IBPP4/443-1204/11/AZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 lipca 2011 r. (data wpływu 2 sierpnia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 13 października 2011 r. (data wpływu 18 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług polegających na opiniowaniu wniosków osób niepełnosprawnych dotyczących indywidualnej pomocy z Zakładowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 sierpnia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług polegających na opiniowaniu wniosków osób niepełnosprawnych dotyczących indywidualnej pomocy z Zakładowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 13 października 2011 r. (data wpływu 18 października 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP4/443-1204/11/AZ z dnia 3 października 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca działa jako niepubliczny zakład opieki zdrowotnej, został wpisany do rejestru zakładów opieki zdrowotnej u...w Katowicach dnia 27 czerwca 2006 r. nr księgi rej. XXX, posiada zasoby organizacyjne, techniczne, finansowe i wykwalifikowane kadry do realizacji usług medycznych.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności zawarł w dniu 19 października 2010 r. umowę zlecenia, na podstawie której jako zleceniobiorca zobowiązał się do sprawowania profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami Zleceniodawcy. Zakres profilaktycznej opieki zdrowotnej będącej przedmiotem umowy obejmuje: przeprowadzanie badań wstępnych, okresowych i kontrolnych, udzielania świadczeń z zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej ze względu na warunki pracy, na zasadach określonych w Kodeksie Pracy oraz przepisach wydanych na jego podstawie. W zakres profilaktycznej opieki zdrowotnej wchodzi także opieka specjalistyczna, tj. internistyczna, okulistyczna, neurologiczna, laryngologiczna, psychiatryczna, gastrologiczna, kardiologiczna, układu oddechowego i krążenia, oraz innych stosowanych do potrzeb zdrowotnych niepełnosprawnych pracowników zleceniodawcy. A nadto zleceniobiorca zobowiązany jest do wykonywania badań diagnostycznych, poradnictwa i usług rehabilitacyjnych oraz obowiązany jest do sprawowania doraźnej opieki medycznej za zasadzie dyżuru telefonicznego w godzinach pracy zakładu.

Dodatkowo na podstawie niniejszej umowy zleceniobiorca zobowiązany jest do udzielania świadczeń w zakresie badań zleconych przez lekarzy orzeczników ZUS, lekarzy nadzoru i lekarzy komisji lekarskich ZUS w toku prowadzonego postępowania orzeczniczego, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Polityki Społecznej z dnia 14 grudnia 2004 r. na podstawie art. 14 ust. 6 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r.o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 z późn. zm.). Przedmiotowe świadczenia medyczne udzielane są na podstawie pisemnych skierowań wystawionych przez osoby upoważnione przez zleceniodawcę. Świadczone usługi polegają m.in. na konsultacjach lekarskich lekarzy różnych specjalności, wykonywaniu badań EEG z opisem, EMG badania przewodnictwa we włóknach ruchowych nerwu obwodowego + fala F, EMG badania przewodnictwa we włóknach ruchowych nerwu obwodowego, EMG badanie przewodnictwa we włóknach czuciowych nerwu obwodowego, audiogram, audiometria i inne zlecone badania w tym ultrasonograficzne i zdjęcia rtg oraz wykonywanie badań laboratoryjnych rtp.

Poza usługami stricte medycznymi mającymi na celu profilaktykę i ochronę zdrowia Wnioskodawca na podstawie niniejszej umowy zobowiązany jest do opiniowania wniosków osób niepełnosprawnych dotyczących indywidualnej pomocy z ZFRON. Usługi objęte umowami świadczone są w gabinetach lekarskich znajdujących się w siedzibie Wnioskodawcy. Za wykonywanie powierzonych na podstawie przedmiotowych umów usług Wnioskodawca pobiera od Zleceniodawcy wynagrodzenie zgodnie z cennikiem ustalonym w umowie. W cenie poszczególnych badań ujęte zostały: wykonanie badania wraz z pobraniem materiału do badania, wypisanie wyniku badania zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz koszt dostarczenia wyników badań do zleceniodawcy. Nowelizacja przepisów ustawy o podatku od towarów i usług obowiązująca od 1 stycznia 2011 r. zmieniła sytuację placówek medycznych w zakresie zwolnienia z VAT świadczonych przez nie usług wprowadzając kryterium o charakterze podmiotowym i przedmiotowym, którego łączne spełnienie stanowi warunek sine qua non do skorzystania z możliwości zwolnienia z podatku VAT.

W uzupełnieniu do wniosku wyjaśniono, iż opiniowanie wniosków osób niepełnosprawnych wykonywane jest dla pacjentów Wnioskodawcy zarejestrowanych u niego i korzystających z usług wnioskodawcy od co najmniej 3 lat lub w przypadkach nagłego zdarzenia. Przy wydawaniu opinii lekarz wydający ją dokonuje badania i oceny stanu zdrowia pacjenta (przeprowadza badanie diagnostyczne potwierdzające zaistniałe zmiany w stanie zdrowia i ocenia stan tego zdrowia). Opinia lekarska wydawana jest celem uzyskania przez pacjenta świadczenia z ZFRON zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2007 r. Nr 245, poz. 1810 z późn. zm.). Usługa nie obejmuje jedynie wypisania opinii na podstawie posiadanych dokumentów, ale również badanie pacjenta w celu oceny jego stanu zdrowia.

Wydana opinia jest orzeczeniem o aktualnym stanie zdrowia pacjenta i stwierdzeniem zmian w tym stanie zdrowia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługi wykonywane przez Wnioskodawcę dla pracowników zleceniodawcy polegające na opiniowaniu wniosków osób niepełnosprawnych dotyczących indywidualnej pomocy z Zakładowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych są zwolnione z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług z 11 marca 2011 r.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 13 października 2011 r.), usługi wykonywane przez Wnioskodawcę dla pracowników zleceniodawcy polegające na opiniowaniu wniosku osób niepełnosprawnych dotyczących indywidualnej pomocy z Zakładowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych są zwolnione z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a ustawy o VAT stawka podatku w okresie od 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. wynosi 23% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 oraz art. 146f.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

W stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. wyznaczenie zakresu zwolnienia usługi z opodatkowania podatkiem VAT następowało poprzez zidentyfikowanie usługi (czynności) w klasyfikacji statystycznej (PKWiU). Z dniem 1 stycznia 2011 r. ustawodawca odstąpił od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych, określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa krajowego oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE, tym samym opisuje się poszczególne czynności zwolnione od podatku wskazując na ich cechy, charakter oraz okoliczności wykonania.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2011 r. zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze.

Tut. organ podatkowy zauważa, iż przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia opieki medycznej. Jednakże opierając się na dorobku orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE należy stwierdzić, że pojęcie "opieka medyczna" dotyczy świadczeń medycznych, które służą diagnozie, opiece oraz, w miarę możliwości, leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia. Cel usługi medycznej określa, czy powinna ona korzystać ze zwolnienia; jeżeli z kontekstu wynika, że jej głównym celem nie jest ochrona, utrzymanie bądź przywrócenie zdrowia, lecz inny cel, to wówczas zwolnienie nie będzie miało zastosowania.

Wyrażenie "opieka medyczna" dotyczy działalności mającej na celu ochronę zdrowia ludzkiego i obejmuje opiekę nad pacjentem, co jest zgodne z wykładnią teleologiczną art. 13A szóstej dyrektywy. Celem zwolnienia jest ułatwienie ochrony zdrowia ludzkiego, która obejmuje diagnozę i badania w celu sprawdzenia czy osoba cierpi na jakąś chorobę i jeżeli to możliwe zapewnienia jej leczenia. Nie obejmuje diagnozy i badania w innym celu. Innymi słowy aby podlegać zwolnieniu świadczenie powinno mieć cel terapeutyczny.

Zdefiniowanie w przepisach art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług zakresu zwolnienia poprzez zawężenie go wyłącznie do usług opieki medycznej służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, odpowiada co do zasady używanym przez Trybunał określeniom "postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz, w zakresie, w jakim jest to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych".

Podkreślenia wymaga, iż zgodnie z orzecznictwem TS UE pojęcia świadczenia opieki medycznej nie można interpretować w sposób, który obejmuje świadczenia medyczne realizowane w innym celu niż postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych (wyrok w sprawie Peter dAmbrumenil, Dispute Resolution Services Ltd vs Commissioners of Customs and Excise C-307/01).

W myśl pkt 64 ww. wyroku w sprawie C-307/01, gdy zaświadczenie o stanie zdrowia jest wymagane przez osobę trzecią jako warunek poprzedzający wykonywanie przez osobę zainteresowaną określonej działalności zawodowej lub wykonywanie określonej czynności zależnej od pełnej fizycznej zdolności tej osoby, głównym celem tej usługi świadczonej przez lekarza jest dostarczenie osobie trzeciej elementu koniecznego dla podjęcia określonej decyzji. Taka usługa medyczna nie ma zasadniczo na celu ochrony zdrowia osób, które zamierzają wykonywać określone rodzaje działalności, nie może więc być objęta zwolnieniem z art. 13A (1) (c).

Jeżeli wiec podstawowym celem danego świadczenia nie są diagnoza, opieka, bądź leczenie chorób lub zaburzeń zdrowia (tj. świadczeniu nie przyświeca cel terapeutyczny), świadczenie takie nie podlega zwolnieniu z VAT. Takie stanowisko było prezentowane przez TS UE w licznych orzeczeniach (wyrok TS UE z 20 listopada 2003 r. w sprawie Peter d'Ambrumenil C-307/01; wyrok TS UE z 20 listopada 2003 r. w sprawie Margarete Unterpertinger, C-212/01; wyrok TS UE z 10 września 2002 r. w sprawie Kügler, C-141/00).

W orzeczeniu w sprawie Peter d'Ambrumenil Trybunał wskazał przykładowe usługi medyczne, które ze względu na spełnienie wskazanego warunku (celu terapeutycznego) - podlegają zwolnieniu z VAT, oraz takie w stosunku do których zwolnienie nie ma zastosowania.

Przewidziane w tym przepisie zwolnienie z podatku VAT ma zastosowanie do usług medycznych polegających na:

* wykonywaniu badań lekarskich osób fizycznych dla pracodawców lub firm ubezpieczeniowych,

* pobieraniu krwi lub innych próbek do badań na obecność wirusów, infekcji lub innych chorób na rzecz pracodawców lub ubezpieczycieli, lub

* poświadczeniu stanu zdrowia, na przykład odpowiedniego do odbywania podróży,

jeżeli podstawowym celem przedmiotowych usług jest ochrona zdrowia danej osoby.

Wśród usług, do których zwolnienie nie może znajdować zastosowania TS UE wymienił:

* wydawanie poświadczeń stanu zdrowia celem otrzymywania renty wojskowej,

* przeprowadzanie badań medycznych celem określenia istnienia i wielkości szkód poniesionych przez osoby fizyczne w przypadku postępowań sądowych dotyczących uszkodzeń ciała,

* przeprowadzanie badań lekarskich celem sporządzenia raportu dotyczącego zaniedbań lekarskich w przypadku postępowań sądowych dotyczących takich zaniedbań,

* przygotowywanie raportów medycznych dotyczących wyżej wymienionych spraw oraz raportów medycznych opartych o notatki lekarskie bez przeprowadzania dodatkowych badań lekarskich w wyżej wymienionych sprawach.

W świetle powyższego ze zwolnienia będą korzystały jedynie badania których głównym celem jest ochrona zdrowia osoby badanej. Natomiast badania mające cel wyłącznie ekspercki czy dowodowy - nie będą mogły korzystać ze zwolnienia z opodatkowania VAT.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca działa jako niepubliczny zakład opieki zdrowotnej, i w ramach prowadzonej działalności zawarł w dniu 19 października 2010 r. umowę zlecenia, na podstawie której jako zleceniobiorca zobowiązał się do sprawowania profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami Zleceniodawcy.

Poza usługami stricte medycznymi mającymi na celu profilaktykę i ochronę zdrowia Wnioskodawca na podstawie niniejszej umowy zobowiązany jest do opiniowania wniosków osób niepełnosprawnych dotyczących indywidualnej pomocy z ZFRON. Usługi objęte umowami świadczone są w gabinetach lekarskich znajdujących się w siedzibie Wnioskodawcy. Za wykonywanie powierzonych na podstawie przedmiotowych umów usług Wnioskodawca pobiera od Zleceniodawcy wynagrodzenie zgodnie z cennikiem ustalonym w umowie. W cenie poszczególnych badań ujęte zostały: wykonanie badania wraz z pobraniem materiału do badania, wypisanie wyniku badania zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz koszt dostarczenia wyników badań do zleceniodawcy.

Opiniowanie wniosków osób niepełnosprawnych wykonywane jest dla pacjentów Wnioskodawcy zarejestrowanych u niego i korzystających z usług wnioskodawcy od co najmniej 3 lat lub w przypadkach nagłego zdarzenia. Przy wydawaniu opinii lekarz wydający ją dokonuje badania i oceny stanu zdrowia pacjenta (przeprowadza badanie diagnostyczne potwierdzające zaistniałe zmiany w stanie zdrowia i ocenia stan tego zdrowia). Opinia lekarska wydawana jest celem uzyskania przez pacjenta świadczenia z ZFRON zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2007 r. Nr 245, poz. 1810 z późn. zm.). Usługa nie obejmuje jedynie wypisania opinii na podstawie posiadanych dokumentów, ale również badanie pacjenta w celu oceny jego stanu zdrowia.

Wydana opinia jest orzeczeniem o aktualnym stanie zdrowia pacjenta i stwierdzeniem zmian w tym stanie zdrowia.

Należy mieć na uwadze, że przepis art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT zwalnia od podatku VAT wyłącznie usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, nie zwalnia zatem wszystkich świadczeń, które można wykonać w ramach wykonywania zawodów medycznych, ale tylko służące określonemu celowi.

Rozpatrując więc kwestię ewentualnego zwolnienia usług świadczonych przez Wnioskodawcę, będącego zakładem opieki zdrowotnej, należy dokonać oceny, czy usługi będące przedmiotem wniosku ze względu na swój cel mogą zostać uznane za usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.

Jak wskazał wnioskodawca opinia lekarska wydawana jest celem uzyskania przez pacjenta świadczenia z ZFRON zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2007 r. Nr 245, poz. 1810 z późn. zm.). Usługa ta obejmuje badanie pacjenta w celu oceny jego stanu zdrowia. Wydana opinia jest orzeczeniem o aktualnym stanie zdrowia pacjenta i stwierdzeniem zmian w tym stanie zdrowia.

Stosownie do § 2 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2007 r. Nr 245, poz. 1810 z późn. zm.) środki funduszu rehabilitacji przeznacza się m.in. na pomoc indywidualną dla osób niepełnosprawnych na następujące rodzaje wydatków:

W myśl § 3 ust. 1-3 pomoc indywidualną, o której mowa w § 2 ust. 1 pkt 11, przyznaje się na wniosek:

Wniosek o przyznanie pomocy indywidualnej powinien zawierać:

Wysokość przyznawanej pomocy indywidualnej, o której mowa w § 2 ust. 1 pkt 11, uzależnia się od sytuacji materialnej i losowej wnioskodawcy.

Należy więc zauważyć, iż podstawowym celem opinii lekarskiej jest uzyskanie przez pacjenta świadczenia. Nie ulega wątpliwości, że w toku opiniowania stanu zdrowia pacjent jest badany i diagnozowany, jednak celem tego badania i diagnozy nie jest leczenie pacjenta, lecz jak sam wskazał Wnioskodawca orzeczenie o aktualnym stanie zdrowia pacjenta i stwierdzenie zmian w tym stanie zdrowia.

W kontekście powyższego, zauważyć należy, iż głównym celem ww. badań jest wprawdzie ocena zdrowia, jednak ocena ta nie służy profilaktyce ani leczeniu. Ocena stanu zdrowia wymagana jest przez odpowiednie przepisy jako warunek poprzedzający podjecie określonej decyzji. Stąd efektem usługi świadczonej przez Wnioskodawcę jest dostarczenie osobie trzeciej elementu koniecznego dla podjęcia decyzji pociągającej za sobą prawne konsekwencje dla osoby badanej. Taka usługa medyczna nie ma zasadniczo na celu ochrony zdrowia stąd nie może być objęta zwolnieniem od podatku od towarów i usług.

Chociaż możliwa jest sytuacja, że przeprowadzenie ww. badań, może w pośredni sposób przyczynić się do ochrony zdrowia tej osoby poprzez wykrycie nowego problemu lub skorygowanie poprzedniej diagnozy, podstawowym celem tego rodzaju usługi pozostaje wypełnienie prawnego lub ustawowego obowiązku dotyczącego procesu podejmowania decyzji przez inną osobę.

Podkreślenia wymaga, że wszędzie tam, gdzie nie ma bezpośredniego związku z leczeniem - nie ma prawa do zastosowania zwolnienia z VAT. Świadczenie usług, dokonywane w ramach wykonywania zawodu lekarza, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jeśli nie odpowiada ono koncepcji opieki medycznej. Jeśli głównym celem usług medycznych nie jest ochrona, w tym zachowanie lub odtworzenie zdrowia, ale raczej udzielanie porad wymaganych przed podjęciem decyzji wywołujących pewne prawne konsekwencje, nie będzie miało zastosowania zwolnienie od podatku. Jeżeli usługa polega na wydaniu ekspertyzy lekarskiej, to chociaż wyniki tej usługi należą do kompetencji świadczącego usługi medyczne i mogą obejmować działania, które są typowe dla zawodów medycznych, to jednak, aby do takiego katalogu świadczeń zastosować przedmiotowe zwolnienie muszą one służyć profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.

Biorąc po uwagę opis stanu faktycznego, należy stwierdzić, iż. świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegające na opiniowaniu i wydawaniu orzeczeń lekarskich o stanie zdrowia pacjenta w celu uzyskania świadczenia z ZFRON - nie służą bezpośrednio profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, lecz ich głównym celem jest spełnienie prawnego lub umownego warunku wymaganego przez inne podmioty w ramach procesu podejmowania decyzji (por. wyrok TSUE C-307/01).

Usługi te nie spełniają podstawowej przesłanki umożliwiającej zastosowanie zwolnienia, tj. ich bezpośrednim celem nie jest profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawa zdrowia. Nie są one też niezbędnym etapem aby usługa medyczna osiągnęła cele terapeutyczne. Wynika stąd, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT nie ma zastosowania do usług świadczonych przez Wnioskodawcę polegających na opiniowaniu wniosków osób niepełnosprawnych dotyczących indywidualnej pomocy z Zakładowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa St. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.