IBPP4/443-124/13/BP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 marca 2013 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP4/443-124/13/BP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2012 r. (data wpływu 17 grudnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia kursu walut przy przeliczeniu kwot wyrażonych w walucie obcej przy korekcie wewnątrzwspólnotowego nabycie towarów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2012 r. wpłynął ww. wniosek udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia kursu walut przy przeliczeniu kwot wyrażonych w walucie obcej przy korekcie wewnątrzwspólnotowego nabycie towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Spółka dokonuje wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów od kontrahenta - spółki powiązanej-zarejestrowanego jako podatnik VAT UE na terenie Niemiec w walucie EUR. Zakupione towary odsprzedaje kontrahentom krajowym i zagranicznym. Jeżeli odsprzedaż dotyczy projektu niskomarżowego np. HVAC, handlowiec wpisuje w potwierdzeniu sprzedażowym w systemie SAP (którym również posługuje się dostawca) informację o projekcie. Na podstawie informacji o dokonanej sprzedaży dotyczącej danego projektu niskomarżowego dostawca wystawia automatycznie noty kredytowe na dodatkowy rabat. Automatycznie wystawione noty kredytowe w walucie EUR nie zawierają informacji odnośnie faktury pierwotnej i są wystawiane zbiorczo na koniec każdego okresu miesięcznego. Powiązanie sprzedaży towarów z projektów niskomarżowych z odnoszącymi się do niej fakturami zakupowymi jest bardzo pracochłonne. Spółka przyjęła uproszczenie dotyczące księgowania not kredytowych. Wartości wyrażone w EUR przelicza po średnim kursie EUR ogłoszonym przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia noty kredytowej i w ten sposób uzyskane wartości w PLN wykazuje na fakturach wewnętrznych i w rejestrach VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przyjęte uproszczenie odnośnie księgowania i wykazywania wartości w PLN na fakturze wewnętrznej i w rejestrach VAT jest poprawne.

Zdaniem Wnioskodawcy, ze względu na dużą pracochłonność przyjęte uproszczenie jest poprawne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, iż w związku z faktem, iż niniejszy wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego niniejsza interpretacja odnosi się do przepisów obowiązujących w roku 2012 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju. Stosownie do dyspozycji art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Artykuł 29 ust. 1 ustawy stanowi, iż podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Stosownie do art. 29 ust. 4 ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Zgodnie z art. 31 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić. W myśl zaś ust. 3 tego artykułu przy ustalaniu podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów stosuje się odpowiednio art. 29 ust. 4 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 31a ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego (...)

W myśl art. 31a ust. 2 ustawy, w przypadku gdy zgodnie z przepisami ustawy lub przepisami wykonawczymi do ustawy podatnik może wystawić fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego i wystawi ją w przewidzianym przepisami terminie, a kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej na tej fakturze, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury.

Zatem w sytuacji, gdy wartość na fakturze jest wyrażona w obcej walucie, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Jeśli jednak obowiązujące przepisy pozwalają na wystawienie faktury przed powstaniem obowiązku podatkowego i faktura jest wystawiana w takim terminie, wówczas przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia tej faktury.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 6.

Artykuł 106 ust. 7 ustawy wskazuje, iż w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie (...).

Zatem, Wnioskodawca dokonując wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest zobowiązany z tego tytułu do wystawienia faktury wewnętrznej oraz wykazania tej transakcji zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług.

Kwestie dotyczące faktur wewnętrznych oraz faktur korygujących reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2012 r.), zwane dalej rozporządzeniem.

Zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

Faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży - na mocy § 5 ust. 1 rozporządzenia - powinna zawierać co najmniej:

1.

imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;

2.

numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;

3.

numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT";

4.

dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;

5.

nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

6.

miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;

7.

cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

8.

wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

9.

stawki podatku;

10.

sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;

11.

kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

12.

kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

Zgodnie z § 13 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

W przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do jednej lub więcej dostaw towarów lub usług, faktura korygująca - stosownie do § 13 ust. 2 rozporządzenia - powinna zawierać co najmniej:

1.

numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

2.

dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

a.

określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,

b.

nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem;

3.

kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;

4.

kwotę zmniejszenia podatku należnego.

W przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca - stosownie do § 13 ust. 3 rozporządzenia powinna zawierać co najmniej:

* - numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

* - dane określone w § 5 ust. 1 pkt 1 i 2,

* - okres, do którego odnosi się udzielony rabat;

* - kwotę udzielonego rabatu oraz kwotę zmniejszenia podatku należnego.

Na podstawie § 13 ust. 5 rozporządzenia, przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:

1.

zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy;

2.

zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu.

Stosownie do § 24 ust. 1 rozporządzenia, przepisy § 5, 9-14, 16, 17, 21 i 22 stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy, z tym, że w przypadku:

1.

czynności określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, gdy brak jest konkretnego nabywcy towaru lub usługi, faktura nie zawiera danych dotyczących tego nabywcy oraz kwoty należnej z tytułu wykonania tych czynności;

2.

wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, faktury mogą nie zawierać numeru identyfikacji podatkowej kontrahenta.

Faktury, o których mowa w ust. 1, można wystawić w jednym egzemplarzu i należy przechowywać wraz z całą dokumentacją dotyczącą podatku (§ 24 ust. 2 rozporządzenia).

Z opisu sprawy wynika, iż Spółka dokonuje wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów od kontrahenta - spółki powiązanej-zarejestrowanego jako podatnik VAT UE na terenie Niemiec w walucie EUR. Zakupione towary odsprzedaje kontrahentom krajowym i zagranicznym. Jeżeli odsprzedaż dotyczy projektu niskomarżowego np. HVAC, handlowiec wpisuje w potwierdzeniu sprzedażowym w systemie SAP (którym również posługuje się dostawca) informację o projekcie. Na podstawie informacji o dokonanej sprzedaży dotyczącej danego projektu niskomarżowego dostawca wystawia automatycznie noty kredytowe na dodatkowy rabat. Automatycznie wystawione noty kredytowe w walucie EUR nie zawierają informacji odnośnie faktury pierwotnej i są wystawiane zbiorczo na koniec każdego okresu miesięcznego. Powiązanie sprzedaży towarów z projektów niskomarżowych z odnoszącymi się do niej fakturami zakupowymi jest bardzo pracochłonne. Spółka przyjęła uproszczenie dotyczące księgowania not kredytowych. Wartości wyrażone w EUR przelicza po średnim kursie EUR ogłoszonym przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia noty kredytowej i w ten sposób uzyskane wartości w PLN wykazuje na fakturach wewnętrznych i w rejestrach VAT.

Wobec powyższego, w przedmiotowej sprawie, w przypadku gdy Spółka otrzymała rabat od kontrahenta niemieckiego w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów handlowych dokonanych w danym okresie, może wystawić jedną zbiorczą wewnętrzną fakturę korygującą, która powinna zawierać elementy wynikające z § 13 ust. 3 rozporządzenia, tj. co najmniej: numer i datę jej wystawienia; nazwy, adresy oraz numery NIP sprzedawcy i odbiorcy; okres, do którego rabat się odnosi; w jednej pozycji kwotę udzielonego rabatu oraz kwotę zmniejszenia podatku należnego. Celem faktury korygującej jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości, tj. w sytuacji gdy faktura dokumentująca zdarzenie gospodarcze zawiera pomyłki lub błędy, powinna zostać skorygowana w ten sposób, aby odzwierciedlała faktycznie dokonaną transakcję między określonymi podmiotami gospodarczymi. Trzeba tutaj zauważyć, że faktury korygujące nie stanowią samodzielnego dokumentu, lecz jedynie korygują treść dokumentu pierwotnego. Ponadto podkreślić należy, iż powyższe ma zastosowanie jeżeli Spółka otrzyma rabaty od kontrahenta niemieckiego w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów handlowych w danym okresie tj. w niniejszej sprawie na koniec każdego okresu miesięcznego.

Należy zauważyć, iż dodatkowy rabat - jak wynika z wniosku - nie dotyczy konkretnej dostawy tylko jest przypisany zbiorczo na koniec każdego okresu miesięcznego.

Odnosząc się zatem, do kwestii kursu, zauważyć należy iż w myśl art. 20 ust. 5 ustawy, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9. Z kolei art. 20 ust. 6 ustawy stanowi, że w przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury. Biorąc zatem powołane przepisy w tym art. 31a ust. 1 ustawy stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie podatnik kwotę na nocie kredytowej przelicza kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na dzień poprzedzający dzień wystawienia noty kredytowej.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl