IBPP3/4512-48/15/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 stycznia 2015 r. (data wpływu 20 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług - jest prawidłowe.

W dniu 20 stycznia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Działalność Wnioskodawcy polega na wystawianiu przedstawień artystycznych w postaci koncertów. Wnioskodawca jest kierownikiem zespołu i zatrudnia w swoim zespole artystów w oparciu o umowy o dzieło. Zespół Wnioskodawcy wykonuje utwory autorskie, jak również własne twórcze interpretacje innych autorów. Ww. usługi Wnioskodawca świadczy dla domów kultury, agencji organizujących imprezy firmowe, bezpośrednio dla samych firm, klubów sportowych, stowarzyszeń i urzędów miast i gmin. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi są usługami kulturalnymi i Wnioskodawca jest stroną umów cywilnoprawnych z kontrahentami. Za realizowane koncerty Wnioskodawca otrzymuję wynagrodzenie w formie honorarium.

Wnioskodawca bierze udział w koncertach jako artysta wykonawca w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca nie organizuje koncertów, w których wykonawcami są wyłącznie inni artyści. Wnioskodawca jestem również twórcą w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, gdyż elementami składowymi wykonywanych przedstawień artystycznych są jego kompozycje, aranżacje wokalne i muzyczne oraz przygotowanie i reżyseria koncertu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy opisane usługi podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o podatku od towarów 1 usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, ww. działalność obecnie sklasyfikowana pod nr 90.01.10.0 (usługi artystów wykonawców) jest zwolniona z VAT w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT. Wnioskodawca jest podmiotem (artystą wykonawcą), o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegające na wystawianiu przedstawień artystycznych w postaci koncertów korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie ww. przepisu.

Świadczone usługi w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i innych prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631) wynagradzane są w formie honorariów. Zgodnie z art. 85 ust. 2 ww. ustawy, artystycznymi wykonaniami są w szczególności działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania.

Wnioskodawca nadmienia również, że podany stan faktyczny jest zbieżny ze stanem opisanym w interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 5 października 2011 r. numer IPTPP1/443-464/11-4/IG oraz z dnia 18 czerwca 2014 r. numer IPTPP2/443-227/14-4/KW, w których to interpretacjach zgodzono się z identycznymi twierdzeniami wnioskodawców.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z treści art. 41 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Ustawodawca jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki lub zwolnienie od podatku. Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

Zwolnienie określone w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, ma charakter przedmiotowo-podmiotowy, co oznacza, że zwolnieniu od podatku podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów, wykonujących te usługi.

Powyższe unormowanie odsyła wprost do przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, zatem należy zauważyć, iż stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.) przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Z kolei jak stanowi art. 1 ust. 2 pkt 1-9 ww. ustawy w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory: wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe); plastyczne; fotograficzne; lutnicze; wzornictwa przemysłowego; architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne; muzyczne i słowno-muzyczne; sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne; audiowizualne (w tym filmowe).

W myśl art. 8 ust. 1-3 cyt. ustawy, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu. Dopóki twórca nie ujawnił swojego autorstwa, w wykonywaniu prawa autorskiego zastępuje go producent lub wydawca, a w razie ich braku - właściwa organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi.

Jak stanowi art. 85 ust. 1 ww. ustawy - każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej pozostaje pod ochroną niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

Zgodnie z art. 85 ust. 2, artystycznymi wykonaniami, w rozumieniu ust. 1, są w szczególności: działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania.

Z powołanych powyżej przepisów można wywieść, że twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Użyte w tym przepisie określenie "przejaw działalności twórczej", należy rozumieć jako uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca - będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług - prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, która polega na wystawianiu przedstawień artystycznych w postaci koncertów. Wnioskodawca jest kierownikiem zespołu i zatrudnia artystów, w oparciu o umowy o dzieło. Zespół wykonuje utwory autorskie, jak również własne twórcze interpretacje innych autorów. Ww. usługi w postaci koncertów Wnioskodawca świadczy dla domów kultury, agencji organizujących imprezy firmowe, bezpośrednio dla samych firm, klubów sportowych, stowarzyszeń i urzędów miast i gmin. Wnioskodawca każdorazowo bierze udział w koncertach jako artysta wykonawca w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca nie organizuje koncertów, których wykonawcami są wyłącznie inni artyści. Wnioskodawca jest twórcą w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Elementami składowymi wykonywanych przedstawień artystycznych są kompozycje, aranżacje wokalne i muzyczne oraz przygotowanie i reżyseria koncertu. Za realizowane koncerty Wnioskodawca i członkowie zespołu otrzymują wynagrodzenie w formie honorarium. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi, są usługami kulturalnymi, a stroną umów cywilnoprawnych z kontrahentami jest Wnioskodawca.

Odnosząc powołane na wstępie przepisy do opisu sprawy stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawca działa jako artysta wykonawca i otrzymuje wynagrodzenie w formie honorarium, to świadczone przez niego usługi kulturalne w postaci koncertów organizowane przy zatrudnieniu przez Wnioskodawcę w oparciu o umowy o dzieło artystów, korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy. Jak wynika z okoliczności przedstawionych we wniosku Wnioskodawca jest kierownikiem zespołu, zatrudniającym członków zespołu, oraz stroną zawieranych umów cywilnoprawnych w zakresie wykonania usługi (koncertu). Zatem przedmiotowe usługi będzie świadczył nie zespół, ale Wnioskodawca (artysta wykonawca).

Reasumując, świadczone przez Wnioskodawcę (artystę wykonawcę) usługi kulturalne, polegające na wystawianiu przedstawień artystycznych w postaci koncertów wspólnie z innymi artystami zatrudnianymi przez niego na podstawie umów o dzieło, korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, jest prawidłowe.

Organ zauważa, że interpretację wydaje w oparciu o przedstawiony stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) Wnioskodawcy, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej. Zgodnie z tym przepisem składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego opisu stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że analiza przepisów ustawy z dnia 2 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 cyt. wyżej ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny, czy Wnioskodawca faktycznie działa jako indywidualny twórca i artysta wykonawca, a niniejsze przyjęto jako element przedstawionego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.