IBPP3/4512-81/15/ASz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 15 kwietnia 2015 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/4512-81/15/ASz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 28 stycznia 2015 r. (data wpływu 30 stycznia 2015 r.), uzupełnionym pismem z 25 marca 2015 r. (data wpływu 3 kwietnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania sprzedaży wyodrębnionej części przedsiębiorstwa za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, której zbycie nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 stycznia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania sprzedaży wyodrębnionej części przedsiębiorstwa za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, której zbycie nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wniosek został uzupełniony pismem z 25 marca 2015 r. (data wpływu 3 kwietnia 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie organu z 19 marca 2015 r. znak: IBPP3/4512-81/15/ASz.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi przedsiębiorstwo handlowo-usługowe "R.", jako jednoosobową działalność gospodarczą. Przedsiębiorstwo składa się z siedmiu sklepów, które znajdują się w różnych miastach G., Z., G. i O. Dla zaewidencjonowania księgowego zdarzeń zachodzących w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej prowadzone są księgi rachunkowe z wyodrębnionymi kontami analitycznymi przyporządkowanymi do poszczególnych sklepów. Wszelkie zakupy towarów są dostarczane do każdego sklepu z osobna i dokumentowane są fakturami wystawianymi dla każdego sklepu oddzielnie. Każdy sklep wystawia faktury sprzedaży z numeracją niezależną od innych sklepów. Każdy sklep posiada wyodrębnione środki trwałe i wyposażenie, listy płac, prowadzi indywidualnie rozliczenia z dostawcami, pracownicy są zatrudnieni tylko w jednym sklepie, każdy sklep prowadzi własną kasę, z której środki służą do regulowania zobowiązań zaciąganych przez dany sklep. Obecnie Wnioskodawca zamierza sprzedać jeden ze sklepów, jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa. W wyniku sprzedaży zostanie podpisana umowa najmu z dotychczasowym wynajmującym, pracownicy zostaną przejęci na zasadzie kontynuacji zatrudnienia, wszelkie aktywa firmy (środki trwałe wyposażenie, środki pieniężne) wyodrębnionego sklepu zostaną sprzedane nabywcy.

W piśmie z 25 marca 2015 r. Wnioskodawca wskazał, że jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, składającym deklaracje VAT.

Podlegająca sprzedaży część przedsiębiorstwa (sklep) jest organizacyjnie i funkcjonalnie wyodrębniona w istniejącym przedsiębiorstwie. Firma prowadzi księgi handlowe, z wyodrębnionymi kontami analitycznymi dla poszczególnych sklepów wchodzących w skład przedsiębiorstwa, co pozwala na przyporządkowanie przychodów, kosztów, należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Część przedsiębiorstwa, która ma być przedmiotem sprzedaży posiada wewnętrzną samodzielność finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym.

Mająca być przedmiotem sprzedaży część przedsiębiorstwa (sklep) stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, która zarazem może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze. Zbyciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie będzie towarzyszyło przejście zobowiązań. W art. 55 pkt 4 Kodeksu Cywilnego wymienione są wierzytelności i środki pieniężne, jednakże nie są wskazane wprost zobowiązania. Wnioskodawca uważa, że wyłączenie zobowiązań ze składników wchodzących w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie pozbawia wydzielonych składników majątkowych cech zorganizowanej części i zbycie w takiej postaci nie podlega VAT (vide:wyrok NSA z dnia 21 czerwca 2012 r. sygn. akt I FSK 1586/11, orzeczenie prawomocne). Warto też zwrócić uwagę na stanowisko organów podatkowych w wydawanych interpretacjach indywidualnych. I tak Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 17 lutego 2014 r. nr IBPP4/443-605/13/LG stwierdził, że nawet jeśli zobowiązania nie zostaną przeniesione na nabywcę, nie oznacza to, że zbywana masa majątkowa nie może być uznana za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Istotne znaczenie ma bowiem ocena, czy ta zbywana część przedsiębiorstwa jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Zgodnie z ww. interpretacją uznając co stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, istotna jest rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa, na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość. Będąca przedmiotem sprzedaży część przedsiębiorstwa (bez zobowiązań) spełnia przesłanki zawarte w art. 2 pkt 27e ustawy VAT.

Mająca być przedmiotem sprzedaży zorganizowana część przedsiębiorstwa będzie przeznaczona do realizacji określonych zadań gospodarczych przypisanych jej w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Zespół składników materialnych i niematerialnych będzie wystarczający do samodzielnego wykonywania zadań i nie wymaga udziału pozostałych struktur przedsiębiorstwa.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa będzie posiadała zdolność do niezależnego działania gospodarczego.

Wnioskodawca oraz kupujący po sprzedaży części przedsiębiorstwa będą posiadać pełną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielne podmioty. Nabywca na bazie nabytego majątku będzie kontynuować dotychczasową działalność Wnioskodawcy.

W tej samej sprawie Wnioskodawca występował do Izby Skarbowej w Katowicach z wnioskiem o interpretację przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług IBPP3/443-1099/11/AM z 2 stycznia 2012 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług sprzedaż tak wyodrębnionej części przedsiębiorstwa nie będzie podlegać ustawie o podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy:

W opinii Wnioskodawcy sprzedaż tak wyodrębnionej części przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa i nie będzie podlegać ustawie o podatku od towarów i usług, bowiem zgodnie z art. 6 ust. 1 przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Sklep stanowi wyodrębniony pod względem organizacyjnym i finansowym w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. sklep ten mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo, które jest zdolne do samodzielnego realizowania zadań.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl ust. 2 ww. artykułu, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie "transakcja zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawa towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, które winno zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące "część przedsiębiorstwa" powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w "istniejącym przedsiębiorstwie", a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Oznacza to, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące w takich wzajemnych relacjach, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1.

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,

2.

zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

3.

składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

4.

zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Jak stanowi art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w spawie wspólnego system podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 str. 1, z późn. zm.), w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego.

W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

W ocenie Organu wskazany wyżej przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT powinien być interpretowany z uwzględnieniem wyroku Trybunału Sprawiedliwości WE w sprawie C-497/01 odnoszącego się do treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.)

Należy zauważyć, że prawodawca unijny stanowiąc regulację ww. art. 19 Dyrektywy 112 nie zdefiniował jednak użytego w niej pojęcia prawnego "całości lub części majątku".

W wyroku C-497/01 w sprawie Zita Modes przeciwko Administration de lenregistrement et des domaines (publ.: "Przegląd Podatkowy" 2004/4/50, ECR 2003/11B/I-14393) Trybunał zwracając uwagę, że niezgodne z przepisami Dyrektywy jest wprowadzanie przez państwo członkowskie jakichkolwiek ograniczeń - innych niż te, o których mowa w Dyrektywie podkreślił, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz - w zależności od konkretnego przypadku - składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia "przekazania całości lub części majątku", wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Tym bardziej, elementem tym nie mogą być obciążające zorganizowaną część przedsiębiorstwa zobowiązania. W tym zakresie Trybunał uznał bowiem, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Należy zaznaczyć, że z orzecznictwa sądowego wynika, że w sytuacji istnienia powiązań pomiędzy zbywanymi w kolejnych transakcjach składnikami majątku, pozostawania ich w bezpośredniej zależności w kontekście celów, jakim mają służyć nabywcy, zachowania wymaganej formy prawnej i niedługiego okresu pomiędzy poszczególnymi transakcjami, przedmiot tych transakcji należy uznać za przedsiębiorstwo niezależnie od tego, czy czynności zbycia dokonuje się w jednej, czy w kilku transakcjach.

Przykładowo, w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 19 października 2011 r. (sygn. akt I SA/Gd 761/11) Sąd stwierdził: "Sąd w składzie rozpoznającym niniejszą sprawę podziela pogląd wyrażony w wyroku z dnia 24 listopada 2009 r., I SA/Gd 494/09 (http://orzeczenia.nsa.gov.pl), że zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, niezawierający praw do nieruchomości, może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie wykonujące te zadania. Również zorganizowana część przedsiębiorstwa nie musi w dniu jej wniesienia jako aportu mieć lokalizacji wynikającej z prawa do dysponowania nieruchomością. Możliwe jest ponadto uzupełnienie tego zespołu składników w drodze kolejnych (odrębnych) czynności prawnych (...)."

Podobny pogląd ww. Sąd wyraził w wyroku z dnia 9 lutego 2000 r. (sygn. akt I SA/Gd 2036/97): "(...) zawarcie szeregu umów sprzedaży w stosunkowo krótkim okresie czasu, w wyniku których cały majątek spółki cywilnej przeszedł na własność spółki akcyjnej przy jednoczesnym powiązaniu personalnym obu podmiotów gospodarczych oraz w sytuacji kiedy pracownicy jednego podmiotu stali się pracownikami drugiego podmiotu, zaś spółka akcyjna w sposób faktyczny była kontynuatorem działalności gospodarczej prowadzonej przez spółkę cywilną - dawały organom podatkowym uzasadnione podstawy do przyjęcia, że przedmiotem sprzedaży było przedsiębiorstwo, przy czym oceny tej nie sposób uznać za dowolną."

Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 20 grudnia 2001 r. (sygn. akt III RN 163/00) stwierdził: "Tymczasem należy podkreślić, że wyłączenie z zakresu przedmiotowego stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, dotyczy każdej sytuacji "sprzedaży przedsiębiorstwa", niezależnie od tego, czy cel ten realizowany jest w drodze jednej czynności prawnej mającej za przedmiot wszystkie składniki "przedsiębiorstwa" w rozumieniu art. 551 k.c., czy też w drodze wielu kolejnych czynności prawnych, które dotyczą poszczególnych składników majątkowych "przedsiębiorstwa" (art. 552 k.c.), tak jak to miało miejsce w rozpoznawanej sprawie."

Uwzględniając stanowisko sądów wyrażone w powyższych wyrokach należy stwierdzić, że w analogiczny sposób trzeba podejść do sytuacji zbycia składników majątku tworzących zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Z opisu sprawy wynika, że Przedsiębiorstwo Wnioskodawcy składa się z siedmiu sklepów. Obecnie Wnioskodawca zamierza sprzedać jeden ze sklepów, jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa. W wyniku sprzedaży zostanie podpisana umowa najmu z dotychczasowym wynajmującym, pracownicy zostaną przejęci na zasadzie kontynuacji zatrudnienia, wszelkie aktywa firmy (środki trwałe wyposażenie, środki pieniężne) wyodrębnionego sklepu zostaną sprzedane nabywcy. Podlegająca sprzedaży część przedsiębiorstwa (sklep) jest organizacyjnie i funkcjonalnie wyodrębniona w istniejącym przedsiębiorstwie. Firma prowadzi księgi handlowe, z wyodrębnionymi kontami analitycznymi dla poszczególnych sklepów wchodzących w skład przedsiębiorstwa, co pozwala na przyporządkowanie przychodów, kosztów, należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Część przedsiębiorstwa, która ma być przedmiotem sprzedaży posiada wewnętrzną samodzielność finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. Mająca być przedmiotem sprzedaży część przedsiębiorstwa (sklep) stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, która zarazem może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze. zbyciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie będzie towarzyszyło przejście zobowiązań. Mająca być przedmiotem sprzedaży zorganizowana część przedsiębiorstwa będzie przeznaczona do realizacji określonych zadań gospodarczych przypisanych jej w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Zespół składników materialnych i niematerialnych będzie wystarczający do samodzielnego wykonywania zadań i nie wymaga udziału pozostałych struktur przedsiębiorstwa. Zorganizowana część przedsiębiorstwa będzie posiadała zdolność do niezależnego działania gospodarczego. Wnioskodawca oraz kupujący po sprzedaży części przedsiębiorstwa będą posiadać pełną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielne podmioty. Nabywca na bazie nabytego majątku będzie kontynuować dotychczasową działalność Wnioskodawcy.

Analiza opisanego zdarzenia przyszłego w kontekście powołanych wyżej regulacji prawnych oraz orzecznictwa prowadzi do stwierdzenia, że część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy - "sklep" #61485; będący zespołem określonych składników materialnych i niematerialnych jest wyodrębniona pod względem organizacyjnym, finansowym i funkcjonalnym. Bowiem jak wyżej zaznaczono wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów do danej zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Biorąc natomiast pod uwagę aspekt wyodrębnienia organizacyjnego i funkcjonalnego tego zespołu składników w strukturze przedsiębiorstwa Wnioskodawcy jest ona niewątpliwie jednostką wyodrębnioną pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym przede wszystkim ze względu na charakter działalności jakiemu służy ten zespół składników, który może samodzielnie funkcjonować w obrocie gospodarczym z kontynuacją profilu działalności jaki prowadzony był z wykorzystaniem tej części przedsiębiorstwa u Wnioskodawcy.

Odnosząc wyżej przedstawiony opis zdarzenia przyszłego do powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że zespół składników materialnych i niematerialnych będący przedmiotem sprzedaży - sklep, będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa, gdyż jak wynika z treści wniosku, będzie odznaczał się odrębnością organizacyjną, funkcjonalną i finansową z możliwością samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Tym samym część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, która ma być przedmiotem sprzedaży spełnia wymogi zorganizowanej części przedsiębiorstwa, które zostały zawarte w art. 2 pkt 27e ustawy.

W konsekwencji planowana sprzedaż (zbycie) zorganizowanej części przedsiębiorstwa (sklepu) Wnioskodawcy, stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy o VAT, będzie wyłączona spod działania ustawy o podatku od towarów i usług, tj. nie będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl