IBPP4/443-106/12/LG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2012 r. (data wpływu 27 lutego 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia wyrobu węglowego - jest prawidłowe.

W dniu 27 lutego 2012 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia wyrobu węglowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

T. Spółka z o.o., zwany dalej w skrócie Spółką, jako zarejestrowany pośredniczący podmiot węglowy (PPW), zamierza dokonywać sortowania i mieszania wyrobów węglowych w ramach magazynowania tych wyrobów na placu składowym. Wyroby te objęte są pozycja CN 2701 (wg załącznika nr 1 do ustawy podatku akcyzowym).

Sortowanie węgla lub miału węglowego typu "niesort" polega na podzieleniu zakupionych wyrobów na części o określonej granulacji ziaren. Na przykład: zakupiono partię miału o grubości ziaren 0-50, z której po posortowaniu otrzymuje się frakcje o parametrach w przykładowych grupach: od 0 do 15 mm, od 15 do 30 mm, od 40 do 60 mm i powyżej 60 mm. Sam proces sortowania przeprowadzany jest z wykorzystaniem nieskomplikowanych urządzeń w postaci sit.

Natomiast celem procesu mieszania jest uzyskanie np. z miału klasy 19 i miału klasy 25 miału o klasie 23. Ewentualne ubytki wyrobów węglowych, które mogą powstać przy sortowaniu lub mieszaniu wyrobów węglowych, Spółka będzie rozliczała w ramach norm ubytków przewidzianych dla magazynowania wyrobów węglowych, określonych w załączniku nr 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 grudnia 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków i dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych, a przyznanych na wniosek Spółki przez Naczelnika Urzędu Celnego.

Spółka zamierza potraktować opisane wyżej procesy jako procesy dozwolone w trakcie magazynowania wyrobów węglowych, a tym samym nie mieszczące się w pojęciu wytwarzania lub przetwarzania wyrobów węglowych, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym. Zgodnie z tym zapisem "Produkcją wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie lub przetwarzanie wyrobów energetycznych, w tym również mieszanie lub przeklasyfikowanie komponentów paliwowych, rozlew gazu skroplonego do butli gazowych, a także barwienie i znakowanie wyrobów energetycznych." Konsekwencją prezentowanego przez nią zdania będzie nie prowadzenie przez Spółkę ewidencji wyrobów węgłowych zużywanych dla celów zwolnionych, o którym mówi art. 31a ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym.

Po posortowaniu lub po wymieszaniu wyrobów węglowych są one odsprzedawane podmiotom korzystającym ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym względnie innym podmiotom bez zastosowania zwolnienia z podatku akcyzowego z tym samym kodem CN tj. 2701.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym wyżej stanie faktycznym czynności sortowania i mieszania wyrobów węglowych mieszczą się w ramach procesu magazynowania czy też są częścią produkcji wyrobów energetycznych, co implikowałoby konieczność prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych zużywanych dla celów zwolnionych, art. 31a ust. 2 pkt 2, w powiązaniu z art. 31a ust. 4 i art. 86 ust. 1 pkt 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane czynności sortowania i mieszania wyrobów węglowych nie są definiowaną powyżej produkcją wyrobów energetycznych w rozumieniu wyżej przytoczonego przepisu.

Za stanowiskiem takim przemawiają następujące okoliczności:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, za wyroby akcyzowe uważa się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy, przy czym wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 tego załącznika są wyrobami węglowymi.

W poz. 19 ww. załącznika pod kodem ex CN 2701 wymieniono węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, w pozycji 20 pod kodem ex CN 2702 węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych, natomiast w poz. 21 pod kodem CN ex 2704 00 koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. Stosownie do objaśnień do załącznika nr 1 do ustawy, ex - dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.

Dla węgla i koksu przeznaczonych do celów opałowych objętych pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00 ustawodawca przewidział w art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy, stawkę podatku w wysokości 1,28 zł/1 gigadżul (GJ).

Stosownie do art. 88 ust. 1 i ust. 6 ustawy, podstawą opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość, wyrażona, w zależności od rodzaju wyrobów, w litrach gotowego wyrobu w temperaturze 15°C lub w kilogramach gotowego wyrobu, albo wartość opałowa, wyrażona w gigadżulach (GJ).

Do celów poboru akcyzy ustala się wartości opałowe wyrobów węglowych, które wynoszą odpowiednio:

Stosownie do art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Dodatkowo należy zwrócić uwagę na pojęcie "sprzedaży wyrobów węglowych", o którym mowa w art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy.

I tak, w myśl art. 9a ust. 2 ustawy, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy, podmiotem zużywającym jest podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Natomiast w myśl art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy, pośredniczącym podmiotem węglowym jest podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju, dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, podlegających zwolnieniu od akcyzy.

Stosownie do art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy:

W art. 31a ust. 2 wskazano zwolnienia od akcyzy obejmujące wyroby węglowe zużywane:

Z opisu sprawy wynika, iż Spółka posiadająca status pośredniczącego podmiotu węglowego w ramach swojej działalności dokonuje obrotu węglem objętym pozycją Nomenklatury Scalonej (CN) 2701, tj. sortuje i miesza wyroby węglowe na placu składowym. Sortowanie węgla i miału węglowego typu "niesort" polega na podzieleniu zakupionych wyrobów na części o określonej granulacji ziaren. Natomiast celem procesu mieszania jest uzyskanie np. z miału klasy 19 i miału klasy 25 miału o klasie 23. Ewentualne ubytki wyrobów węglowych, które mogą powstać przy sortowaniu lub mieszaniu wyrobów węglowych, Spółka będzie rozliczała w ramach norm ubytków przewidzianych dla magazynowania wyrobów węglowych, określonych w załączniku nr 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków i dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych.

Spółka zamierza potraktować opisane wyżej procesy jako procesy dozwolone w trakcie magazynowania wyrobów węglowych, a tym samym nie mieszczące się w pojęciu wytwarzania lub przetwarzania wyrobów węglowych, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym. Po posortowaniu lub po wymieszaniu wyrobów węglowych są one odsprzedawane podmiotom korzystającym ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym względnie innym podmiotom bez zastosowania zwolnienia z podatku akcyzowego.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia, czy opisane wyżej czynności sortowania i mieszania wyrobów węglowych mogą być wykonywane w ramach magazynowania wyrobów węglowych.

Analizując powyższe na tle powołanych przepisów stwierdzić należy, iż w opisanej we wniosku sytuacji czynności, które Wnioskodawca zamierza wykonywać, polegające na sortowaniu i mieszaniu wyrobów węglowych należy zaliczyć do czynności związanych z przygotowaniem wyrobów węglowych do sprzedaży i ich magazynowaniem przez pośredniczący podmiot węglowy. Należy bowiem zauważyć, iż w przedstawionym zdarzeniu po wykonaniu opisanych czynności nie zmieni się klasyfikacja wyrobów - będą objęte tą samą pozycją CN, jak również nie ulegnie zmianie stawka podatku akcyzowego.

Tym samym w opisanej sytuacji Wnioskodawca nie jest żadnym z podmiotów wymienionych w art. 31a ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym z tytułu czynności polegających na sortowaniu i mieszaniu wyrobów węglowych, bowiem ww. czynności nie stanowią procesu produkcji wyrobów energetycznych.

Należy jednakże zauważyć, iż zgodnie z art. 9a ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania jest powstanie ubytków wyrobów węglowych.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 20 lit. c ustawy o podatku akcyzowym ubytki wyrobów akcyzowych to wszelkie straty wyrobów węglowych przemieszczanych lub magazynowanych przez pośredniczący podmiot węglowy.

Zgodnie zaś z art. 30 ust. 4 ww. ustawy zwalnia się od akcyzy ubytki wyrobów akcyzowych do wysokości ustalonej dla danego podmiotu przez właściwego naczelnika urzędu celnego na podstawie art. 85 ust. 1 pkt 1 albo ust. 2 pkt 1 lit. a.

Stosownie do powyższego mając na uwadze § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków i dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych (Dz. U. Nr 32, poz. 242 z późn. zm.) ewentualne ubytki wyrobów węglowych powstające podczas magazynowania wynikające z opisanych czynności dokonywanych przez Wnioskodawcę należy rozliczyć w oparciu o wydaną przez właściwego naczelnika urzędu celnego decyzję określającą normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych (wyrobów węglowych) powstających podczas ich magazynowania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.