IBPP4/443-1141/10/EJ - Możliwość odliczenia przez uczelnię podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia środków trwałych w celu realizacji projektu badawczego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 9 listopada 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP4/443-1141/10/EJ Możliwość odliczenia przez uczelnię podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia środków trwałych w celu realizacji projektu badawczego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 lipca 2010 r. (data wpływu 12 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia środków trwałych zakupionych w ramach realizacji projektu pn. "..." - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 sierpnia 2010 r. wpłynął do tut. organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia środków trwałych zakupionych w ramach realizacji projektu pn. "...".

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Akademia jest Wnioskodawcą i jedynym Beneficjentem projektu badawczego pt. "...". Przedsięwzięcie finansowane jest ze środków publicznych w oparciu o umowę, jaką Uczelnia zawarła z Instytucją Wdrażającą - O. w dniu 18 września 2009 r. Przedmiotem umowy jest udzielenie przez IW dofinansowania na realizację projektu w ramach Działania 1.3 "Wsparcie projektów B+R na rzecz przedsiębiorców realizowanych przez jednostki naukowe", Poddziałania 1.3.1 "Projekty rozwojowe" Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka 2007-2013 (dalej w skrócie: POIG).

Poziom dofinansowania przedsięwzięcia wynosi 100%, z czego 85% pochodzi ze środków Europejskiego Fundusz Rozwoju Regionalnego, a 15% stanowi dotacja rozwojowa. Projekt realizowany jest w okresie od 1 stycznia 2010 r. do 31 grudnia 2012 r..

"Szczegółowy opis priorytetów Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka 2007-2013" definiuje, iż celem działania 1.3 jest "zdobywanie oraz zwiększenie skali wykorzystywania nowych rozwiązań niezbędnych dla rozwoju gospodarki i poprawy pozycji konkurencyjnej przedsiębiorców oraz rozwoju polskiego społeczeństwa". W ramach poddziałania 1.3.1 przewiduje się "dofinansowanie projektów badawczych o charakterze aplikacyjnym, ukierunkowanych na bezpośrednie zastosowanie w praktyce na potrzeby branży/gałęzi gospodarki lub o szczególnym wymiarze społecznym. Projekty rozwojowe rozumiane są jako projekty mające na celu wykonanie zadania badawczego stanowiącego podstawę do zastosowania w praktyce".

Zgodnie z przygotowanym na potrzeby projektu studium wykonalności, celem projektu jest opracowanie nowej metody doboru parametrów chłodzenia pasma w technologii ciągłego odlewania stali, zwiększającej wydajność produkcji istniejących instalacji ciągłego odlewania stali (w skrócie COS) w Polsce oraz zmniejszającej uciążliwość oddziaływania produkcji stali na środowisko naturalne. Przedsięwzięcie obejmuje opracowanie nowej metody doboru parametrów chłodzenia instalacji COS zarówno dla wlewków płaskich, jak i wlewków długich.

Projekt podzielony został na 12 zadań: 11 zadań badawczych oraz jedno zadanie organizacyjne.

Zgodnie z informacjami zawartymi w studium wykonalności, na potrzeby prowadzonych w projekcie prac badawczych zakupione zostaną następujące urządzenia badawcze, klasyfikowane jako środki trwałe:

* maszyna do dynamicznych badań wytrzymałościowych o wartości około 854.000 zł,

* analizator termiczny do DTA, DSC, TGA o wartości około 610.000 zł,

* kamera termowizyjna o wartości 61.000 zł,

* pirometry o łącznej wartości około 66.000 zł.

Po zakończeniu projektu wszystkie powyższe urządzenia wykorzystywane będą w:

* działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług (dalej w skrócie: podatkiem VAT), w szczególności w ramach projektów badawczych, rozwojowych i celowych realizowanych na zlecenie lub dla przedsiębiorstw;

* działalności zwolnionej z podatku VAT lub

* działalności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, w szczególności w ramach działalności statutowej Uczelni, do której zalicza się działalność dydaktyczną oraz naukową - do kształcenia studentów oraz realizacji prac badawczych zarówno przez studentów (prace magisterskie, doktoraty), jak również przez pracowników naukowych w celu ich rozwoju naukowego (doktoraty, habilitacje), a także do prowadzenia prac naukowo-badawczych, których rezultaty podlegają upowszechnieniu w formie wystąpień i publikacji na konferencjach naukowych.

Na etapie realizacji projektu przewiduje się również współpracę z przedsiębiorstwami, ale jedynie poprzez zlecanie im prowadzenia pomiarów badawczych na posiadanych przez te przedsiębiorstwa instalacjach COS.

Studium wykonalności przewiduje, iż w wyniku przeprowadzonych prac badawczych:

* do ochrony patentowej zgłoszony zostanie jeden wynalazek,

* utworzone zostanie jedno, nowe miejsce pracy na stanowisku badawczym,

* opublikowane zostanie 10 publikacji dotyczących wyników projektu oraz jeden raport zawierający wyniki realizacji przedsięwzięcia,

* nawiązana lub sformalizowana zostanie współpraca z co najmniej dwoma przedsiębiorcami, które w sposób nieodpłatny użytkować będą wyniki projektu.

W zamierzeniach autorów projektu, planowane zgłoszenie patentowe służyć ma ochronie własności intelektualnych twórców wynalazku oraz powiększać ich dorobek naukowy, a nie stanowić podstawę do sprzedaży licencji.

Zgodnie z zapisami studium wykonalności, po zakończeniu prac badawczych, czyli począwszy od 2013 r., wszystkie rezultaty projektu podlegały będą komercjalizacji na zasadach rynkowych. Jednakże nie przewiduje się opodatkowanej sprzedaży wyników projektu, ani też sprzedaży licencji uprawniających do wykorzystywania opracowanej technologii. W prognozie finansowej projektu stanowiącej element studium przyjęto, iż nie przewiduje się żadnych przychodów ze sprzedaży wyników prac badawczych. Planowana komercjalizacja polegać będzie na publikacji monografii opisującej przebieg projektu oraz osiągnięte rezultaty, wraz z przedstawieniem rozwiązania wspomagającego sterowanie procesem ciągłego odlewania stali według parametrów technologicznych, gwarantujących podwyższenie wydajności i jakości rezultatów procesów przemysłowych. W oparciu o zawarte w monografii informacje, każde zainteresowane przedsiębiorstwo będzie mogło samodzielnie poprawić wydajność swojej instalacji COS oraz jakość produkowanej stali. Rozpowszechnianie oraz wykorzystywanie rezultatów projektu odbywać się będzie bezpłatnie, ponieważ monografia będzie udostępniana bez żadnych opłat. Koszt publikacji monografii został uwzględniony w kosztorysie przedsięwzięcia jako element promocji projektu i jego rezultatów.

Uczelnia jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia środków trwałych, które zostaną zakupione w ramach realizacji projektu badawczego.

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie mu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu środków trwałych wykorzystywanych do realizacji opisanego w stanie faktycznym projektu.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zatem z powołanego przepisu prawa podatkowego jednoznacznie wynika, że uznanie podmiotu gospodarczego za podatnika podatku VAT nie jest związane z celem czy rezultatem prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Sam fakt istnienia tej działalności de facto powoduje, że podmiot ten staje się podatnikiem tego podatku. Powyższe potwierdza art. 15 ust. 2 ww. ustawy, w którym czytamy, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Działalność gospodarcza nie jest uzależniona od rezultatu, czyli widocznego efektu podejmowanych przez podatników działań. Nie musi więc ona oznaczać konieczności osiągania przychodów czy zysków, ważny jest jedynie zamiar prowadzonej w tym zakresie działalności (podjęcia ekonomicznego ryzyka tej działalności).

W związku z powyższym należy podkreślić, iż nie jest ważny rezultat prowadzonej działalności, a jedynie zamiar jej prowadzenia. Jednocześnie podatnik, który prowadzi taką działalność gospodarczą nabywa towary, usługi i środki trwałe służące mu do zainicjowania tej działalności gospodarczej. W konsekwencji przy ponoszeniu ww. wydatków, podatnik jest uprawniony do odliczenia kwoty podatku naliczonego już na etapie przygotowywania tej działalności. Prawo to przysługuje mu nawet, gdy w momencie dokonywania zakupów inwestycyjnych nie dokonał czynności opodatkowanej podatkiem VAT.

Ważne jest, aby przesłanką ponoszenia wydatków inwestycyjnych był zamiar wykorzystania ich do takiej działalności opodatkowanej. Prawo to może zostać wyłączone jedynie w przypadku ewentualnego oszustwa ze strony podatnika i jego nadużyć, co potwierdza wyraźnie orzeczenie ETS w sprawie C-15/81 z dnia 5 maja 1982 r. pomiędzy Schul a Inspecteur der Inwerrechten en Accijzen. Nie jest ważny rezultat prowadzonej działalności. Istotnym jest zamiar prowadzenia działalności i ponoszone w związku z tym faktem wydatki. Przy ponoszeniu kosztów związanych z wydatkami inwestycyjnymi, można w pełni korzystać z prawa do odliczenia już na etapie ich przygotowywania.

W tym miejscu należy także wskazać, iż jedną z podstawowych zasad funkcjonowania podatku od towarów i usług jest zasada neutralności. Powyższe zostało wielokrotnie potwierdzone przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości, w tym m.in. w orzeczeniach w sprawie (połączonej) C-388/97, C-344/97, C-390/97 Pelzl i in., C-200/90 Dansk Denkavit i Poulsen Trading C-475/03 Banca popolare di Cremona Soc. Coop. Arl.).

Przez zasadę neutralności należy rozumieć opodatkowanie, którego ostateczny koszt ponosi konsument (nabywca towaru lub usługi), a nie podatnik VAT (pośredniczący w obrocie gospodarczym). Tym samym, zasada ta sprowadza się do zapewnienia podatnikowi tego podatku uniknięcia obciążenia kosztem naliczonego podatku, dzięki możliwości jego odliczenia. W konsekwencji, podatnik VAT nie może być obarczony jego ekonomicznym kosztem. Podobnie ETS w sprawie C-37/95 Ghent Coal Terminal: "prawo od odliczenia zostało zastosowane aby w pełni uwolnić przedsiębiorcę od kosztów VAT zapłaconego lub należnego przy prowadzeniu przezeń działalności gospodarczej. Wspólny system podatku VAT zapewnia że każda działalność gospodarcza, bez względu na jej cel i efekt, jeżeli sama podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny".

Ustawa o VAT ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. Istotna jest intencja nabycia. Jeśli dany zakup ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. Należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji "zamiaru" wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć dokonując tych czynności.

W sprawie C-110/94 podkreślono wyraźnie, że już pierwsze wydatki inwestycyjne jakie poniesiono dla celów i z zamysłem rozpoczęcia działalności, muszą zostać potraktowane jak działalność gospodarcza. Ponadto, samo prawo do odliczenia nie może być ograniczane czasem czy zakresem przedmiotowym. Możliwość wykonywania tego prawa zapewniona ma być niezwłocznie i w odniesieniu do wszystkich kwot podatku (sprawa C-177/99). Podstawą dla funkcjonowania podatku od wartości dodanej jest jego neutralność. Podobnie ETS wypowiedział się w sprawie C-268/83 DA Rompelman i EA Rompelman - Van Deelen przeciwko Minister van Financien: "co więcej zasada neutralności VAT, w odniesieniu do obciążenia podatkowego przedsiębiorcy wymaga, by uprzednie nakłady inwestycyjne poniesione w celu i z zamiarem rozpoczęcia działalności gospodarczej były traktowane jako działalność gospodarcza. Jakakolwiek inna wykładania art. 4 Dyrektywy spowodowałaby obciążenie przedsiębiorcy kosztem podatku VAT w toku prowadzonej przez niego działalności bez umożliwienia mu odliczenia zgodnie z art. 17 i wprowadziłaby arbitralne rozróżnienie pomiędzy wydatkami inwestycyjnymi poniesionymi przed rozpoczęciem rzeczywistego wykorzystania majątku oraz wydatkami poniesionymi w toku takiego wykorzystania". Tym samym już pierwszy wydatek inwestycyjny podjęty w celu prowadzenia działalności gospodarczej powoduje uznanie samej działalności za rozpoczętą. Należy bowiem podkreślić, iż działalnością gospodarczą nie jest samo dokonanie sprzedaży, lecz także wykonywanie innych czynności jakie na tę działalność się składają tak aby zmierzały do podjęcia działalności sprzedażowej przedsięwzięcia. W konsekwencji do tych czynności należy także zaliczyć czynności przygotowawcze i inwestycyjne choć w momencie ich podjęcia nie miałyby odwzorowania w sprzedaży opodatkowanej. W odniesieniu do przedmiotowej sprawy należy także wskazać na orzeczenie ETS z dnia 15 stycznia 1998 r. w sprawie C-37/95, w którym Trybunał wyraźnie wskazał, iż podatnik jest uprawniony do odliczenia VAT naliczonego za towary i usługi nabyte w związku z pracami inwestycyjnymi wykonanymi z przeznaczeniem ich na planowaną działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu. Sam fakt niewykorzystania towarów czy usług, jakie nabyto w celu wykorzystania ich w prowadzonej działalności, nie stanowi podstawy do pozbawienia podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego. Trybunał w uzasadnieniu podkreślił, iż "prawo do odliczenia zostało wprowadzone, aby całkowicie uwolnić przedsiębiorcę od kosztów VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w toku jego działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej konsekwentnie zapewnia, że każda działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu i efektu, pod warunkiem że sama podlega VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny".

Powyższe stanowisko jest także potwierdzone przez polskie sądy administracyjne, w tym m.in. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 2 marca 2009 r. (sygn. I SA/Bk 2/09) gdzie czytamy: " (...) W świetle przepisów ustawy o VAT, wydatki ponoszone przez podatnika na zakup towarów i usług badane z punktu widzenia ich wykorzystywania w działalności gospodarczej przez podatnika należy oceniać z punktu widzenia dążenia do uzyskania przychodu, a nie rezultatu, jaki przyniosły w postaci konkretnego przychodu. Stąd również brak konkretnych przychodów, jako rezultatu ponoszonych wydatków, nie może być powodem ich zakwestionowania, jeżeli wydatki na zakup towarów i usług pozostają w związku z działalnością spółki (...)". Podobne stanowisko zajmują organy podatkowe. Dla przykładu, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 13 marca 2009 r. (sygn. ILPP2/443-5/09-2/JK): "z uwagi na spełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywaniem w przyszłości czynności opodatkowanych, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu towarów i usług wykorzystywanych do realizacji opisanego projektu badawczego, zarówno w przypadku gdy (...) nastąpi sprzedaż opodatkowana VAT, jak i w przypadku gdy z przyczyn niezależnych od Zainteresowanego, w szczególności w przypadku nieosiągnięcia zakładanych rezultatów, planowana sprzedaż opodatkowana VAT nie zostanie zrealizowana".

Zatem odnosząc się bezpośrednio do treści art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, tj. prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przysługuje w zakresie, w jakim towary i usługi (w tym również i środki trwałe) są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W tym zakresie powyższy przepis prawa podatkowego wskazuje, że prawo do obniżenia ww. podatku przysługuje wyłącznie w przypadku gdy nabycie towaru lub usługi służy podatnikowi do wykonywania przez niego działalności opodatkowanej. A contrario niewykorzystanie nabycia w takim celu powoduje, że prawo takie podatnikowi nie przysługuje.

Po przeprowadzeniu analizy przepisów cyt. art. 15 ust. 1 oraz art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług należy stwierdzić, iż podatnikiem jest podmiot prowadzący działalność gospodarczą bez względu na rezultat czy cel tej działalności. Prawo do odliczenia podatku od nabytych środków trwałych przysługuje, jeśli pozostaje ono w związku z tą działalnością. Podatnikiem jest więc nawet podmiot, który ponosiłby straty z takiej działalności, lub jego pierwotne zamierzenia co do sposobu wykorzystania wyników projektu nie byłby w przyszłości zrealizowane.

W tym miejscu należy wskazać, iż Uczelnia zakłada (w momencie przystępowania i realizacji projektu badawczego), że środki trwałe nabyte w ramach tego przedsięwzięcia zostaną wykorzystane nie tylko do prowadzenia zaplanowanych w projekcie prac badawczych, lecz również działalności statutowej, a także w działalności komercyjnej (sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT). Uczelnia ma bowiem zamiar, po zakończeniu projektu badawczego, sprzedawać zainteresowanym podmiotom usługi badawcze przy zastosowaniu nabytych środków trwałych, a także wykorzystywać je do kształcenia studentów oraz prowadzenia autorskich prac badawczych.

W konsekwencji Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż zamierzone wykorzystanie środków trwałych, w szczególności po zakończeniu projektu, stanowi podstawę umożliwiającą odliczenie podatku VAT przy ich zakupie. Bez względu na fakt, czy realizacja projektu odniesie zamierzony skutek, to w momencie nabycia środków trwałych zachowana pozostanie pierwotna intencja ich przeznaczenia. Zostały one nabyte celem wykonywania m.in. czynności opodatkowanych. Jeżeli nawet Uczelnia po okresie realizacji projektu nie osiągnie żadnych obrotów, z powodów obiektywnych (tzn. brak realnego zainteresowania oferowanymi usługami badawczymi), to czynność opodatkowana nie wystąpi nie dlatego, że świadomie zmieniono ww. pierwotne przeznaczenie nabytych środków trwałych, lecz dlatego że wskutek niezależnych od Uczelni czynników, wykorzystanie ich do czynności opodatkowanych stało się niemożliwe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z powyższego przepisu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikom podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, iż możliwość odliczenia podatku naliczonego nie stanowi żadnego przywileju dla podatnika, lecz jest podstawowym i fundamentalnym uprawnieniem, wynikającym z samej konstrukcji podatku od wartości dodanej. Z orzecznictwa ETS wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego w zasadzie nie może być ograniczone ani pod względem czasu, ani pod względem zakresu przedmiotowego. ETS wielokrotnie zwracał uwagę, iż właśnie zasada odliczenia podatku naliczonego zapewnia uzyskanie neutralności podatku. System odliczeń podatku oznacza całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od obciążeń z tytułu VAT zapłaconego lub należnego (do zapłaty) w prowadzonej działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej zapewnia, że jakakolwiek działalność gospodarcza, bez względu na jej cel oraz rezultat, o ile sama jest opodatkowana VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny. Pozwala to na zachowanie zasady potrącalności, która powinna być na gruncie ustawy o VAT rozumiana możliwie najszerzej. Oznacza to, że zawsze ma ona zastosowanie przy nabyciu towarów dokonanym z zamiarem wykorzystania ich w działalności opodatkowanej.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca, realizuje dofinansowany ze środków publicznych projekt pn. "...". Celem projektu jest opracowanie nowej metody doboru parametrów chłodzenia pasma w technologii ciągłego odlewania stali, zwiększającej wydajność produkcji istniejących instalacji ciągłego odlewania stali w Polsce oraz zmniejszającej uciążliwość oddziaływania produkcji stali na środowisko naturalne.

Zgodnie z zapisami studium wykonalności, po zakończeniu prac badawczych, czyli począwszy od 2013 r., wszystkie rezultaty projektu podlegały będą komercjalizacji na zasadach rynkowych. Jednakże nie przewiduje się opodatkowanej sprzedaży wyników projektu, ani też sprzedaży licencji uprawniających do wykorzystywania opracowanej technologii. W prognozie finansowej projektu przyjęto, iż nie przewiduje się żadnych przychodów ze sprzedaży wyników prac badawczych. Planowana komercjalizacja polegać będzie na publikacji monografii opisującej przebieg projektu oraz osiągnięte rezultaty, wraz z przedstawieniem rozwiązania wspomagającego sterowanie procesem ciągłego odlewania stali według parametrów technologicznych, gwarantujących podwyższenie wydajności i jakości rezultatów procesów przemysłowych. W oparciu o zawarte w monografii informacje, każde zainteresowane przedsiębiorstwo będzie mogło samodzielnie poprawić wydajność swojej instalacji COS oraz jakość produkowanej stali. Rozpowszechnianie oraz wykorzystywanie rezultatów projektu odbywać się będzie bezpłatnie, ponieważ monografia będzie udostępniana bez żadnych opłat. Koszt publikacji monografii został uwzględniony w kosztorysie przedsięwzięcia jako element promocji projektu i jego rezultatów.

W oparciu o powyższe należy stwierdzić, iż środki trwałe nabyte przez Wnioskodawcę w ramach realizowanego projektu nie będą służyły Uczelni do wykonywania czynności, których następstwem jest określenie podatku należnego (tzn. powstanie zobowiązania podatkowego). Wnioskodawca przedstawiając stan faktyczny jednoznacznie wskazał, iż w ramach projektu nie przewiduje się opodatkowanej sprzedaży wyników projektu, ani też sprzedaży licencji uprawniających do wykorzystywania opracowanej technologii. W prognozie finansowej projektu przyjęto, iż nie przewiduje się żadnych przychodów ze sprzedaży wyników prac badawczych.

Zatem przedmiotowy projekt nie będzie generował dla Wnioskodawcy żadnych przychodów.

Tym samym środki trwałe nabywane w związku z realizacją przedmiotowego projektu nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Skoro więc zakupione środki trwałe w związku z realizacją projektu przez okres trwałości projektu nie będą służyły wykonywaniu przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych, należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania cytowany na wstępie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT,

W konsekwencji z uwagi na niespełnienie podstawowej, pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie przedmiotowych środków trwałych.

Jednakże w treści wniosku Wnioskodawca wskazał również, że po zakończeniu projektu wszystkie zakupione w ramach projektu środki trwałe wykorzystywane będą w działalności opodatkowanej VAT, działalności zwolnionej z podatku VAT lub działalności niepodlegającej opodatkowaniu VAT.

W takim przypadku należy mieć na uwadze przepisy art. 90 i 91 ustawy o podatku od towarów i usług, które znajdują zastosowanie w przypadku gdy nabywane towary będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę zarówno do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, lub w latach następnych nastąpiłaby zmiana przeznaczenia zakupionych w ramach projektu towarów, a tym samym zmieniłyby się okoliczności warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Zatem po zakończeniu trwałości projektu, Wnioskodawcy w związku ze zmianą przeznaczenia środków trwałych poprzez wykorzystanie ich do czynności opodatkowanych, zwolnionych od podatku jak i niepodlegających VAT, będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, poprzez dokonanie korekty podatku naliczonego w trybie przepisów art. 90 i 91 ustawy o VAT.

Zgodnie bowiem z art. 91 ust. 7 ustawy o VAT, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Odnośnie natomiast powołanego we wniosku orzeczenia sądu krajowego tut. organ zauważa, iż wyroki zapadają w indywidualnych sprawach i nie stanowią źródła powszechnie obowiązującego prawa, zatem tut. organ nie jest nimi związany przy dokonywaniu oceny prawnej stanowiska Wnioskodawców w indywidualnych sprawach dotyczących podobnej tematyki. Rozstrzygnięcia dokonane przez Sąd wiążą bowiem wyłącznie w konkretnych sprawach, w których zostały wydane. Ponadto powołany przez Wnioskodawcę wyrok rozstrzyga w odmiennej sprawie, niż będąca przedmiotem niniejszej interpretacji.

Mając na uwadze powyższe stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl