IBPP3/4512-467/15/AŚ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 9 czerwca 2015 r. (data wpływu 16 czerwca 2015 r.), uzupełnionym pismem z 31 sierpnia 2015 r. (data wpływu 3 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości rezygnacji z ewidencji przy pomocy kasy rejestrującej wskazanych we wniosku usług - jest prawidłowe.

W dniu 16 czerwca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości rezygnacji z ewidencji przy pomocy kasy rejestrującej wskazanych we wniosku usług. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 31 sierpnia 2015 r. (data wpływu 3 września 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 18 sierpnia 2015 r. znak: IBPP3/4512-467/15/AŚ.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą biuro rachunkowe. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest m.in. usługowe prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, prowadzenie rejestrów sprzedaży i zakupów VAT i innych ewidencji do celów podatkowych lub też sporządzanie (wypełnianie) zeznań i deklaracji podatkowych dla podmiotów, z którymi ma podpisane umowy na świadczenie tego rodzaju usług. Obroty firmy Wnioskodawcy na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w roku 2014 nie przekroczyły kwoty 20.000 zł. W związku ze zmianą rozporządzenia Ministra Finansów na lata 2015-2016 dotyczącego rozszerzenia katalogu usług które nie mogą korzystać ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy fiskalnej powstał problem dotyczący interpretacji "usług doradczych". Firma sporządza (wypełnia) zeznania podatkowe na rzecz osób fizycznych w okresie od stycznia do kwietnia każdego roku podatkowego, o ile takie osoby zechcą skorzystać z usług Wnioskodawcy. Z informacji, jakie otrzymał Wnioskodawca za pośrednictwem Krajowej Informacji Podatkowej wynikało, że jeśli Wnioskodawca wypełnia zeznania podatkowe na rzecz osób fizycznych - jest on zobowiązany do wprowadzenia kasy fiskalnej najpóźniej na 1 marca 2015 r. Tak też zrobił Wnioskodawca, kasę zakupił i 27 lutego dokonał jej fiskalizacji.

W dniu 9 kwietnia Minister Finansów wydał interpretację ogólną na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa w zakresie m.in. obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących wobec podmiotów wykonujących m.in. usługi związane z obsługą rachunkowo-księgową. Wspomniana interpretacja wskazuje, że w sytuacji gdy podmiot świadczy wyłącznie usługi prowadzenia ksiąg rachunkowych, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych lub też sporządza (wypełnia) zeznania i deklaracje podatkowe - wówczas obowiązek ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej powstaje u niego na zasadach ogólnych. Po opublikowaniu ww. interpretacji Wnioskodawca próbował kolejny raz uzyskać informację co do zasadności wprowadzenia przez niego kasy rejestrującej oraz ewentualnego powrotu do zwolnienia z obowiązku ewidencji przychodów za pomocą kasy.

W piśmie z 31 sierpnia 2015 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej o następujące informacje:

Wnioskodawca udziela podatnikom i płatnikom wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych (jeśli zachodzi taka potrzeba), nie udziela na ich zlecenie lub na ich rzecz porad ani opinii. Wnioskodawca prowadzi w imieniu i na rzecz podatników, płatników księgi rachunkowe (ostatnio w 2013 r.), księgi podatkowe i inne ewidencje do celów podatkowych oraz udziela im pomocy w tym zakresie. Wnioskodawca sporządza w imieniu i na rzecz podatników, płatników zeznania i deklaracje podatkowe lub też udziela im pomocy w tym zakresie. Wnioskodawca nie reprezentuje podatników, płatników w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1 (zawarta umowa z biurem tego nie przewiduje). Jeżeli zachodzi taka potrzeba klient biura Wnioskodawcy może udzielić pełnomocnictwa ograniczającego się wyłącznie do kontaktów z Urzędem Skarbowym oraz Zakładem Ubezpieczeń Społecznych wykorzystywanego wyłącznie w kwestiach związanych z dokonanymi księgowaniami, rozliczeniami i udzielenia wyjaśnień z tym związanych (np. dostarczenie dokumentów do Urzędu Skarbowego, podpisanie protokołu z czynności sprawdzających przeprowadzonych przez US w ramach np. zwrotu podatku VAT). Wnioskodawca nie posiada uprawnień do zawodowego wykonywania czynności doradztwa podatkowego. Wnioskodawca nie zatrudnia osób posiadających uprawnienia doradcy podatkowego. Wnioskodawca nie udziela porad, opinii oraz zaleceń podatkowych. Wnioskodawca posiada uprawnienia do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. Symbol PKWiU: 69.20.2 dla świadczonych przez biuro rachunkowe Wnioskodawcy. Symbol PKD: 6920Z pod którym jest zarejestrowana działalność gospodarcza. Wnioskodawca świadczy wyłącznie kompleksowe usługi księgowe (polegające na prowadzeniu w imieniu i na rzecz podatników ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych) oraz kadrowo-płacowe. Usługi świadczone są na rzecz klientów w ramach zawartych umów na obsługę świadczoną przez biuro rachunkowe (tekst jedn.: prowadzenie np. podatkowej księgi przychodów i rozchodów, rejestrów VAT, ewidencji przychodów czy rozliczeń z ZUS).

Jako biuro rachunkowe Wnioskodawca zobowiązany jest umową do:

* prowadzenia ewidencji (tekst jedn.: prowadzenie np. podatkowej księgi przychodów i rozchodów, rejestrów VAT, ewidencji przychodów czy rozliczeń z ZUS)

* obliczania należnych zaliczek na podatki zgodnie z obowiązującymi przepisami w tym zakresie,

* składania deklaracji w Urzędzie Skarbowym i ZUS,

* udzielania wyjaśnień w Urzędzie Skarbowym i ZUS w sprawach tylko i wyłącznie będących przedmiotem umowy,

* przechowywania dowodów stanowiących podstawę księgowania przez umówiony okres,

* wydania dokumentów po zakończeniu każdego kolejnego roku podatkowego,

* zachowania przekazywanych przez klienta informacji w tajemnicy.

Umowy podpisywane z klientami nie zawierają żadnych pełnomocnictw. Biuro rachunkowe nie bierze udziału w postępowaniach wykraczających poza zawartą umowę na obsługę księgową. Biuro nie bierze udziału w postępowaniach kontrolnych osób i podmiotów, których biuro rachunkowe nie obsługuje. Jeżeli zachodzi taka potrzeba, klient biura Wnioskodawcy może udzielić pełnomocnictwa (poza zawartą umową, która tego nie przewiduje) ograniczającego się wyłącznie do kontaktów z Urzędem Skarbowym oraz Zakładem Ubezpieczeń Społecznych, wykorzystywanego wyłącznie w kwestiach związanych z dokonanymi księgowaniami, rozliczeniami i udzielenia wyjaśnień z tym - związanych (np. dostarczenie dokumentów do Urzędu Skarbowego, podpisanie protokołu z czynności sprawdzających przeprowadzonych przez US w ramach np. zwrotu podatku VAT).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może zrezygnować z ewidencji przy pomocy kasy fiskalnej (zgodnie z interpretacją ogólną Ministra Finansów z 9 kwietnia 2015 r.) i zakończyć pracę w trybie fiskalnym.

Zdaniem Wnioskodawcy, może on zrezygnować z ewidencji przy pomocy kasy fiskalnej w oparciu o wydaną w dniu 9 kwietnia 2015 r. przez Ministra Finansów interpretację ogólną na podstawie art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej i zakończyć pracę w trybie fiskalnym.

W związku z powstałymi rozbieżnościami interpretacyjnymi, wprowadzeniem w błąd przez Krajową Informację Podatkową, mając na uwadze zasadę zaufania do państwa, zasadę równości wszystkich podatników i wyrażenia przez Ministra Finansów przyzwolenia na powrót do zwolnienia z VAT podatnikom którzy wcześniej z niego zrezygnowali z powodu rozbieżności interpretacyjnych, Wnioskodawca jako podatnik również ma prawo do przywrócenia możliwości korzystania z tego zwolnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Jednocześnie w art. 111 ust. 8 ustawy, zawarto upoważnienie dla ministra właściwego do spraw finansów publicznych do zwolnienia w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa.

Zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących poszczególnych czynności i podatników zawarte są obecnie w § 2 i 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2014 r. poz. 1544).

Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na rodzaj prowadzonej działalności - zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe) oraz wysokość obrotu - do określonej tym przepisem wysokości obrotów (zwolnienie podmiotowe).

Stosownie do § 3 ust. 1 pkt 1 tego rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r.: podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20 000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20 000 zł;

Stosownie do § 3 ust. 2 ww. rozporządzenia zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do podatników, którzy w poprzednim roku podatkowym byli obowiązani do ewidencjonowania lub przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania.

Niektóre usługi zostały wyłączone przez ustawodawcę z prawa do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania bez względu na wysokość obrotów. Szczegółowo zostały one określone w § 4 powołanego rozporządzenia.

Z dniem 1 stycznia 2015 r. wyłączeniem ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej objęte zostały usługi doradztwa podatkowego (§ 4 pkt 2. lit. h rozporządzenia z 4 listopada 2014 r.). Zaznaczyć należy, że wyłączenia te dotyczą czynności, a nie przedstawicieli zawodu.

Termin "doradztwo" obejmować może szereg usług doradczych, np. podatkowe, gospodarcze, czy finansowe. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN, pod pojęciem "doradcy" należy rozumieć tego, "kto udziela porad". Natomiast "doradzać", w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN, oznacza "udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie". Na podobny kierunek wskazuje również potoczne rozumienie tego terminu, zgodnie z którym "doradztwo" to udzielanie porad, opinii i wyjaśnień. Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych opinii, porad, np. ekonomicznych, czy finansowych.

Jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe. Zauważenia wymaga, że doradztwo podatkowe i związany z tym zawód doradcy podatkowego jest materią regulowaną ustawowo - ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213 z późn. zm.), dalej "ustawa o doradztwie podatkowym". Dla celów określenia czynności jakie może wykonywać doradca podatkowy został określony ustawowo zakres czynności uznawanych za czynności doradztwa podatkowego. Czynności doradztwa podatkowego - zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym - dla celów stosowania tej ustawy obejmują zatem:

Stosownie do art. 2 ust. 1a ustawy o doradztwie podatkowym, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do czynności wykonywanych na rzecz osób trzecich odpowiedzialnych za zaległości podatkowe oraz następców prawnych podatników, płatników lub inkasentów w rozumieniu przepisów Ordynacji podatkowej.

Ustawa o VAT przywołując pojęcie usług w zakresie doradztwa (zakres tego pojęcia obejmuje również doradztwo podatkowe), nie odwołuje się jednak wprost do innych aktów prawnych, w tym do ustawy o doradztwie podatkowym, zatem do celów stosowania przepisu § 4 pkt 2 lit. h ww. rozporządzenia z 4 listopada 2014 r., definicją czynności doradztwa podatkowego, stworzoną na potrzeby uregulowania zawodu doradcy podatkowego, można posiłkować się jedynie pomocniczo - decydujące znaczenie ma więc w omawianym zakresie wykładnia językowa.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę wykładnię językową terminu "doradztwo" oraz potoczne rozumienie tego terminu, jak również brzmienie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o doradztwie podatkowym, należy zauważyć, iż doradztwo podatkowe sensu stricto obejmuje czynności polegające na udzielaniu porad z zakresu podatków czy też wskazywaniu sposobu postępowania w sprawie związanej z podatkami, w tym również na opracowaniu pewnej koncepcji czy strategii, którą podmiot np. podatnik może wykorzystać w prowadzonej przez siebie działalności np. do podjęcia lub zaniechania konkretnego działania. Tym samym z katalogu czynności uznawanych za doradztwo podatkowe w rozumieniu ustawy o doradztwie podatkowym, do celów stosowania przepisu § 4 pkt 2 lit. h ww. rozporządzenia z 4 listopada 2014 r., za czynności o charakterze doradczym powinny zostać uznane tylko czynności polegające na udzielaniu takim podmiotom jak: podatnicy, płatnicy i inkasenci, osoby trzecie odpowiedzialne za zaległości podatkowe oraz następcy prawni podatników, płatników lub inkasentów, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami. Powyższe znajduje również potwierdzenie w uzasadnieniu wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 22 maja 2007 r., sygn. K 42/05.

Natomiast czynności polegające na prowadzeniu ksiąg i ewidencji podatkowych z istoty swej bliskie są działalności zawodowej osób uprawnionych do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych, czyli czynnościom księgowym, a czynności polegające na sporządzaniu deklaracji i zeznań podatkowych mają w znacznej mierze charakter techniczny, a nie prawny, choćby z tego względu, że sporządzane są na podstawie innych dokumentów, w szczególności ksiąg rachunkowych (vide uzasadnienie ww. wyroku Trybunału Konstytucyjnego). Tym samym czynności te nie stanowią doradztwa, o którym mowa w § 4 pkt 2 lit. h ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, niezależnie od tego, że zostały uznane za czynności doradztwa podatkowego w rozumieniu ustawy o doradztwie podatkowym (art. 2 ust. 1 pkt 2 i 3 tej ustawy).

Powyższą wykładnię potwierdza również systematyka ustawy o VAT, zgodnie z którą prawodawca rozróżnia usługi doradcze oraz prawnicze od księgowych (art. 28I pkt 3).

Biorąc pod uwagę opis sprawy, w ocenie Organu przepis § 4 pkt 2 lit. g i h ww. rozporządzenia nie będzie miał zastosowania do świadczonych przez Wnioskodawcę kompleksowych usług księgowych (polegających na prowadzeniu w imieniu i na rzecz podatników ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych) oraz kadrowo-płacowych. Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że udziela podatnikom i płatnikom wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych (jeśli zachodzi taka potrzeba), nie udziela na ich zlecenie lub na ich rzecz porad ani opinii. Wnioskodawca prowadzi w imieniu i na rzecz podatników, płatników księgi rachunkowe (ostatnio w 2013 r.), księgi podatkowe i inne ewidencje do celów podatkowych oraz udziela im pomocy w tym zakresie.

W konsekwencji Wnioskodawcę świadczącego kompleksowe usługi księgowe (polegające na prowadzeniu w imieniu i na rzecz podatników ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych) oraz kadrowo-płacowe nadal obowiązują zasady ogólne. Oznacza to, że może on korzystać ze zwolnienia podmiotowego z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej wskazanych usług ze względu na nieprzekroczenie w poprzednim roku podatkowym kwoty obrotu zrealizowanego na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w wysokości 20 000 zł. Tym samym stwierdzić należy, że Wnioskodawca może w dowolnym miesiącu zrezygnować z ewidencjonowania tej sprzedaży przy pomocy kasy rejestrującej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.