IBPP4/443-120/13/LG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 13 czerwca 2013 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP4/443-120/13/LG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2013 r. (data wpływu 14 marca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia daty powstania obowiązku podatkowego przy przemieszczeniu towarów z Austrii na terytorium kraju będącego wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 marca 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia daty powstania obowiązku podatkowego przy przemieszczeniu towarów z Austrii na terytorium kraju będącego wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca jest polską spółką z ograniczoną odpowiedzialnością. Jest także czynnym podatnikiem podatku VAT zarejestrowanym dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych. Na potrzeby działalności opodatkowanej Wnioskodawca musi mieć dostarczane części z różnych krajów świata, nie tylko z krajów należących do Unii Europejskiej. Proces zakupu i dostawy do firmy Wnioskodawcy w Polsce jednego rodzaju komponentów elektronicznych wygląda następująco: komponenty elektroniczne zamawiane są w Szanghaju. Firma A posiadająca fabrykę komponentów w Szanghaju, jest zarejestrowana w USA i tam też Wnioskodawca przelewa należności za dostawy. Towar dostarczany jest drogą lotniczą do Austrii i tam dokonywana jest odprawa importowa zgodnie z prawem unijnym na rzecz Wnioskodawcy. Na potwierdzenie niniejszego Wnioskodawca otrzymuje stosowny dokument SAD. Upoważnionym przez Wnioskodawcę przedstawicielem do odbioru towaru jest firma C GmbH z siedzibą w Austrii. Na dokumencie importowym SAD potwierdzającym dokonanie odprawy celnej firma Wnioskodawcy jest wymieniona jako odbiorca, a firma C GmbH jako przedstawiciel - Wnioskodawca. Po odprawie importowej komponenty transportem samochodowym z Austrii przyjeżdżają do fabryki Wnioskodawcy w Polsce. Ten transport organizuje firma C GmbH na zlecenie i na koszt Wnioskodawcy. Odbiór towaru w Polsce jest potwierdzany przez Wnioskodawcę na piśmie z datą odbioru towaru. Od momentu przybycia towaru do Austrii z Szanghaju, a następnie z Austrii do fabryki Wnioskodawcy w Polsce mija kilka dni. Firma Wnioskodawcy nie ma wpływu na ustalenie terminu załadunku towarów na samochód i rozpoczęcie transportu tych towarów z Austrii do Polski. Przemieszczenie komponentów z Austrii do Polski (po dokonanej celnej odprawie importowej), Wnioskodawca rozpoznaje jako WNT w myśl art. 11 ustawy o VAT. Wnioskodawca nie dokumentuje tego nabycia fakturą VAT tylko dokumentem wewnętrznym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką datę Wnioskodawca powinien uznać za datę obowiązku podatkowego w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów dla jego firmy.

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 20 obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury nie później jednak niż 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym dokonano dostawy. Dla firmy Wnioskodawcy - podatnika VAT - pewną datą dostawy towarów nabywanych według powyżej opisanego schematu będzie dzień odbioru towarów w Polsce zgodny z datą na dokumencie odbioru. Tak więc obowiązek podatkowy z tytułu WNT wystąpi 15 dnia następnego miesiąca od dnia potwierdzenia przez nas na piśmie odbioru towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż niniejsza interpretacja odnosi się do zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego w wniosku z dnia 12 marca 2013 r. Oznacza to, iż ocena stanowiska Wnioskodawcy w niniejszej interpretacji została dokonana przez tut. organ w oparciu o stan prawny obowiązujący przed dniem 1 kwietnia 2013 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Powyższy przepis wprowadza powszechność opodatkowania podatkiem VAT ww. czynności.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W myśl postanowień art. 2 pkt 7 ustawy, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju. Należy jednak zaznaczyć, że import towarów wystąpi (art. 36 ust. 1 ustawy) tylko wtedy, gdy określona procedura celna zostanie zakończona na terytorium Polski. Jeśli natomiast procedura celna zostanie zakończona na terytorium innego państwa członkowskiego, import będzie dokonany w tym państwie. W przypadku, gdy przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego następuje na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej, nie dochodzi do importu w rozumieniu przepisów ustawy.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, towary zostały odprawione i dopuszczone do wolnego obrotu w Austrii, co oznacza, że ich importu dokonano na terytorium Austrii.

Stosownie do dyspozycji art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Natomiast art. 9 ust. 2 ustawy stanowi, iż wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce pod warunkiem, że:

1.

nabywcą towarów jest:

a.

podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,

b.

osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a

- z zastrzeżeniem art. 10;

2.

dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika - art. 11 ust. 1 ustawy.

Natomiast art. 12 ust. 1 ustawy, określa zamknięty katalog sytuacji, w których przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1, nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (zastrzeżenia te nie mają zastosowania w niniejszej sprawie).

Ponadto, w świetle art. 79 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L Nr 302, str. 1 z późn. zm.), zastosowanie procedury dopuszczenia do obrotu nadaje towarowi niewspólnotowemu status towaru wspólnotowego. Oznacza to, że po spełnieniu wszystkich formalności, a zwłaszcza po dokonaniu zgłoszenia celnego oraz zapłaceniu należności celno-podatkowych, można swobodnie dysponować towarem na obszarze celnym Unii Europejskiej.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca nabył towary handlowe (komponenty elektroniczne) od kontrahenta z Szanghaju. Towary są sprowadzane do Austrii i tam odbywa się ich odprawa celna na rzecz Wnioskodawcy oraz wprowadzenie do obrotu na terytorium Unii Europejskiej. Upoważnionym przez Wnioskodawcę do odbioru towaru jest firma z siedzibą w Austrii. Spółka widnieje na dokumencie SAD jako odbiorca towarów. Następnie z Austrii przedmiotowy towar jest transportowany do Polski (do fabryki Wnioskodawcy).

Zatem, w związku z dokonanym na terytorium Austrii importem towarów, Wnioskodawca stał się podatnikiem podatku od wartości dodanej w tym państwie, a towar dopuszczony do obrotu na terytorium Austrii uzyskał status towaru wspólnotowego.

Tym samym Wnioskodawca dla tej transakcji działał w innym państwie członkowskim (tekst jedn.: na terytorium Austrii) w charakterze podatnika podatku od wartości dodanej. O tym, czy dany podmiot jest podatnikiem podatku od wartości dodanej (podobnie jak podatku od towarów i usług) czy też nie, nie decyduje fakt zarejestrowania się podmiotu dla celów tego podatku, ale charakter czynności wykonywanych przez ten podmiot. Nawet jeśli podmiot nie jest zarejestrowany w tym państwie członkowskim jako podatnik podatku od wartości dodanej, to de facto występuje jako taki podatnik z uwagi na fakt wykonania czynności podlegającej opodatkowaniu tym podatkiem, tj. importu towarów. Towar został zaimportowany przez Spółkę do Austrii w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. Dalsze przemieszczenie przez Wnioskodawcę własnych towarów, uprzednio zaimportowanych i dopuszczonych do obrotu w Austrii, stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, zgodnie z art. 11 ustawy.

Reasumując, przemieszczanie własnych towarów (uprzednio zaimportowanych z Szanghaju), z terytorium Austrii na terytorium Polski, stanowi dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, które podlega opodatkowaniu na terytorium kraju stawka właściwą dla nabytego towaru.

Przedmiotem zapytania Wnioskodawcy jest kwestia określania daty powstania obowiązku podatkowego z tytułu wyżej opisanego wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9 oraz art. 20b. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.

Zaznaczyć jednak należy, że w przedmiotowej sprawie zasada określenia obowiązku podatkowego w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów na podstawie wystawionej faktury nie ma zastosowania, gdyż w przedmiotowej sprawie dochodzi do przemieszczenia towarów należących do Wnioskodawcy z terytorium Austrii na terytorium Polski.

Z treści wniosku wynika, że dla Wnioskodawcy data dostawy towarów to dzień odbioru towarów na terytorium kraju, który jest zgodny z datą na dokumencie odbioru.

Reasumując, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy stwierdzić należy, że obowiązek podatkowy z tytułu dokonanej ww. transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powstał 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym towar został przywieziony i odebrany przez Wnioskodawcę na terytorium kraju.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie należało uznać za prawidłowe.

Przy czym zaznaczyć należy, że przedmiotem niniejszej interpretacji nie był obowiązek udokumentowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów fakturą VAT, gdyż kwestia ta nie była przedmiotem zapytania jak również Wnioskodawca nie przedstawił w tym zakresie własnego stanowiska.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl