IBPP4/443-1110/09/JP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 4 września 2009 r. (data wpływu do tut. organu 11 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwrotu podatku VAT w związku z realizowanym projektem pn. "Rozbudowa NZOZ" - jest prawidłowe.

W dniu 11 września 2009 r. wpłynął do tut. organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwrotu podatku VAT w związku z realizowanym projektem pn. "Rozbudowa NZOZ".

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie ochrony zdrowia w publicznym systemie opieki zdrowotnej, realizując kontrakt z NFZ.

W związku z faktem, iż niewielki odsetek przychodów Wnioskodawcy pochodzi z dzierżawy powierzchni użytkowej Wnioskodawca jest płatnikiem VAT i dokonuje rozrachunków tego podatku na zasadach ogólnych.

Wnioskodawca realizować będzie projekt pn. "Rozbudowa NZOZ" i ubiega się o jego dofinansowanie w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013.

Przedsięwzięcie składa się z dwóch części. W bryle dobudowywanego skrzydła mieścić się będzie przychodnia z gabinetami lekarskimi i niezbędną infrastrukturą towarzyszącą oraz wyraźnie wydzielona projektowo apteka. Opracowane zostały odpowiednie kosztorysy budowlane.

W związku z faktem, iż nie jest możliwe faktyczne wydzielenie nakładów na roboty budowlane konstrukcyjne w odniesieniu do każdej funkcji obiektu, dla celów określenia udziału wydatków kwalifikowalnych (podlegających częściowej refundacji w ramach RPO) w odniesieniu do całości nakładów przyjęty został podział procentowy oparty na stosunku powierzchni brutto przychodni i apteki do łącznej powierzchni brutto obiektu (przychodnia - 82,56%, apteka - 17,44%).

Dla robót branżowych sporządzono odrębne kosztorysy. Roboty budowlane konstrukcyjne realizowane będą na obiekcie całym i łącznie fakturowane fakturami VAT, roboty budowlane wykończeniowe oraz roboty branżowe realizowane będą odrębnie dla przychodni i apteki.

W ramach projektu zakupione zostanie również podstawowe niezbędne wyposażenie medyczne (lampy bakteriobójcze, aparat EKG, sprzęt do rehabilitacji, urządzenia do terapii itp.), które rozlokowane zostanie w przychodni i służyć będzie wyłącznie do celów świadczenia usług ochrony zdrowia.

Obiekt wyposażony zostanie w dźwig osobowy, do którego nie będzie dostępu od strony apteki i służyć będzie osobom niepełnosprawnym do komunikacji pomiędzy dwiema kondygnacjami przychodni. W przychodni świadczone będą wyłącznie usługi medyczne w ramach kontraktu z NFZ (usługi w zakresie ochrony zdrowia sklasyfikowane w dziale 85 PKWiU, zwolnione z podatku od towarów i usług), natomiast apteka prowadzić będzie sprzedaż leków i produktów medycznych (działalność opodatkowana PTU).

Rozbudowany obiekt oraz zakupiony sprzęt pozostanie własnością Wnioskodawcy przez okres co najmniej 5 lat, co wynika z obowiązków dotyczących tzw. okresu trwałości projektu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy,

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ad. 1 i ad. 3.

Stosownie do art. 86 ust. 1 i 2 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W przypadku natomiast gdy towary i usługi wykorzystywane są przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego - art. 90 ust. 1 ustawy o VAT.

Jeżeli natomiast nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1 ww. artykułu, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (art. 90 ust. 2 ustawy o VAT), a sposób obliczenia proporcji regulują dalsze przepisy art. 90 ustawy o VAT.

Jak stanowi ust. 3 tego artykułu proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Zgodnie z art. 90 ust. 4, 5 i 6 ustawy o VAT proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

W myśl art. 90 ust. 8 ustawy o VAT podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30.000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu.

Jak stanowi ust. 9 art. 90 ww. przepis stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna.

W przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

Kwota podatku naliczonego do odliczenia ustalona na podstawie proporcji wyliczonej przy zastosowaniu powyższych zasad, nie jest jednak ostateczna.

Zgodnie bowiem z art. 91 ust. 1 ustawy o VAT po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4, a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż zarówno proporcja ustalana wstępnie, na podstawie danych z poprzedniego roku podatkowego, jak i proporcja ustalana po zakończeniu roku podatkowego w celu korekty odliczonego wcześniej podatku naliczonego, wyliczana jest jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W liczniku ustalanej proporcji uwzględnia się zatem roczny obrót z tytułu czynności, w związku z którymi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego, tzn. wartość transakcji, które zgodnie z art. 86 ust. 1, ust. 8 i ust. 9 ustawy, dają podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego. W mianowniku proporcji uwzględnia się całkowity obrót uzyskany z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (czyli kwotę z licznika) oraz czynności w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Tak ustalony obrót - zgodnie z art. 90 ust. 5 i ust. 6 ustawy - pomniejsza się o wartość:

* obrotu z tytułu dostawy środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności,

* sporadycznych transakcji dotyczących nieruchomości,

* sporadycznych usług wymienionych w załączniku nr 4 w poz. 3, czyli usług pośrednictwa finansowego.

Zarówno licznik, jak i mianownik proporcji ustalany jest w oparciu o obrót. To z obrotu bowiem wydziela się wartości potrzebne do wyliczenia.

Zatem obowiązkiem Wnioskodawcy w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma bowiem obowiązek odrębnego określenia, czy podatek wynikający z otrzymanych faktur związany będzie z czynnościami opodatkowanymi czy też zwolnionymi, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji.

Jeżeli dokonanie bezpośredniej alokacji nie jest możliwe, czyli w przypadku gdy dokonany zakup służyć będzie obu rodzajom działalności, Wnioskodawca może odliczyć tylko tę część podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom dającym prawo do odliczenia. A zatem zasada proporcjonalnego odliczania podatku ma zastosowanie do tej kategorii zakupów, których nie da się jednoznacznie przypisać do konkretnego rodzaju sprzedaży, czyli jako "zakupy związane ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną".

Jeśli więc Wnioskodawca ponosząc wydatki związane z pracami budowlanymi ma możliwość bezspornego określenia, które z nich będą wykorzystane do pomieszczeń, które generują sprzedaż opodatkowaną - przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości. Jeśli na etapie ponoszonych wydatków można powiązać określone wydatki z czynnościami zwolnionymi Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego. W stosunku do wydatków, co do których nie ma możliwości jednoznacznego przyporządkowania do czynności opodatkowanych bądź zwolnionych, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 cyt. ustawy.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca wykonuje czynności, w związku z którymi przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego jak i czynności w związku z którymi takie prawo nie przysługuje. Jednocześnie dokonuje nabycia towarów i usług w związku z realizacją projektu pn. "Rozbudowa NZOZ". Przedsięwzięcie składa się z dwóch części - w bryle dobudowanego skrzydła mieścić się będzie przychodnia z gabinetami lekarskimi i niezbędną infrastrukturą towarzyszącą oraz wyraźnie wydzielona projektowo apteka.

Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca nie jest w stanie wyodrębnić tej części podatku naliczonego, która związana jest z czynnościami, w związku z którymi przysługuje prawo do odliczenia jak również z czynnościami w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, Wnioskodawca proponuje wyliczenie kwoty podatku naliczonego związanego z czynnościami zwolnionymi z podatku VAT oraz czynnościami opodatkowanymi za pomocą proporcji. Wnioskodawca proponuje aby w celu ustalenia kwoty podatku związanej z czynnościami opodatkowanymi (a więc w celu ustalenia kwoty podatku do odliczenia) przyjąć udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego w całkowitym obrocie. Ponadto Wnioskodawca uważa, że przysługuje mu prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych na roboty branżowe i wykończeniowe realizowane w części obiektu, która wykorzystywana będzie wyłącznie dla celów prowadzenia działalności opodatkowanej VAT.

W świetle powyższego należy zauważyć, iż w omawianej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której jako efekt zrealizowanego projektu powstanie skrzydło budynku przeznaczone przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności zarówno opodatkowanej jak i zwolnionej z opodatkowania podatkiem VAT. Wnioskodawca jest w stanie dokonać wyodrębnienia kwoty podatku naliczonego dotyczącego nakładów ponoszonych na roboty branżowe i wykończeniowe realizowane w części obiektu, która wykorzystywana będzie dla celów prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem VAT oraz nie jest w stanie dokonać wyodrębnienia kwoty podatku naliczonego związanego z robotami budowlanymi konstrukcyjnymi realizowanymi na całym obiekcie.

Zatem stwierdzić należy, że Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków poniesionych na roboty branżowe i wykończeniowe realizowane w części obiektu, która wykorzystywana będzie wyłącznie dla celów prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem VAT oraz że ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków poniesionych na roboty budowlane konstrukcyjne w odniesieniu do takiej ich części, która odpowiada proporcjonalnemu udziałowi rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego w całkowitym obrocie.

Natomiast odnosząc się do prawa do zwrotu podatku VAT, stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie zachodzą przesłanki do uznania, iż Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z tą częścią robót, które będą związane z działalnością opodatkowaną. Tym samym w sytuacji, gdy kwota podatku naliczonego będzie wyższa od kwoty podatku należnego Wnioskodawca będzie mieć prawo do otrzymania z tego tytułu zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Ad 2 i ad 4.

Jak już wyżej zauważono, stosownie do cyt. art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Pod poz. 7 zał. nr 4 wskazano usługi mieszczące się w grupowaniu PKWiU ex 85 "usługi w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej, z wyłączeniem usług weterynaryjnych (PKWiU 85.2)".

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika również, iż Wnioskodawca w ramach realizowanego projektu pn. "Rozbudowa NZOZ" poniesie wydatki na:

* roboty branżowe i wykończeniowe realizowane w części obiektu, która wykorzystywana będzie wyłącznie do celów świadczenia usług zwolnionych z podatku VAT,

* na zakup wyposażenia i dźwigu osobowego, które używane będą wyłącznie do celów świadczenia usług zwolnionych z podatku VAT.

W oparciu o przedstawione zdarzenie przyszłe, należy stwierdzić, że Wnioskodawca jest w stanie jednoznacznie wskazać, iż roboty branżowe i wykończeniowe realizowane w części obiektu, która wykorzystywana będzie wyłącznie do celów świadczenia usług zwolnionych z podatku VAT oraz zakup wyposażenia i dźwigu osobowego, będą związane w całości z wykonywaniem czynności zwolnionych z opodatkowania.

W takiej sytuacji brak jest podstaw do stosowania regulacji prawnych zawartych w art. 90 ustawy o VAT. Tym samym w przypadku części robót branżowych i wykończeniowych oraz nabycia wyposażenia i dźwigu osobowego, związanych bezpośrednio ze świadczeniem usług zwolnionych z opodatkowania podatkiem VAT Wnioskodawca zobowiązany jest wziąć pod uwagę unormowanie zawarte przez ustawodawcę w cytowanym na wstępie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Należy jednakże stwierdzić, iż w omawianym przypadku nie znajdzie zastosowania wynikające z niego uprawnienie, bowiem jak już wskazano wyżej obniżenie podatku należnego o podatek naliczony może nastąpić jedynie na ściśle określonych przez ustawodawcę zasadach, a jedną z podstawowych przesłanek pozytywnych jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

W konsekwencji Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabywane roboty branżowe i wykończeniowe realizowane w części obiektu, która wykorzystywana będzie wyłącznie do celów świadczenia usług zwolnionych z podatku VAT oraz zakup wyposażenia i dźwigu osobowego, które używane będą wyłącznie do celów świadczenia usług zwolnionych z podatku VAT. Tym samym w tej części Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do otrzymania z tego tytułu zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

Tut. organ zauważa także, że w niniejszej sprawie nie znajdą zastosowania uregulowania § 22 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), zgodnie z którymi zarejestrowanym podatnikom, którzy dokonują nabycia towarów i usług lub importu towarów za środki finansowe bezpośrednio im przekazane na odrębny rachunek bankowy, na którym są ulokowane wyłącznie środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o których mowa w § 8 ust. 3 i 4, przysługuje zwrot podatku naliczonego. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do zarejestrowanych podatników dokonujących bezpośrednio nabycia towarów i usług lub importu towarów za środki finansowe, przekazane z rachunku bankowego, na którym są ulokowane środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej, przekazane przez podatnika, o którym mowa w ust. 1.

Przepisy ww. rozporządzenia przewidują możliwość zwrotu kwoty podatku naliczonego zarejestrowanym podatnikom, którzy dokonują nabycia towarów i usług (w całości lub w części) za środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o której mowa w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w szczególności przedakcesyjnych środków Unii Europejskiej (PHARE). W przypadku finansowania programów, realizowanych w ramach Programów Ramowych Unii Europejskiej oraz innych programów wspólnotowych Unii Europejskiej, warunkiem uzyskania zwrotu jest zawarcie umowy na realizację projektu przed dniem 1 maja 2004 r.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy oceniane całościowo należało uznać za prawidłowe.

Podkreślenia wymaga, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga w zakresie prawidłowości zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług w zakresie ochrony zdrowia, bowiem nie było to przedmiotem wniosku. Wydając przedmiotową interpretację tut. organ oparł się na opisie zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę, w którym jednoznacznie wskazano, iż świadczone usługi te są zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa cyt. w sentencji, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Zaznaczyć zatem należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany, któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub prawnego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.