IBPP4/443-10/10/AZ - Zastosowanie dwuetapowego podziału podatku naliczonego celem realizacji prawa do odliczenia.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 9 lutego 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP4/443-10/10/AZ Zastosowanie dwuetapowego podziału podatku naliczonego celem realizacji prawa do odliczenia.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 31 grudnia 2009 r. (data wpływu 6 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania dwuetapowego podziału podatku naliczonego celem realizacji prawa do odliczenia - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 stycznia 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania dwuetapowego podziału podatku naliczonego celem realizacji prawa do odliczenia.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest beneficjentem realizującym projekt pn. "..." współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego Rozwój Polski Wschodniej na lata 2007-2013.

Przedmiotem Projektu jest rozbudowa i modernizacja infrastruktury dydaktyczno-naukowej Uniwersytetu, a w szczególności (...). Wynikiem projektu będzie powstanie/zakup nowych składników majątku uczelni: obiektów dydaktycznych, środków trwałych - aparatury naukowo-dydaktycznej, urządzeń teleinformatycznych, wartości niematerialnych i prawnych - specjalistyczne oprogramowanie edukacyjne, środków trwałych niskocennych - tzw. wyposażenie ruchome obiektu (meble, sprzęt elektroniczny). Zakupy będą realizowane systematycznie przez cały czas trwania projektu. Wartość poszczególnych środków trwałych będzie się wahać od kilkuset złotych do kilkuset tysięcy, większość urządzeń będzie o wartości powyżej 15.000,00 zł.

Całościowe wydatki inwestycyjne na realizację projektu stanowią wartość 160.017 710,26 zł brutto i zawierają podatek VAT, w tym koszty kwalifikowane wynoszą łącznie 159.452.425,48 zł brutto, koszty niekwalifikowane - 565.284,78 zł brutto.

Celem projektu jest rozbudowa infrastruktury dydaktycznej, niemniej jednak po zakończeniu realizacji projektu kompleksowa rozbudowa i wyposażenie Campusu może wpłynąć na zwiększenie potencjału badawczego Uczelni, a tym samym na zwiększenie przychodów generowanych poprzez sprzedaż usług badawczo-rozwojowych i innych usług o charakterze eksperckim na rynku.

W projekcie założono, że w wariancie inwestycyjnym pojawią się dodatkowe strumienie przychodów wynikające z planowanego wynajmu powierzchni na drobne usługi typu ksero, bufet, kiosk. Dotyczy to planowanego do budowy budynku (...). Całkowita powierzchnia obiektu wynosi 18.937,53 m2 w tym powierzchnia usługowa 241,15 m2. Uczelnia samodzielnie nie prowadzi bufetów ani kiosków. Pomieszczenia te byłyby wynajmowane pod usługi świadczone dla studentów zgodnie z art. 98 ust. 9 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym po zakończeniu inwestycji. Wynajem części powierzchni pomieszczeń na prowadzenie bufetów, sklepików, punktów ksero, automatów do napojów stanowić będzie sprzedaż opodatkowaną VAT ze stawką 22 %. Zgodnie z art. 90 ustawy o VAT Uczelnia od 2006 r. odlicza podatek VAT metodą "proporcji", ale dotyczy to tylko refaktury za media (energia elektryczna, telefony, CO, woda, ścieki, gaz) dla najemców. W całości podatek VAT odliczany jest od zakupów związanych ze sprzedażą prac badawczych umownych. W 2008 r. wskaźnik odliczenia wynosił 4 %, podatek należny 314.751,00 zł, podatek naliczony 53.191,00 zł, przy czym czynności podlegające opodatkowaniu prowadzone były na terenie innych obiektów Uczelni.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W związku z tym, że Uniwersytet prowadzi działalność statutową (podstawowa działalność Uczelni) niepodlegającą ustawie o VAT oraz działalność mieszczącą się w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku VAT (czynności opodatkowane i zwolnione) i jednocześnie nie jest w stanie wyodrębnić kwot podatku naliczonego, związanych wyłącznie z czynnościami, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia naliczonego podatku VAT, pytamy czy należy zastosować dwuetapowy podział podatku naliczonego, tj.:

I etap

Wskaźnik proporcji zakupów związanych z działalnością opodatkowaną liczony jest jako stosunek zakupów dotyczących działalności gospodarczej (opodatkowanej i zwolnionej) do zakupów związanych z działalnością statutową niepodlegającą opodatkowaniu oraz działalności opodatkowanej i zwolnionej.

II etap

W odniesieniu do zakupów związanych z działalnością gospodarczą (zarówno opodatkowaną jak i zwolnioną), Uniwersytet ustali właściwą proporcję jako udział rocznego obrotu z działalności gospodarczej opodatkowanej w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu działalności gospodarczej opodatkowanej i zwolnionej.

Zdaniem Wnioskodawcy, wyliczony wyżej według dwuetapowego klucza podziału naliczony podatek VAT, Uczelnia zacznie rozliczać począwszy od momentu poniesienia pierwszych wydatków, tj. od miesiąca sierpnia 2008 r. (korekta deklaracji VAT od miesiąca sierpnia 2008 r. do okresu bieżącego) i dalej na bieżąco do czasu zakończenia inwestycji.

Po zakończeniu realizacji projektu, w stosunku do środków trwałych, których wartość początkowa przekracza 15.000,00 zł, Uniwersytet dokona korekty podatku naliczonego w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości - w ciągu 10 lat w wysokości odpowiednio jednej piątej i jednej dziesiątej za każdy rok, z tym że dwuetapowy klucz podziału Uczelnia będzie wyliczała za kolejne lata, w których będzie dokonywać rocznych korekt podatku naliczonego dotyczącego środków trwałych oraz wytworzonej nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej: ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W przypadkach gdy podatnik wykonuje czynności uprawniające do odliczenia VAT i nieuprawniające do tego odliczenia, zastosowanie znajduje przepis art. 90 ustawy o VAT, który ma na celu określenie wartości podatku naliczonego, służącego wyłącznie czynnościom opodatkowanym, z pominięciem tej części podatku naliczonego, w jakiej nabyte towary i usługi będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności zwolnionych od podatku.

Przepis art. 90 ust. 1 i 2 ustawy o VAT stanowi, że w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku, z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku, z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami w stosunku, do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1. podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Zgodnie z art. 90 ust. 3 i 4 ustawy o VAT proporcję tę ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. W art. 90 ust. 5-8 wskazano szczegółowe zasady ustalania ww. proporcji.

W myśl art. 90 ust. 10 ustawy o VAT w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1.

przekroczyła 98 % - podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2;

2.

nie przekroczyła 2 % - podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2.

W art. 90 ustawy o VAT nie sprecyzowano, co należy rozumieć przez obrót, o którym mowa w tym przepisie. W związku z tym odwołać się należy do obrotu zdefiniowanego na potrzeby określenia podstawy opodatkowania w podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót (z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119, oraz art. 120 ust. 4). Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Pojęcie sprzedaży zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT i należy przez nie rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z uwagi na konstrukcję podatku od towarów i usług (opartą na zasadzie potrącalności w danej fazie obrotu), podatek ten jest z punktu widzenia jego podatników neutralny, gdyż przerzucają oni jego ekonomiczny ciężar na kolejnych nabywców, czyli finalnie na konsumentów. Możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związana jest jednak z wykonaniem przez podatnika takich czynności, które podlegają ustawie o podatku od towarów i usług, zaś jeśli dana czynność ustawie tej nie podlega, to nie powstaje ani obowiązek w zakresie podatku należnego, ani uprawnienie w zakresie podatku naliczonego.

Należy podkreślić, że czynności niepodlegające opodatkowaniu nie są w ogóle objęte regulacją ustawy o podatku od towarów i usług. W rezultacie odliczanie podatku naliczonego związanego z tymi czynnościami stanowiłoby nieuprawnione rozszerzenie zakresu stosowania ustawy na sferę, której ta ustawa w ogóle nie dotyczy. Ponadto brak jest w ustawie przepisów, które dopuszczałby możliwość odliczenia w rozpatrywanej sytuacji.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca realizuje projekt pn. "...". Przedmiotem Projektu jest rozbudowa i modernizacja infrastruktury dydaktyczno-naukowej Uniwersytetu, a w szczególności (...). Wynikiem projektu będzie powstanie/zakup nowych składników majątku uczelni: obiektów dydaktycznych, środków trwałych - aparatury naukowo-dydaktycznej, urządzeń teleinformatycznych, wartości niematerialnych i prawnych - specjalistyczne oprogramowanie edukacyjne, środków trwałych niskocennych - tzw. wyposażenie ruchome obiektu (meble, sprzęt elektroniczny). Zakupy będą realizowane systematycznie przez cały czas trwania projektu. Wartość poszczególnych środków trwałych będzie się wahać od kilkuset złotych do kilkuset tysięcy, większość urządzeń będzie o wartości powyżej 15.000,00 zł.

Wnioskodawca prowadzi działalność statutową (podstawowa działalność Uczelni) niepodlegąjącą ustawie o VAT oraz działalność mieszczącą się w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku VAT (czynności opodatkowane i zwolnione) i jednocześnie nie jest w stanie wyodrębnić kwot podatku naliczonego, związanych wyłącznie z czynnościami, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia naliczonego podatku VAT.

W sytuacji więc, gdy Wnioskodawca wykonuje czynności mieszczące się w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku VAT (mogą to być zarówno czynności opodatkowane i zwolnione) oraz wykonuje czynności niepodlegające podatkowi VAT, zdaniem tut. organu, mając na uwadze regulacje zawarte w przepisie art. 86 ust. 1 i art. 90 ust. 1 i 2 ustawy, należy obliczyć, jaka część obrotu uzyskiwana jest z prowadzonej działalności gospodarczej, a jaka część obrotu pochodzi ze źródeł poza tą działalnością, czyli w tym przypadku z nieodpłatnej działalności statutowej.

W celu prawidłowej realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego należy zastosować dwuetapowy podział podatku naliczonego.

W pierwszym etapie należy przyporządkować w odpowiednich częściach podatek naliczony wynikający z faktur zakupu poszczególnym kategoriom działalności tj. niepodlegającej opodatkowaniu i działalności gospodarczej (opodatkowanej i zwolnionej) w oparciu o miarodajny i uzasadniony klucz podziału. Wskazać należy, że wyboru tego klucza powinien dokonać sam Wnioskodawca, uwzględniając np. specyfikę, organizację i podział pracy w jego jednostce lub inne okoliczności.

W przedmiotowej sprawie zatem, Wnioskodawca może obliczyć kwotę podatku naliczonego związaną z realizacją projektu, na podstawie wskaźnika proporcji zakupów związanych z działalnością opodatkowaną liczonego jako stosunek zakupów dotyczących działalności gospodarczej (opodatkowanej i zwolnionej) do zakupów związanych z działalnością statutową niepodlegającą opodatkowaniu oraz działalności opodatkowanej i zwolnionej, jak zaproponowano we wniosku pod warunkiem, że metoda ta faktycznie stanowi odzwierciedlenie rzeczywistych wartości dotyczących działalności opodatkowanej jednostki.

Natomiast w drugim etapie, w odniesieniu do zakupów związanych z działalnością zarówno opodatkowaną jak i zwolnioną, Wnioskodawca winien ustalić właściwą proporcję jako udział rocznego obrotu z działalności gospodarczej opodatkowanej w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu działalności gospodarczej opodatkowanej i zwolnionej.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, iż dokonując odliczenia podatku naliczonego w trakcie roku podatkowego w odniesieniu do zakupów związanych z działalnością mieszaną najpierw należy określić jaka część podatku naliczonego związana jest z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT, a dopiero do pozostałej części podatku naliczonego zastosować proporcję, o której mowa w przepisach art. 90 ustawy o VAT.

Należy jednak podkreślić, iż zastosowanie proporcji, o której mowa w art. 90 ustawy o VAT dla określenia kwoty podatku naliczonego do odliczenia możliwe jest tylko w stosunku do tych kwot podatku naliczonego, których Wnioskodawca nie może przyporządkować bezpośrednio do czynności w związku, z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku, z którymi takie prawo nie przysługuje.

Po zakończeniu danego roku podatkowego podatnik wykonujący czynności w związku, z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku, z którymi takie prawo nie przysługuje, obowiązany jest do obliczenia realnej proporcji sprzedaży dla tego roku. Wskaźnik ten posłuży w kolejnym roku do bieżącego wstępnego rozliczania podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących zakupy, a także do sporządzenia rocznej korekty podatku naliczonego, odliczonego wstępnie na podstawie struktury z roku poprzedniego.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonywania korekty zostały określone w art. 91 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 91 ust. 1-3 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r.) po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Obowiązek dokonywania korekt w ciągu 10 lat, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy opłat rocznych pobieranych z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste; w przypadku tych opłat przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

W świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, iż niezależnie od tego, czy dokonany zakup stanowi kompletny i zdatny do użytkowania środek trwały, czy też dokonywane są dopiero nakłady (inwestycja w toku), których efektem będzie środek trwały - podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT, jeśli tylko zakup dokonywany jest w związku z obecnie prowadzoną lub planowaną działalnością opodatkowaną.

Podatnik dokonujący zakupów inwestycyjnych - w określonym momencie nabywa prawo do dysponowania towarem jak właściciel i otrzymuje fakturę VAT. Jeżeli nawet dokonany zakup nie zostaje natychmiastowo zaliczony do środków trwałych, to i tak w świetle przepisów ustawy podatnik nabywa prawo do niezwłocznego odliczenia kwoty podatku VAT wynikającej z faktury dokumentującej dokonany zakup.

Zatem w przypadku częściowego odliczania podatku naliczonego w związku z prowadzoną działalnością mieszaną stwierdzić należy, że podatek VAT od dokonywanych zakupów inwestycyjnych rozliczany jest wstępnie na zasadach analogicznych do pozostałych zakupów. Jeżeli zatem podatnik dokonuje zakupów inwestycyjnych, przy czym inwestycja ta po oddaniu do użytkowania będzie służyła zarówno czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu, opodatkowanym jak i zwolnionym, to w kolejnych miesiącach w których dokonywane są zakupy, podatnik odlicza część podatku naliczonego odpowiadającą udziałowi sprzedaży opodatkowanej. Odliczenia tego Wnioskodawca powinien dokonać z zastosowaniem dwuetapowego podziału podatku naliczonego stosując miarodajny klucz podziału celem wyodrębnienia zakupów związanych z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT oraz procentowego udziału sprzedaży opodatkowanej w sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej w roku poprzedzającym rok, w którym dokonywane są zakupy.

Natomiast korekty podatku odliczonego, o której mowa w art. 91 ustawy o VAT Wnioskodawca będzie dokonywał tylko odnośnie zakupów związanych z czynnościami opodatkowanymi i zwolnionymi.

Korekta odliczonego VAT w zależności od wartości początkowej środka trwałego, oraz od tego czy jest to nieruchomość, czy też inny środek trwały, dokonywana jest jednorazowo, lub przez okres pięciu - albo dziesięciu lat od roku, w którym środek trwały został oddany do użytkowania.

Zgodnie z brzmieniem powołanego wyżej art. 91 ust. 2 ustawy o VAT, jeżeli przedmiotem nabycia są środki trwałe albo wartości niematerialne i prawne o wartości początkowej nieprzekraczającej 15.000 zł wówczas okres, w którym koryguje się podatek naliczony wynosi 1 rok. Oznacza to, że w momencie zakupu podatnik jednorazowo odlicza podatek naliczony w proporcji obliczonej dla poprzedniego roku podatkowego, a po zakończeniu roku dokonuje jednorazowej korekty na podstawie proporcji realnej obliczonej dla roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

W przypadku długotrwałych procesów inwestycyjnych, w których nakłady poczynione w jednym roku są kontynuowane w następnych latach podatkowych podatnik dokonuje wstępnego odliczania podatku naliczonego od dokonywanych zakupów w kolejnych latach, na podstawie wskaźników z lat ubiegłych, natomiast korekta rozpoczyna się dopiero po zakończeniu procesu inwestycyjnego i oddaniu środka trwałego do użytkowania.

W przypadku środków trwałych o wartości powyżej 15.000 zł korekta będzie dokonywana przez kolejne 5 lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów przez okres 10 lat od roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Ponieważ korygowane jest odliczanie wstępne, w kolejnych 5 lub 10 latach, w których dokonywana będzie korekta podatku naliczonego od zakupów inwestycyjnych - konieczne będzie porównanie realnej proporcji za każdy kolejny rok, z proporcją wstępną stosowaną w momencie zakupu.

Zatem w świetle przytoczonych powyżej przepisów, Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wszystkich faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją ww. projektu w zakresie, w jakim zakupy te związane będą ze sprzedażą opodatkowaną.

W przypadku, gdy Wnioskodawca nie ma możliwości wyodrębnienia całości lub części kwot w związku, z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku, z którymi takie prawo nie przysługuje, ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w trakcie roku podatkowego (od momentu poniesienia pierwszych wydatków) stosując dwuetapowy podział podatku naliczonego oraz aktualny dla danego roku współczynnik sprzedaży wyliczony według wyżej opisanych zasad, jednocześnie dokonując po zakończeniu roku podatkowego korekty odliczonego podatku zgodnie z art. 91.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl