IBPP4/443-135/12/PK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 22 czerwca 2012 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP4/443-135/12/PK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku 27 lutego 2012 r. (data wpływu 14 marca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 czerwca 2012 r. (data wpływu 14 czerwca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od gier, w zakresie obowiązku ewidencji wygranych z zakładów wzajemnych, których suma z jednego dnia wynosi, co najmniej 20.000 zł - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 marca 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od gier, w zakresie obowiązku ewidencji wygranych z zakładów wzajemnych, których suma z jednego dnia wynosi co najmniej 20.000 zł. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 11 czerwca 2012 r. będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 4 czerwca 2012 r. znak: IBPP4/443-135/12/PK.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zgodnie z wydaną przez Ministra Finansów decyzją z dnia 23 stycznia 2012 r. może urządzać zakłady wzajemne - bukmacherskie przez sieć Internet.

Zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych, podmiot urządzający grę hazardową zobowiązany jest do prowadzenia ewidencji wypłaconych (wydanych) wygranych, których wartość wynosi, co najmniej 20.000 złotych. Szczegółowo kwestię tą reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 22 czerwca 2010 r. w sprawie zaświadczeń o uzyskanej wygranej oraz ewidencji zaświadczeń i ewidencji wypłaconych (wydanych) wygranych.

Zgodnie z zatwierdzonym przez Ministra Finansów Regulaminem Zakładów Wzajemnych - bukmacherskich świadczonych drogą elektroniczną przez sieć Internet z dnia 17 stycznia 2012 r., zawieranie zakładów bukmacherskich poprzez sieć Internet możliwe jest tylko poprzez tzw. iKonto, na którym będą jedynie ewidencjonowane/zapisywane informacje dotyczące zawartych zakładów m.in. jakie zakłady i za jakie stawki oraz kiedy Klient zawarł zakład, rozstrzygnięcie zakładu, uzyskana z tego tytułu wygrana oraz wypłacone wygrane.

Jednocześnie, zgodnie z § 29 ust. 1 Regulaminu, przypisanie kwoty wygranej do iKonta, nie stanowi dokonania jej wypłaty na rachunek bankowy Klienta, a jedynie doładowanie iKonta o nowe środki, które dopiero zgodnie z dyspozycją klienta, Spółka jest zobowiązana wypłacić na jego rachunek bankowy.

Wątpliwości interpretacyjne Spółki dotyczą ustalenia ewidencjonowania wypłaconych (wydanych) wygranych w przypadku Klienta, który w jednym dniu lub w przeciągu kilku dni zawarł kilka zakładów, a rozstrzygnięcie tych zakładów nastąpiło w jednym dniu i jednocześnie suma wygranych w ramach tych zakładów wyniesie, co najmniej kwotę 20.000 złotych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca zobowiązany będzie do zaewidencjonowania takich zakładów.

Zdaniem Wnioskodawcy przypadek opisany powyżej tj. zawarcie przez Klienta kilku zakładów wzajemnych, pomimo ich rozstrzygnięcia w jednym dniu (bez względu na datę zawarcia zakładu) nie powinien być ewidencjonowany, jako wygrana, co najmniej 20.000 złotych gdyż obejmuje ona kilka kuponów (zakładów), a nie wygraną w ramach jednego zakładu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 z późn. zm.), dalej zwaną ustawą, zakładami wzajemnymi są zakłady o wygrane pieniężne lub rzeczowe, polegające na odgadywaniu:

1.

wyników sportowego współzawodnictwa ludzi lub zwierząt, w których uczestnicy wpłacają stawki, a wysokość wygranej zależy od łącznej kwoty wpłaconych stawek - totalizatory;

2.

zaistnienia różnych zdarzeń, w których uczestnicy wpłacają stawki, a wysokość wygranych zależy od umówionego, między przyjmującym zakład a wpłacającym stawkę, stosunku wpłaty do wygranej - bukmacherstwo.

W myśl art. 20 ust. 1 i 2 podmiot urządzający grę hazardową jest obowiązany, na żądanie uczestnika takiej gry, wystawić imienne zaświadczenie o uzyskanej przez niego wygranej. Zaświadczenie jest drukiem ścisłego zarachowania. Zaświadczenie może być wystawione najpóźniej w dniu następującym po dniu, w którym uzyskano wygraną, lub po dniu, w którym nastąpiła wypłata (wydanie) wygranej.

Zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy podmiot urządzający gry hazardowe jest obowiązany prowadzić ewidencję wypłaconych (wydanych) wygranych, których wartość wynosi co najmniej 20.000 zł.

Powyższy przepis nakłada na podmiot urządzający zakłady wzajemne obowiązek ewidencjonowania wygranych, których wartość wynosi 20.000 zł i więcej.

Analizując niniejszy przepis w kontekście rozpatrywanej sprawy należy się zastanowić, jak winno być rozumiane pod pojęcie wygranej. Ustawodawca nie zawarł w ustawie bezpośredniej definicji wygranej w zakładach wzajemnych niemniej można ją odczytać z definicji "zakładów wzajemnych". Z definicji tej można wyczytać, że wysokość wygranych zależy od umówionego, między przyjmującym zakład a wpłacającym stawkę, stosunku wpłaty do wygranej. Inaczej mówiąc wygrana, a ściślej mówiąc jej wysokość, jest to wynik równania, który w praktyce, co do zasady jest iloczynem, wpłaconej przez gracza stawki pomniejszonej o podatek od gier, a kursem danego zdarzenia lub iloczynu kursów kilku zdarzeń, wytypowanych przez gracza w ramach zawieranego zakładu.

Przenosząc to na grunt rozpatrywanej sprawy należ stwierdzić, że w sytuacji gdy wygrana, czyli kwota należna graczowi z prawidłowego typowania, w ramach pojedynczego zakładu jest równa lub wyższa niż 20.000 zł podlega ona ewidencji, o której mowa w art. 20 ust. 5 ustawy. A contrario nie podlegają przedmiotowej ewidencji niższe wygrane. Sam fakt kumulacji na dany dzień kilku wygranych, z różnych zakładów zawartych przez jednego gracza, których suma osiągnie lub przekroczy wartość 20.000 zł nie stanowi podstawy do ewidencji tych wygranych na podstawie art. 20 ust. 5 ustawy albowiem z przepisu tego nie wynika, aby ewidencji podlegały summy wygranych lecz wygrane jako takie.

Reasumując w przypadku gdy suma wygranych z kilku kuponów (zakładów) wyniosła co najmniej 20.000 zł to taki przypadek, związany z zawarciem przez Klienta kilku zakładów wzajemnych, których rozstrzygnięcie nastąpiło w jednym dniu nie powinien być traktowany jako wygrana, której wartość wynosi co najmniej 20.000 zł. Ratio legis powołanych powyżej przepisów przemawia za przyjęciem takiej ich wykładni, zgodnie z którą obowiązek prowadzenia ewidencji wypłaconych (wydanych) wygranych powstaje w sytuacji, gdy kwota wygranej równa lub przekraczająca wartość 20.000 zł wynika z wygranej w ramach jednego zakładu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl