IBPP3/4512-793/15/JP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 października 2015 r. (data wpływu 29 października 2015 r.), uzupełnionego pismem z 11 stycznia 2016 r. (data wpływu 15 stycznia 1016 r.) oraz pismem z 8 lutego 2016 r. (data wpływu 11 lutego 1016 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* uznania składników majątkowych przedsiębiorstwa za niestanowiące zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT,

* prawa do odliczenia podatku VAT związanego z nabyciem tego zespołu składników majątkowych,

- jest prawidłowe.

W dniu 29 października 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania składników majątkowych przedsiębiorstwa za niestanowiące zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT oraz prawa do odliczenia podatku VAT związanego z nabyciem tego zespołu składników majątkowych. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 11 stycznia 2016 r. (data wpływu 15 stycznia 1016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 7 stycznia 2016 r. oraz pismem z 8 lutego 2016 r. (data wpływu 11 lutego 1016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 28 stycznia 2016 r.

W przedmiotowym wniosku, uzupełnionym uzupełnionego pismem z 11 stycznia 2016 r. (data wpływu 15 stycznia 1016 r.) oraz pismem z 8 lutego 2016 r. (data wpływu 11 lutego 1016 r.) przedstawiono następujący stan faktyczny:

M Sp. z o.o. z siedzibą w M (zwany dalej Wnioskodawcą) prowadzi działalność w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Podstawową działalnością Spółki jest produkcja konstrukcji metalowych, stalowych i ich części.

W dniu 1 lipca 2015 r. Wnioskodawca (jako nabywca) zawarł z ZF Sp. z o.o. (zwany dalej F) umowę zbycia zespołu składników majątkowych na podstawie faktury wystawionej w dniu 15 lipca 2015 r.

Na podstawie tej umowy na rzecz Wnioskodawcy zostały zbyte rzeczy i prawa majątkowe które zostały określone jako:

Wydanie nabytego zespołu składników nastąpiło w dacie 15 lipca 2015 r.

Wnioskodawca pragnie zauważyć, iż na podstawie art. 231 kodeksu pracy z dniem 1 lipca 2015 r. na rzecz Wnioskodawcy zostali przeniesieni pracownicy zatrudnieni przez F, w szczególności związani z procesem produkcyjnym. Z dniem 1 lipca 2015 r. pracownicy zostali pracownikami F.

Wnioskodawca pragnie zauważyć, iż w dniu 26 czerwca 2015 r. jako najemca podpisał z F (wynajmujący) umowę najmu.

F w tej umowie oświadczył, iż jest:

* właścicielem nieruchomości położonej w M objętej księga wieczystą oraz

* użytkownikiem wieczystym nieruchomości położonej w M objętej księga wieczystą zabudowanych budynkami biurowymi oraz produkcyjnymi (zwanych dalej Nieruchomością).

Przedmiotem najmu było prawo do użytkowania przez Wnioskodawcę przez okres 8 lat w zamian za zapłatą czynszu miesięcznego następujących część Nieruchomości tj:

* hali produkcyjnej o powierzchni 2275 m²,

* hali produkcyjnej o powierzchni 1026 m²,

* hali produkcyjnej o powierzchni 1071 m²,

* części budynku biurowego obejmujące lokale o powierzchni 322 m²,

* części budynku biurowego obejmujące lokale o powierzchni 100 m²,

* części parkingu.

Wydanie przedmiotu umowy nastąpiło z dniem 1 lipca 2015 r.

Na terenie wynajętej części Nieruchomości Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą w zakresie produkcji chwytaków oraz urządzeń dźwignicowych. Do prowadzenia produkcji zostanie wykorzystane zespół składników na podstawie faktury.

Wnioskodawca pragnie zauważyć, iż na terenie Nieruchomości F prowadził działalność gospodarczą w zakresie produkcji części chwytaków oraz urządzeń dźwignicowych, zaś po zbyciu zespołu składników oraz przeniesieniu pracowników, takiej produkcji zaprzestał. Wnioskodawca pragnie zauważyć, iż F przed dniem zbycia składników prowadził dodatkową działalność w zakresie wynajmu własnych nieruchomości na rzecz innych podmiotów. Taką też działalność F będzie kontynuował po dacie powyższej transakcji.

Wnioskodawca pragnie zauważyć, iż F w związku z prowadzoną działalnością produkcyjną w zakresie produkcji konstrukcji metalowych i ich części zawarł z bankami oraz firmami leasingowymi odpowiednie umowy kredytowe oraz umowy leasingu (zwanych dalej umowami leasingu i kredytu). Umowy te zapewniały F dostęp do środków niezbędnych do prowadzenia działalności produkcyjnej oraz możliwość odpłatnego korzystania z ruchomości niezbędnych do produkcji, które nie były własnością F. W wyniku sprzedaży zespołu składników na podstawie umowy sprzedaży z dnia 1 lipca 2015 r., nie dokonano pomiędzy Wnioskodawcą a F oraz bankami (firmami leasingowymi) cesji praw i obowiązków wynikających z umów leasingu i kredytu, na podstawie której Wnioskodawca za zgodą banków (firm leasingowych) wstąpiłby w prawa i obowiązki F wynikające z umów leasingu i kredytu. Wnioskodawca pragnie zauważyć, iż F posiadał zawarte kontrakty z odbiorcami jego gotowej produkcji np....,. Sp. z o.o., (zwanych dalej Kontraktami). W wyniku sprzedaży zespołu składników na podstawie umowy sprzedaży z dnia 1 lipca 2015 r., nie dokonano pomiędzy Wnioskodawcą a F oraz kontrahentami cesji praw i obowiązków wynikających z Kontraktów, na podstawie której Wnioskodawca za zgodą Kontrahentów wstąpiłby w prawa i obowiązki F wynikające z Kontraktów. Wnioskodawca wysłał jedynie do Kontrahentów oraz dostawców stosowne oświadczenia, z których wynikało iż działalność produkcyjna przedsiębiorstwa F Sp. z o.o. będzie od dnia 1 lipca 2015 r. kontynuowana przez spółkę M Sp. z o.o. Nowa spółka przejmie całe zaplecze produkcyjne przedsiębiorstwa F Sp. z o.o. i będzie działała w tych samych obszarach produkcyjnych. Wskazano dodatkowo, iż nowa spółka pod nazwą M Sp. z o.o. będzie prowadziła działalność produkcyjną przy ulicy M (tj Nieruchomość), zaś wszystkie niezrealizowane przez F do dnia 1 lipca 2015 r. zamówienia, należy potwierdzić zlecenie ich realizacji przez M Sp. z o.o. (najczęściej potwierdzenia były dokonywane przez kontrahentów w formie telefonicznej).

Wnioskodawca pragnie zauważyć, iż w ramach zbycia składników majątkowych na podstawie umowy sprzedaży z dnia 1 lipca 2015 r., nie zostały zbyte wszelkie składniki materialne i niematerialne, które utworzyłyby funkcjonalną całość produkcyjną, niezbędną do prowadzenia produkcji. W szczególności nie przeniesiono na rzecz Wnioskodawcy:

* prawa własności (użytkowania wieczystego) nieruchomości wraz z budynkiem produkcyjnym i koniecznymi do produkcji systemami (np. system wentylacji, który został wyłącznie dopasowany do tej hali),

* prawa własności 2 suwnic, które pozostały własnością F, a są niezbędne konieczne do utrzymania całości realizowanej produkcji,

* prawa własności patentów, znaków towarowych, licencji, i innych praw własności intelektualnej (zbyto jedynie wybrane prawa własności intelektualnej - np. prawo do oprogramowania związanego z użytkowaniem sieci komputerowej),

* prawa własności do know how rozumianego jest jako poufną, odpowiednio ustaloną wiedzę lub doświadczenie o charakterze technicznym, handlowym, produkcyjnym, które nadają się do stosowania w określonym procesie produkcyjnym, np. dokumentacja produkcji urządzeń dźwignicowych, które F wcześniej produkował i nadal może je produkować,

* środków pieniężnych oraz należności od kontrahentów, niezbędnych w początkowym okresie do finansowania prowadzenia działalności produkcyjnej przez Wnioskodawcę,

* zobowiązań F wobec dostawców,

* nie przeniesiono jakiejkolwiek umowy leasingu wraz z przedmiotami leasingu (4 suwnice) niezbędnymi do realizacji procesu produkcyjnego,

* praw (cesja umów) do kontraktów sprzedażowych pozwalających zapewnić uzyskiwanie finansowania z tytułu sprzedaży produktów,

* praw i obowiązków wynikających z umów kredytowych zawartych przez F.

Zbyty zespół składników był niekompletny (brak powyższych składników nie przeniesionych na rzecz Wnioskodawcy) w sposób istotny uniemożliwiał samodzielne prowadzenia działalności przez taki zespól. W szczególności dotyczy to suwnic, których wykorzystanie jest niezbędne do realizacji procesu produkcyjnego. Ponadto w ramach zbycia składników nie przekazane na rzecz Wnioskodawcy środków finansowych lub należności krótkoterminowe od Kontrahentów o dużym poziomie płynności. Wnioskodawca pragnie wskazać, iż podjęcie działalności nastąpiło w oparciu o udzielone zewnętrzne przez podmiot trzeci tj. pożyczka udzielona przez M AB.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż nabyty zespół składników nie był w stanie zapewnić Wnioskodawcy prowadzenia samodzielnej działalności produkcyjnej takiej zupełności i kompletności, które umożliwiłyby realizację produkcji w zakresie konstrukcji metalowych i ich części.

Wnioskodawca pragnie podnieść, iż w strukturze F nie wystąpiło jakiekolwiek formalne wyodrębnienie organizacyjne. Nie zostały sporządzone jakiekolwiek regulacje wewnętrzne wyodrębniające określone działy, które mogłyby realizować niezależne od siebie cele. Brak wyodrębnione struktury organizacyjnej we F uniemożliwiał przypisanie jakichkolwiek odrębnych funkcji poszczególnych częściom przedsiębiorstwa F. Nie nastąpiło również jakiekolwiek przyporządkowanie określonych zespołów składników materialnych i niematerialnych oraz zespołów pracowników oraz celów gospodarczych do poszczególnych części przedsiębiorstwa F. Stopień złożoności procesu produkcyjnego w praktyce uniemożliwiał utworzenie w F samodzielnie funkcjonujących działów (spełniających definicje zorganizowanej części przedsiębiorstwa).

Wnioskodawca pragnie podnieść, iż w strukturze F nie wystąpiło ani formalne ani realne wyodrębnienie poszczególnych działów, które realizowałyby odrębne cele. W związku z tym to implikowało niemożnością wyodrębnienia finansowego poszczególnych działów w strukturze F. Z jednej strony prowadzony przez F system księgowy uniemożliwiał przyporządkowanie wszystkich przychodów i kosztów do takich odrębnych działów. Uzyskiwane dochody służyły finansowaniu całego przedsiębiorstwa F a nie poszczególnych jego działów. Nie były tworzone poszczególne budżety ani też plany sprzedażowe dla poszczególnych działów F. Wnioskodawca pragnie wskazać, iż taki budżet oraz plany sprzedażowe były tworzone wyłącznie na poziomie przedsiębiorstwa. Systemy finansowania działalności F (przede wszystkim kredyty i umowy leasingu) nie mogły być wyłącznie przypisane do jakiejś odrębnej części przedsiębiorstwa F. Były one uzyskiwane i w zależności od potrzeb przedsiębiorstwa służyły one finansowaniu określonych przedsięwzięć. Ponadto w momencie zbycia zespołu składników majątkowych przez F na rzecz Wnioskodawcy, nie zostały na rzecz Wnioskodawcy przeniesione zobowiązania z tytułu kredytów zaciągniętych przez F. Wnioskodawca pragnie wskazać, iż te kredyty zostały m.in zaciągnięte w celu realizacji finansowania produkcji całego przedsiębiorstwa F, a nie jego poszczególnych działów. W strukturze F nie istniały odrębne rachunki bankowe na które spływałyby dochody z tytułu realizacji kontraktów sprzedażowych przypisanych do poszczególnych działów F ani określone środki (budżet) przeznaczone na finansowanie określonych celów poszczególnych działów (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) F. Wszystko było czynione na poziomie centralnym F.

Wnioskodawca chce dodatkowo wskazać, iż w dniu 26 czerwca 2015 r. E Z oraz A Z, będący udziałowcami Wnioskodawcy podpisali ze Spółką M AB, przedwstępną warunkową umowę sprzedaży części udziałów Wnioskodawcy. Ta umowa przedwstępna określała jedynie zasady i warunki na podstawie, których M AB nabędzie część udziałów Wnioskodawcy, w szczególności terminy oraz cenę sprzedaży i sposób jej płatności.

Wnioskodawca pragnie podnieść, iż F również wystąpił z wnioskiem o wydanie przez Ministra Finansów interpretacji m.in w zakresie oceny czy zbywany na podstawie faktury z dnia 15 lipca 2015 r. zespół składników stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa a w konsekwencji czy do takiej sprzedaży będą miały zastosowanie przepisy art. 6 pkt 1 ustawy VAT.

Ponadto, pismem z 8 lutego 2016 r. Wnioskodawca uzupełnił opis stanu faktycznego wskazując, że F (Zbywca) poza działalnością w zakresie produkcji chwytaków i urządzeń dźwigowych oraz wynajmem własnych nieruchomości nie prowadził innej działalności. F do prowadzenia działalności produkcyjnej i wynajmu wykorzystywał budynki będące jego własnością. Część budynków była wykorzystywana wyłącznie do działalności produkcyjnej, lecz część budynków była wykorzystywana zarówno do działalności produkcyjnej (część administracyjna) oraz działalności w zakresie wynajmu. Oczywiście w takim wypadku odrębne części takich budynków były wykorzystywane do różnych zakresów działalności F. Przy czym takie części budynków nie były formalno-prawnie wyodrębnione (nie założono odrębnych ksiąg wieczystych dla takich lokali).

W strukturze finansowej F nie dokonywano przyporządkowania kosztów związanych z utrzymaniem i zarządzaniem takimi budynkami (wykorzystywanych do obu działalności) do przychodów związanych z działalnością produkcyjną jak i związana z wynajmem. Tym samym nie było możliwe pełne przyporządkowanie kosztów do poszczególnych rodzajów działalności F. W strukturze księgowej F nie dokonywano odrębnego przyporządkowania kosztów/przychodów do działalności związanej z produkcją oraz związanej z wynajmem nieruchomości. F nie zatrudniał pracowników, w gestii których była wyłączna obsługa umów najmu. F był związany z zewnętrznym podmiotem prowadzącym księgi i do obowiązków należało m.in. monitowanie terminowości regulowania należności czynszowych. Umowa zawarta przez F z tym biurem księgowym nie została przeniesiona na rzecz Wnioskodawcy. F nadal jest związany umową z tym biurem księgowym.

Na rzecz Wnioskodawcy zostali przeniesieni wszyscy pracownicy związani z działem produkcyjnym, którzy to zostali zatrudnieni przez F. Po dokonaniu sprzedaży składników majątkowych na rzecz Wnioskodawcy, w strukturze F jest osoba związana z F na podstawie umowy cywilnoprawnej, której obowiązkiem jest m.in. realizacja obowiązków związanych z prawem własności/użytkowania wieczystego nieruchomości np. dokonywanie czynności związanych z zarządzaniem nieruchomością, dokonywanie rozliczeń w zakresie podatku od nieruchomości, nadzór nad realizacją umów najmu, dokonywanie rozliczeń w zakresie umów zawartych z dostawcami mediów i inne.

Oba podmioty po sprzedaży zespołu składników posiadają zdolność do niezależnego działania jako samodzielne podmioty. Jednakże Wnioskodawca nadmienia, iż mógł rozpocząć samodzielną działalność w zakresie procesu produkcyjnego, pod warunkiem pozyskania dodatkowego finansowania zewnętrznego. Nabyte składniki przez Wnioskodawcę oraz przejęci pracownicy nie były wystarczającymi elementami, by Wnioskodawca mógł rozpocząć działalność produkcyjną. Wnioskodawca nie posiadał niezbędnych środków finansowych na prowadzenie działalności, pokrycie wynagrodzeń pracowników, nabycie surowców, półproduktów itp.). Wnioskodawca wskazał, iż podjęcie działalności nastąpiło w oparciu o udzielone Wnioskodawcy zewnętrzne finansowanie przez podmiot trzeci tj. pożyczka udzielona przez M AB Brak przekazania wszelkich niezbędnych środków, uniemożliwia w oparciu o jedynie o zbyte środki prowadzenie samodzielnego procesu produkcyjnego przez Wnioskodawcę. Dodatkowo Wnioskodawca był zobowiązany do zapewnienia sobie prawa do użytkowania obiektów budowlanych/suwnic niezbędnych do prowadzenia działalności produkcyjnej.

Innymi słowy, zorganizowana część przedsiębiorstwa musi się składać z kompletnego i zupełnego zespołu środków materialnych, które będą w stanie zapewnić realizację produkcji (prowadzenie działalności). W tym przypadku zbyte środki nie zapewniały takiej zupełności i kompletności, które umożliwiłyby realizację produkcji.

Zdaniem Wnioskodawcy, warunek samodzielnego realizowania określonych zadań gospodarczych (określany niekiedy w doktrynie jako wyodrębnienie funkcjonalne) oznacza, że aby można było uznać zespół składników za zorganizowanej części przedsiębiorstwa, musi go cechować możliwość samodzielnego działania jako niezależny podmiot. Innymi słowy, zespół składników majątkowych tworzący zorganizowaną część przedsiębiorstwa nie tylko musi spełniać określone funkcje gospodarcze w istniejącym przedsiębiorstwie, ale powinien również być w stanie prowadzić działalność samodzielnie, gdyby został wydzielony z istniejącego przedsiębiorstwa. Wyodrębnienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi zatem istnieć już w ramach istniejącego przedsiębiorstwa, a nie dopiero kształtować się po "wyprowadzeniu" w jakikolwiek sposób zespołu składników materialnych i niematerialnych z tego przedsiębiorstwa. Tak przykładowo wypowiedział się WSA w Opolu w wyroku dnia 7 grudnia 2009 r., sygn. I SA/Op 352/09.

Jednocześnie Wnioskodawca pragnie wskazać, iż przed dniem dokonania sprzedaży składników majątkowych, Wnioskodawca nie posiadał zdolności do samodzielnego prowadzenia działalności produkcyjnej.

Zawarte przez F umowy kredytu oraz leasingu były przede wszystkim zawarte w związku z prowadzoną działalnością produkcyjną. Umowy leasingu m.in. dotyczyły leasingu suwnic wykorzystywanych w procesie produkcyjnym, zaś umowy kredytowe zapewniały przede wszystkim środki na prowadzoną działalność (m.in. zakupy surowców). Wnioskodawca zaznacza, iż zawarte umowy kredytowe miały charakter kredytów obrotowych, co oznacza iż wydatkowanie takich środków mogło być czynione przez F na wszelkie wydatki związane z działalnością F np. na utrzymanie nieruchomości, zapłatę podatku od nieruchomości itp.

F umożliwił użytkowanie suwnic przez Wnioskodawcy na podstawie zawartych umów najmu.

Działalność Wnioskodawcy prowadzona jest w oparciu o nabyte składniki od F, przejętych pracowników F. Jednakże finansowanie tej działalności produkcyjnej (przede wszystkim zakupy) odbywa się na podstawie pozyskanego dodatkowo od M AB Gest to podmiot nie związany kapitałowo z F). Wnioskodawca podkreśla, iż F nie zapewnił Wnioskodawcy uzyskania finansowania, przeniesienie wierzytelności. Tym samym poszukiwanie finansowania przez Wnioskodawcę musiało być przeprowadzone na podstawie innych czynności prawnych zawartych przez Wnioskodawcę z innymi podmiotami. Wnioskodawca podkreśla, iż gdyby nie zostało pozyskane przez niego finansowanie od M AB, proces produkcyjny nie mógłby być rozpoczęty.

Dodatkowo Wnioskodawca był zobowiązany do zapewnienia sobie prawa do użytkowania obiektów budowlanych/suwnic niezbędnych do prowadzenia działalności produkcyjnej. Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, że prowadzi działalność również w oparciu o składniki, których nabycie zostało sfinansowane z tytułu uzyskanej pożyczki od M AB.

Transakcja sprzedaży składników miała już miejsce (nie jest traktowana jako transakcja planowana). Obie strony umowy są podmiotami powiązanymi osobowo.

Działalność produkcyjna prowadzona przez Wnioskodawcę będzie związana ze sprzedażą na terenie kraju która będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem należnym VAT oraz będzie związana z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów.

Wskazując na zawarty w opisie stanu faktycznego, fakt zawarcia umowy przedwstępnej przez F zbycia udziałów M. Wnioskodawca wyjaśnia, że ta okoliczność nie miała wpływu na ocenę skutków podatkowych zbycia składników majątkowych w aspekcie podatku od towarów i usług. Wskazanie tej okoliczności było podyktowane, zapobiegliwością Wnioskodawcy by przedstawić wszelkie uwarunkowania związane z tą transakcja (również nie wpływające bezpośrednio na ocenę skutków podatkowych zbycia składników majątkowych). Tak więc zawarcie umowy przedwstępnej sprzedaży udziałów, nie ma bezpośredniego wpływu na skutków podatkowych w podatku VAT zbycia składników majątkowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w świetle art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług (zwanej dalej ustawą VAT), zespół składników majątkowych nabytych przez Wnioskodawcę, będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

2. Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia Wnioskodawcę zespołu składników majątkowych na podstawie faktury nr 148/FZK/2015 z dnia 15 lipca 2015 r. wystawionej przez F.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nabywane składniki majątkowe na podstawie faktury z dnia 15 lipca 2015 r. wystawionej przez F nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się " (...) organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania".

Biorąc pod uwagę literalne brzmienie ww. przepisów ustawy o VAT, należy wskazać, że aby możliwe było uznanie określonego zespołu składników majątku za ZCP, muszą być spełnione wszystkie poniższe warunki:

* musi istnieć zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

* zespół ten musi być organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

* składniki zespołu muszą być przeznaczone do realizacji określonych zadań gospodarczych, przy czym zespół ten mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

W pierwszej kolejności Wnioskodawca omówi poszczególne elementy składowe, które muszą być spełnione przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa:

A.Istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych

Doktryna prawa podatkowego wskazuje, że składniki materialne i niematerialne tworzą zorganizowaną część przedsiębiorstwa wówczas, gdy pozostają one we wzajemnych relacjach pozwalających na stwierdzenie, że mamy do czynienia z czymś więcej niż tylko z przypadkowym zbiorem elementów. Ponadto, jak podkreślane jest w wybranych indywidualnych interpretacjach przepisów wydawanych przez organy podatkowe, składniki majątku muszą tworzyć zespół, a nie zbiór niepowiązanych ze sobą elementów. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (tekst jedn.: na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Co do zasady zespół składników powinien zawierać elementy materialne (np. wyposażenie) oraz niematerialne (np. umowy, zobowiązania), które są konieczne do prowadzenia działalności gospodarczej, prowadzonej dotychczas przez podmiot dokonujący wyodrębnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W wydanych w tym zakresie indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego czytamy, że elementami zespołu składników stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki. Tak przykładowo wypowiedział się;

* Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 30 września 2011 r., sygn. IBPB1/2/423-793/11/JD;

* Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 8 czerwca 2009 r., sygn. ILPB3/423-209/09-3/EK;

* Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 10 października 2007 r., sygn. ILPB3/423-29/07-2/HS.

W większości indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego wyrokach sądów administracyjnych pojawia się również teza, że określenie "zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania", oznacza, że konieczne jest wystąpienie co najmniej po jednym składniku z każdej z tych grup. Nie można zatem mówić o zorganizowanej części przedsiębiorstwa, gdy brakuje któregokolwiek z opisanych składników np. zobowiązań. Tak przykładowo wypowiedział się:

* NSA w wyroku z dnia 12 maja 2011 r., sygn. II FSK 2222/09;

* WSA we Wrocławiu w wyroku z dnia 27 kwietnia 2011 r., sygn. I SA/Wr 410/11;

* Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 9 czerwca 2010 r., sygn. IPPB5/423-156/10-2/MB;

* Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 21 maja 2010 r., sygn. IPPB5/423-89/10-4/MB.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do nabywanego zespołu składników majątkowych mamy niewątpliwie do czynienia z zespołem składników materialnych i niematerialnych (wraz z zobowiązaniami) służących do realizacji określonych zadań gospodarczych, tj. do prowadzenia działalności produkcyjnej. W ocenie Wnioskodawcy nie nastąpiło przeniesienie wszelkich składników majątkowych tworzących służących do realizacji określonych zadań gospodarczych. Przede wszystkim w ramach zbycia składników majątkowych nie zostały zbyte wszelkie składniki materialne i niematerialne, które utworzyłyby funkcjonalną całość produkcyjną, niezbędną do prowadzenia produkcji. W szczególności nie przeniesiono na rzecz Wnioskodawcy:

* nieruchomości wraz z budynkiem produkcyjnym i koniecznymi do produkcji systemami (np. system wentylacji, który został wyłącznie dopasowany do tej hali),

* 2 suwnic, które pozostały własnością F, a są niezbędne konieczne do utrzymania całości realizowanej produkcji,

* patentów, znaków towarowych, licencji, i innych praw własności intelektualnej (zbyto jedynie wybrane prawa własności intelektualnej - np. prawo do oprogramowania związanego z użytkowaniem sieci komputerowej),

* know how rozumianego jest jako poufną, odpowiednio ustaloną wiedzę lub doświadczenie o charakterze technicznym, handlowym, produkcyjnym, które nadają się do stosowania w określonym procesie produkcyjnym, np. dokumentacja produkcji urządzeń dźwignicowych, które F wcześniej produkował i nadal może je produkować,

* środków pieniężnych oraz należności od kontrahentów, niezbędnych w początkowym okresie do finansowania prowadzenia działalności produkcyjnej przez Wnioskodawcę,

* nie przeniesiono jakiejkolwiek umowy leasingu wraz z przedmiotami leasingu (4 suwnice) niezbędnymi do realizacji procesu produkcyjnego,

* praw (cesja umów) do kontraktów sprzedażowych pozwalających zapewnić uzyskiwanie finansowania z tytułu sprzedaży produktów,

* praw i obowiązków wynikających z umów kredytowych zawartych przez F.

B.Wyodrębnienie organizacyjne

Ustawa o VAT ani też inna ustawa podatkowa nie definiuje pojęcia wyodrębnienia organizacyjnego. W praktyce stosowania prawa (potwierdzonej dostępnymi interpretacjami organów podatkowych i orzeczeniami sądów administracyjnych) przyjmuje się jednak, iż o spełnieniu tej przesłanki można mówić, gdy ZCP stanowi odrębną jednostkę organizacyjną w strukturze danego przedsiębiorstwa. Takie organizacyjne wydzielenie powinno być dokonane na podstawie statutu, regulaminu lub aktu o podobnym charakterze (patrz m.in. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 7 października 2008 r. sygn. ILPB3/423-496/08-2/HS). Dodatkowo wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, Dział, wydział itp. (interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 lutego 2009 r. sygn. IPPB5/423-165/0B-6/ MB). Do tak wyodrębnionego w strukturze podmiotu ZCP powinni być przypisani pracownicy realizujące określane prace. Należy wyraźnie podkreślić, iż zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy VAT takie wyodrębnienie organizacyjne powinno wystąpić w podmiocie z którego transferowany jest ZCP (czyli w tym wypadku F). Powyższe oznacza, iż od strony faktycznej (z racji pełnionych zadań) oraz formalnej (tekst jedn.: w sposób udokumentowany stosownymi dokumentami wewnętrznymi), ZCP powinien stanowić odrębną organizacyjnie całość dającą się oddzielić od pozostałej działalności F.

W przedmiotowym stanie faktycznym nie wystąpiło w strukturze F jakiekolwiek wyodrębnienie organizacyjne. Nie zostały sporządzone jakiekolwiek regulacje wewnętrzne wyodrębniające określone działy, które mogłyby realizować niezależne od siebie cele. Brak wyodrębnione struktury organizacyjnej we F uniemożliwia przypisanie jakichkolwiek odrębnych funkcji poszczególnych częściom przedsiębiorstwa F. Nie nastąpiło również jakiekolwiek przyporządkowanie określanych zespołów składników materialnych i niematerialnych oraz zespołów pracowników oraz celów gospodarczych do poszczególnych części przedsiębiorstwa F Stopień złożoności procesu produkcyjnego w praktyce uniemożliwiał utworzenie w F samodzielnie funkcjonujących działów (spełniających definicje zorganizowanej części przedsiębiorstwa).

Wnioskodawca pragnie zauważyć, iż w licznych interpretacjach podatkowych, Minister Finansów zwraca się uwagę, że wyodrębnienie organizacyjne powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Wnioskodawca pragnie podnieść iż takie wyodrębnienie organizacyjne nie wystąpiło w strukturze Wnioskodawcy.

C.Wyodrębnienie finansowe

Zdaniem Wnioskodawcy, wyodrębnienie finansowe oznacza możliwość alokacji przychodów i kosztów do działalności prowadzonej przez zorganizowane części przedsiębiorstwa. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanych części przedsiębiorstwa.

Pogląd taki wyrażony został przykładowo przez:

* WSA we Wrocławiu w wyroku z dnia 24 września 2010 r., sygn. I SA/Wr 1150/10;

* WSA w Gliwicach w wyroku z dnia 6 1ipca 2011 r., sygn. I SA/G 1112/10;

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 24 września 2010 r., sygn. IPPB5/423-384/10-4/MB; oraz

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 17 lutego 2010 r., sygn. IBPBI/2/423-1401/09/MO.

W rezultacie, mając na uwadze opisany powyżej stan faktyczny, wydzielenie finansowe zorganizowanej części przedsiębiorstwa powinno wystąpić już w strukturze F i powinno być potwierdzone przykładowymi elementy:

* system księgowy funkcjonujący w ramach F powinien umożliwiać przyporządkowanie do zorganizowanej części przedsiębiorstwa związanych z nim przychodów i kosztów (na podstawie właściwych dla zorganizowanej części przedsiębiorstwa kodów księgowych).

* F powinien odrębnie ewidencjonuje także należności i zobowiązania bezpośrednio związane z działalnością zorganizowanej części przedsiębiorstwa,

* zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna posiadać swoją własną Identyfikację faktur sprzedażowych i ich korekt,

* zorganizowana część przedsiębiorstwa posiadać specjalnie wyodrębniony rachunek bankowy, na którym gromadzone są należności od kontrahentów zorganizowanej części przedsiębiorstwa i z którego powinny być wypłacane wynagrodzenia na rzecz pracowników zorganizowanej części przedsiębiorstwa,

* zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna funkcjonować w oparciu o corocznie tworzone budżety operacyjne uwzględniające koszty jego funkcjonowania (w tym koszty wynagrodzeń pracowników zorganizowanej części przedsiębiorstwa, potrzeby zatrudnienia nowych osób itp.), jak również plany sprzedażowe.

W ocenie Wnioskodawcy przesłanka dotycząca wyodrębnienie finansowego w strukturze F nie wystąpiła. Przede wszystkim należy wskazać, iż strukturze F nie wystąpiło ani formalne ani realne wyodrębnienie poszczególnych działów, które realizowałyby odrębne cele. W związku z tym to implikowało niemożnością wyodrębnienia finansowego poszczególnych działów w strukturze F. Z jednej strony prowadzony przez F system księgowy uniemożliwia przyporządkowanie wszystkich przychodów i kosztów do takich odrębnych działów. Uzyskiwane dochody służyły finansowaniu całego przedsiębiorstwa F a nie poszczególnych jego działów. Nie były tworzone poszczególne budżety ani też plany sprzedażowe dla poszczególnych działów F. Wnioskodawca pragnie wskazać, iż taki budżet oraz plany sprzedażowe były tworzone wyłącznie na poziomie przedsiębiorstwa. System finansowania działalności F (przede wszystkim kredyty i umowy leasingu) nie mogły być wyłącznie przypisane do jakiejś odrębnej części przedsiębiorstwa F. Były one uzyskiwane i w zależności od potrzeb przedsiębiorstwa służyły one finansowaniu określonych przedsięwzięć. Ponadto w momencie zbycia zespołu składników majątkowych przez F na rzecz Wnioskodawcy, nie zostały na rzecz Wnioskodawcy przeniesione zobowiązania z tytułu kredytów zaciągniętych przez F. Wnioskodawca pragnie wskazać, iż te kredyty zostały m.in zaciągnięte w celu realizacji finansowania produkcji całego przedsiębiorstwa F, a nie jego poszczególnych działów. W strukturze F nie istniały odrębne rachunki bankowe na które spływałyby dochody z tytułu realizacji kontraktów sprzedażowych przypisanych do poszczególnych działów F ani określone środki (budżet) przeznaczone na finansowanie określonych celów poszczególnych działów (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) F. Wszystko było czynione na poziomie centralnym F. W ocenie Wnioskodawcy w strukturze F nie nastąpiło wyodrębnienie finansowe cechujące zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

D.Samodzielne realizowanie zadań gospodarczych

Zdaniem Wnioskodawcy, warunek samodzielnego realizowania określonych zadań gospodarczych (określany niekiedy w doktrynie jako wyodrębnienie funkcjonalne) oznacza, że aby można było uznać zespół składników za zorganizowanej części przedsiębiorstwa, musi go cechować możliwość samodzielnego działania jako niezależny podmiot. Innymi słowy, zespół składników majątkowych tworzących zorganizowaną część przedsiębiorstwa nie tylko musi spełniać określone funkcje gospodarcze w istniejącym przedsiębiorstwie, ale powinien również być w stanie prowadzić działalność samodzielnie, gdyby został wydzielony z istniejącego przedsiębiorstwa. Wyodrębnienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi zatem istnieć już w ramach istniejącego przedsiębiorstwa, a nie dopiero kształtować się po "wyprowadzeniu" w jakikolwiek sposób zespołu składników materialnych i niematerialnych z tego przedsiębiorstwa. Tak przykładowo wypowiedział się WSA w Opolu w wyroku dnia 7 grudnia 2009 r., sygn. I SA/Op 352/09.

Jak z kolei, podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny oz. w Gdańsku, aby część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego. Składniki majątkowe: materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa, np. zakładu (fragment z uzasadnienia wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego oz. w Gdańsku z 26 czerwca 1998 r., sygn. I SA/Gd 1097/96, zacytowany przez Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w uzasadnieniu wyroku z 6 czerwca 2008 r., sygn. SA/Wr 355/08).

Podobne podejście prezentują też organy podatkowe w wydawanych indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stanął na stanowisku, że dla przyjęcia istnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie wystarczy zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi ona odznaczać się odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym (interpretacja z dnia 9 października 2009 r., sygn. ILPP2/443-1110/09-2/MN). Jak wynika z powyższego, zorganizowana część przedsiębiorstwa to taki zespół składników materialnych i niematerialnych, który może stanowić odrębny zakład mogący realizować zadania gospodarcze (tak np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 2 maja 2008 r., sygn. ILPB3/423-116/08-2/HS).

Warunek samodzielnego realizowania określonych zadań gospodarczych (określana jako wyodrębnienie funkcjonalne) oznacza, że aby można było uznać zespół składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, musi go cechować możliwość samodzielnego działania jako niezależny podmiot. Innymi słowy, zespół składników majątkowych tworzących zorganizowaną część przedsiębiorstwa nie tylko musi spełniać określone funkcje gospodarcze w istniejącym przedsiębiorstwie, ale powinien również być w stanie prowadzić działalność samodzielnie, gdyby został wydzielony z istniejącego przedsiębiorstwa. Część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego. Składniki majątkowe: materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W ocenie Wnioskodawcy takie wyodrębnienie nie nastąpiło. Przede wszystkim w ramach zbycia składników majątkowych nie zostały zbyte wszelkie składniki materialne i niematerialne, które utworzyłyby funkcjonalną całość produkcyjną, niezbędną do prowadzenia produkcji. W szczególności nie przeniesiono na rzecz Wnioskodawcy:

* nieruchomości wraz z budynkiem produkcyjnym i koniecznymi do produkcji systemami (np. system wentylacji, który został wyłącznie dopasowany do tej hali),

* 2 suwnic, które pozostały własnością F, a są niezbędne konieczne do utrzymania całości realizowanej produkcji,

* patentów, znaków towarowych, licencji, i innych praw własności intelektualnej (zbyto jedynie wybrane prawa własności intelektualnej-np. prawo do oprogramowania związanego z użytkowaniem sieci komputerowej),

* know how rozumianego jest jako poufną, odpowiednio ustaloną wiedzę lub doświadczenie o charakterze technicznym, handlowym, produkcyjnym, które nadają się do stosowania w określonym procesie produkcyjnym, np. dokumentacja produkcji urządzeń dźwignicowych, które F wcześniej produkował i nadal może je produkować,

* środków pieniężnych oraz należności od kontrahentów, niezbędnych w początkowym okresie do finansowania prowadzenia działalności produkcyjnej przez Wnioskodawcę,

* nie przeniesiono jakiejkolwiek umowy leasingu wraz z przedmiotami leasingu (4 suwnice) niezbędnymi do realizacji procesu produkcyjnego,

* praw (cesja umów) do kontraktów sprzedażowych pozwalających zapewnić uzyskiwanie finansowania z tytułu sprzedaży produktów,

* praw i obowiązków wynikających z umów kredytowych zawartych przez F.

W myśl powyższej definicji zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jest taki zespól składników powinien być funkcjonalnie połączony i zdatny do samodzielnie prowadzonej działalności nawet w nowym miejscu. W przedmiotowym stanie fatycznym ten element nie wystąpił. Z jednej strony ten zespół był niekompletny (brak powyższych składników (nie przeniesionych na rzecz Wnioskodawcy) w sposób istotny uniemożliwiał samodzielne prowadzenia działalności przez taki zespół. W szczególności dotyczy to suwnic, których wykorzystanie jest niezbędne do realizacji procesu produkcyjnego. Z drugiej aby mówić o zorganizowanej części przedsiębiorstwa, to w ramach zbycia powinny być przekazane również środki finansowe lub należności krótkoterminowe o dużym poziomie płynności. Wynika to z tego, iż zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna mieć możliwość finansowania działalności produkcyjnej (tekst jedn.: finansowanie pracowników, nabycie surowców, półproduktów itp.). Wnioskodawca pragnie wskazać, iż podjęcie działalności nastąpiło w oparciu o udzielone zewnętrzne przez podmiot trzeci tj. pożyczka udzielona przez M AB

Brak przekazania wszelkich niezbędnych środków, uniemożliwia w oparciu o jedynie o zbyte środki prowadzenie samodzielnego procesu produkcyjnego przez Wnioskodawcę. Innymi słowy, zorganizowana część przedsiębiorstwa musi się składać z kompletnego i zupełnego zespołu środków materialnych, które będą w stanie zapewnić realizację produkcji (prowadzenie działalności). W tym przypadku zbyte środki nie zapewniały takiej zupełności i kompletności, które umożliwiłyby realizację produkcji.

W przedmiotowym stanie faktycznym Wnioskodawca uznaje, iż w oparciu o zbyte środki, nie jest możliwe samodzielne prowadzenie działalności przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca pragnie wskazać, iż nie zostały przeniesione na rzecz Wnioskodawcy wszelkie instrumenty (tekst jedn.: aktywa oraz umowy, które są niezbędne do prowadzenia procesu produkcyjnego), w szczególności nie przeniesione zostały w ramach cesji na rzecz Wnioskodawcy jakiekolwiek umowy leasingu, umowy kredytowe, umowy z kontrahentami. W ramach transferu nie przeniesiono na rzecz Wnioskodawcy wszelkich praw własności intelektualnych ani też know how rozumianego jako zbiór informacji poufnych związanych z procesem produkcji, (które powinny być przeniesiony aby zagwarantować kontynuacje dotychczasowej produkcji). Na rzecz Wnioskodawcy nie zostały również przeniesione środki pieniężne oraz należności krótkoterminowe, które gwarantowałyby finansowanie prowadzonej działalności (tj wynagrodzenie pracowników, zakup surowców niezbędnych do produkcji, sfinansowanie zakupu energii). W ocenie Wnioskodawcy, brak przeniesienia tych umów oraz wszelkich niezbędnych środków trwałych oraz brak zapewnienia niezbędnej ilości środki pieniężnych, uniemożliwia samodzielne prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę. Odnosząc się do przedmiotowej sytuacji, Wnioskodawca uznaje iż przesłanka związana z samodzielnością do realizowanie zadań gospodarczych nie została spełniona.

Wnioskodawca pragnie zauważyć podstawową kwestią odnoszącą się do przesłanek statuujących zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Otóż w strukturze podmioty transferującego zorganizowana część przedsiębiorstwa musi wystąpić wyodrębnienie organizacyjne, finansowe i funkcjonalne.

Wyodrębnienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi zatem istnieć już w ramach istniejącego przedsiębiorstwa, a nie dopiero kształtować się po "wyprowadzeniu" w jakikolwiek sposób zespołu składników materialnych i niematerialnych z tego przedsiębiorstwa. W sytuacji gdy takie wyodrębnienie nie wystąpiło w strukturze podmiotu transferującego zespół aktywów, ale zaczęło się wykształcać dopiero w strukturze podmiotu nabywającego, to świetle art. 2 pkt 27e ustawy VAT, definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie zostaje spełniona. W przedmiotowym stanie faktycznym mamy do czynienia z kształtowanie zorganizowanej części przedsiębiorstwa dopiero w strukturze Nabywcy w wyniku nabycia zespołu aktywów, lecz nie może być to uznane za spełnienie przesłanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa art. 2 pkt 27e ustawy VAT.

Biorąc powyższe uwarunkowania, Wnioskodawca pragnie zauważyć, iż nabyty zespół środków na podstawie faktury z dnia 15/07/2015 wystawionej przez F nie stanowią zorganizowane części przedsiębiorstwa rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT

Pytanie 2

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4 art. 120 ust. 17 i 19, oraz art. 124.

Zgodnie z tym zapisem jest możliwe dokonanie odliczenie podatku, bowiem nabyte towary (zespół składników majątkowych na podstawie faktury z dnia 15 lipca 2015 r.) będą służyć do wykonania czynności opodatkowanych. W przedmiotowym stanie faktycznym, nabycie przez Wnioskodawcę ruchomości będzie służyć realizacji produkcji elementów metalowych a następnie zbyciu gotowych produktów na rzecz Kontrahentów. Tak więc Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury z dnia 15 lipca 2015 r.

Reasumując, Wnioskodawcy, z tytułu nabycia ruchomości na podstawie faktury z dnia 15 lipca 2015 r., będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

Jak wynika z art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Stosownie zaś do treści art. 2 pkt 6 ustawy - przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

Zatem, w świetle powyższych przepisów grunt spełnia definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa - w myśl art. 2 pkt 27e ustawy o VAT - należy rozumieć organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań).

Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Zatem zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT mamy do czynienia jeżeli spełnione są następujące przesłanki:

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Wskazany wyżej przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT powinien być interpretowany z uwzględnieniem orzecznictwa TSUE, w szczególności wyroków w sprawach C-497/01 oraz

C-444/10 odnoszących się do treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11 grudnia 2006, str. 1, z późn. zm.).

W myśl tej regulacji prawa unijnego, w przypadku przekazania odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary będzie traktowana jako następca prawny przekazującego.

Należy zauważyć, że prawodawca unijny stanowiąc regulację ww. art. 19 Dyrektywy 112 nie zdefiniował jednak użytego w niej pojęcia prawnego "całości lub części majątku".

W wyroku C-497/01 w sprawie Zita Modes Trybunał zwracając uwagę, że niezgodnie z przepisami Dyrektywy jest wprowadzanie przez państwo członkowskie jakichkolwiek ograniczeń - innych niż te, o których mowa w Dyrektywie, podkreślił, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz - w zależności od konkretnego przypadku - składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, personel, infrastrukturę, itp. na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u zbywcy zorganizowany zespół składników gotowych realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po jego zbyciu możliwe musi być kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa.

W analizowanej sprawie przedmiotem zbycia będzie zespół składników majątkowych służących do produkcji urządzeń dźwigowych. Zbywca posiadał zawarte kontrakty z odbiorcami jego gotowej produkcji W wyniku sprzedaży zespołu składników nie dokonano pomiędzy Wnioskodawcą a zbywcą oraz kontrahentami cesji praw i obowiązków wynikających z kontraktów, na podstawie której Wnioskodawca za zgodą kontrahentów wstąpiłby w prawa i obowiązki zbywcy wynikające z kontraktów. W ramach zbycia składników majątkowych nie zostały zbyte wszelkie składniki materialne i niematerialne, które utworzyłyby funkcjonalną całość produkcyjną, niezbędną do prowadzenia produkcji. W szczególności nie przeniesiono na rzecz Wnioskodawcy:

* prawa własności (użytkowania wieczystego) nieruchomości wraz z budynkiem produkcyjnym i koniecznymi do produkcji systemami (np. system wentylacji, który został wyłącznie dopasowany do tej hali),

* prawa własności 2 suwnic, które pozostały własnością F, a są niezbędne konieczne do utrzymania całości realizowanej produkcji,

* prawa własności patentów, znaków towarowych, licencji, i innych praw własności intelektualnej (zbyto jedynie wybrane prawa własności intelektualnej - np. prawo do oprogramowania związanego z użytkowaniem sieci komputerowej),

* prawa własności do know how rozumianego jest jako poufną, odpowiednio ustaloną wiedzę lub doświadczenie o charakterze technicznym, handlowym, produkcyjnym, które nadają się do stosowania w określonym procesie produkcyjnym, np. dokumentacja produkcji urządzeń dźwignicowych, które F wcześniej produkował i nadal może je produkować,

* środków pieniężnych oraz należności od kontrahentów, niezbędnych w początkowym okresie do finansowania prowadzenia działalności produkcyjnej przez Wnioskodawcę,

* zobowiązań F wobec dostawców,

* nie przeniesiono jakiejkolwiek umowy leasingu wraz z przedmiotami leasingu (4 suwnice) niezbędnymi do realizacji procesu produkcyjnego,

* praw (cesja umów) do kontraktów sprzedażowych pozwalających zapewnić uzyskiwanie finansowania z tytułu sprzedaży produktów,

* praw i obowiązków wynikających z umów kredytowych zawartych przez F.

Zbyty zespół składników był niekompletny (brak powyższych składników nie przeniesionych na rzecz Wnioskodawcy) w sposób istotny uniemożliwiał samodzielne prowadzenia działalności przez taki zespól. W szczególności dotyczy to suwnic, których wykorzystanie jest niezbędne do realizacji procesu produkcyjnego. W ramach zbycia składników nie przekazane na rzecz Wnioskodawcy środków finansowych lub należności krótkoterminowych od kontrahentów o dużym poziomie płynności. Podjęcie działalności nastąpiło w oparciu o udzielone zewnętrzne przez podmiot trzeci. Nabyty zespół składników nie był w stanie zapewnić Wnioskodawcy prowadzenia samodzielnej działalności produkcyjnej takiej zupełności i kompletności, które umożliwiłyby realizację produkcji w zakresie konstrukcji metalowych i ich części. W strukturze zbywcy nie wystąpiło jakiekolwiek formalne wyodrębnienie organizacyjne. Nie zostały sporządzone jakiekolwiek regulacje wewnętrzne wyodrębniające określone działy, które mogłyby realizować niezależne od siebie cele. Brak wyodrębnione struktury organizacyjnej u zbywcy uniemożliwiał przypisanie jakichkolwiek odrębnych funkcji poszczególnych częściom przedsiębiorstwa zbywcy. W strukturze zbywcy nie wystąpiło ani formalne ani realne wyodrębnienie poszczególnych działów, które realizowałyby odrębne cele. Uzyskiwane dochody służyły finansowaniu całego przedsiębiorstwa zbywcy a nie poszczególnych jego działów. Prowadzony przez zbywcę system księgowy uniemożliwiał przyporządkowanie wszystkich przychodów i kosztów do odrębnych działów. Nie były tworzone poszczególne budżety ani też plany sprzedażowe dla poszczególnych działów. Budżet oraz plany sprzedażowe były tworzone wyłącznie na poziomie przedsiębiorstwa. W momencie zbycia zespołu składników majątkowych przez zbywcę na rzecz Wnioskodawcy, nie zostały na rzecz Wnioskodawcy przeniesione zobowiązania z tytułu kredytów zaciągniętych przez zbywcę. W strukturze finansowej zbywcy nie dokonywano przyporządkowania kosztów związanych z utrzymaniem i zarządzaniem budynkami (wykorzystywanych do obu działalności) do przychodów związanych z działalnością produkcyjną jak i związanych z wynajmem. Tym samym nie było możliwe pełne przyporządkowanie kosztów do poszczególnych rodzajów działalności zbywcę. Nie dokonywano odrębnego przyporządkowania kosztów/przychodów do działalności związanej z produkcją oraz związanej z wynajmem nieruchomości. Oba podmioty po sprzedaży zespołu składników posiadają zdolność do niezależnego działania jako samodzielne podmioty. Wnioskodawca mógł rozpocząć samodzielną działalność w zakresie procesu produkcyjnego, pod warunkiem pozyskania dodatkowego finansowania zewnętrznego. Wnioskodawca był zobowiązany do zapewnienia sobie prawa do użytkowania obiektów budowlanych/suwnic niezbędnych do prowadzenia działalności produkcyjnej.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że zespół składników majątkowych nabytych przez Wnioskodawcę, nie będzie stanowić zorganizowanej części przedsiębiorstwa ze względu na niespełnienie przesłanek zawartych w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

W konsekwencji, skoro przedmiot planowanej transakcji nie będzie stanowił zorganizowanej części przedsiębiorstwa, jego zbycie nie będzie podlegało wyłączeniu z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy. Tym samym, transakcja sprzedaży wskazanych w zdarzeniu przyszłym składników majątkowych będzie stanowiła czynność objętą przedmiotowym zakresem opodatkowania, określoną w art. 5 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tej części jest prawidłowe.

Kolejną wątpliwością Wnioskodawcy jest prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z nabyciem zespołu składników majątkowych na podstawie faktury z dnia 15 lipca 2015 r. wystawionej przez F.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak wynika z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Aby zatem podatnik mógł obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z dokonanych zakupów, zakupy te muszą być związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych, przy czym związek ten winien mieć charakter bezsporny.

Z treści art. 86 ust. 1 jednoznacznie wynika, że prawodawca uzależnia prawo do odliczenia podatku naliczonego od wykorzystywania towarów lub usług do wykonywania czynności opodatkowanych. Nabyte towary i usługi muszą w sposób niewątpliwy służyć czynnościom opodatkowanym. Okoliczności towarzyszące konkretnej transakcji zakupu towaru lub usługi powinny wskazywać jednoznacznie, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej podatnika.

W związku z zaprezentowanym we wniosku opisem sprawy, z którego wynika, że zakupiony zespół składników majątkowych będzie związany ze sprzedażą na terenie kraju, która będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem należnym VAT oraz będzie związany z wewnątrzwspólnotową dostawa towarów stwierdzić należy, że Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku VAT z faktury dotyczącej zakupu tego zespołu składników majątkowych. Prawo to będzie przysługiwało Wnioskodawcy pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych wynikających z art. 88 ustawy o VAT.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym i opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Niniejsza interpretacja dotyczy stanu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę, tj. w odniesieniu do okoliczności, w których Wnioskodawca wskazał, że zamierza nabyć zespół składników majątkowych na podstawie faktury nr..., który nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa i będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT (tekst jedn.: odpłatna dostawa towarów na terenie Polski lub wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów - opodatkowane według właściwych stawek podatku VAT).

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (w szczególności takiej zmiany, która spowodowałaby, że przedmiotem transakcji będzie przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa a nabyty zespół składników nie będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT) lub zmiany stanu prawnego.

Końcowo należy wskazać, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie interpretację przepisów prawa podatkowego. Niniejsza interpretacja skierowana jest tylko do Wnioskodawcy i nie odnosi się do Sprzedawcy bowiem każdą czynność, z którą mogą być związane skutki podatkowoprawne należy rozstrzygać indywidualnie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.