IBPP4/443-1181/11/EJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 maja 2011 r. (data wpływu 16 maja 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 lipca 2011 r. oraz z dnia 27 lipca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania usług świadczonych na rzecz pracowników przy zastosowaniu kasy rejestrującej - jest prawidłowe.

W dniu 16 maja 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania usług świadczonych na rzecz pracowników przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 13 lipca 2011 r. oraz z dnia 27 lipca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest jednostką organizacyjną starostwa powiatowego. Uzyskał od Wojewody pozwolenie na stałe prowadzenie Domu. Działalność Wnioskodawcy opiera się na podstawie ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tekst jedn. Dz. U. Nr 175, poz. 1362 z późn. zm.) Wnioskodawca świadczy dla mieszkańców domu usługi pomocy społecznej wraz z zakwaterowaniem (Dział 87 PKWiU z 2008 r.).

Pozostaje bezsporne, że Wnioskodawca zwolniony jest z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 22 (ustawa o VAT z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług z późn. zm.). W roku 2010 Wnioskodawca był zwolniony z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (§ 2 oraz poz. 26 z załącznika do rozporządzenia w sprawie czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania (Dz. U. Nr 224, poz. 1797 z dnia 23 grudnia 2009 r.).

Na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. (Dz. U. Nr 138, poz. 930) usługi w zakresie opieki społecznej tracą z dniem 30 kwietnia 2011 r. zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, gdyż dział 87 PKWiU z 2008 r. nie jest wymieniony w załączniku do rozporządzenia. Natomiast w poz. 37 załącznika do tegoż rozporządzenia wynika, że jeżeli za świadczone usługi zapłata jest dokonywana za pośrednictwem banku lub poczty to nie mają zastosowania kasy rejestrujące.

Oprócz tego Wnioskodawca świadczy następujące usługi dla własnych pracowników:

* sprzedaż obiadów,

* wynajem mieszkań (zgromadzenie zakonne),

* sprzedaż wody wynajmującym mieszkania,

* ogrzewanie z własnej kotłowni wynajmowanych mieszkań,

* wywóz odpadów komunalnych.

W piśmie z dnia 13 lipca 2011 r. Wnioskodawca wskazał, wszystkie wpływy za 2010 r. za usługi na rzecz swoich pracowników były dokonywane w formie gotówkowej i wynosiły 9.219,00 zł. Od 1 maja 2011 r. forma zapłaty gotówkowej uległa zmianie wyłącznie na formę bezgotówkową za pośrednictwem banku, poczty itd. Wnioskodawca przed dniem 1 stycznia 2011 r. nie wykorzystywał do ewidencji tych usług kasy rejestrującej. Ewidencja opłat za usługi na rzecz swoich pracowników prowadzona jest za pomocą ksiąg rachunkowych analitycznie i syntetycznie techniką komputerową na podstawie dowodów księgowych, które określają jednoznacznie tytuł wpłaty, kogo dotyczą oraz za jako okres chodzi. Wynajem mieszkań na cele mieszkalne świadczony jest wyłącznie na rzecz zatrudnionych w Domu Pomocy Społecznej pracowników.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wpływy za świadczone usługi na rzecz swoich pracowników dokonywane za pośrednictwem banku na konto Domu, a to:

* za korzystanie z obiadów,

* za najem pomieszczeń,

* za centralne ogrzewanie,

* za wodę i wywóz śmieci

należy rejestrować przy użyciu kasy rejestrującej.

Czy też na podstawie innych przepisów lub jednoznacznych interpretacji Wnioskodawca jest z takiej rejestracji wpływów zwolniony (rejestracja taka Wnioskodawcy nie dotyczy) przy zastosowaniu poz. 37 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. (Dz. U. Nr 138, poz. 930).

Wnioskodawca nadmienia, że wpływy za 2010 r. były dokonywane w formie gotówkowej z ww. usług i wynosiły 9.219 zł od 1 maja 2011 r. forma zapłaty gotówkowej uległaby zmianie na bezgotówkową.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisany stan faktyczny nie stanowi przesłanek do wprowadzenia kasy rejestrującej.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 22 oraz art. 111 ust. 1 i ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) kasy fiskalne służą do rejestracji obrotu i związanych z nimi kwot podatku VAT. Skoro Wnioskodawca świadczył będzie od 1 maja 2011 r. wyłącznie usługi pomocy społecznej i na rzecz swoich pracowników zwolnione z VAT, to w takiej sytuacji z tytułu tychże usług nigdy nie wystąpi kwota podatku związanego z obrotem, w związku z czym nie ma potrzeby prowadzenia ewidencji z użyciem kasy. Zauważyć trzeba, że rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930) odnosi się jedynie do tych czynności, które co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT.

Zgodnie z regulacjami art. 111 ust. 1 ww. ustawy podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Należy wskazać, że stosownie do tego unormowania, obowiązek stosowania kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników dokonujących sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, natomiast przez sprzedaż, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT rozumie się odpłatną dostawę towarów odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle przepisów ustawy o podatku VAT (art. 15 ust. 1 ustawy o VAT), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Ze wskazanych przepisów jednoznacznie wynika, iż czynnikiem warunkującym obowiązek ewidencjonowania obrotów za pomocą kas rejestrujących przez podatnika podatku VAT jest sprzedaż na rzecz określonych podmiotów, a nie status podatnika jako "podatnika VAT czynnego" lub "podatnika VAT zwolnionego".

Przechodząc natomiast do kwestii zwolnień, w art. 111 ust. 8 zawarto upoważnienie dla ministra właściwego do spraw finansów publicznych do zwolnienia w drodze rozporządzenia na czas określony niektórych grup podatników oraz niektórych czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1 ustawy, ze względu na rodzaj prowadzonej działalności lub wysokość obrotu.

W dniem 1 stycznia 2011 r. weszło w życie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930).

Stosownie do § 2 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 37 ww. załącznika do rozporządzenia wskazano, że czynnością zwolnioną z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej jest świadczenie usług, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), pod warunkiem, że z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej transakcji zapłata dotyczyła, przy czym przepis ten nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych usług przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Korzystanie z powyższego zwolnienia wymaga spełnienia określonych warunków wynikających wprost z zapisu tej regulacji.

Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy można zatem stosować jeżeli:

* zapłata za świadczoną usługę w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej na rachunek bankowy podatnika,

* z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła,

* podatnik nie rozpoczął ewidencjonowania tych usług za pomocą kasy rejestrującej przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Ponadto z przepisu § 3 ust. 1 pkt 2 cyt. rozporządzenia wynika, że zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. również podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6.

Zgodnie z § 3 ust. 6 ww. rozporządzenia, zwolnienie o którym mowa w ust. 1 pkt 2, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40 000 zł, z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jest jednostką organizacyjną starostwa powiatowego działającą na podstawie wydanego przez Wojewodę pozwolenia na stałe prowadzenie Domu. Wnioskodawca świadczy również usługi dla własnych pracowników tj. sprzedaż obiadów, wynajem mieszkań, sprzedaż wody wynajmującym mieszkania, ogrzewanie z własnej kotłowni wynajmowanych mieszkań, wywóz odpadów komunalnych. Wpływy za 2010 r. z tytułu świadczonych usług na rzecz pracowników były dokonywane w formie gotówkowej. Od 1 maja 2011 r. forma zapłaty gotówkowej uległa zmianie na bezgotówkową za pośrednictwem banku, poczty itd. Wnioskodawca przed 1 stycznia 2011 r. nie wykorzystywał do ewidencji tych usług kasy rejestrującej.

W świetle wyżej wskazanych przepisów prawnych stwierdzić należy, iż prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących na mocy § 2 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z poz. 37 ww. załącznika do rozporządzenia, przysługuje w sytuacji, gdy zapłata za świadczone usługi w całości następuje za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika, bez względu na rodzaj wykonywanej usługi. Istotne jest, aby było możliwe zidentyfikowanie transakcji, której zapłata dotyczy.

Wobec powyższego należy uznać, iż Wnioskodawca świadcząc usługi na rzecz swoich pracowników, za które otrzymuje w całości zapłatę przelewem na rachunek bankowy, a z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła, ma prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej do dnia 31 grudnia 2012 r.

W konsekwencji powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy nadmienić, że zgodnie z art. 14b § 3 cyt. w sentencji ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego a w szczególności wnoszenia przez pracowników opłat za świadczone na ich rzecz usługi do kasy Domu, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Końcowo zauważa się, że tut. organ w niniejszej interpretacji nie rozstrzyga w kwestii zwolnienia od podatku VAT od 1 stycznia 2011 r. świadczonych przez Wnioskodawcę usług w zakresie pomocy społecznej jak również tut. organ nie rozstrzygnął w zakresie ewentualnego, wcześniejszego powstania obowiązku prowadzenia obrotu i kwot podatku należnego za pomocą kasy rejestrującej, gdyż nie było to przedmiotem wniosku, nie zadano pytania w tym zakresie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.