IBPP4/443-117/12/PH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 1 marca 2012 r. (data wpływu 2 marca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 maja 2012 r. (data wpływu 4 maja 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania zużycia wyrobów węglowych - jest prawidłowe.

W dniu 2 marca 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku w zakresie opodatkowania zużycia wyrobów węglowych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 maja 2012 r. (data wpływu 4 maja 2012 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 26 kwietnia 2012 r., znak: IBPP4/443-117/12/PH.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Na początku stycznia 2012 r. weszły w życie nowe przepisy dotyczące podatku akcyzowego na wyroby węglowe. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawca wystąpił do Urzędu Celnego o zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku akcyzowego (druk AKC-PR), który Wnioskodawca otrzymał.

Wnioskodawca prowadzi działalności gospodarczą, która zajmuje się produkcją energii cieplnej oraz jej sprzedażą. Wnioskodawca ma wydzierżawione kotłownie w budynkach Urzędu Gminy, gdzie zainstalowane są kotły CO Wnioskodawcy, z których Wnioskodawca produkuje ciepło. Odbiorcami ciepła Wnioskodawcy są: Urząd Gminy, Zakład Gospodarki Komunalnej, Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej, Służba Zdrowia, oraz mieszkańcy wynajmujący dane lokale.

Udział zakupu wyrobów węglowych w produkcji Wnioskodawcy to ok. 50% w skali roku w wartości sprzedanej.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku z dnia 4 maja 2012 r. Wnioskodawca wskazał, iż zużywa wyroby węglowe o kodzie CN 2701. Udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej w całym przedsiębiorstwie Wnioskodawcy to ok. 15,6% w skali roku poprzedzającego rok w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział.

Wnioskodawca wyjaśnił, iż składając wniosek i pisząc, że udział zakupu wyrobów węglowych w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy to ok. 50% w wartości produkcji sprzedanej, Wnioskodawca brał pod uwagę tylko jeden rodzaj działalności w swoim przedsiębiorstwie, która związana jest ze sprzedażą ciepła. Podane powyżej 15,6% to udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej w całym przedsiębiorstwie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie, sformułowane ostatecznie w piśmie z dnia 4 maja 2012 r.:

Czy Wnioskodawcy przysługuje zwolnienie od akcyzy wyrobów węglowych zużywanych w całym przedsiębiorstwie Wnioskodawcy na cele opałowe w wydzierżawionych kotłowniach, gdzie zainstalowane są kotły CO stanowiące własność Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, sformułowanym ostatecznie w piśmie z dnia 4 maja 2012 r., Wnioskodawca podlega pod zwolnienie z podatku akcyzowego na wyroby węglowe, gdyż definicja art. 31a wyraźnie mówi o udziale zakupów wyrobów węglowych nie mniej niż 10% wartości sprzedanej, a w całym przedsiębiorstwie Wnioskodawcy jest to ok. 15,6%

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, za wyroby akcyzowe uważa się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy, przy czym wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 tego załącznika są wyrobami węglowymi.

W poz. 19 ww. załącznika pod kodem ex CN 2701 wymieniono węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. Stosownie do objaśnień do załącznika nr 1 do ustawy, ex - dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.

Dla węgla i koksu przeznaczonych do celów opałowych objętych pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00 ustawodawca przewidział w art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy, stawkę podatku w wysokości 1,28 zł/1 gigadżul (GJ).

Stosownie do art. 88 ust. 1 i ust. 6 ustawy, podstawą opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość, wyrażona, w zależności od rodzaju wyrobów, w litrach gotowego wyrobu w temperaturze 15 oC lub w kilogramach gotowego wyrobu, albo wartość opałowa, wyrażona w gigadżulach (GJ).

Do celów poboru akcyzy ustala się wartości opałowe wyrobów węglowych, które wynoszą odpowiednio:

Stosownie do art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Przy czym w myśl art. 9a ust. 2 ustawy, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a) ustawy, podmiotem zużywającym jest podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy:

W myśl art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy, zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez zakłady energochłonne do celów opałowych.

Zgodnie z art. 31a ust. 10 ustawy, przez zakłady energochłonne rozumie się podmioty, u których udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Stosownie do przepisów art. 31a ust. 4-7 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych. Ewidencja może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. Ewidencja powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości otrzymanych wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania, oraz informacje o dokumentach dostawy i kodzie CN wyrobów węglowych. Ewidencja, oraz dokument dostawy powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencja została sporządzona, a dokument dostawy potwierdzony przez odbiorcę.

Szczegółowy zakres danych, jakie powinna zawierać ewidencja wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy oraz sposób jej prowadzenia został określony w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz. U. Nr 160, poz. 1075, z późn. zm.).

I tak w myśl § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, ewidencja, o której mowa w art. 31a ust. 4 i art. 32 ust. 5 pkt 3 ustawy, zwana dalej "ewidencją", zawiera:

Zgodnie z § 3 ust. 2a ww. rozporządzenia, ilość wyrobów węglowych wysłanych, otrzymanych lub zużytych wpisuje się do ewidencji według kodów CN w 1000 kg w sposób umożliwiający obliczenie ilości tych wyrobów.

W przedmiotowej sprawie, Wnioskodawca prowadzi działalności gospodarczą, zajmuje się produkcją energii cieplnej oraz jej sprzedażą. Wnioskodawca zużywa wyroby węglowe o kodzie CN 2701. Wnioskodawca ma wydzierżawione kotłownie w budynkach Urzędu Gminy, gdzie zainstalowane są kotły CO Wnioskodawcy, z których Wnioskodawca produkuje ciepło. Udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej w całym przedsiębiorstwie Wnioskodawcy to ok. 15,6% w skali roku poprzedzającego rok w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział.

Mając na uwadze opis przedstawionego przez Wnioskodawcę zaistniałego stanu faktycznego oraz przytoczone wyżej przepisy należy stwierdzić, iż skoro całe przedsiębiorstwo Wnioskodawcy spełnia przesłanki do uznania je za zakład energochłonny w rozumieniu art. 31a ust. 10 ustawy, to węgiel o kodzie CN 2701 zużywany przez Wnioskodawcę na cele opałowe w wydzierżawionych kotłowniach, gdzie zainstalowane są kotły CO stanowiące własność Wnioskodawcy jest zwolniony z opodatkowania akcyzą na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy, pod warunkiem prowadzenia przez Wnioskodawcę ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych. Sposób prowadzenia ww. ewidencji oraz okres jej przechowywania zostały określone w art. 31a ust. 4-7 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.