IBPP4/443-1161/11/AW - Prawo parafii do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją przedsięwzięcia dotyczącego wyposażenia budynku kościoła parafialnego w instalację centralnego ogrzewania.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 lipca 2011 r. (data wpływu 25 lipca 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 8 sierpnia 2011 r. (data wpływu 11 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących nabycie towarów i usług dokonane w ramach realizacji operacji pod tytułem "..." - jest prawidłowe.

W dniu 25 lipca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących nabycie towarów i usług dokonane w ramach realizacji operacji pod tytułem "...". Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 8 sierpnia 2011 r. (data wpływu 11 sierpnia 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie nr IBPP4/443-1162/11/AW z dnia 1 sierpnia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego:

Parafia ubiega się o pomoc finansową z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach tzw. małych projektów objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013.

Przedmiotem inwestycji Parafii jest wyposażenie kościoła parafialnego w instalację centralnego ogrzewania.

Do głównych zadań Parafii należy działalność związana z kultem religijnym, oświatowo-wychowawczą, kulturalna, charytatywno-opiekuńcza, katechizacyjna, jak również inwestycje sakralne i kościelne. Środki na realizacje ww. zadań pochodzą wyłącznie z dobrowolnych darowizn pieniężnych, przekazywanych przez parafian.

Parafia nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W celu właściwej realizacji zakładanej inwestycji Parafia będzie dokonywać zakupów towarów i usług objętych podatkiem VAT.

Zakupy te nie będą miały żadnego związku ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Ww. inwestycja nie będzie w żaden sposób generować przychodów.

Pomoc finansową z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich stanowić będzie płatność pośrednia, będąca refundację kosztów kwalifikowanych, przyznawana po zrealizowaniu operacji. Środki otrzymane przez Parafię zostaną bezpośrednio wykorzystane na pokrycie kosztów związanych z zakupem materiałów i usług.

Nabyte towary i usługi zostaną udokumentowane fakturami VAT, w których jako nabywca będzie figurować Parafia.

Tytuł operacji "...", planowany termin realizacji projektu - 20 lipca 2011 r. - 30 września 2011 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie przedstawione w piśmie z dnia 8 sierpnia 2011 r.):

Czy Parafia, nie będąca podatnikiem podatku od towarów i usług, jako beneficjent Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013, ma możliwość obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących nabycie towarów i usług, dokonane w ramach realizacji przedmiotowego projektu sfinansowanego ze środków funduszy strukturalnych unii europejskiej (działanie 413 Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013) tytuł operacji "...".

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie przedstawione w piśmie z dnia 8 sierpnia 2011 r.), nie ma możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie towarów i usług dokonywanych w ramach realizacji zadania sfinansowanego ze środków funduszy strukturalnych Unii Europejskiej (działanie 413 Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013) tytuł operacji "...".

Na podstawie art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) Parafia nie jest podatnikiem VAT, nie świadczy żadnych usług odpłatnych, nie wykonuje działalności opodatkowanej określonej w art. 5 ustawy o VAT. Parafia nie figuruje w rejestrze płatników VAT, nie jest czynnym płatnikiem VAT-u i nie składa deklaracji VAT-7.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy o VAT obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (przypadek ten nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie).

Zgodnie z art. 96 ust. 4 ww. ustawy, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako "podatnika VAT czynnego" lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego".

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi. Zrealizowanie prawa do odliczenia możliwe jest wyłącznie przez podatników zarejestrowanych jako "podatnicy VAT czynni", poprzez złożenie deklaracji VAT-7.

Wypada również zauważyć, że w stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

W świetle powyższego, niewątpliwie Parafia w zakresie, w jakim realizuje czynności określone w art. 5 ustawy o VAT, spełnia przesłanki do uznania jej za podatnika podatku od towarów i usług.

Jak wskazano na wstępie zrealizowanie prawa do odliczenia podatku VAT możliwe jest jednak wyłącznie przez podatników zarejestrowanych jako "podatnicy VAT czynni", poprzez złożenie deklaracji VAT-7.

Zaznaczenia zatem wymaga, iż zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy o VAT naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako "podatnika VAT czynnego" lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego", po uprzednim złożeniu naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenia rejestracyjnego.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca realizuje operacje pod tytułem "..." w ramach tzw. małych projektów objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013.

Przedmiotem inwestycji Parafii jest wyposażenie kościoła parafialnego w instalację centralnego ogrzewania.

Z treści wniosku wynika, że Parafia nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nie składa deklaracji VAT-7.

Zakupy te nie będą miały żadnego związku ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Nabyte towary i usługi zostaną udokumentowane fakturami VAT, w których jako nabywca będzie figurować Parafia.

Jak wskazano na wstępie, warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Zrealizowanie tego prawa możliwe jest wyłącznie przez podatników zarejestrowanych jako "podatnicy VAT czynni", poprzez złożenie deklaracji VAT-7.

Mając zatem na uwadze wskazany wyżej przepis art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie nie został spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dokumentujących nabywane towary i usługi. Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT, a zatem dokonywane zakupy nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności generujących podatek należny. Wnioskodawca nie ma zatem możliwości obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących nabycie towarów i usług dokonane w ramach realizacji operacji pod tytułem "...".

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.