IBPP4/443-1083/11/AZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 czerwca 2011 r. (data wpływu 5 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktur sprzedaży w bieżących miesiącach za świadczenia medyczne wykonane w poprzednich okresach sprawozdawczych - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 lipca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktur sprzedaży w bieżących miesiącach za świadczenia medyczne wykonane w poprzednich okresach sprawozdawczych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnej jest wyodrębnionym organizacyjnie zespołem osób i środków majątkowych utworzonym i utrzymywanym w celu udzielania świadczeń zdrowotnych i promocji zdrowia. Zespół uzyskał osobowość prawną w 1998 r. po wpisaniu do Rejestru Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej postanowieniem Sądu Rejonowego. Od dnia 23 lipca 2001 r. Zespół jest zarejestrowany w Krajowym Rejestrze Sądowym, prowadzonym przez Sąd Rejonowy. SPZOZ wpisany jest do Rejestru Zakładów Opieki Zdrowotnej prowadzonego przez Wojewodę. Jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

SP ZOZ świadczy usługi medyczne w ramach umów zawartych z Narodowym Funduszem Zdrowia. Świadczenia te mają charakter ciągły, toteż po zakończeniu okresu sprawozdawczego (miesiąca) Zespół wystawia faktury zgodnie z zapisami art. 106 ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Faktury VAT zawierają miesiąc sprzedaży i rok, dokumentują wartość wszystkich rzeczywiście wykonanych usług tj. zarówno tych wykonanych w ramach limitu ustalonego przez NFZ jak również odrębnie fakturowane są świadczenia medyczne ponad przyznany limit.

Pomimo prawidłowego sporządzania dokumentacji za tzw. nadwykonania NFZ odmawia przyjęcia takich faktur uznając, że jest to obciążenie niezgodne z zawartymi umowami. Faktury te pomimo nieuznania SPZOZ ujmuje odpowiednio w rejestrach sprzedaży i deklaracjach VAT. W trakcie obowiązywania umowy z NFZ określone limity ulegają zmianie w wyniku dokonania przebudowy kontraktu co powoduje zmniejszenie lub zwiększenie limitów w poszczególnych zakresach umów. Dokonane przebudowy realizowane są na podstawie zawartych z NFZ aneksów lub ugód co powoduje, że zmniejsza się wartość nadwykonań w poprzednich okresach sprawozdawczych i zgodnie z elektronicznym systemem rozliczeń - Portal Świadczeniodawcy możliwy jest do wystawienia rachunek w bieżącym miesiącu obejmujący w większości przypadków świadczenia (ponad limity) zrealizowane w poprzednich miesiącach, natomiast nie ma możliwości wystawienia faktury korygującej zwiększającej kwotę zobowiązań NFZ wobec SPZOZ.

Zarówno w przypadku uznania nadwykonań przez NFZ jak również w przypadku pomyłek in plus w fakturach pierwotnych, system rozliczeń świadczeń w wersji elektronicznej obowiązujący w ramach sprawozdawania finansowego świadczeń zdrowotnych do NFZ nie pozwala na wygenerowanie korekt zwiększających za wcześniejsze miesiące sprawozdawcze w okresie późniejszym (np. zwiększenie do miesiąca stycznia, gdzie datą wystawienia faktury jest np. miesiąc czerwiec) ponieważ szablony rachunków, które generowane są w Portalu Świadczeniodawcy a następnie importowane do systemu informatycznego określają typ dokumentu a więc rachunek lub korekta, tak więc generowane automatycznie pliki rozliczeniowe wymuszają wystawianie faktur spójne z wgranym szablonem tzn. korekta generuje automatycznie w systemie rozliczeniowym dokument o statusie korekty, a szablony o typie rachunek generują automatycznie rachunek nie dając możliwości wprowadzenia korekty in plus. Typ dokumentu o statusie korekta dotyczy tylko zmian in minus, natomiast rachunek dotyczy wszelkich zmian in plus. W Portalu Świadczeniodawcy w zakładce Import dokumentów rozliczeniowych wymagane są dane odnośnie numeru dokumentu oraz numeru dokumentu korygującego, ale tylko dotyczące zmian in minus. Ze strony świadczeniodawcy możliwe jest jedynie uzupełnienie danych odnośnie numeru dokumentu, daty wystawienia, a niemożliwe jest ustalenie miesiąca sprzedaży za wyjątkiem umów dotyczących rozliczeń ryczałtowych.

Ponadto w przypadku umowy POZ, faktury są wystawiane w oparciu o weryfikację populacji, która pojawia się w Portalu Świadczeniodawcy i musi być ściśle związana z umieszczonymi tam danymi, gdyż odstępstwa w rachunku powodują jego blokadę przy przesyłaniu pliku drogą elektroniczną, co z kolei uniemożliwia jego zaksięgowanie i dokonanie należnej płatności. W związku z tym np. korekta do miesiąca stycznia wykonana w miesiącu czerwcu musi być rachunkiem, a nie korektą.

Wnioskodawca nadmienia, że w związku z powyższym SPZOZ zwrócił się do NFZ-u z prośbą o umożliwienie wystawiania w Portalu Świadczeniodawcy korekt zwiększających zgodnie z zapisami ustawy o podatku VAT (w załączeniu kserokopia pisma skierowanego do NFZ i otrzymanej odpowiedzi) Jednak problem korekt in plus nie został rozwiązany.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Mając na uwadze umowy podpisane z Narodowym Funduszem Zdrowia zobowiązujące SPZOZ do rozliczania świadczeń medycznych w elektronicznym systemie - Portal Świadczeniodawcy - czy prawidłowym jest wystawianie faktur sprzedaży w bieżących miesiącach za świadczenia medyczne wykonane w poprzednich okresach sprawozdawczych.

Zdaniem Wnioskodawcy, korekty zarówno in minus jak i in plus dotyczące sprzedaży, która wystąpiła w przeszłości powinny być dokumentowane fakturą korygująca dlatego też powyższa sytuacja wystawiania faktur VAT do poprzednich okresów sprawozdawczych wymuszona przez system w Portalu Świadczeniodawcy nie jest spójna z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług.

SPOZOZ nadmienia, że nieprawidłowość ta ze względu na odprowadzanie przez Zespół podatku VAT należnego pozostaje bez wpływu na wysokość zobowiązania podatkowego wykazywanego w deklaracjach VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel - art. 7 ust. 1 ww. ustawy. Natomiast świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, to każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Na podstawie art. 29 ust. 1-4 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o trzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze.

Jeżeli należność jest określona w naturze, podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa towarów lub usług pomniejszona o kwotę podatku.

Podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ustawy).

W świetle art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Na podstawie delegacji zawartej w art. 106 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT, w rozporządzeniu z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 682, poz. 360), zwanym dalej rozporządzeniem, Minister Finansów określił szczegółowo zasady wystawiania faktur, dane które powinny zawierać oraz sposób i okres ich przechowywania.

Zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

Elementy, jakie co najmniej powinna zawierać faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży, zostały określone w § 5 ust. 1 rozporządzenia i są to m.in.

W myśl § 9 ust. 1 rozporządzenia, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12.

W przypadku gdy podatnik określa w fakturze, zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 4, wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży (§ 9 ust. 2 rozporządzenia).

Powołane wyżej przepisy wiążą więc, co do zasady, powstanie obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług z wykonaniem usługi (częściowym wykonaniem usługi) lub wystawieniem faktury VAT (pod warunkiem, że została wystawiona do 7 dnia od wykonania usługi).

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca SP ZOZ świadczy usługi medyczne w ramach umów zawartych z Narodowym Funduszem Zdrowia. Świadczenia te mają charakter ciągły, toteż po zakończeniu okresu sprawozdawczego (miesiąca) Zespół wystawia faktury zgodnie z zapisami art. 106 ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Faktury VAT zawierają miesiąc sprzedaży i rok, dokumentują wartość wszystkich rzeczywiście wykonanych usług tj. zarówno tych wykonanych w ramach limitu ustalonego przez NFZ jak również odrębnie fakturowane są świadczenia medyczne ponad przyznany limit.

Pomimo prawidłowego sporządzania dokumentacji za tzw. nadwykonania NFZ odmawia przyjęcia takich faktur uznając, że jest to obciążenie niezgodne z zawartymi umowami. Faktury te pomimo nieuznania SPZOZ ujmuje odpowiednio w rejestrach sprzedaży i deklaracjach VAT. W trakcie obowiązywania umowy z NFZ określone limity ulegają zmianie w wyniku dokonania przebudowy kontraktu co powoduje zmniejszenie lub zwiększenie limitów w poszczególnych zakresach umów. Dokonane przebudowy realizowane są na podstawie zawartych z NFZ aneksów lub ugód co powoduje, że zmniejsza się wartość nadwykonań w poprzednich okresach sprawozdawczych i zgodnie z elektronicznym systemem rozliczeń - Portal Świadczeniodawcy możliwy jest do wystawienia rachunek w bieżącym miesiącu obejmujący w większości przypadków świadczenia (ponad limity) zrealizowane w poprzednich miesiącach, natomiast nie ma możliwości wystawienia faktury korygującej zwiększającej kwotę zobowiązań NFZ wobec SPZOZ.

Zarówno w przypadku uznania nadwykonań przez NFZ jak również w przypadku pomyłek in plus w fakturach pierwotnych, system rozliczeń świadczeń w wersji elektronicznej obowiązujący w ramach sprawozdawania finansowego świadczeń zdrowotnych do NFZ nie pozwala na wygenerowanie korekt zwiększających za wcześniejsze miesiące sprawozdawcze w okresie późniejszym (np. zwiększenie do miesiąca stycznia, gdzie datą wystawienia faktury jest np. miesiąc czerwiec) ponieważ szablony rachunków, które generowane są w Portalu Świadczeniodawcy a następnie importowane do systemu informatycznego określają typ dokumentu a więc rachunek lub korekta, tak więc generowane automatycznie pliki rozliczeniowe wymuszają wystawianie faktur spójne z wgranym szablonem tzn. korekta generuje automatycznie w systemie rozliczeniowym dokument o statusie korekty, a szablony o typie rachunek generują automatycznie rachunek nie dając możliwości wprowadzenia korekty in plus. Typ dokumentu o statusie korekta dotyczy tylko zmian in minus, natomiast rachunek dotyczy wszelkich zmian in plus. W Portalu Świadczeniodawcy w zakładce Import dokumentów rozliczeniowych wymagane są dane odnośnie numeru dokumentu oraz numeru dokumentu korygującego, ale tylko dotyczące zmian in minus. Ze strony świadczeniodawcy możliwe jest jedynie uzupełnienie danych odnośnie numeru dokumentu, daty wystawienia, a niemożliwe jest ustalenie miesiąca sprzedaży za wyjątkiem umów dotyczących rozliczeń ryczałtowych.

Ponadto w przypadku umowy POZ, faktury są wystawiane w oparciu o weryfikację populacji, która pojawia się w Portalu Świadczeniodawcy i musi być ściśle związana z umieszczonymi tam danymi, gdyż odstępstwa w rachunku powodują jego blokadę przy przesyłaniu pliku drogą elektroniczną, co z kolei uniemożliwia jego zaksięgowanie i dokonanie należnej płatności. W związku z tym np. korekta do miesiąca stycznia wykonana w miesiącu czerwcu musi być rachunkiem, a nie korektą.

Wnioskodawca nadmienia, że w związku z powyższym SPZOZ zwrócił się do NFZ-u z prośbą o umożliwienie wystawiania w Portalu Świadczeniodawcy korekt zwiększających zgodnie z zapisami ustawy o podatku VAT (w załączeniu kserokopia pisma skierowanego do NFZ i otrzymanej odpowiedzi). Jednak problem korekt in plus nie został rozwiązany.

W świetle powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że świadcząc, jak wskazał Wnioskodawca usługi o charakterze ciągłym obowiązany jest do wystawienia faktury dokumentującej te usługi w terminie 7 dni od dnia zakończenia miesiąca, w którym były świadczone.

Obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia przedmiotowych usług powstanie zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy w terminie 7 dni od zakończenia ustalonego przez strony okresu rozliczeniowego.

W świetle powyższego nie można uznać za prawidłowe wystawianie faktur sprzedaży w bieżących miesiącach za świadczenia medyczne wykonane w poprzednich okresach sprawozdawczych (np. czerwcu za usługi świadczone w styczniu).

Podkreślenia wymaga, iż na moment powstania obowiązku podatkowego z tyt. świadczenia usług oraz na termin wystawienia faktury za wykonane usługi nie ma żadnego wpływu, czy usługi te są wykonane w ramach limitu, czy ponad limit przyznany przez NFZ. Termin wystawienia faktury z tytułu świadczenia usług został jasno określony w wyżej powołanych przepisach o VAT i Wnioskodawca bezwzględu na przyznane limity i zawarte umowy ma obowiązek dokumentowania świadczonych usług w obowiązujących terminach.

Zauważyć należy, iż w drodze umowy nie można zmienić regulacji ustawowej, a zatem o dacie wystawienia faktury nie może decydować zapis w zawartej umowie (czy przyznane limity, a tym bardziej system rozliczeń) tylko rzeczywisty charakter czynności. Nie można uważać, że termin i sposób dokumentowania wykonywanych czynności będzie zależny od intencji umawiających się stron.

Tym samym tut. organ w pełni zgadza się ze stwierdzeniem Wnioskodawcy, iż powyższa sytuacja wystawiania faktur VAT do poprzednich okresów sprawozdawczych wymuszona przez system w Portalu Świadczeniodawcy nie jest spójna z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług i tym samym jest nieprawidłowością.

Odrębną kwestią jest wystawianie faktur korygujących. Wnioskodawca wskazał, iż nie ma możliwości wystawienia faktury korygującej zwiększającej kwotę zobowiązań NFZ wobec SPZOZ.

Należy w tym miejscu zauważyć, że zasady korygowania obrotu wskazano w cyt. powyżej art. 29 ustawy o VAT oraz w przepisach ww. rozporządzenia w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur (...).

Zgodnie z § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą. Kolejne przepisy § 13 określają jakie elementy powinny zawierać faktury korygujące w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do jednej lub więcej dostaw towarów lub usług, w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie. Przepisy te stosuje się odpowiednio w przypadku zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy, zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu.

Faktury korygujące powinny zawierać wyraz "KOREKTA" albo wyrazy "FAKTURA KORYGUJĄCA".

Fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury (§ 14 ust. 1).

Stosownie do § 14 ust. 2, faktura korygująca dotycząca podwyższenia ceny powinna zawierać co najmniej:

Faktura korygująca wystawiana w przypadku pomyłek, o których mowa w ust. 1, zawiera dane określone w ust. 2 pkt 1 i pkt 2 lit. a), kwoty podane w omyłkowej wysokości oraz kwoty w wysokości prawidłowej (§ 14 ust. 3).

Powołane przepisy wyraźnie wskazują, iż faktury korygujące wystawiane są w ściśle określonych sytuacjach tj. gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

Tylko więc w sytuacji gdy wystąpią wymienione w przepisach okoliczności Wnioskodawca wystawia faktury korygujące, natomiast gdy nie zmienia się ani ilość ani wartość zrealizowanych w danym miesiącu usług (ani inna pozycja faktury), nie ma podstaw do wystawienia faktur korygujących sprzedaż. W rozpatrywanej sprawie, zmianie nie ulega sprzedaż (rzeczywista ilość wykonanych świadczeń w danym miesiącu nie ulega zmianie), zmienia się tylko przyznany limit, którego wysokość nie ma żadnego znaczenia dla prawidłowości rozliczeń w zakresie podatku VAT.

W opisanej sytuacji fakturę korygującą zwiększającą kwotę zobowiązań NFZ wobec SPZOZ Wnioskodawca może wystawić wyłącznie, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury.

Wypada nadmienić, iż stosownie do powołanego powyżej art. 106 ust. 1 Wnioskodawca obowiązany jest do dokumentowania sprzedaży fakturą VAT i fakturą VAT korektą, a nie rachunkiem, o którym wspomina w opisie stanu faktycznego.

Podsumowując więc, co do zasady prawidłowe jest stwierdzenie Wnioskodawcy, zgodnie z którym korekty zarówno in minus jak i in plus dotyczące sprzedaży, która wystąpiła w przeszłości powinny być dokumentowane fakturą korygującą. Jednakże jak wykazano powyżej w rozpatrywanej sytuacji nie ma podstaw do wystawiania faktur VAT korygujących, bowiem nie zmienia się ani ilość ani wartość świadczonych usług. W przypadku gdy Wnioskodawca określa w fakturze, zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 4, wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży, obowiązany jest do wystawienia faktury dokumentującej te usługi w terminie 7 dni od dnia zakończenia miesiąca, w którym były świadczone. Nie można zatem w miesiącu czerwcu wystawiać faktur dokumentujących sprzedaż usług świadczonych w styczniu poprzez wystawienie faktur korygujących (tym bardziej rachunków). Sposób rozliczania przyznanego przez NFZ limitu nie może mieć wpływu na terminowość wystawianych przez Wnioskodawcę faktur VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.