IBPP3/4512-976/15/KS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 17 marca 2016 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/4512-976/15/KS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 643 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 10 grudnia 2015 r. (data wpływu 24 grudnia 2015 r.) uzupełnionym pismem z 10 lutego 2016 r. (data wpływu 16 lutego 2016 r.) oraz pismem z 4 marca 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* opodatkowania podatkiem VAT oraz dokumentowania fakturą VAT transakcji wykonywanych na rzecz gminy do czasu centralizacji rozliczeń z tytułu podatku VAT z gminą,

* opodatkowania otrzymanej od 1 stycznia 2016 r. dotacji przedmiotowej do ceny wody i ścieków,

* braku obowiązku ustalania proporcji na podstawie art. 86 ust. 2a, a tym samym braku wpływu opisanych czynności oraz otrzymanych dotacji na wyliczenie tej proporcji

- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 grudnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT oraz dokumentowania fakturą VAT transakcji wykonywanych na rzecz gminy do czasu centralizacji rozliczeń z tytułu podatku VAT z gminą, opodatkowania otrzymanej od 1 stycznia 2016 r. dotacji przedmiotowej, braku obowiązku ustalania proporcji na podstawie art. 86 ust. 2a, a tym samym braku wpływu opisanych czynności oraz otrzymanych dotacji na wyliczenie tej proporcji. Wniosek został uzupełniony pismem z 10 lutego 2016 r. (data wpływu 16 lutego 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie organu z 5 lutego 2016 r. oraz pismem z 4 marca 2016 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

GZGK (Wnioskodawca) został utworzony uchwałą Rady Gminy z dnia 10 listopada 1999 r. jako jednostka budżetowa Gminy, która działała od 1 maja 2000 r. W roku 2005 uchwałą Rady Gminy z dnia 20 grudnia GZGK został przekształcony z jednostki budżetowej w zakład budżetowy o tej samej nazwie. Zakład budżetowy jest odrębnym podatnikiem podatku VAT i odpłatnie wykonuje wyodrębnione zadania w zakresie gospodarki komunalnej o charakterze użyteczności publicznej i pokrywa koszty swojej działalności z przychodów własnych oraz otrzymywanej z budżetu dotacji przedmiotowej skalkulowanej według stawek jednostkowych. Wnioskodawca dla wszystkich odbiorców wystawia faktury za pobór wody i zrzut ścieków. Wszystkie te czynności zakład ujmuje w ewidencji sprzedaży i wykazuje w składanych deklaracjach VAT. Przedmiotem działalności zakładu jest wykonywanie zadań własnych Gminy w zakresie jej gospodarki komunalnej, a w szczególności w dziedzinie wodociągów i kanalizacji.

Ponadto w piśmie z 10 lutego 2016 r., będącym uzupełnieniem do wniosku Wnioskodawca wskazał, że jest odrębnym od Gminy podatnikiem, zarejestrowanym jako podatnik czynny VAT. Gmina w swoich rozliczeniach VAT uwzględnia odrębność Zakładu. Wnioskodawca dokonuje odrębnych od Gminy rozliczeń dla potrzeb podatku VAT tj. rozlicza podatek samodzielnie.

Zakład w zakresie prowadzonej działalności wykonuje wyłącznie transakcje opodatkowane, tylko takie które stanowią działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.). Zakład nie wykonuje innej działalności niż gospodarcza.

Zakład wykonuje zadania własne Gminy w zakresie gospodarki komunalnej tj. zaopatrywanie mieszkańców gminy w wodę bieżące utrzymanie wodociągów, odprowadzanie ścieków, bieżące utrzymanie oczyszczalni ścieków.

Zakład wykonuje na rzecz Gminy usługi w zakresie dostarczania wody i odprowadzania ścieków, które dokumentuje fakturami. Innych czynności na rzecz Gminy Zakład nie wykonuje i nie otrzymuje wynagrodzenia.

Sprzedaż wody i zrzut ścieków na rzecz Gminy Wnioskodawca dokumentuje fakturami.

Zakład dokonuje nabycia towarów i usług wykorzystywanych wyłącznie do celów wykonywanej

działalności gospodarczej.

W odpowiedzi na pytanie Organu "Czy dotacje, o których mowa w złożonym wniosku, stanowią przychody wykonane zakładu budżetowego zdefiniowane w § 2 pkt 11 ww. rozporządzenia w sprawie sposobu określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników..." Wnioskodawca wskazał: "Tak, dotacje o których mowa w złożonym wniosku stanowią przychody wykonane zakładu budżetowego zdefiniowane w § 2 pkt 11 rozporządzenia w sprawie sposobu określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników."

Natomiast w odpowiedzi na pytanie Organu "Czy którykolwiek z wymienionych we wniosku przychodów (w tym dotacji) podlega wyłączeniu, o którym mowa w § 3 ust. 5 cyt. rozporządzenia w sprawie sposobu określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników. Jeśli tak, to należy wskazać, który to przychód (dotacja)..." Wnioskodawca stwierdził: "Dotacja celowa - inwestycyjna, na zakup środków trwałych wykorzystywanych do działalności gospodarczej podlega wyłączeniu, o którym mowa w § 3 ust. 5 ww. rozporządzenia w sprawie sposobu określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników."

Zakład otrzymuje z budżetu dotacje przedmiotowe skalkulowane według stawek jednostkowych, w praktyce oznacza to przypisanie konkretnej kwoty dotacji (rocznej) do danego przedmiotu działalności w przypadku Wnioskodawcy jest to dofinansowanie do kosztu dostarczenia 1 m3 wody i odprowadzenia 1 m3 ścieków.

Zakład otrzymuje dotacje wyłącznie na cele działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Zakład nie otrzymuje dotacji na sfinansowanie działalności innej niż gospodarcza.

W odpowiedzi na pytanie Organu "Czy wymienione we wniosku otrzymywane dotacje mają charakter kosztowy. Jeśli opisane dotacje mają charakter kosztowy, należy również wskazać jakich kosztów dotyczą..." Wnioskodawca wskazał: "Tak, wymienione we wniosku dotacje mają charakter kosztowy i dotyczą kosztu dostarczenia 1 m3 wody i odprowadzenia 1 m3 ścieków."

Dotacja przedmiotowa skalkulowana według stawek jednostkowych oznacza w praktyce przypisanie konkretnej kwoty dotacji (rocznej) do danego przedmiotu działalności. Dotacja jest dopłatą do ceny świadczonych usług. Gdyby zakład nie otrzymywał dotacji, cena świadczonych usług byłaby wyższa.

Opisane we wniosku przychody (odszkodowania z polisy ubezpieczeniowej, kary, umowne, zwroty kosztów egzekucyjnych odsetki bankowe i ustawowe) stanowią przychody samorządowego zakładu budżetowego w rozumieniu ustawy o finansach publicznych.

W odpowiedzi na pytanie Organu "Czy wskazane we wniosku odsetki bankowe są to odsetki od środków na rachunkach bankowych zaliczanych do przychodów z mienia Wnioskodawcy..." Wnioskodawca wskazał: "Tak, wskazane we wniosku odsetki bankowe są to odsetki od środków na rachunkach bankowych zaliczanych do przychodów z mienia zakładu."

Natomiast w odpowiedzi na pytanie Organu "Czy opisane we wniosku odszkodowania stanowią zapłatę, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT..." Wnioskodawca wskazał "Nie, opisane we wniosku odszkodowania nie stanowią zapłaty, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT."

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy czynności wykonywane od 1 stycznia 2016 r. przez GZGK na rzecz gminy będą tak jak w latach wcześniejszych transakcjami opodatkowanymi, wymuszającymi wystawianie faktury rozliczeniowej.

2. Czy otrzymane dotacje przedmiotowe do ceny wody i ścieków od 1 stycznia 2016 r. będą tak jak w latach wcześniejszych traktowane jako transakcje sprzedaży od których należy płacić VAT według obowiązującej stawki.

3. Czy czynności, które są poza VAT-em, a dotyczące odszkodowania z polisy ubezpieczeniowej, kar umownych, zwrotu kosztów egzekucyjnych, odsetek bankowych i ustawowych, należy uwzględnić w pre-współczynniku.

4. Czy otrzymane dotacje (celowe na zakupy inwestycyjne) do kosztów funkcjonowania zakładu traktowane dotychczas jako czynności poza VAT-em, należy uwzględniać w nowym pre-współczynniku.

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w piśmie z 4 marca 2016 r.):

Ad. 1 GZGK stoi na stanowisku, że do czasu centralizacji jest odrębnym podatnikiem VAT, czyli ma do czynienia z dostawą towarów oraz świadczeniem usług na rzecz odrębnego podatnika jakim jest gmina, wymagającymi wystawiania faktury.

Ad. 2 Wnioskodawca stoi na stanowisku, że do czasu centralizacji jest odrębnym podatnikiem VAT, a otrzymane dotacje do 1 m3 wody i ścieków (traktowane jako dopłatę do ceny) od 1 stycznia 2016 r. będą tak jak w latach wcześniejszych traktowane jako transakcje sprzedaży, wymuszające zapłatę podatku VAT według obowiązującej stawki zgodnie z art. 29a ustawy od towarów i usług.

Ad. 3 GZGK uważa, że czynności wymienione w pytaniu trzecim nie mogą wpływać na strukturę sprzedaży, ponieważ wykazują integralny związek z prowadzoną przez zakład budżetowy działalnością gospodarczą.

Ad. 4 Wnioskodawca uważa, że dotacje te nie mogą wpływać na pre-współczynnik, ponieważ zakład budżetowy w zakresie prowadzonej działalności ma wyłącznie transakcje opodatkowane oraz zwolnione tylko takie które uznane są przez ustawodawcę za transakcje związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, że w dniu 29 września 2015 r. zapadł wyrok TSUE, zgodnie z którym gminna jednostka organizacyjna, której działalność gospodarcza nie spełnia kryterium samodzielności w rozumieniu art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, nie może być uznana za podatnika podatku od wartości dodanej odrębnie od gminy, w której skład jednostka ta wchodzi. W dniu 26 października 2015 r. zapadła uchwała NSA, sygn. akt I FPS 4/15, w której NSA wskazał, iż pomimo większego niż jednostki budżetowe stopnia samodzielności zakładu budżetowego, nie może on być uznany za odrębnego od Gminy podatnika VAT, nie spełnia bowiem ww. warunków - nie jest wystarczająco samodzielny. NSA wskazał również, iż dotychczasowe orzecznictwo NSA w tej materii, akceptujące odrębność tych podmiotów, należy uznać za nieaktualne. Podatnikiem i stroną w kontaktach na zewnątrz jest wyłącznie Gmina.

Mając powyższe na uwadze oraz wystosowane przez Ministerstwo Finansów komunikaty z dnia 29 września 2015 r. oraz 16 rudnia 2015 r. w sprawie objętej ww. wyrokiem TSUE, w których wskazano, że zakłada się obowiązkowe "scentralizowanie" w samorządach rozliczeń w zakresie podatku VAT i aby zapewnić samorządom czas na przygotowanie się do nowego modelu rozliczeń, do momentu obowiązkowego "scentralizowania" nie będą kwestionowane rozliczenia dokonywane z zastosowaniem obecnego modelu rozliczeń, Organ udziela odpowiedzi na złożony wniosek.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się - w świetle art. 8 ust. 1 ustawy - każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (...).

Powołany wyżej przepis art. 8 ust. 1 ustawy wskazuje, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Z treści tego przepisu wynika, że ustawodawca przyjął generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia niebędące dostawą towarów. Stąd też należy stwierdzić, że definicja "świadczenia usług" ma charakter dopełniający definicję "dostawy towarów" i jest ona wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

Należy jednak zauważyć, że czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym, związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem.

Tak więc, odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług może zostać opodatkowane podatkiem VAT wówczas, gdy pomiędzy dostawcą towaru lub świadczącym usługę i ich odbiorcą istnieje jawny lub choćby dorozumiany stosunek prawny, w ramach którego spełniane są świadczenia wzajemne.

Jednakże, zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy - czynności te muszą być wykonywane przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wobec przywołanej definicji działalności gospodarczej należy stwierdzić, że dostawa towarów i świadczenie usług będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tylko w sytuacji, gdy czynność dokonana zostanie przez podmiot o statusie podatnika, który działa w takim charakterze w odniesieniu do tej konkretnie czynności. Natomiast dla stwierdzenia, że dla danej transakcji podmiot jest podatnikiem podatku od towarów i usług konieczne jest prowadzenie przez niego działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy.

Zasady wystawiania faktur od dnia 1 stycznia 2014 r. regulują przepisy art. 106a-106q ustawy.

Jak stanowi art. 106a ustawy, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

1.

sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów;

2.

dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:

a.

państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,

b.

państwa trzeciego.

Zgodnie z brzmieniem art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Przez sprzedaż - w myśl art. 2 pkt 22 ustawy - należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z ww. przepisów wynika zatem, że podmiot, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest zobowiązany do wystawienia faktury.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca działający jako zakład budżetowy jest odrębnym od Gminy podatnikiem, zarejestrowanym jako podatnik czynny VAT. Gmina w swoich rozliczeniach VAT uwzględnia odrębność Zakładu. Ponadto Wnioskodawca dokonuje odrębnych od Gminy rozliczeń dla potrzeb podatku VAT tj. rozlicza podatek samodzielnie. Zakład wykonuje na rzecz Gminy usługi w zakresie dostarczania wody i odprowadzania ścieków, które dokumentuje fakturami. Innych czynności na rzecz Gminy Zakład nie wykonuje i nie otrzymuje wynagrodzenia. Wnioskodawca dokonuje nabycia towarów i usług wykorzystywanych wyłącznie do celów wykonywanej działalności gospodarczej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy czynności wykonywane od 1 stycznia 2016 r. przez zakład na rzecz gminy będą do czasu centralizacji rozliczeń z gminą z tytułu podatku VAT transakcjami opodatkowanymi, wymagającymi wystawiania faktury rozliczeniowej.

W omawianej sytuacji czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Gminy, za które otrzymuje wynagrodzenie, wypełniają niewątpliwie definicję odpłatnego świadczenia usług zawartą w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, zatem zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Tym samym na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy, Wnioskodawca jest zobowiązany do wystawiania faktur dokumentujących wykonanie opisanych czynności na rzecz Gminy. Powyższy wymóg będzie obowiązywał do czasu wprowadzenia przez Gminę centralizacji rozliczeń pomiędzy Gminą i jej jednostkami podległymi.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy do pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.

Wnioskodawca zwrócił się również o wyjaśnienie, czy otrzymaną dotację do ceny wody i ścieków należy zakwalifikować do transakcji sprzedaży, od których należy płacić VAT według obowiązującej stawki od 1 stycznia 2016 r.

Rozpatrując to zagadnienie wskazać na wstępie należy, że zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Jak stanowi ust. 6 pkt 1 ww. artykułu, podstawa opodatkowania obejmuje podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku.

Włączenie zatem do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to celowa dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie zwiększa podstawy opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dopłatę, która będzie związana z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Dla określenia, czy dane dotacje są, czy też nie są opodatkowane istotne są zatem szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca otrzymuje z budżetu dotacje przedmiotowe na cele działalności gospodarczej skalkulowane według stawek jednostkowych, które stanowią dofinansowanie do kosztu dostarczenia 1 m3 wody i odprowadzenia 1 m3 ścieków. Wnioskodawca wskazał również, że dotacja jest dopłatą do ceny świadczonych usług i gdyby zakład nie otrzymywał dotacji, cena świadczonych usług byłaby wyższa.

Analiza sprawy i powołanych regulacji prowadzi do stwierdzenia, że skoro, jak wskazał Wnioskodawca, otrzymana dotacja przedmiotowa jest "dopłatą do ceny świadczonych usług", to stanowi zapłatę za świadczone usługi a jej otrzymanie zwiększa podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym od 1 stycznia 2016 r. do czasu centralizacji otrzymane przez niego dotacje do 1 m3 wody i ścieków (traktowane jako dopłatę do ceny) będą tak jak w latach wcześniejszych traktowane jako transakcje sprzedaży, wymuszające zapłatę podatku VAT według obowiązującej stawki zgodnie z art. 29a ustawy od towarów i usług, jest prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również kwestii uwzględnienia w proporcji, określonej w art. 86 ust. 2a-2 h czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, a dotyczących odszkodowania z polisy ubezpieczeniowej, kar umownych, zwrotu kosztów egzekucyjnych, odsetek bankowych i ustawowych oraz przychodów z tytułu dotacji celowych na zakupy inwestycyjne.

Na wstępie należy zauważyć, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.

nabycia towarów i usług,

b.

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej "sposobem określenia proporcji". Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1.

zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz

2.

obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Zgodnie z art. 86 ust. 2c ustawy, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

1.

średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;

2.

średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;

3.

roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;

4.

średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

Zgodnie z art. 86 ust. 2d, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

Na mocy art. 86 ust. 2e, podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu.

Zgodnie z art. 86 ust. 2f, przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Na podstawie art. 86 ust. 2g, proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

W przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji - art. 86 ust. 2h.

Stosownie do treści art. 90c ustawy:

1. W przypadku nabytych towarów i usług, w odniesieniu do których kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie z art. 86 ust. 2a, po zakończeniu roku podatkowego, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku odliczonego przy ich nabyciu, uwzględniając dane dla zakończonego roku podatkowego. Przepisy art. 91 ust. 2-9 stosuje się odpowiednio.

2. W przypadku gdy korekty podatku odliczonego dokonuje podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie art. 86 ust. 22, może on uwzględnić dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy, jeżeli takie dane przyjęto w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w art. 86 ust. 2a.

3. Dokonując korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik może przyjąć inny sposób określania proporcji, niż został przyjęty dla danego roku podatkowego, jeżeli byłby on bardziej reprezentatywny dla zakończonego roku.

Powołany wyżej art. 86 ust. 2a ustawy, wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i 3 ustawy. Mieszczą się tutaj również działania czy sytuacje występujące w ramach działalności gospodarczej, jednakże niegenerujące opodatkowania podatkiem VAT. Definicja działalności gospodarczej zawarta jest w art. 15 ust. 2 i 3 ustawy o VAT. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania VAT. "Towarzyszą" one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Zakład w zakresie prowadzonej działalności wykonuje wyłącznie transakcje opodatkowane, tylko takie które stanowią działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Wnioskodawca wskazał, że nie wykonuje innej działalności niż gospodarcza.

Jak już wyżej wskazano art. 86 ust. 2a ustawy będzie mieć zastosowanie wyłącznie do sytuacji, w której nabywane towary i usługi, wykorzystywane są zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w sytuacji gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe. W takich okolicznościach kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej. Zatem podstawową przesłanką warunkującą stosowanie przepisu art. 86 ust. 2a jest wykonywanie przez podatnika czynności "innych niż działalność gospodarcza" (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT).

Wskazane okoliczności sprawy prowadzą do jednoznacznego przyjęcia, że w opisanej sytuacji mamy do czynienia z czynnościami, które mieszczą się w definicji działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Wnioskodawca w zakresie wykonywania czynności prowadzi działalność gospodarczą, a tym samym działa w charakterze podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Wszystkie czynności wykonywane przez Wnioskodawcę to czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

W konsekwencji wszystkie opisane przez Wnioskodawcę przychody związane są z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Wobec tego, skoro opisane powyżej czynności skutkujące otrzymaniem określonego rodzaju świadczeń związane są z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, to mieszczą się one w pojęciu "celów związanych z działalnością gospodarczą", w rozumieniu art. 86 ust. 2a ustawy. Zatem należy uznać, że art. 86 ust. 2a ustawy o VAT nie będzie mieć wpływu na sposób rozliczania podatku naliczonego VAT Wnioskodawcy.

Jak wyjaśniono powyżej, Wnioskodawca, który nie wykonuje czynności innych niż działalność gospodarcza, nie będzie zobowiązany do obliczania kwoty podatku naliczonego zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanej "sposobem określenia proporcji", o którym mowa w art. 86 ust. 2a ww. ustawy.

Zatem, mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego wskazać należy, że Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku ustalania proporcji na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy, ponieważ dokonuje nabyć towarów i usług wykorzystywanych wyłącznie do celów wykonywanej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym czynności wskazane przez niego we wniosku tj. czynności będące poza VAT-em, które dotyczą odszkodowań z polis ubezpieczeniowych, kar umownych, zwrotu kosztów egzekucyjnych, odsetek bankowych i ustawowych oraz otrzymane dotacje celowe na zakupy inwestycyjne nie będą miały wpływu na wyliczenie proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Końcowo wskazać należy, że stanowisko Wnioskodawcy zostało uznane za prawidłowe, jednak nie z uwagi na to, że Wnioskodawca nie powinien uwzględniać wskazanych przychodów w wyliczeniu proporcji "pre-współczynnika", ale dlatego że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym "pre-współczynnik" o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT w ogóle nie znajdzie zastosowania.

Interpretacja została wydana w zakresie objętym pytaniami zadanymi we wniosku, inne kwestie nie wskazane w pytaniach nie były przedmiotem niniejszej interpretacji. Organ nadmienia jednocześnie, że interpretacja traci swoją aktualność w przypadku scentralizowania rozliczeń przez Gminę i utraty statusu podatnika przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, w którym wskazano, że Wnioskodawca dokonuje nabycia towarów i usług wykorzystywanych wyłącznie do celów wykonywanej działalności gospodarczej. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja rozstrzyga w okolicznościach przedstawionych we wniosku i traci swą aktualność dla okresów, od których Gmina dokona scentralizowania rozliczeń ze swoimi jednostkami organizacyjnymi.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w...., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl