IBPP3/4512-70/15/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 stycznia 2015 r. (data wpływu 27 stycznia 2015 r.) uzupełnionym pismem 12 marca 2015 r. (data wpływu 16 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług - jest prawidłowe.

W dniu 27 stycznia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług. Ww. został uzupełniony pismem z 12 marca 2015 r. (data wpływu 16 marca 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie organu nr IBPP3/4512-70/15/MN z 5 marca 2015 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w piśmie z 12 marca 2015 r.):

Wnioskodawca (Zarząd...) jest jednostką budżetową gminy nieposiadającą osobowości prawnej. Na prowadzenie działalności statutowej otrzymuje środki bezpośrednio z budżetu gminy, a otrzymane dochody odprowadza na rachunek jednostki samorządu terytorialnego. Jednostka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach swoich zadań statutowych Wnioskodawca organizuje duże imprezy sportowe m.in. C. Maraton, Bieg T., półmaraton. Przedmiotowe imprezy odbywają się na terenie miasta. Od osób, które chcą wziąć udział w organizowanych imprezach jednostka pobiera opłaty startowe. Po wniesieniu przedmiotowej opłaty uczestnik imprezy uzyskuje możliwość wystartowania w organizowanym biegu, zostaje mu nadany indywidualny numer startowy, na podstawie którego otrzymuje także pakiet startowy biegacza.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że symbol PKWiU dla usług polegających na organizacji biegu: PKWiU 93.19.19 - Pozostałe usługi związane ze sportem i rekreacją

Wnioskodawca informuje, że w ramach ogólnych zasad organizacji imprez biegowych uczestnikom biegu zapewnia następujące świadczenia: zapewnienie bezpieczeństwa, w tym ochrona, zabezpieczenie medyczne, zabezpieczenie techniczne i sanitarne, pomiar elektroniczny, pakiet startowy z numerem startowym i chipem pomiaru czasu, zapewnienie punktów odświeżania i odżywiania na trasie biegu, obsługa techniczna i organizacyjna biegu.

Ww. świadczenia są niezbędne do prawidłowego przebiegu świadczenia podstawowego jakim jest umożliwienie uczestnictwa/udziału w biegu, tzn. bez tych świadczeń dodatkowych usługa nie mogłaby być właściwie wykonana.

W skład "pakietu startowego biegacza" wchodzą m.in. takie towary i usługi jak: koszulka, posiłek - pasta party, napój, baton, pomiar czasu - indywidualny numer startowy z chipem do pomiaru czasu.

"Pakiet startowy biegacza" jest niezbędny do udziału w biegu.

Opłata startowa kalkulowana jest na bazie analizy cenowej rynku biegowego, długości trasy biegu oraz kosztów związanych z organizacją biegu. W kalkulacji opłaty startowej uwzględniana jest wartość "pakietu startowego biegacza" oraz dodatkowych świadczeń.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Jaką stawką podatku VAT należy opodatkować opłaty startowe pobierane od biegaczy za udział w imprezach sportowych organizowanych przez Wnioskodawcę na terenie miasta....

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca uważa, że pobierane opłaty startowe powinny być opodatkowane 8% stawką podatku VAT, gdyż przedmiotowa opłata startowa jest opłatą za wstęp na imprezę sportową (biegową) organizowaną przez jednostkę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE serii L Nr 347, str. 1 z późn. zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów. To pozwala stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia przy określaniu zakresu stosowania preferencyjnych stawek podatku i zwolnień przedmiotowych od podatku w niektórych przypadkach odwołują się m.in. do grupowań Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, wprowadzonej w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.) zwanej dalej: PKWiU. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do tych towarów i usług, dla których przepisy w zakresie VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, czynny podatnik podatku od towarów i usług, organizuje duże imprezy sportowe m.in. C. Maraton, Bieg T., półmaraton. Przedmiotowe imprezy odbywają się na terenie miasta K. Od osób, które chcą wziąć udział w organizowanych imprezach jednostka pobiera opłaty startowe. Po wniesieniu przedmiotowej opłaty uczestnik imprezy uzyskuje możliwość wystartowania w organizowanym biegu, zostaje mu nadany indywidualny numer startowy na podstawie, którego otrzymuje także pakiet startowy biegacza. Symbol PKWiU dla usług polegających na organizacji biegu: PKWiU 93.19.19 - Pozostałe usługi związane ze sportem i rekreacją. W ramach ogólnych zasad organizacji imprez biegowych Wnioskodawca zapewnia uczestnikom biegu następujące świadczenia: zapewnienie bezpieczeństwa, w tym ochrona, zabezpieczenie medyczne, zabezpieczenie techniczne i sanitarne, pomiar elektroniczny, pakiet startowy z numerem startowym i chipem pomiaru czasu, zapewnienie punktów odświeżania i odżywiania na trasie biegu, obsługa techniczna i organizacyjna biegu. Ww. świadczenia są niezbędne do prawidłowego przebiegu świadczenia podstawowego jakim jest umożliwienie uczestnictwa/udziału w biegu, tzn. bez tych świadczeń dodatkowych usługa nie mogłaby być właściwie wykonana. W skład "pakietu startowego biegacza" wchodzą m.in. takie towary i usługi jak: koszulka, posiłek - pasta party, napój, baton, pomiar czasu - indywidualny numer startowy z chipem do pomiaru czasu. "Pakiet startowy biegacza" jest niezbędny do udziału w biegu. Opłata startowa kalkulowana jest na bazie analizy cenowej rynku biegowego, długości trasy biegu oraz kosztów związanych z organizacją biegu. W kalkulacji opłaty startowej uwzględniana jest wartość "pakietu startowego biegacza" oraz dodatkowych świadczeń.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia jaką stawką podatku VAT należy opodatkować opłaty startowe pobierane od biegaczy za udział w imprezach sportowych organizowanych przez Wnioskodawcę.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega konkretna czynność (dostawa towaru lub usługa), a nie zapłata (wpisowe/startowe).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 41 ust. 13 ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku, bądź zwolnienie od podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku gdy ani ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego świadczenia obniżonej stawki, bądź zwolnienia należy je opodatkować według 23% stawki podatku.

W załączniku nr 3 do ustawy stanowiącym "Wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 7%" (w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r. - 8%), pod pozycją 185 został wymieniony "Wstęp na imprezy sportowe" - bez względu na symbol PKWiU.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że pozycja 185 załącznika nr 3 do ustawy stanowi jedną z regulacji zawartych w pozycjach 179, 182-185 tego załącznika, które wyznaczają zakres stosowania obniżonej stawki podatku dla niektórych usług związanych m.in. z rekreacją.

Przepisy ustawy nie zawierają definicji pojęcia "rekreacja", aby zatem poznać jego znaczenie należy sięgnąć do wykładni językowej. Słownik Języka Polskiego (www.sip.pwn.pl) definiuje rekreację jako "aktywny wypoczynek na świeżym powietrzu". Wielki Słownik Języka Polskiego (http://www.wsjp.pl/) za rekreację uznaje "ruchową aktywność w czasie wolnym od pracy, mającą służyć zdrowiu i dobremu samopoczuciu", "Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem" Władysława Kopalińskiego (Świat Książki, Warszawa 2000) definiuje rekreację jako "odpoczynek, rozrywka, wytchnienie, pochodzące od łacińskiego »recreatio« czyli powrót do zdrowia, sił".

Mając na uwadze powyższe definicje oraz brzmienie poz. 185 załącznika nr 3 do ustawy o VAT należy - na potrzeby stosowania art. 41 ust. 2 w związku z poz. 185 załącznika nr 3 do ustawy - uznać za rekreację różne formy aktywności mające służyć wypoczynkowi i zdrowiu.

Należy jednakże zwrócić uwagę, że ustawodawca objął obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8% wstęp na imprezy sportowe, lecz wyłącznie w zakresie wstępu. Ustawodawca nie określił jednak ani form ani kategorii "wstępu", do których ma zastosowanie obniżona stawka podatku w wysokości 8%.

Słownik Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) definiuje pojęcie wstępu wskazując m.in., że jest to "możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś".

Zatem pod pojęciem "wstępu" w rozumieniu poz. 185 załącznika nr 3 do ustawy należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś, przy czym nie ma znaczenia forma biletu (lub opłaty), tzn. czy jest to opłata startowa, jednorazowy bilet, czy też karnet upoważniający do kilku wejść. Dodatkowo należy zauważyć, że wejścia (wstępu) nie można kojarzyć tylko z możliwością wejścia np. do określonego miejsca (pomieszczenia). Ze wstępem w rozumieniu tych przepisów związane jest określone świadczenie (typowe dla danego obiektu). I tak np. z nabyciem biletu wstępu do teatru związana jest możliwość obejrzenia przedstawienia, w przypadku parku rozrywki - możliwość korzystania z określonych urządzeń, sali tanecznej - możliwość tańczenia, na imprezę sportową - możliwość obejrzenia rozgrywanych na danym obiekcie zawodów, "na siłownię" - możliwość wykonywania ćwiczeń siłowych przy wykorzystaniu znajdujących się na jej terenie przyrządów, do parku narodowego - możliwość oglądania obiektów przyrodniczych znajdujących się na jego terenie.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku Wnioskodawca jest organizatorem imprez biegowych (C. Maraton, Bieg T., półmaraton). Od osób, które chcą wziąć udział w organizowanych imprezach jednostka pobiera opłaty startowe. Po wniesieniu przedmiotowej opłaty uczestnik imprezy uzyskuje możliwość wystartowania w organizowanym biegu, zostaje mu nadany indywidualny numer startowy, na podstawie którego otrzymuje także pakiet startowy biegacza. W skład "pakietu startowego biegacza" wchodzą m.in. takie towary i usługi jak: koszulka, posiłek - pasta party, napój, baton, pomiar czasu - indywidualny numer startowy z chipem do pomiaru czasu. Ponadto w ramach ogólnych zasad organizacji imprez biegowych uczestnikom biegu zapewnia następujące świadczenia: zapewnienie bezpieczeństwa, w tym ochrona, zabezpieczenie medyczne, zabezpieczenie techniczne i sanitarne, pomiar elektroniczny, pakiet startowy z numerem startowych i chipem pomiaru czasu, zapewnienie punktów odświeżania i odżywiania na trasie biegu, obsługa techniczna i organizacyjna biegu.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

"Należy przypomnieć, że do celów podatku VAT każde świadczenie powinno być zwykle uznawane za odrębne i niezależne, jak wynika z art. 1 ust. 2 akapit drugi dyrektywy VAT (zob. wyrok z dnia 27 września 2012 r. w sprawie C-392/11 Field Fisher Waterhouse, dotychczas nieopublikowany w Zbiorze, pkt 14 i przytoczone tam orzecznictwo).

Z orzecznictwa Trybunału wynika niemniej, że w pewnych okolicznościach formalnie odrębne świadczenia, które mogą być wykonywane oddzielnie, a zatem które mogą oddzielnie prowadzić do opodatkowania lub zwolnienia, należy uważać za jedną transakcję, jeżeli nie są one od siebie niezależne (wyroki: z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie C-425/06 Part Service, Zb. Orz.s. I-897, pkt 51; z dnia 2 grudnia 2010 r. w sprawie C-276/09 Everything Everywhere, Zb. Orz.s. I-12359, pkt 23. Jedna transakcja występuje w wypadku, gdy dwa lub więcej elementów albo dwie lub więcej czynności, dokonane przez podatnika, są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie tylko jedno niepodzielne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny (wyroki: z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen i OV Bank, Zb. Orz.s. I-9433, pkt 22; a także z dnia 29 marca 2007 r. w sprawie C-111/05 Aktiebolaget NN, Zb. Orz.s. I-2697, pkt 23. Jest tak również w sytuacji, gdy można stwierdzić, że co najmniej jeden element stanowi świadczenie główne, natomiast inny element lub elementy stanowią jedno lub więcej świadczeń pomocniczych dzielących los podatkowy świadczenia głównego (wyrok z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 CPP, Rec.s. I-973, pkt 30; ww. wyrok w sprawie Part Service, pkt 52.

Trybunał orzekł zatem, że nie tylko każdą transakcję należy co do zasady uznawać za odrębną i niezależną, lecz również że transakcja złożona z jednego świadczenia w aspekcie gospodarczym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie pogarszać funkcjonalności systemu podatku VAT (zob. podobnie ww. wyrok w sprawie CPP, pkt 29; a także wyrok z dnia 22 października 2009 r. w sprawie C-242/08 Swiss Re Germany Holding, Zb. Orz.s. I-10099, pkt 51 - wyrok z dnia 17 stycznia 2013 r. w sprawie C-224/11 BGŻ Leasing Sp. z o.o. przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie.

W celu ustalenia, czy świadczenia stanowią kilka niezależnych świadczeń czy jedno świadczenie, należy poszukiwać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej transakcji.

Aby móc wskazać, że dana usługa jest usługą złożoną (kompleksową), winna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu - do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi złożonej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej.

Co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia, usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Stanowisko takie przedstawił również TSUE w wyroku z dnia 25 lutego 1999 r., sygn. C-349/96 stwierdzając, że "Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej".

Z powyższego wynika zatem, że celem usługi pomocniczej tworzącej razem z usługą dominującą usługę złożoną jest lepsze wykorzystanie przez nabywcę usługi zasadniczej - dominującej.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy uznać, że świadczenie za które Wnioskodawca pobiera "opłatę startową" jest świadczeniem złożonym, w którym świadczeniem głównym będzie wstęp na imprezę sportową. Wstęp w okolicznościach opisanej sprawy jest rozumiany jako "prawo do uczestniczenia w czymś". W tym przypadku jest to prawo do uczestniczenia w imprezie sportowej jaką są bieg na terenie miasta.....

Świadczenia dodatkowe, które obejmuje opłata startowa, takie jak np. koszulka, posiłek - pasta party, napój, baton, pomiar czasu - indywidualny numer startowy z chipem do pomiaru czasu, oraz świadczenia takie jak zapewnienie bezpieczeństwa, w tym ochrona, zabezpieczenie medyczne, zabezpieczenie techniczne i sanitarne, pomiar elektroniczny, pakiet startowy z numerem startowych i chipem pomiaru czasu, zapewnienie punktów odświeżania i odżywiania na trasie biegu, obsługa techniczna i organizacyjna biegu, nie stanowią celu samego w sobie i należy je traktować jako element pewnej większej całości, stanowiącej jedno świadczenie, w którym usługa wstępu na imprezę sportową ma charakter usługi głównej. Wnioskodawca wskazał, że ww. świadczenia są niezbędne do prawidłowego przebiegu świadczenia podstawowego jakim jest umożliwienie uczestnictwa/udziału w biegu, tzn. bez tych świadczeń dodatkowych usługa nie mogłaby być właściwie wykonana.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że świadczoną przez Wnioskodawcę usługę polegającą na umożliwieniu udziału w imprezach biegowych poszczególnym osobom, za którą w ramach opłaty startowej uczestnicy otrzymują pakiet startowy, obejmujący dodatkowe świadczenia (koszulka, posiłek - pasta party, napój, baton, pomiar czasu - indywidualny numer startowy z chipem do pomiaru czasu) oraz świadczenia ze strony organizatora takie jak zapewnienie bezpieczeństwa, w tym ochrona, zabezpieczenie medyczne, zabezpieczenie techniczne i sanitarne, pomiar elektroniczny, uznać należy za usługę złożoną, gdzie usługę zasadniczą stanowi wstęp na daną imprezę sportową, a pozostałe usługi są usługami pomocniczymi.

W sytuacji, gdy transakcja składa się z kilku elementów stanowiących jedną dostawę towarów lub świadczenie usług, tj. gdy jeden element należy postrzegać jako usługę pomocniczą względem usługi głównej, usługa pomocnicza jest opodatkowana tak jak usługa główna.

W ocenie tut. Organu charakter świadczonych przez Wnioskodawcę, wymienionych w opisie sprawy usług, oceniany przez pryzmat przywołanej wyżej definicji "rekreacji" wskazuje, że usługi te można sklasyfikować jako "usługi związane z rekreacją". Wnioskodawca - jak wynika z opisu sprawy - świadczy ww. usługi pobierając od zainteresowanych opłaty startowe w zamian za możliwość uczestnictwa w organizowanym biegu.

Jak wskazano wyżej dla usług związanych z rekreacją (wyłącznie w zakresie wstępu) - na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z poz. 185 załącznika nr 3 do ustawy - stosuje się stawkę podatku obniżoną do wysokości 8%.

Odnosząc przedstawione we wniosku okoliczności do obowiązujących przepisów prawa należy stwierdzić, że usługa polegająca na umożliwieniu udziału w zawodach biegowych poszczególnym osobom jest usługą wstępu opodatkowaną preferencyjną 8% stawką podatku od towarów i usług wynikającą z art. 41 ust. 2 w powiązaniu z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT w zw. z poz. 185 załącznika do ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Przedmiotowa interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie sformułowanego przez Wnioskodawcę pytania oraz przedstawionego stanowiska tj. w zakresie zastosowania obniżonej stawki podatku VAT na podstawie art. 41 ust. 2 w powiązaniu z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT w związku z pozycją 185 załącznika nr 3 ustawy. Zmiana elementu opisu stanu faktycznego lub zmiana stanu prawnego powodują, że interpretacja traci ważność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.