ilości nieprzekraczającej 200 kg jednorazowo, może dołączyć do takiej transakcji wyłącznie paragon fiskalny bez konieczności uzyskania danych osobowych nabywcy, jakie są wymagane przy zastosowaniu dokumentu dostawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 lutego 2013 r. w sprawie warunków stosowania niektórych zwolnień od podatku akcyzowego 1) sprzedaży na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy, 2) nabycia wewnątrzwspólnotowego przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy - wyrobów węglowych w ilości nieprzekraczającej 200 kg jednorazowo, dla zastosowania zwolnienia od akcyzy nie musi być spełniony warunek, o którym mowa w art. 31a ust. 3 pkt 3 ustawy. Zgodnie z art. 31a ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane: 1) w procesie produkcji energii elektrycznej; 2) w procesie produkcji wyrobów energetycznych; 3) przez gospodarstwa domowe, organy administracji publicznej, jednostki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmioty systemu oświaty, żłobki i kluby dziecięce, podmioty lecznicze, jednostki organizacyjne pomocy społecznej, organizacje, 4) do przewozu towarów i pasażerów koleją; 5) do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej, 6) w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie; 7) w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej; 8) przez zakłady energochłonne do celów opałowych; 9) przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Wzór dokumentu dostawy znajduje się jako załącznik do Rozporządzenia z dnia 19 grudnia 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy. Zgodnie natomiast z § 5 Rozporządzenia w przypadku zastosowania zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych zużywanych w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb oraz w leśnictwie nie musi być spełniony warunek, o którym mowa w art. 31a ust. 4 ustawy. Czyli chodzi tutaj o art. 31a ust. 2 pkt 6 ustawy o podatku akcyzowym. Dla tych wyrobów węglowych nie jest konieczne prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych. Reasumując w ocenie Wnioskodawcy, nie ma obowiązku załączania dokumentu dostawy do sprzedawanego węgla w ilości nieprzekraczającej 200 kg jeżeli jest sprzedawany dla podmiotów, o których mowa w art. 31a ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym. Wystarczy paragon fiskalny bez konieczności uzyskania danych osobowych nabywcy, jak ma to miejsce przy transakcji z użyciem dokumentu dostawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, za wyroby akcyzowe uważa się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy; przy czym wyroby węglowe to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

W poz. 19 ww. załącznika pod kodem ex CN 2701 wymieniono węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, w pozycji 20 pod kodem ex CN 2702 węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych, natomiast w poz. 21 pod kodem CN ex 2704 00 koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. Stosownie do objaśnień do załącznika nr 1 do ustawy, ex - dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.

Dla węgla i koksu przeznaczonych do celów opałowych objętych pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00 ustawodawca przewidział w art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy, stawkę podatku w wysokości 1,28 zł/1 gigadżul (GJ).

Stosownie do art. 88 ust. 1 i ust. 6 ustawy, podstawą opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość, wyrażona, w zależności od rodzaju wyrobów, w litrach gotowego wyrobu w temperaturze 15 oC lub w kilogramach gotowego wyrobu, albo wartość opałowa, wyrażona w gigadżulach (GJ).

Do celów poboru akcyzy ustala się wartości opałowe wyrobów węglowych, które wynoszą odpowiednio:

Stosownie do art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Dodatkowo należy zwrócić uwagę na pojęcie "sprzedaży wyrobów węglowych", o którym mowa w art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy.

I tak, w myśl art. 9a ust. 2 ustawy, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy, pośredniczącym podmiotem węglowym jest podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju, dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, podlegających zwolnieniu od akcyzy.

Stosownie do art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2.

W powołanym ustępie 2 art. 31a wskazano zwolnienia od akcyzy obejmujące wyroby węglowe zużywane:

W myśl art. 31a ust. 3 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca posiadający status pośredniczącego podmiotu węglowego dokonuje sprzedaży na terytorium kraju wyrobów węglowych pośredniczącym podmiotom węglowym oraz podmiotom korzystającym ze zwolnienia o których mowa w art. 31a ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym. Do transakcji sprzedaży wyrobów węglowych, w ilości nieprzekraczającej 200 kg przy jednorazowej sprzedaży pomiotom korzystającym ze zwolnienia, Wnioskodawca nie dołącza dokumentu dostawy, tylko paragon fiskalny.

Przedmiotem wniosku jest kwestia, czy w ww. opisanej sytuacji Wnioskodawca winien uzyskać dane osobowe nabywcy, a więc w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych w ilości nieprzekarczającej 200 kg jednorazowo podmiotom korzystającym ze zwolnienia, wymienionych w art. 31a ust. 2 ustawy, a transakcji takiej towarzyszy paragon fiskalny bez konieczności uzyskiwania danych osobowych. W sytuacji takiej Wnioskodawca nie wystawia dokumentu dostawy wyrobów węglowych.

Zgodnie z § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 lutego 2013 r. w sprawie warunków stosowania niektórych zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2013 r. poz. 213), w przypadku sprzedaży na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy, wyrobów węglowych w ilości nieprzekraczającej 200 kg jednorazowo, dla zastosowania zwolnienia od akcyzy nie musi być spełniony warunek, o którym mowa w art. 31a ust. 3 pkt 3 ustawy.

Stosownie do powyższego, w sytuacji sprzedaży wyrobów węglowych dokonywanej przez Wnioskodawcę posiadającego status pośredniczącego podmiotu węglowego na rzecz podmiotu korzystającego ze zwolnienia wymienionego w art. 31a ust. 2 ustawy w ilości nieprzekraczającej 200 kg przy jednorazowej sprzedaży, Wnioskodawca nie ma obowiązku wystawienia dokumentu dostawy, który by towarzyszył wyrobowi węglowemu w przypadku jego przemieszczenia.

W pozostałej kwestii będącej przedmiotem wniosku, tj. konieczności uzyskiwania przez Wnioskodawcę danych osobowych nabywcy w przypadku gdy transakcji sprzedaży do 200 kg wyrobów węglowych z zastosowaniem zwolnienia z akcyzy towarzyszy wyłącznie paragon fiskalny stwierdzić należy, że przepisy z zakresu podatku akcyzowego nie przewidują takiego obowiązku (konieczności uzyskania danych osobowych nabywcy).

Tym samym stwierdzić należy, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku obowiązku uzyskiwania danych osobowych nabywcy wyrobów węglowych gdy transakcji towarzyszy tylko paragon fiskalny, bo nie ma obowiązku wystawiania dokumentów dostawy, jest prawidłowe.

Ponadto we własnym stanowisku Wnioskodawca poruszył temat obowiązku prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych w przypadku zwolnienia z akcyzy wyrobów węglowych zużywanych w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb oraz w leśnictwie.

Zgodnie z art. 31a ust. 4 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 2, jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych z wyłączeniem podmiotów, o których mowa w ust. 2 pkt 3.

Natomiast w myśl art. 31a ust. 6 ustawy, ewidencja, o której mowa w ust. 4, powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości wysłanych lub otrzymanych wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu wysłania lub odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania, oraz informacje o dokumentach dostawy i kodzie CN wyrobów węglowych.

Jednocześnie na podstawie § 5 ww. rozporządzenia z dnia 8 lutego 2013 r., w przypadku zastosowania zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych zużywanych w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb oraz w leśnictwie nie musi być spełniony warunek, o którym mowa w art. 31a ust. 4 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe w części braku obowiązku prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych w przypadku zastosowania zwolnienia z akcyzy wyrobów węglowych zużywanych w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb oraz w leśnictwie.

Reasumując, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, należy uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.