IBPP3/4512-933/15/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 8 grudnia 2015 r. (data wpływu 11 grudnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z 19 lutego 2016 r. (data wpływu 24 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* opodatkowania podatkiem VAT czynności wykonywanych na rzecz Gminy oraz dokumentowania ich fakturą VAT;

* opodatkowania podatkiem od towarów i usług otrzymanych dotacji i odprowadzenia z tego tytułu podatku należnego;

* braku obowiązku ustalenia "prewspółczynnika" proporcji na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy o VAT

- jest prawidłowe.

W dniu 11 grudnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT czynności wykonywanych na rzecz Gminy oraz dokumentowania ich fakturą VAT, opodatkowania podatkiem od towarów i usług otrzymanych dotacji i odprowadzenia z tego tytułu podatku należnego oraz braku obowiązku ustalenia "prewspółczynnika" proporcji na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy o VAT. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 19 lutego 2016 r. (data wpływu 24 lutego 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie organu z 10 lutego 2016 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina (dalej: Gmina) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 1515 z późn. zm.; dalej: ustawa o samorządzie gminnym) Gmina jest wyposażona w osobowość prawną i posiada zdolność do czynności cywilnoprawnych. Gmina wykonuje zadania własne (określone w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym) samodzielnie lub poprzez powołane gminne jednostki organizacyjne.

W strukturze organizacyjnej Gminy znajduje się Zakład Gospodarki Komunalnej (dalej: ZGK lub Zakład). ZGK jest samorządowym zakładem budżetowym, utworzonym na mocy uchwały Rady Gminy z dnia 26 czerwca 2003 r. w sprawie utworzenia zakładu budżetowego pod nazwą "Zakład Gospodarki Komunalnej w C.".

ZGK działa na podstawie ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 885 z późn. zm.; dalej: ustawa o finansach publicznych) oraz statutu nadanego uchwałą Rady Gminy z dnia 26 czerwca 2003 r., określającego m.in. szczegółowy zakres działania ZGK. ZGK nie posiada osobowości prawnej.

Stosownie do art. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 45, poz. 236; dalej: ustawa o gospodarce komunalnej) Gmina poprzez ZGK wykonuje zadania własne o charakterze użyteczności publicznej polegające na zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie dostarczania wody i odprowadzania ścieków, odbioru i zagospodarowaniu odpadów komunalnych, zaopatrzeniu w ciepło z kotłowni lokalnych utrzymaniu cmentarzy i przystanków komunikacji zbiorowej oraz placów zieleni.

ZGK odpłatnie wykonuje zlecone mu zadania własne Gminy, pokrywając koszty swojej działalności z przychodów własnych, uzyskiwanych z tytułu realizacji tych zadań w tym w szczególności z pobieranych opłat za dostarczoną wodę, odprowadzone ścieki, odbiór i transport odpadów, dostawę ciepła oraz wykupu placów na miejsce pochówku. ZGK przypisano odrębny rachunek bankowy oraz obowiązek prowadzenia własnej księgowości w określonym zakresie. Podstawą gospodarki finansowej ZGK jest roczny plan finansowy, obejmujący przychody i wydatki stanowiące koszty działalności oraz stan środków obrotowych i rozliczeń z budżetem Gminy. Plan ten jednakże podlega zatwierdzeniu przez Gminę.

Gmina sprawuje również nadzór nad działalnością kierownika ZGK i kontroluje prawidłowość podejmowanych przez niego decyzji w zakresie mającym wpływ na zlecone ZGK do realizacji zadania własne Gminy.

ZGK został odrębnie od Gminy zarejestrowany na potrzeby VAT. W konsekwencji, ZGK wystawia faktury VAT również na Gminę, na których widnieje jako sprzedawca (m.in. świadczący usługi dostawy wody i odprowadzania ścieków na terenie Gminy), ujmuje je w ewidencji sprzedaży i wykazuje w składanych deklaracjach VAT. Od strony formalnej (oznaczenie jako strona umowy) ZGK jest stroną umów z odbiorcami powyższych usług - przy czym należy podkreślić, iż, w odróżnieniu od Gminy, ZGK nie posiada osobowości prawnej.

Analogicznie, w ujęciu formalnym (oznaczenie jako strona umowy) ZGK jest stroną umów z dostawcami towarów i usług nabywanych na potrzeby utrzymania i funkcjonowania infrastruktury i w związku z tym ponosi bieżące wydatki związane z przedmiotową infrastrukturą. Wydatki te dokumentowane są fakturami VAT, na których ZGK widnieje jako nabywca. ZGK ujmuje powyższe faktury VAT w ewidencji zakupów i wykazuje w składanych deklaracjach VAT (kwoty te nie są ujmowane w deklaracjach VAT Gminy).

ZGK otrzymuje również na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2015 r. poz. 1515 z późn. zm.) i art. 24 ust. 6 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. z 2015 r. poz. 139 z późn. zm.) oraz art. 15 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 885 z późn. zm.) dopłatę do cen wody, ścieków i śmieci w formie dotacji przedmiotowych.

ZGK również prowadząc swoją działalność w celu ściągnięcia swoich należności występuje na podstawie obowiązujących przepisów z pozwami do sądów i egzekwuje należności poprzez komorników. 2 pracowników ZGK zostało Uchwałą Rady Gminy z dnia 31 stycznia 2007 r. wyznaczonych do poboru opłaty skarbowej w drodze inkasa w zakresie zadań statutowych Zakładu.

Ponadto w piśmie z 19 lutego 2016 r. - stanowiącym uzupełnienie do wniosku - Wnioskodawca wskazał, że:

Zakład gospodarki komunalnej wskazane czynności - dostarczania wody i odprowadzania ścieków, odbioru i zagospodarowaniu odpadów komunalnych, zaopatrzenia w ciepło z kotłowni lokalnych, utrzymanie cmentarzy i przystanków komunikacji zbiorowej oraz placów zieleni na rzecz gminy wykonuje na podstawie umowy zawartej z gminą.

Zakład gospodarki komunalnej za:

* dostarczanie wody i odprowadzania ścieków otrzymuje wynagrodzenie finansowane przez gminę;

* odbioru i zagospodarowaniu odpadów komunalnych otrzymuje wynagrodzenie finansowane przez gminę;

* zaopatrzenia w ciepło z kotłowni lokalnych otrzymuje wynagrodzenie finansowane przez gminę; utrzymanie cmentarzy i przystanków komunikacji zbiorowej oraz placów zieleni na rzecz gminy

otrzymuje wynagrodzenie finansowane przez gminę.

Zakład gospodarki komunalnej wskazane czynności - dostarczania wody i odprowadzania ścieków, odbioru i zagospodarowaniu odpadów komunalnych, zaopatrzenia w ciepło z kotłowni lokalnych, utrzymanie cmentarzy i przystanków komunikacji zbiorowej oraz placów zieleni na rzecz gminy dokumentuje fakturami VAT.

Dopłaty do cen wody, ścieków i śmieci mają wpływ na cenę świadczonych przez zakład gospodarki komunalnej usług opodatkowanych podatkiem VAT. Gdyby zakład nie otrzymał dotacji cena za ww. usługi byłaby wyższa.

Zakład dokonuje nabycia towarów i usług wykorzystywanych wyłącznie do celów wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Zakład nie wykonuje działalności niepodlegającej VAT, innej niż działalność gospodarcza z art. 15 ust. 2.

Na inkasenta wyznaczono nie zakład gospodarki komunalnej tylko jego 2 pracowników którzy mogą dostać imiennie od gminy wynagrodzenie jeżeli zbiorą jakąś kwotę, natomiast zakład gospodarki komunalnej nie otrzymuje z tego tytułu żadnego wynagrodzenia, nie stanowi to również przychodu zakładu.

Wskazane we wniosku przychody stanowią przychody samorządowego zakładu budżetowego w rozumieniu ustawy o finansach publicznych.

Wśród wskazanych w pytaniu 3 odsetek są również odsetki bankowe od środków na rachunkach bankowych zaliczane do przychodów, kapitalizowane na dzień 31 grudnia.

Kary umowne otrzymywane są za np. nie wywiązanie się z umowy dostawy wody, odbioru ścieków, śmieci itp. Czynności wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Nie odszkodowania nie są odszkodowaniami stanowiącymi zapłatę.

Przez pojęcie wszystkie wpływy związane z poborem opłaty skarbowej Wnioskodawca rozumie zebrane pieniążki z tytułu opłaty skarbowej. Żaden z wpływów nie stanowi przychodów zakładu gospodarki komunalnej w rozumieniu ustawy o finansach publicznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy czynności wykonywane od 1 stycznia 2016 r. na rzecz gminy będą tak jak w latach wcześniejszych transakcjami opodatkowanymi wymagającymi wystawienia faktury rozliczeniowej.

2. Czy otrzymywane dotacje, tj. dopłatę do 1 m³ wody, dopłatę do 1 m³ ścieków oraz dopłatę do 1 m³ odpadów segregowanych nadal od 1 stycznia 2016 r. jest transakcją opodatkowaną podatkiem VAT.

3. Czy czynności, które są poza podatkiem VAT a dotyczą: odszkodowań, kar umownych, odsetek, zwrotów kosztów sądowych i komorniczych, zwrotów kosztów upomnień, wpłat należności spornych, zwrotów za prace interwencyjne należy uwzględnić od 1 stycznia 2016 r. w nowym prewskaźniku z art. 86 ust. 2a.

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Od 1 stycznia 2016 r. powinien on dokumentować fakturami VAT świadczonych na rzecz gminy usług, ponieważ jest odrębnym podatnikiem VAT, czyli ma on do czynienia z dostawą towarów i świadczeniem usług na rzecz innego podatnika jakim jest Gmina. (stanowisko ostatecznie przedstawione w piśmie z 19 lutego 2016 r.).

2. Zgodnie z art. 29a ustawy o podatku od towarów i usług podstawą opodatkowania są również otrzymywane dotacje i dopłaty mające bezpośredni wpływ na cenę świadczonych usług przez podatnika, Wnioskodawca uważa że od 1 stycznia 2016 r. otrzymywane dotacje są nadal transakcją opodatkowaną podatkiem VAT.

3. Wszystkie czynności wymienione w pytaniu nie mogą wpływać na strukturę sprzedaży ponieważ wykazują integralny związek z prowadzoną przez ZGK działalnością gospodarczą i nie należy ich uwzględniać w nowym prewskaźniku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, że w dniu 29 września 2015 r. zapadł wyrok TSUE, zgodnie z którym gminna jednostka organizacyjna, której działalność gospodarcza nie spełnia kryterium samodzielności w rozumieniu art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, nie może być uznana za podatnika podatku od wartości dodanej odrębnie od gminy, w której skład jednostka ta wchodzi. W dniu 26 października 2015 r. zapadła uchwała NSA, sygn. akt I FPS 4/15, w której NSA wskazał, że pomimo większego niż jednostki budżetowe stopnia samodzielności zakładu budżetowego, nie może on być uznany za odrębnego od Gminy podatnika VAT, nie spełnia bowiem ww. warunków - nie jest wystarczająco samodzielny. NSA wskazał również, że dotychczasowe orzecznictwo NSA w tej materii, akceptujące odrębność tych podmiotów, należy uznać za nieaktualne. Podatnikiem i stroną w kontaktach na zewnątrz jest wyłącznie Gmina.

Mając powyższe na uwadze oraz wystosowane przez Ministerstwo Finansów komunikaty z dnia 29 września 2015 r. oraz 16 grudnia 2015 r. w sprawie objętej ww. wyrokiem TSUE, w których wskazano, że zakłada się obowiązkowe "scentralizowanie" w samorządach rozliczeń w zakresie podatku VAT i aby zapewnić samorządom czas na przygotowanie się do nowego modelu rozliczeń, do momentu obowiązkowego "scentralizowania" nie będą kwestionowane rozliczenia dokonywane z zastosowaniem obecnego modelu rozliczeń, Organ udziela odpowiedzi na złożony wniosek.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późna. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy - przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (...).

Powołany wyżej przepis art. 8 ust. 1 ustawy wskazuje, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Z treści tego przepisu wynika, że ustawodawca przyjął generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia niebędące dostawą towarów. Stąd też należy stwierdzić, że definicja "świadczenia usług" ma charakter dopełniający definicję "dostawy towarów" i jest ona wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

Należy jednak zauważyć, że czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym, związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem.

Tak więc, odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług może zostać opodatkowane podatkiem VAT wówczas, gdy pomiędzy dostawcą towaru lub świadczącym usługę i ich odbiorcą istnieje jawny lub choćby dorozumiany stosunek prawny, w ramach którego spełniane są świadczenia wzajemne.

Jednakże, zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy - czynności te muszą być wykonywane przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wobec przywołanej definicji działalności gospodarczej należy stwierdzić, że dostawa towarów i świadczenie usług będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tylko w sytuacji, gdy czynność dokonana zostanie przez podmiot o statusie podatnika, który działa w takim charakterze w odniesieniu do tej konkretnie czynności. Natomiast dla stwierdzenia, że dla danej transakcji podmiot jest podatnikiem podatku od towarów i usług konieczne jest prowadzenie przez niego działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy.

Zasady wystawiania faktur od dnia 1 stycznia 2014 r. regulują przepisy art. 106a-106q ustawy.

Jak stanowi art. 106a ustawy, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

Na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

Przez sprzedaż - stosownie do art. 2 pkt 22 ww. ustawy - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest samorządowym zakładem budżetowym, nieposiadającym osobowości prawnej, powołanym Uchwałą Rady Gminy. Zakład jest odrębnie od Gminy zarejestrowany na potrzeby podatku VAT. Wnioskodawca na podstawie umowy zawartej z Gminą wykonuje czynności - dostarczania wody i odprowadzania ścieków, odbioru i zagospodarowaniu odpadów komunalnych, zaopatrzenia w ciepło z kotłowni lokalnych, utrzymanie cmentarzy i przystanków komunikacji zbiorowej oraz placów zieleni na rzecz gminy.

Wątpliwości Wnioskodawcy podniesione w pytaniu nr 1 dotyczą ustalenia, czy czynności wykonywane od 1 stycznia 2016 r. na rzecz gminy będą tak jak w latach wcześniejszch transakcjami opodatkowanymi wymagającymi wystawienia faktury rozliczeniowej.

W omawianej sytuacji, czynności wykonywane przez Wnioskodawcę - samorządowy zakład budżetowy, będący odrębnym od Gminy zrejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług - na rzecz Gminy, za które Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie, wypełniają definicję odpłatnego świadczenia usług zawartą w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, zatem zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Tym samym na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy, Wnioskodawca jest zobowiązany do wystawiania faktur dokumentujących wykonanie opisanych czynności na rzecz Gminy. Powyższy wymóg będzie obowiązywał do czasu wprowadzenia przez Gminę centralizacji rozliczeń pomiędzy Gminą i jej jednostkami podległymi.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Wnioskodawca w złożonym wniosku zwrócił się również o wyjaśnienie, czy otrzymywane dotacje, tj. dopłatę do 1 m³ wody, dopłatę do 1 m³ ścieków oraz dopłatę do 1 m³ odpadów segregowanych nadal od 1 stycznia 2016 r. jest transakcją opodatkowaną podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) z tytułu dostawy lub świadczenia usługi. Elementem zasadniczym wpływającym na objęcie uzyskanej przez podatnika dotacji definicją podstawy opodatkowania jest stwierdzenie, czy dotacja udzielana jest w celu sfinansowania, czy też dofinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług.

W sytuacji zatem, gdy podatnik dla konkretnej dostawy towarów lub konkretnego świadczenia usług otrzymuje od innego podmiotu dofinansowanie, np. w postaci dotacji stanowiącej dopłatę do ceny towaru lub usługi - tego rodzaju dofinansowanie stanowi, obok ceny, uzupełniający ją element podstawowy opodatkowania z tytułu tej dostawy lub świadczenia. Natomiast dotacje mające na celu dofinansowanie ogólnych kosztów działalności, nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a więc nieuzależnione od ilości i wartości dostarczanych towarów lub świadczonych usług, nie stanowią zapłaty, którą usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy. Tym samym, nie stanowią podstawy opodatkowania, a zatem nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przedstawiony opis sprawy wskazuje w sposób oczywisty na przedmiotowy charakter dotacji. Dotacja ta nie jest zapłatą za świadczenie usług na rzecz Gminy, lecz dopłatą przyznaną przez Gminę do każdego metra sześciennego dostarczanej wody, odprowadzanych ścieków oraz odbioru odpadów segregowanych, których konsekwencją jest brak realizacji przez Wnioskodawcę pełnej odpłatności za świadczone na rzecz odbiorców usługi. Opisana dotacja nie stanowi zatem pokrycia ogólnych kosztów działalności Wnioskodawcy.

Dopłata do każdego metra sześciennego dostarczanej wody, odprowadzanych ścieków oraz odbioru odpadów segregowanych, jest w sposób bezpośredni związana ze świadczonymi przez Wnioskodawcę usługami, ma również bezpośredni wpływ na cenę świadczonych przez Wnioskodawcę usług. W konsekwencji uznać należy, że otrzymywana przez Wnioskodawcę dopłata do każdego metra sześciennego wody, ścieków oraz odpadów segregowanych powinna być traktowana jako obrót ze sprzedaży usług i stanowić podstawę do opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Kolejne wątpliwości Wnioskodawca dotyczą wskazania, czy czynności, które są poza podatkiem VAT a dotyczą: odszkodowań, kar umownych, odsetek, zwrotów kosztów sądowych i komorniczych, zwrotów kosztów upomnień, wpłat należności spornych, zwrotów za prace interwencyjne, należy uwzględnić od 1 stycznia 2016 r. w nowym prewskaźniku z art. 86 ust. 2a.

Kwestie, dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl tego przepisu - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej "sposobem określenia proporcji". Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

Zgodnie z art. 86 ust. 2c ustawy, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

Zgodnie z art. 86 ust. 2d, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

Na mocy art. 86 ust. 2e, podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu.

Zgodnie z art. 86 ust. 2f, przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Na podstawie art. 86 ust. 2g, proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

W przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji - art. 86 ust. 2h.

Powołany wyżej art. 86 ust. 2a ustawy, wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i 3 ustawy. Mieszczą się tutaj również działania czy sytuacje występujące w ramach działalności gospodarczej, jednakże niegenerujące opodatkowania podatkiem VAT. Definicja działalności gospodarczej zawarta jest w art. 15 ust. 2 i 3 ustawy o VAT. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania VAT. "Towarzyszą" one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

Jak już wyżej wskazano art. 86 ust. 2a ustawy będzie mieć zastosowanie wyłącznie do sytuacji, w której nabywane towary i usługi, wykorzystywane są zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w sytuacji gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe. W takich okolicznościach kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej. Zatem podstawową przesłanką warunkującą stosowanie przepisu art. 86 ust. 2a jest wykonywanie przez podatnika czynności "innych niż działalność gospodarcza" (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT).

Jak wynika z treści wniosku Zakład nie wykonuje działalności niepodlegającej VAT, innej niż działalność gospodarcza z art. 15 ust. 2. Zakład prowadzi wyłącznie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów (tylko sprzedaż opodatkowaną). Wnioskodawca, uzyskuje przychody z tytułu odszkodowań, kar umownych, odsetek, zwrotów kosztów sądowych i komorniczych, zwrotów kosztów upomnień, wpłat należności spornych, zwrotów za prace interwencyjne, które są ściśle związane z prowadzoną przez Zakład działalnością gospodarczą oraz otrzymuje dotacje cenowe stanowiące dofinansowanie do ceny świadczonych usług.

Wskazane okoliczności sprawy prowadzą do jednoznacznego przyjęcia, że w opisanej sytuacji mamy do czynienia z czynnościami, które mieszczą się w definicji działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Wnioskodawca w zakresie wykonywania czynności nałożonych na niego przez Gminę - zaspokajanie zbiorowych potrzeb ludności przez świadczenie usług komunalnych, a więc realizacji zadań własnych Gminy - prowadzi działalność gospodarczą, a tym samym działa w charakterze podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Wszystkie czynności wykonywane przez Wnioskodawcę to czynności wykonywane w ramach działalności gospodarczej: Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że dokonuje nabycia towarów i usług wykorzystywanych wyłącznie do celów wykonywanej działalności gospodarczej.

W omawianej sprawie, skoro - jak wynika z wniosku - wszystkie zakupy służą wyłącznie prowadzonej działalności gospodarczej i Wnioskodawca nie wykonuje czynności poza działalnością gospodarczą, to nie będzie miał obowiązku zastosowania art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem Wnioskodawca, w stanie prawnym od 1 stycznia 2016 r., do czasu dokonania centralizacji, nie będzie zobowiązany do stosowania proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ww. ustawy, ponieważ wykorzystuje nabywane towary i usługi wyłącznie do działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji art. 86 ust. 2a-2 h ustawy o VAT nie będzie mieć zastosowania przy obliczaniu kwoty podatku naliczonego do odliczenia, a tym samym wszystkie opisane przez Wnioskodawcę przychody związane są z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą nie będą mieć wpływu na sposób rozliczania podatku naliczonego VAT Wnioskodawcy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, w którym wskazano, że Wnioskodawca nie wykonuje działalności niepodlegającej VAT, innej niż działalność gospodarcza. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Podkreślenia wymaga, że niniejsza interpretacja rozstrzyga w okolicznościach przedstawionych we wniosku i traci aktualność dla okresów, od których Gmina dokona scentralizowania rozliczeń ze swoimi jednostkami organizacyjnymi.

W zakresie ustalenia, czy opłaty skarbowe pobierane przez pracowników z ZGK wpływają na ustalenie prewskaźnika, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.