IBPP4/443-1121/11/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 11 lipca 2011 r. (data wpływu 15 lipca 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 12 września 2011 r. (data wpływu 15 września 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy otrzymana dotacja będzie stanowić obrót w rozumieniu przepisów podatku VAT - jest prawidłowe.

W dniu 15 lipca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy otrzymana dotacja będzie stanowić obrót w rozumieniu przepisów podatku VAT. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 września 2011 r. (data wpływu 15 września 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (ostatecznie doprecyzowany w piśmie z dnia 12 września 2011 r.):

Wnioskodawca jest Wiejskim Domem Kultury, jednostką wpisaną do samorządowego rejestru instytucji kultury.

Jako dom kultury Wnioskodawca otrzymuje od organizatora Gminy dotację podmiotowa (zgodnie z art. 12 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej z dnia 25 października 1991 r. Dz. U. z 2001 r. Nr 13, poz. 123 z późn. zm.) zapisaną w budżecie gminy w jednej kwocie.

W planie finansowym jednostki, na podstawie którego Wnioskodawca działa dyrektor jednostki ustala na co tę dotację wyda np. na wynagrodzenia dla instruktorów domu kultury prowadzących nieodpłatne formy kulturalne, na bezpłatne imprezy dla mieszkańców gminy, działalność nieodpłatnych form kulturalnych. Faktury dotyczące takich bezpłatnych imprez lub związane np. z zakupem strojów dla zespołów są opisane "sfinansowano z dotacji gminy," Jednocześnie Wnioskodawca prowadzi działalności gospodarczą polegającą na wynajmie pomieszczeń i organizowaniu imprez biletowanych takich jak dyskoteki, koncerty itp. Wpływy z takiej działalności przeznacza na działalność kulturalną, której przykłady podano wyżej oraz na utrzymanie obiektu.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, iż Wnioskodawca otrzymuje dotacje podmiotową od Gminy.

Otrzymana dotacja ma charakter zakupowy i nie stanowi sfinansowanego dotacją wynagrodzenia za świadczone usługi w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, a jedynie zwrot poniesionych przez Wnioskodawcę kosztów.

Dotacja nie ma bezpośredniego związku ze sprzedażą, nie jest przyznawana jako dopłata do ceny usługi i nie ma na celu sfinansowania ceny sprzedaży.

Otrzymana dotacja ma na celu sfinansowanie organizowanych nieodpłatnie imprez dla mieszkańców, nieodpłatnych form kulturalnych, wynagrodzenia instruktorów domu kultury prowadzących nieodpłatne formy kulturalne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 12 września 2011 r.):

Czy dotacja podmiotowa w części w jakiej zgodnie z planem finansowym jednostki przeznaczona jest na sfinansowanie organizowanych nieodpłatnie imprez dla mieszkańców, nieodpłatnych forma kulturalnych, wynagrodzenie instruktorów domu kultury prowadzących nieodpłatne formy kulturalne stanowi obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymane od organizatora dotacje zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej nie stanowią obrotu, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Dla określenia, czy dane dotacje są, czy też nie są opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, iż w sytuacji gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający ją element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia. Kryterium uznania dotacji za zwiększającą obrót stanowi zatem stwierdzenie, iż dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią obrotu w rozumieniu przepisu art. 29 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, czyli nie zwiększają podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Reasumując - podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne - na pokrycie kosztów działalności nie podlega opodatkowaniu.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca otrzymał z Gminy dotacje podmiotową na pokrycie kosztów (zgodnie z ustalonym planem finansowym jednostki) wynagrodzenia dla instruktorów domu kultury prowadzących nieodpłatne formy kulturalne, na bezpłatne imprezy dla mieszkańców gminy, działalność nieodpłatnych form kulturalnych.

Otrzymana dotacja ma charakter zakupowy i nie stanowi sfinansowanego dotacją wynagrodzenia za świadczone usługi w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, a jedynie zwrot poniesionych przez Wnioskodawcę kosztów.

Dotacja nie ma bezpośredniego związku ze sprzedażą, nie jest przyznawana jako dopłata do ceny usługi i nie ma na celu sfinansowania ceny sprzedaży.

Otrzymana dotacja ma na celu sfinansowanie organizowanych nieodpłatnie imprez dla mieszkańców, nieodpłatnych form kulturalnych, wynagrodzenia instruktorów domu kultury prowadzących nieodpłatne formy kulturalne.

Jak wskazał Wnioskodawca otrzymana dotacja ma na celu sfinansowanie organizowanych nieodpłatnie imprez dla mieszkańców, nieodpłatnych form kulturalnych, wynagrodzenie instruktorów domu kultury prowadzących nieodpłatne formy kulturalne. W konsekwencji w związku z realizacją projektu Wnioskodawca nie otrzymuje sfinansowanego otrzymaną dotacją wynagrodzenia za świadczone usługi w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, a jedynie zwrot poniesionych przez Wnioskodawcę kosztów.

Reasumując, w oparciu o przedstawiony przez Wnioskodawcę w tej kwestii opis stanu faktycznego oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że dotacja (dotacja podmiotowa z Gminy), która ma na celu sfinansowanie organizowanych nieodpłatnie imprez dla mieszkańców, nieodpłatnych form kulturalnych, wynagrodzenie instruktorów domu kultury prowadzących nieodpłatne formy kulturalne, nie będzie stanowić obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualny błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślić wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.