IBPP4/443-1227/09/AZ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 listopada 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP4/443-1227/09/AZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2009 r. (data wpływu 6 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zakupu kasy fiskalnej przez Spółkę, która w lipcu przekroczyła kwotę uprawniającą do zwolnienia z ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej, a w przyszłości nie przewiduje sprzedaży podlegającej obowiązkowi ewidencjonowania za pomocą kasy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zakupu kasy fiskalnej przez Spółkę, która w lipcu przekroczyła kwotę uprawniającą do zwolnienia z ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej, a w przyszłości nie przewiduje sprzedaży podlegającej obowiązkowi ewidencjonowania za pomocą kasy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 2009 r. Wnioskodawca przekroczył wysokość sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (m.in. byli pracownicy) w wysokości 40 000 zł. Wymieniona kwota obejmowała sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej zbędnego wyposażenia w tym również środków trwałych będących w ewidencji Spółki.

Na obecną chwilę Spółka w większości zrealizowała cele dla których została powołana, a udziałowcy postanowili dokonać restrukturyzacji personalnej i majątkowej spółki co w konsekwencji spowodowało, że Spółka nie zatrudnia już żadnych pracowników, nie osiąga przychodów, nie posiada istotnego majątku poza środkami pieniężnymi, tym samym wystąpienie jakiejkolwiek sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej jest na obecną chwile nierealne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy obowiązkowym jest zakup kasy fiskalnej w Spółce, która w miesiącu lipcu przekroczyła kwotę uprawniającą ją do zwolnienia w zakresie ewidencji sprzedaży na rzecz osób fizycznych, o której mowa w § 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 grudnia 2008 r. (Dz. U. Nr 228, poz. 1510), a w przyszłości nie przewiduje sprzedaży, której obowiązek ewidencji występuje przy użyciu kasy fiskalnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, w aspekcie braku w przyszłości sprzedaży na rzecz osób fizycznych, zakup urządzenia w postaci kasy fiskalnej jest nieuzasadniony z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ nie będzie ona używana przez Spółkę, a dodatkowo stanowiłaby ona źródło dodatkowych wydatków tj. serwisowanie kas.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT.

Zgodnie z regulacjami art. 111 ust. 1 ww. ustawy podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Jak wynika z obowiązującego od dnia 1 grudnia 2008 r. brzmienia art. 111 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku stwierdzenia, że podatnik narusza obowiązek określony w ust. 1, naczelnik urzędu skarbowego lub organ kontroli skarbowej ustala za okres do momentu rozpoczęcia prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości odpowiadającej 30% kwoty podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług. W stosunku do osób fizycznych, które za ten sam czyn ponoszą odpowiedzialność za wykroczenie skarbowe albo za przestępstwo skarbowe, dodatkowego zobowiązania podatkowego nie ustala się.

Jednocześnie w art. 111 ust. 7 pkt 3 ww. ustawy o VAT zawarto upoważnienie dla ministra właściwego do spraw finansów publicznych do zwolnienia w drodze rozporządzenia na czas określony niektórych grup podatników oraz niektórych czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1 ustawy, ze względu na rodzaj prowadzonej działalności lub wysokość obrotu.

Zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących poszczególnych czynności i podatników zawarte zostało w § 2 i 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 grudnia 2008 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 228, poz. 1510).

Stosownie do § 3 ust. 1 pkt 3 powołanego rozporządzenia, do dnia 31 grudnia 2009 r., zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania, podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40 000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania.

Zgodnie z § 3 ust. 4 rozporządzenia, zwolnienie o którym mowa w ust. 1 pkt 3, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w trakcie 2009 r. przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40 000 zł, z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy.

Z treści wniosku wynika, iż w lipcu 2009 r. Wnioskodawca przekroczył wysokość sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (m.in. byli pracownicy) w wysokości 40 000 zł. Wymieniona kwota obejmowała sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej zbędnego wyposażenia w tym również środków trwałych będących w ewidencji Spółki.

Na obecną chwilę Spółka nie zatrudnia już żadnych pracowników, nie osiąga przychodów, nie posiada istotnego majątku poza środkami pieniężnymi, tym samym wystąpienie jakiejkolwiek sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej jest na obecną chwile nierealne.

Na podstawie powołanych powyżej przepisów dotyczących prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących należy uznać, iż z dniem 1 października 2009 r. Wnioskodawca utracił prawo do zwolnienia z ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Powyższe oznacza, iż Wnioskodawca od dnia 1 października 2009 r. obowiązany jest do zaewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej, każdej sprzedaży nieobjętej zwolnieniem przedmiotowym z obowiązku ewidencjonowania.

Biorąc pod uwagę treść powyżej powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że obowiązek ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących uzależniony jest od wystąpienia sprzedaży, która podlegać będzie obowiązkowi ewidencjonowania przy użyciu kasy rejestrującej.

Zatem jeżeli nie wystąpi sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub na rzecz rolników ryczałtowych, nie wystąpi również obowiązek ewidencjonowania przy użyciu kasy rejestrującej.

Nie ulega wątpliwości, iż przepisy ustawy o podatku VAT nakładają na Wnioskodawcę obowiązek ewidencjonowania sprzedaży, a nie obowiązek zakupu kasy. Bezsprzecznie obowiązek ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej wiąże się z koniecznością zakupu kasy rejestrującej, jednakże nie istnieje podstawa prawna, która zobowiązywałaby Wnioskodawcę do zakupu kasy rejestrującej w związku z utratą prawa do zwolnienia z ewidencjonowania.

Wypada zgodzić się z Wnioskodawcą, iż w aspekcie braku w przyszłości sprzedaży na rzecz osób fizycznych, zakup kasy fiskalnej jest nieuzasadniony z ekonomicznego punktu widzenia. Należy jednak podkreślić, iż powyższe nie ma wpływu na fakt, że Wnioskodawca ma obowiązek zaewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej każdej sprzedaży nieobjętej zwolnieniem z tego obowiązku, a dokonanej przez Wnioskodawcę od dnia 1 października 2009 r. Bowiem ekonomiczne aspekty prowadzonej działalności mają charakter drugorzędny i nie mogą wpływać na obowiązki podatkowe ciążące na podatniku.

Podsumowując, jeżeli Wnioskodawca nie będzie dokonywał sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, nie powstanie wobec niego obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej, tym samym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zakupu kasy.

Nadmienia się również, iż stosownie do przepisu art. 111 ust. 4 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r., podatnicy, którzy rozpoczną ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego w obowiązujących terminach, mogą odliczyć od tego podatku kwotę wydatkowaną na zakup każdej z kas rejestrujących zgłoszonych na dzień rozpoczęcia (powstania obowiązku) ewidencjonowania w wysokości 90% jej ceny zakupu (bez podatku), nie więcej jednak niż 700 zł.

Sposób, warunki i tryb odliczania od kwoty podatku należnego (zwrotu), kwoty z tytułu nabycia kasy rejestrującej określone zostały w drodze rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 grudnia 2008 r. w sprawie odliczania i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących (Dz. U. Nr 228, poz. 225).

Podsumowując stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl