IBPP3/4512-412/16/JP - Ustalenie zwolnienia od podatku VAT badań psychologicznych wykonywanych na podstawie skierowania od pracodawcy.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 5 lipca 2016 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/4512-412/16/JP Ustalenie zwolnienia od podatku VAT badań psychologicznych wykonywanych na podstawie skierowania od pracodawcy.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 marca 2016 r. (data wpływu 29 marca 2016 r.), uzupełnionym pismem z 30 maja 2016 r. (data wpływu 1 czerwca 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT badań psychologicznych wykonywanych na podstawie skierowania od pracodawcy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 marca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT badań psychologicznych wykonywanych na podstawie skierowania od pracodawcy. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 30 maja 2016 r. (data wpływu 1 czerwca 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 18 maja 2016 r. znak: IBPP3/4512-211/16/JP.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (...) - jest podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18a i pkt 19 lit. d ustawy z dnia 11. marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm. - dalej ustawa o VAT).

Wnioskodawca jest firmą realizującą zadania z zakresu psychologii pracy. Współwłaścicielki są psychologami wpisanymi na listę Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w K, jako psychologowie realizujący zadania w zakresie służby medycyny pracy, których działalność ma zastosowanie w ochronie zdrowia pracowników (nr z rejestru psychologa 34 i 35). Kontrola ich działalności w tym zakresie została przeprowadzona przez upoważnionego przedstawiciela WOMP w K, na podstawie ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy (Dz. U. z 2004 r. Nr 152, poz. 1317 z póżn.zm.) oraz Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 14 lipca 2010 r. w sprawie rodzajów dokumentacji badań i orzeczeń psychologicznych, sposobu jej prowadzenia, przechowywania i udostępniania oraz wzorów stosowanych dokumentów (Dz. U. Nr 131, poz. 888). Protokoły kontroli obejmują numery:.

Realizując zadania profilaktycznych badań psychologicznych Wnioskodawca opiera się na posiadanych uprawnieniach w tym zakresie, którymi są:

* wpis do rejestru przedsiębiorców prowadzących pracownię psychologiczną prowadzonego przez marszałka województwa,

* uprawnienia do Badań Psychologicznych w Górnictwie nadane przez Główny Instytut Górnictwa w K.

Psychologowie realizujący badania psychologiczne, których działalność ma zastosowanie w ochronie zdrowia pracowników realizują je natomiast w oparciu o uprawnienia indywidualne w tym zakresie.

Dr M:

* wpisana do rejestru psychologów realizujących zadania medycyny, prowadzonego przez Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy w K,

* uprawniona do badań psychologicznych w zakresie psychologii transportu na podstawie art. 124a ust. 9 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908. z późń zm). Nr S-063 w ewidencji psychologów prowadzonej przez marszałka województwa,

* uprawniony do badań psychologicznych w górnictwie,

* uprawniona do badań w transporcie kolejowym CNMK.

Mgr A:

* wpisana do rejestru psychologów realizujących zadania medycyny pod nr 35, prowadzonego przez Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy w K,

* uprawniona do badan psychologicznych w zakresie psychologii transportu na podstawie art. 124a ust. 9 ustawy z dnia 20. czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn.zm), Nr S-077 w ewidencji psychologów prowadzanej przez marszałka województwa,

* uprawniona do badań psychologicznych w górnictwie,

* uprawniona do badań w transporcie kolejowym CNMK.

Zgodnie ze wskazówkami metodycznymi w sprawie badań profilaktycznych pracowników dotyczących badań psychologicznych na rzecz służby medycyny pracy podstawowymi aktami prawnymi, na bazie których spółka świadczy usługi są:

* ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy (Dz. U. z 1997 r. Nr 96, poz. 593 z późn. zm.),

* Rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie Pracy (Dz. U. z 1997 r. Nr 69, poz. 332 z późn. zm.),

* rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 26 maja 1996 r. w sprawie rodzajów prac wymagających szczególnej sprawności psychoruchowej (Dz. U. z 1996 r. Nr 62, poz. 287),

* przepisy Kodeksu Pracy art. 229.

W ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności w służbie medycyny pracy, Spółka wykonuje konsultacje psychologiczne oraz profilaktyczne badania psychologiczne pracowników. Konsultacje oraz badania realizowane są w oparciu o skierowania lekarzy medycyny pracy oraz pracodawców realizujących obowiązek wynikający z Kodeksu Pracy art. 229.

Z jednostkami służby medycyny pracy - zwanymi dalej SMP - Wnioskodawca zawarł stosowne umowy, określające zakres współpracy na rzecz wykonywania badań profilaktycznych pracowników. Te jednostki SMP nie zatrudniają psychologów, w związku z czym zgodnie z art. 14 ustawy o służbie medycyny pracy zobowiązane są do zawarcia umów na rzecz świadczenia profilaktycznych badań psychologicznych.

Szczegółowe zasady regulujące m.in. tryb, zakres, sposoby dokumentowania i częstotliwość przeprowadzania badań psychologicznych osób zatrudnionych na stanowiskach wymagających pełnej sprawności psychoruchowej są określone w ustawach i rozporządzeniach ministrów różnych resortów:

* ustawa z dnia 6 września 20011 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2001 r. Nr 125, poz. 1371 z późn. zm.),

* ustawa z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (Dz. U. z 2011 r. Nr 30, poz. 151 z późn. zm.),

* Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 8 lipca 2014 r. w sprawie badań psychologicznych osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami, kierowców oraz osób wykonujących pracę na stanowisku kierowcy,

* Rozporządzenie Ministra Środowiska, z dnia 15 grudnia 2011 r. w sprawie kwalifikacji w zakresie górnictwa i ratownictwa górniczego,

* Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 18 lutego 2011 r. w sprawie pracowników zatrudnionych na stanowiskach bezpośrednio związanych z prowadzeniem i bezpieczeństwem ruchu kolejowego, prowadzeniem określonych rodzajów pojazdów kolejowych oraz pojazdów kolejowych metra (Dz. U. z 2011 r. Nr 59, poz. 301).

Konsultacja psychologiczna i badanie psychologiczne (realizowane w odniesieniu do stanowisk określonych w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 28 maja 1996 r. w sprawie rodzajów prac wymagających szczególnej sprawności psychoruchowej Dz. U. z 1996 r. Nr 62, poz. 287) są efektem współpracy podmiotów w procesie profilaktyki i ochrony zdrowia.

Konsultacja psychologiczna jest odpowiedzią na skierowanie od lekarza medycyny pracy, zawierającego informacje o czynnikach szkodliwych, występujących w środowisku pracy, mogących skutkować pogorszeniem się funkcji psychicznych pracownika. Konsultacja kończy się wydaniem zaświadczenia, przedstawiającego w opisowej formie ocenę sprawności psychofizycznej osoby badanej i określenie wpływu środowiskowych warunków pracy, na niekorzystne skutki zdrowotne oraz ryzyko zawodowe związane z wykonywaną pracą, na danym stanowisku. Badany jest informowany o uzyskanych wynikach oraz o właściwych dla siebie działaniach na rzecz profilaktyki w celu utrzymania dobrej sprawności psychofizycznej, wykonując pracę na określonym stanowisku. Badany własnoręcznym podpisem potwierdza treść konsultacji. Oryginał zaświadczenia odbytej konsultacji, wraz z podpisem osoby badanej, jest przekazywany lekarzowi medycyny pracy. Psycholog informuje lekarza medycyny pracy o proponowanym terminie kolejnej konsultacji psychologicznej badanego, w celu sprawdzenia dynamiki zmian w zakresie procesów psychicznych. Przekazywane lekarzowi informacje mają charakter opisowy, np. niewielkiego stopnia deterioracja funkcji poznawczych, zaburzenia osobowości. Stwierdzone zaburzenia mogą ulec progresji w przypadku kontynuacji pracy w narażeniu na substancje neurotoksyczne.

Badania psychologiczne realizowane jako odpowiedź na skierowanie lekarza medycyny pracy działającego zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 28 maja 1996 r. w sprawie rodzajów prac wymagających szczególnej sprawności psychoruchowej (Dz. U. z 1996 r. Nr 62, poz. 287) jest efektem współpracy podmiotów w procesie profilaktyki i ochrony zdrowia zapisanej w ustawie o służbie medycyny pracy. Skierowanie na badania psychologiczne zawiera nazwę stanowiska oraz informacje o czynnikach szkodliwych, występujących w środowisku pracy, mogących skutkować pogorszeniem się funkcji psychicznych pracownika. Badanie kończy się wydaniem orzeczenia psychologicznego określającego poziom sprawności psychofizycznej osoby badanej oraz ocenę wpływu środowiskowych warunków pracy, na niekorzystne skutki zdrowotne oraz ryzyko zawodowe związane z wykonywana pracą, na danym stanowisku. Badany jest informowany o uzyskanych wynikach oraz o właściwych dla siebie działaniach na rzecz profilaktyki w celu utrzymania dobrej sprawności psychofizycznej, wykonując pracę na określonym stanowisku. Orzeczenie psychologiczne zawiera także zalecenia, które mają na celu zachowanie dobrego stanu psychofizycznego osoby badanej. Wydane orzeczenie o treści określonej w przepisach jest pochodną stanu zdrowia pracownika, a nadrzędnym celem badania psychologicznego jest ochrona zdrowia pracownika. W przypadku powyższych badań zachowany jest wymóg okresowości.

Badania psychologiczne kierowców transportu drogowego przeprowadza się na podstawie przepisu ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2013 r. poz. 1414 z późn. zm.) celem zdiagnozowania funkcji psychicznych pracownika, niezbędnych na stanowisku kierowcy oraz oceny dynamiki zmian sprawności funkcji psychicznych, wynikających ze środowiskowych warunków pracy. Art. 39 lit. I ust. 3 cytowanej wyżej ustawy wskazuje, że spełnienie przez przedsiębiorcę lub przez inny podmiot wykonujący przewóz drogowy obowiązku o którym mowa w ust. 1 pkt 1, lit. b tego artykułu uznaje się za równoznaczne ze spełnieniem obowiązków pracodawcy w zakresie wykonywania wstępnych, okresowych i kontrolnych badań lekarskich o których mowa w art. 229 § 8 pkt 1 Kodeksu pracy. W praktyce powyższe przepisy oznaczają, że do badań kierowcy transportu drogowego mają zastosowanie przepisy wykonawcze do Kodeksu Pracy, czyli rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 28 maja 1996 r. w sprawie rodzajów prac wymagających szczególnej sprawności psychofizycznej (Dz. U. z 1996 r. Nr 62, poz. 287) i rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych dla celów przewidzianych w Kodeksie Pracy. Badanie psychologiczne zakończone jest orzeczeniem psychologicznym, którego wzór stanowi zał. nr 4 do Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 8 lipca 2014 r. w sprawie badań psychologicznych osób ubiegających się o ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami, kierowców oraz osób wykonujących pracę na stanowisku kierowcy (Dz. U. z 2014 r. poz. 937). Badanie wykonuje psycholog posiadający wymagane uprawnienia (metodykę przeprowadzania badania psychologicznego zawiera zał. nr 5 do cytowanego wyżej rozporządzenia).

W trakcie badania dokonuje oceny sprawności psychomotorycznej, diagnozy cech osobowości, zaburzeń pourazowych, deficytów poznawczych, szczególnych predyspozycji wskazanych dla osób wykonujących zawód kierowcy transportu drogowego. Badanie zakończone jest wydaniem orzeczenia o treści: "Stwierdzam lub nie stwierdzam przeciwwskazań psychologicznych do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy." Wydane orzeczenie o treści określonej w przepisach jest pochodną stanu zdrowia pracownika, a nadrzędnym celem badania psychologicznego jest ochrona zdrowia pracownika.

Cel ten realizowany jest przez obowiązek okresowości powyższych badań. Badany własnoręcznym podpisem potwierdza na karcie badania, iż zapoznał się z jego wynikami.

Badania psychologiczne instruktorów, egzaminatorów nauki jazdy, kierowców pojazdów uprzywilejowanych oraz kierowców tramwajów wykonywane jest w świetle przepisu ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami oraz badań profilaktycznych wynikających z art. 229 § 8 pkt 1 Kodeksu Pracy i wydanego na jego podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych dla celów przewidzianych w Kodeksie Pracy, a przeprowadza się je na podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 8 lipca 2014 r. celem zdiagnozowania funkcji psychicznych pracownika oraz oceny dynamiki zmian sprawności funkcji psychicznych, wynikających ze środowiskowych warunków pracy. Badanie psychologiczne zakończone jest orzeczeniem psychologicznym, którego wzór stanowią załączniki do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 8 lipca 2014 r. Wykonuje je psycholog posiadający wymagane uprawnienia (metodykę przeprowadzania badania psychologicznego zawiera załącznik nr 5 do cytowanego wyżej rozporządzenia). W trakcie badania dokonuje oceny sprawności psychomotorycznej, diagnozy cech osobowości, zaburzeń pourazowych, deficytów poznawczych, szczególnych predyspozycji wskazanych dla osób wykonujących zawód instruktora, egzaminatora, kierowcy pojazdów uprzywilejowanych, kierowcy tramwaju.

Badanie zakończone jest wydaniem orzeczenia: "Stwierdzam brak/istnienie przeciwwskazań psychologicznych do wykonywania czynności instruktora/egzaminatora/instruktora nauki jazdy, kierowcy tramwaju oraz kierowców pojazdów uprzywilejowanych." Wydane orzeczenie o treści określonej w przepisach jest pochodną stanu zdrowia pracownika, a nadrzędnym celem badania psychologicznego jest ochrona zdrowia pracownika. Cel ten realizowany jest przez obowiązek okresowości powyższych badań. Badany własnoręcznym podpisem potwierdza w karcie badania, iż zapoznał się z jego wynikami.

Badania psychologiczne pracowników zatrudnionych pod ziemią, odbywają się na skierowanie pracodawcy, wypełniającego obowiązek nałożony przez Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r., w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych dla celów przewidzianych w Kodeksie Pracy i Rozporządzenia Ministra Środowiska, z dnia 15 grudnia 2011 r. w sprawie kwalifikacji w zakresie górnictwa i ratownictwa górniczego. Badania przeprowadzane są przez uprawnionego psychologa, przy wykorzystaniu metodyki badania opracowanej przez Główny Instytut Górnictwa, celem zdiagnozowania funkcji psychicznych pracownika, niezbędnych na stanowiskach w ruchu zakładów górniczych oraz oceny dynamiki zmian sprawności funkcji psychicznych, wynikających ze środowiskowych warunków pracy. Badanie to zakończone jest orzeczeniem określającym poziom sprawności psychofizycznej pracownika. Wydane orzeczenie o treści określonej w przepisach jest pochodną stanu zdrowia pracownika, a nadrzędnym celem badania psychologicznego jest ochrona zdrowia pracownika. Cel ten realizowany jest przez obowiązek okresowości powyższych badań.

Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 18 lutego 2011 r. badania psychologiczne pracowników zatrudnionych na stanowiskach bezpośrednio związanych z prowadzeniem i bezpieczeństwem ruchu kolejowego, prowadzeniem określonych rodzajów pojazdów kolejowych oraz pojazdów kolejowych metra odbywają się na skierowanie pracodawcy, wypełniającego obowiązek nałożony przez Rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych dla celów przewidzianych w Kodeksie Pracy (Dz. U. z 2011 r. Nr 59, poz. 301), celem zdiagnozowania funkcji psychicznych pracownika, niezbędnych na wyżej wymienionych stanowiskach oraz oceny dynamiki zmian sprawności funkcji psychicznych, wynikających ze środowiskowych warunków pracy. Badania psychologiczne są wykonywane przez uprawnionego psychologa, przy wykorzystaniu metodyki badań opracowanej i nadzorowanej przez Centrum Medycyny. Wydane orzeczenie o treści określonej w przepisach jest pochodną stanu zdrowia pracownika, a nadrzędnym celem badania psychologicznego jest ochrona zdrowia pracownika. Cel ten realizowany jest przez obowiązek okresowości powyższych badań.

Pismem z 30 maja 2016 r. Wnioskodawca uzupełnił opis wniosku wskazując, że jest podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18a i pkt 19d ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Świadczy usługi określone w:

* pkt 18a - usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, świadczone na rzecz podmiotów leczniczych na terenie ich przedsiębiorstw, w których wykonywana jest działalność lecznicza;

* pkt 19 - usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów:

* d) psychologa;

Wnioskodawca działa w oparciu o zapisy ustawy z dnia. 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy, która to określa zadania, zakres oraz osoby właściwe do realizacji zawartych w niej zapisów:

Artykuł 1 ust. 1. W celu ochrony zdrowia pracujących przed wpływem niekorzystnych warunków środowiska pracy i sposobem jej wykonywania oraz sprawowania profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracującymi, w tym kontroli zdrowia pracujących, tworzy się służbę medycyny pracy.

2. Systematyczna kontrola zdrowia pracujących, prowadzona także w celu aktywnego oddziaływania na poprawę warunków pracy przez pracodawcę i ograniczania w ten sposób ryzyka zawodowego, obejmuje procedury i badania służące ocenie zdrowia pracujących ukierunkowanej na identyfikowanie tych elementów stanu zdrowia, które pozostają w związku przyczynowym z warunkami pracy.

3. W ramach kontroli zdrowia osoby pracujące otrzymują informacje i wskazania lekarskie odnośnie sposobów zapobiegania niekorzystnym zmianom w stanie zdrowia.

Artykuł 2 ust. 1. Zadania służby medycyny pracy wykonują: lekarze, pielęgniarki, psycholodzy i inne osoby o kwalifikacjach zawodowych niezbędnych do wykonywania wielodyscyplinarnych zadań tej służby.

Na podstawie umowy najmu lokalu Wnioskodawca ma swoją siedzibę oraz filię na terenie zakładów opieki zdrowotnej, prowadzących działalność leczniczą na rzecz których, na podstawie zawartych umów zgodnie z art. 14 ustawy o służbie medycyny pracy, realizuje zadania w ramach służby medycyny pracy. Realizowane przez Wnioskodawcę badania odbywają się w wyznaczonych do tego celu gabinetach psychologicznych w ustalonych godzinach pracy psychologa.

Wnioskodawca jest podmiotem o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18a i pkt 19 lit. d ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, gdyż świadczy usługi w zakresie opieki medycznej w ramach wykonywania zawodu psychologa na terenie przedsiębiorstw podmiotów leczniczych.

Wnioskodawca prowadzi swoją działalność na podstawie zapisów ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej oraz ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy oraz art. 4. ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej w związku z art. 4 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej. W związku z powyższym dokonana została rejestracja wspólników jako psychologów w służbie medycyny pracy w Wojewódzkim Ośrodku Medycyny Pracy w K zgodnie z zapisami ww. ustaw. Otrzymane numery rejestrowe: M, A.

Zgodnie z zapisami ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy:

3. Zadania służby medycyny pracy realizują, w zakresie i na zasadach określonych w ustawie:

2) psycholodzy oraz osoby o kwalifikacjach, o których mowa w ust. 1, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Spełniając warunki art. 8 ust. 1 ww. ustawy wspólnicy od 20 lat wykonują zawód psychologa, uzyskali dyplom magistra psychologii polskiej uczelni, posiadają pełną zdolność do czynności prawnych, władają językiem polskim w mowie i piśmie w zakresie koniecznym do wykonywania zawodu psychologa.

Wspólnicy działają w oparciu o ustawy z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów. Zadania swoje wykonują zgodnie z zapisem:

Artykuł 4 ust. 1. Wykonywanie zawodu psychologa polega na świadczeniu usług psychologicznych, a w szczególności na:

1.

diagnozie psychologicznej,

2.

opiniowaniu,

3.

orzekaniu, o ile przepisy odrębne tak stanowią,

4.

psychoterapii,

5.

udzielaniu pomocy psychologicznej.

Psychologowie, będący zarazem wspólnikami Wnioskodawcy realizują całokształt prac związanych z zadaniami psychologii pracy, spółka nie zatrudnia w oparciu o umowy o pracę innych psychologów.

Dr m: absolwentka Uniwersytetu..., uzyskała stopień magistra w zakresie psychologii, specjalizacja psychologia pracy i organizacji, nr dyplomu... oraz dyplom doktora nauk humanistycznych w zakresie psychologii, specjalizacja psychologia pracy i organizacji (data nadania stopnia naukowego 24 maja 2005, Uniwersytet...)

* wpisana do rejestru psychologów realizujących zadania medycyny pod nr 34, prowadzonego przez Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy w...,

* uprawniona do badań psychologicznych w zakresie psychologii transportu na podstawie art. I24a ust. 9 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908, z późń.zm), Nr S-063 w ewidencji psychologów prowadzonej przez marszałka województwa,

* uprawniony do badań psychologicznych w górnictwie nr 126,

* uprawniona do badań w transporcie kolejowym CNMK.

Mgr a: absolwentka Uniwersytetu..., uzyskała stopień magistra w zakresie psychologii, specjalizacja psychologia pracy i organizacji, nr dyplomu.

* wpisana do rejestru psychologów realizujących zadania medycyny, prowadzonego przez Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy w K,

* uprawniona do badań psychologicznych w zakresie psychologii transportu na podstawie art. I24a ust. 9 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908, z późń.zm), Nr S-077 w ewidencji psychologów prowadzonej przez marszałka województwa,

* uprawniona do badań psychologicznych w górnictwie,

* uprawniona do badań w transporcie kolejowym CNMK.

Uprawnienia w zakresie diagnostyki i interwencji psychologicznej w obszarze zawodów wysokiego ryzyka (np. psychologii transportu) wymagają ukończonych jednolitych studiów magisterskich w zakresie psychologii, stanowią rodzaj doskonalenia specjalistycznego w obszarze specjalizacji psychologia pracy i nie mogą być realizowane przez osoby nie legimitujące się dyplomem ukończenia studiów magisterskich w zakresie psychologii. Warunek ten został spełniony przez wspólników Wnioskodawcy.

Konsultacja psychologiczna jest odpowiedzią na skierowanie od lekarza medycyny pracy, zawierającego informacje o czynnikach szkodliwych, występujących w środowisku pracy, mogących skutkować pogorszeniem się funkcji psychicznych pracownika. Konsultacja kończy się wydaniem zaświadczenia, przedstawiającego w opisowej formie ocenę sprawności psychofizycznej osoby badanej i określenia wpływu środowiskowych warunków pracy na niekorzystne skutki zdrowotne oraz ryzyko zawodowe związane z wykonywana pracą, na danym stanowisku. Badany jest informowany o uzyskanych wynikach oraz o właściwych dla siebie działaniach na rzecz profilaktyki w celu utrzymania dobrej sprawności psychofizycznej, wykonując pracę na określonym stanowisku. Działania profilaktyczno-terapeutyczne mogą dotyczyć np. terapii uzależnień, treningów autogennych redukujących stres, terapii psychosomatycznej itp. stanowiących kolejne kroki terapeutyczne w ramach ustalonych konsultacji psychologicznych. Badany własnoręcznym podpisem potwierdza treść konsultacji. Oryginał zaświadczenia odbytej konsultacji, wraz z podpisem osoby badanej, jest przekazywany lekarzowi medycyny pracy. Psycholog informuje lekarza medycyny pracy o proponowanym terminie kolejnej konsultacji psychologicznej badanego, w celu sprawdzenia dynamiki zmian w zakresie procesów psychicznych. Przekazywane lekarzowi informacje mają charakter opisowy, np. niewielkiego stopnia deterioracja funkcji poznawczych lub symptomy uzależniania od substancji psychoaktywnych. Stwierdzone zaburzenia mogą ulec progresji w przypadku kontynuacji pracy w narażeniu na substancje neurotoksyczne lub w ramach trybu pracy zmianowej, wymagana interwencja psychologiczna ze wskazaniem na działania terapeutyczne w zakresie... (określona w zależności od diagnozowanej dysfunkcji). Uzyskane informacje pomagają w opracowaniu i realizowaniu, w sytuacji takiej konieczności, działań zaradczych (np. zmiany podawanych leków ze względu na ich działania uboczne objawiające się obniżonym poziomem koncentracji pacjenta zatrudnionego na stanowisku wymagającym wzmożonej uwagi, realizującym swoje zadania w trybie nocnym, podjęciem zadań terapeutycznych dotyczących np. uzależnień).

Konsultacja psychologiczna może być także realizowana w odniesieniu do stanowisk, gdzie nie występują zagrożenia natury toksykologicznej, a zagrożenia natury psychospołecznej (presja czasu, konieczność szybkiego przetwarzania dużej ilości informacji, konieczność szybkiego podejmowania decyzji) lub zdiagnozowanej złej kondycji psychofizycznej pacjenta nie wynikającej z przyczyn medycznych. Decyzje o skierowaniu na konsultacje psychologiczna podejmuje lekarz, w toku prowadzonego procesu diagnostycznego, jest ona niezależna od zajmowanego przez pracownika stanowiska, wynika z oceny stanu psychofizycznego pacjenta i jego związku z warunkami wykonywanej pracy lub realizowanym już procesem leczniczym, mogącym mieć wpływ na jego funkcjonowanie w środowisku pracy. Konsultacja psychologiczna ma na celu diagnozę stanu psychicznego pacjenta oraz realizację procesu interwencyjnego przez psychologa, w sytuacji stwierdzenia takiej konieczności poprzez kolejne, realizowane na rzecz danego pacjenta konsultacje psychologiczne. Wyłącznie lekarz i pacjent są jedynymi odbiorcami wyników diagnozy psychologicznej wynikającej z przeprowadzonej konsultacji oraz zwartych w niej zaleceń. Dynamika kolejnych konsultacji psychologicznych dla danego pacjenta ustalana jest w porozumieniu pomiędzy lekarzem i psychologiem, nie podlega regulacjom prawnym, wynika wyłącznie z oceny stanu psychofizycznego pacjenta. Zapisy stanowiące dokumentację przeprowadzonej konsultacji (skierowanie lekarskie, wynik) znajdują się w dokumentacji psychologa i lekarza.

Opisane powyżej działania wynikają z zapisów rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy.

§ 2 ust. 1 pkt 2. Lekarz przeprowadzający badania profilaktyczne może poszerzyć jego zakres o dodatkowe specjalistyczne badania konsultacyjne oraz badania dodatkowe, a także wyznaczyć krótszy termin następnego badania, niż to określono we wskazówkach metodycznych, jeżeli stwierdzi, że jest to niezbędne dla prawidłowej oceny stanu zdrowia osoby przyjmowanej do pracy lub pracownika.

3. Specjalistyczne badania konsultacyjne oraz badania dodatkowe, o których mowa w ust. 2, stanowią część badania profilaktycznego.

Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy

Artykuł 6 ust. 1. Służba medycyny pracy jest właściwa do realizowania zadań z zakresu:

1)

ograniczania szkodliwego wpływu pracy na zdrowie, w szczególności przez

c.

udzielanie pracodawcom i pracującym porad w zakresie organizacji pracy, ergonomii, fizjologii i psychologii pracy;

2)

sprawowania profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracującymi, w szczególności przez:

d.

prowadzenie działalności konsultacyjnej, diagnostycznej i orzeczniczej w zakresie patologii zawodowej.

Realizacja powyższej działalności możliwa jest przez podmioty do tego upoważnione oraz psychologów spełniających wymogi określone w ustawie o służbie medycynie pracy, które Wnioskodawca spełnia. Współwłaścicielki są psychologami wpisanymi na listę Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w K, jako psycholodzy realizujący zadania w zakresie służby medycyny pracy, których działalność ma zastosowanie w ochronie zdrowia pracowników (nr z rejestru psychologa 34 i 35). Kontrola ich działalności w tym zakresie została przeprowadzona przez upoważnionego przedstawiciela WOMP w K, na podstawie ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r.o służbie medycyny pracy (Dz. U. z 2004 r. Nr 152, poz. 1317 z późn.zm) oraz Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 14 lipca 2010 r. w sprawie rodzajów dokumentacji badań i orzeczeń psychologicznych, sposobu jej prowadzenia, przechowywania i udostępniania oraz wzorów stosowanych dokumentów (Dz. U. Nr 131, poz. 888). Protokoły kontroli obejmują numery:.

Wymagania dotyczące obiegu oraz wzorów stosowanej podczas konsultacji dokumentacji określa Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 14 lipca 2010 r. w sprawie rodzajów dokumentacji badań i orzeczeń psychologicznych, sposobu jej prowadzenia, przechowywania i udostępniania oraz wzorów stosowanych dokumentów.

Koszty realizowanych konsultacji psychologicznych obciążają podstawową jednostkę służby medycyny pracy, z którą Wnioskodawca zawiera stosowne umowy na ich realizację.

Badania psychologiczne realizowane jako odpowiedź na skierowanie lekarza medycyny pracy działającego zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 28 maja 1996 r. w sprawie rodzajów prac wymagających szczególnej sprawności psychoruchowej (Dz. U. z 1996 r. Nr 62, poz. 287) i są efektem współpracy podmiotów w procesie profilaktyki i ochrony zdrowia zapisanej w ustawie o służbie medycyny pracy z dnia 27 czerwca 1997 r. Określenie sprawności psychofizycznej pracownika oraz działania na rzecz jego zachowania należą do prac wyodrębnionych w ramach ww. ustawy realizowanych przez psychologów pracy. Skierowanie na badania psychologiczne zawiera nazwę stanowiska oraz informacje o czynnikach szkodliwych, występujących w środowisku pracy, mogących skutkować pogorszeniem się funkcji psychicznych pracownika, skierowanie wystawiane jest przez lekarza medycyny pracy (czynniki mechaniczne, praca zmianowa, monotonia, konieczność wykonywania czynności jednoczesnych, praca na wysokości, hałas, wysoka temperatura i wiele innych ważnych z punktu widzenia diagnostyki psychologicznej). Badanie kończy się wydaniem orzeczenia psychologicznego określającego poziom sprawności psychofizycznej osoby badanej oraz oceną wpływu środowiskowych warunków pracy na niekorzystne skutki zdrowotne oraz ryzyko zawodowe związane z wykonywana pracą, na danym stanowisku. Badany jest informowany o uzyskanych wynikach oraz o właściwych dla siebie działaniach na rzecz profilaktyki w celu utrzymania dobrej sprawności psychofizycznej, wykonując pracę na określonym stanowisku. Orzeczenie psychologiczne zawiera także informacje o zaleceniach mających na celu zachowanie dobrego stanu psychofizycznego osoby badanej. Wydane orzeczenie jest pochodną stanu zdrowia pracownika, a nadrzędnym celem badania psychologicznego jest ochrona zdrowia pracownika. Psycholog określa tu zalecenia dotyczące realizacji pracy np. praca wyłącznie w szkłach korekcyjnych, praca wyłącznie na poziomie "0", praca wyłącznie pod nadzorem, nie zatrudniać jako operatora urządzeń w ruchu. Stosowne orzeczenie wydawane jest lekarzowi medycyny pracy oraz pracownikowi pracodawcy, zawiera informacje o stanie psychofizycznym pracownika, zaleceniach mających wpływ na ograniczenie negatywnych skutków warunków pracy na stan psychofizyczny pracownika oraz proponowany termin kolejnych badań.

Wymagania dotyczące obiegu oraz wzorów stosowanej podczas konsultacji dokumentacji określa Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 14 lipca 2010 r. w sprawie rodzajów dokumentacji badań i orzeczeń psychologicznych, sposobu jej prowadzenia, przechowywania, udostępniania oraz wzorów stosowanych dokumentów.

Koszty realizowanych badań psychologicznych obciążają podstawową jednostkę służby medycyny pracy, z którą Wnioskodawca zawiera stosowne umowy na ich realizację.

Badania psychologiczne instruktorów, egzaminatorów nauki jazdy, kierowców pojazdów uprzywilejowanych oraz kierowców tramwajów wykonywane jest w świetle przepisu ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami oraz badań profilaktycznych wynikających art. 229 § 8 pkt 1 Kodeksu Pracy i wydanego na jego podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych dla celów przewidzianych w Kodeksie Pracy, a przeprowadza się je na podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia z 8 lipca 2014 r. celem zdiagnozowania funkcji psychicznych pracownika oraz oceny dynamiki zmian sprawności funkcji psychicznych, wynikających ze środowiskowych warunków pracy. Badanie psychologiczne zakończone jest orzeczeniem psychologicznym, którego wzór stanowią załączniki do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 8 lipca 2014 r. Wykonuje je psycholog posiadający wymagane uprawnienia (metodyką przeprowadzania badania psychologicznego zawiera załącznik nr 5 do cytowanego wyżej rozporządzenia). W trakcie badania dokonuje oceny sprawności psychomotorycznej, diagnozy cech osobowości, zaburzeń pourazowych, deficytów poznawczych, szczególnych predyspozycji wskazanych dla osób wykonujących zawód instruktora, egzaminatora, kierowcy pojazdów uprzywilejowanych, kierowcy tramwaju. Badanie zakończone jest wydaniem orzeczenia: "stwierdzam brak/istnienie przeciwwskazań psychologicznych do wykonywania czynności instruktora/egzaminatora/instruktora nauki jazdy, kierowcy tramwaju oraz kierowców pojazdów uprzywilejowanych". Wydane orzeczenie o treści określonej w przepisach jest pochodną stanu zdrowia pracownika, a nadrzędnym celem badania psychologicznego jest ochrona zdrowia pracownika. Cel ten realizowany jest przez obowiązek okresowości powyższych badań. Badany własnoręcznym podpisem potwierdza w karcie badania, iż zapoznał się z jego wynikami.

Metodyka powyższych badań określana jest przez Instytut Transportu Samochodowego w W, realizacja badań możliwa jest wyłącznie przez psychologów posiadających stosowne uprawnienia w tym zakresie potwierdzające ich znajomość. Psycholodzy realizujący powyższe badania spełniają powyższy wymóg.

Badania psychologiczne pracowników zatrudnionych pod ziemią, odbywają się na skierowanie pracodawcy, wypełniającego obowiązek nałożony przez Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r., w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych dla celów przewidzianych w Kodeksie Pracy i Rozporządzenia Ministra Środowiska, z dnia 15 grudnia 2011 r. w sprawie kwalifikacji w zakresie górnictwa i ratownictwa górniczego. Badania przeprowadzane są przez uprawnionego psychologa, przy wykorzystaniu metodyki badania opracowanej przez Główny Instytut Górnictwa, celem zdiagnozowania funkcji psychicznych pracownika, niezbędnych na stanowiskach w ruchu zakładów górniczych oraz oceny dynamiki zmian sprawności funkcji psychicznych, wynikających ze środowiskowych warunków pracy. Badanie to zakończone jest orzeczeniem określającym poziom sprawności psychofizycznej pracownika. Wydane orzeczenie o treści określonej w przepisach jest pochodną stanu zdrowia pracownika, a nadrzędnym celem badania psychologicznego jest ochrona zdrowia pracownika. Cel ten realizowany jest przez obowiązek okresowości powyższych badań. Psycholodzy realizujący powyższe badania spełniają powyższy wymóg.

Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 18 lutego 2011 r. badania psychologiczne pracowników zatrudnionych na stanowiskach bezpośrednio związanych z prowadzeniem i bezpieczeństwem ruchu kolejowego, prowadzeniem określonych rodzajów pojazdów kolejowych oraz pojazdów kolejowych metra odbywają się na skierowanie pracodawcy, wypełniającego obowiązek nałożony przez Rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych dla celów przewidzianych w Kodeksie Pracy (Dz. U. z 2011 r. Nr 59, poz. 301), celem zdiagnozowania funkcji psychicznych pracownika, niezbędnych na wyżej wymienionych stanowiskach oraz oceny dynamiki zmian sprawności funkcji psychicznych, wynikających ze środowiskowych warunków pracy. Badania psychologiczne są wykonywane przez uprawnionego psychologa, przy wykorzystaniu metodyki badań opracowanej i nadzorowanej przez Centrum Medycyny. Wydane orzeczenie o treści określonej w przepisach jest pochodną stanu zdrowia pracownika, a nadrzędnym celem badania psychologicznego jest ochrona zdrowia pracownika. Cel ten realizowany jest przez obowiązek okresowości powyższych badań. Psycholodzy realizujący powyższe badania spełniają powyższy wymóg.

Koszty realizowanych badań psychologicznych realizowanych w oparciu, o skierowanie pracodawcy obciążają pracodawcę kierującego pracownika na powyższe badania.

Podsumowanie:

Przedstawiając własne stanowisko w sprawie spółka stwierdza, że jest podmiotem realizującym zadania służby medycyny pracy, wpisanym do odpowiednich rejestrów, której personel posiada niezbędne uprawnienia zawodowe w tym zakresie. Zaznacza, że przepisy ustawy z dnia 17 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy (Dz. U. z 2004 r. Nr 125, poz. 1317), wskazują, iż powyższa służba utworzona została w celu ochrony zdrowia pracujących przed wpływem niekorzystnych warunków środowiska pracy i sposobu jej wykonywania, jak również sprawowania profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracującymi, w tym kontroli zdrowia pracujących. Tym samym psychologowie, wykonujący zadania tej służby, zostali formalnie uznani za specjalistów, których działalność ma zastosowanie w ochronie zdrowia pracujących. W ramach powyższych zapisów oraz w oparciu o odrębne przepisy dotyczące warunków i okresowości badań psychologicznych osób zatrudnionych na stanowiskach pracy obciążonych czynnikami szkodliwymi spółka realizuje konsultacje psychologiczne oraz badania psychologiczne będące wymaganym przez ustawodawcę elementem wstępnych, okresowych i kontrolnych badań profilaktycznej opiece zdrowotnej, a więc ogółu działań zapobiegających powstawaniu i szerzeniu się niekorzystnych skutków zdrowotnych, które w sposób bezpośredni lub pośredni mają związek z warunkami albo charakterem pracy człowieka.

Wszystkie realizowane konsultacje i badania psychologiczne oraz tworzona w ich czasie dokumentacja są zgodne z wymogami Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 14 lipca 2010 r. w sprawie rodzajów dokumentacji badań i orzeczeń psychologicznych, sposobu jej prowadzenia, przechowywania i udostępniania oraz wzorów stosowanych dokumentów, co potwierdzają kontrole organu nadzorującego, którym jest Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy w K.

Spółka świadczy swoje usługi w ramach podpisanych umów z podmiotami leczniczymi współuczestnicząc w realizowanych przez nie zadaniach służby medycyny pracy określającymi zakres i sposób rozliczenia w ramach realizowanych usług.

W związku z powyższym spółka stoi na stanowisku, iż tym samym wypełnia warunki wynikające z art. 43.ust. 1 pkt 18a oraz 19 d ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania:

1. Czy badanie psychologiczne realizowane na podstawie skierowania pracodawcy działającego w oparciu o przepisy Kodeksu Pracy, art. 229, ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami, ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym, wydawane i realizowane zgodnie z Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 6 lipca 2014 r., podlega zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18a i pkt 19 lit. d ustawy o VAT.

2. Czy badanie psychologiczne realizowane na podstawie skierowania pracodawcy działającego w oparciu o przepisy Kodeksu Pracy, art. 229, rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r., w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych dla celów przewidzianych w Kodeksie Pracy i Rozporządzenia Ministra Środowiska, z dnia 15 grudnia 2011 r. w sprawie kwalifikacji w zakresie górnictwa i ratownictwa górniczego podlega zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18a i pkt 19 lit. d ustawy o VAT.

3. Czy badanie psychologiczne realizowane na podstawie skierowania pracodawcy działającego w oparciu o przepisy Kodeksu Pracy, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 18 lutego 2011 r. w sprawie badania pracowników zatrudnionych na stanowiskach bezpośrednio związanych z prowadzeniem i bezpieczeństwem ruchu kolejowego, prowadzeniem określonych rodzajów pojazdów kolejowych oraz pojazdów kolejowych metra podlegają zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18a i pkt 19 lit. d ustawy o VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy (uzupełnione pismem z 1 czerwca 2016 r.):

Przedstawiając własne stanowisko w sprawie Spółka stwierdza, że jest podmiotem realizującym zadania służby medycyny pracy, wpisanym do odpowiednich rejestrów, posiadającym niezbędne uprawnienia zawodowe. Zaznacza, że przepisy ustawy z dnia 17 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy (Dz. U. z 2004 r. Nr 125, poz. 1317), wskazują, że powyższa służba utworzona została w celu ochrony zdrowia pracujących przed wpływem niekorzystnych warunków środowiska pracy i sposobu jej wykonywania, jak również sprawowania profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracującymi, w tym kontroli zdrowia pracujących. Tym samym psychologowie, wykonujący zadania lej służby, zostali formalnie uznani za specjalistów, których działalność ma zastosowanie w ochronie zdrowia pracujących.

W art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. a tej ustawy znajduje się stwierdzenie, że służba medycyny pracy jest właściwa do realizowania m.in. zadań z zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracującymi przez wykonywanie badań wstępnych, okresowych i kontrolnych przewidzianych w Kodeksie Pracy, co oznacza że ich celem jest także ochrona zdrowia pracowników, Natomiast rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, z zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie Pracy określa szczegółowo zakres, częstotliwość i metodykę przeprowadzania badań profilaktycznych.

W odniesieniu do podmiotu kierującego na badania psychologiczne, ich okresowości oraz zakresu metodycznego, a także obowiązujących w tym zakresie form przedstawiania ich wyników regulacje zawarte są w wielu aktach prawnych, w tym:

* ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy (Dz. U. z 1997 r. Nr 96, poz. 593 z późn. zm.),

* Rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie Pracy (Dz. U. z 1997 r. Nr 69, poz. 332 z późń.zm.),

* Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 28 maja 1996 r. w sprawie rodzajów prac wymagających szczególnej sprawności psychoruchowej (Dz. U. z 1996 r. Nr 62, poz. 287),

* przepisy Kodeksu Pracy, art. 229,

* ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (z późniejszymi zmianami),

* ustawa z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami,

* Rozporządzenie Ministra Środowiska, z dnia 15 grudnia 2011 r. w sprawie kwalifikacji w zakresie górnictwa i ratownictwa górniczego,

* Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 18 lutego 2011 r. w sprawie pracowników zatrudnionych na stanowiskach bezpośrednio związanych z prowadzeniem i bezpieczeństwem ruchu kolejowego, prowadzeniem określonych rodzajów pojazdów kolejowych oraz pojazdów kolejowych metra (Dz. U. z 2011 r. Nr 59, poz. 301).

W ocenie Spółki już sam obowiązek wykonywania psychologicznych badań profilaktycznych wstępnych, okresowych, kontrolnych) przez pracownika jest sposobem na zapewnienie, aby ze względu na stan zdrowia nie wykonywał on określonych czynności nie tylko ze względu na rodzaj tych czynności, ale właśnie w celu ochrony zdrowia pracownika.

Badania wstępne, okresowe i kontrolne, to kompleks różnorakich badań, w tym i psychologicznych, tam gdzie jest to w odniesieniu do danego stanowiska pracy niezbędne. Są to badania określone przez Kodeks Pracy jako profilaktyczne. Ten cel badań psychologicznych potwierdza również wymóg ich obowiązkowości i okresowości, zapisany w ustawach i rozporządzeniach. Przeprowadzana przez psychologa diagnoza w oparciu o szczegółową metodykę badań, przypisaną poszczególnym stanowiskom pracy, w zależności od ich wymagań, pozostaje niezbędnym, a zarazem obligatoryjnym elementem pracowniczych badań profilaktycznych. Opieka medyczna to całościowy ciąg czynności, ukierunkowany na utrzymanie bądź przywrócenie dobrego stanu zdrowia. Ich wstępna część polega na obserwacji i badaniu, a następnie na diagnozie i leczeniu. Czynności psychologa realizującego zadania medycyny pracy doskonale wpisują się w ten obieg działań, spełniając zadania zapobiegawczo-prewencyjne ukierunkowane na stan zdrowia psychofizycznego pracowników. Nadrzędnym celem badań psychologicznych jest ochrona zdrowia pracowników, wydawane przez psychologa zaświadczenia i orzeczenia są jedynie pochodną stanu zdrowia pracownika.

Cele badań psychologicznych w zakresie profilaktycznej opieki zdrowotnej wynikają zarówno z aktów prawnych, jak i z przedmiotu zainteresowań psychologii pracy jako dziedziny nauki. Do celów profilaktycznych badań w zakresie psychologii pracy zaliczamy:

* dokonanie oceny, czy cechy psychiczne pracownika (kandydata do pracy) umożliwiają mu wykonanie pracy w określonych warunkach środowiska pracy, bez ryzyka wystąpienia niekorzystnych zmian w stanie zdrowia fizycznego i psychicznego,

* wykluczenie istnienia zaburzeń funkcji psychicznych, które mogłyby stanowić zagrożenie dla współpracowników w toku wykonywania pracy, bądź takich, które w wyniku kontynuowania pracy mogłyby ulec zaawansowaniu,

* w przypadku badań okresowych - ocenę dynamiki zmian sprawności funkcji psychicznych (w stanie zdrowia), ocenę psychicznych skutków pracy.

Z wymienionych celów wynika, że zadaniem psychologa jest ocena funkcji psychicznych;

a.

krytycznych z punktu widzenia bezpieczeństwa pracy na danym stanowisku, tzn. takich, których sprawność warunkuje spełnienie przez pracownika wymagań pracy w tym zakresie,

b.

które mogą ulec zaburzeniu w wyniku wykonywania pracy.

Realizując proces diagnostyczny w oparciu o wyżej wymienione cele psychologowie Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Tym samym spełniają warunki zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit.d. Spółka pragnie podkreślić, że w związku z brakiem w ustawie o VAT definicji usług w zakresie opieki medycznej, należy za taką usługę uznać świadczenie zdrowotne, którym zgodnie z definicją zawartą w art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. z 1991 r. Nr 91, poz. 408) są działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania, w szczególności, m.in. związane z:

* badaniem i terapią psychologiczną - art. 3 pkt 3 ww. ustawy,

* orzekaniem i opiniowaniem o stanie zdrowia - art. 3 pkt 12 ww. ustawy.

Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia realizując badania i konsultacje psychologiczne wykonywane przez uprawnionych do takich działań psychologów w ramach profilaktycznych badań pracowników w oparciu o skierowania lekarzy medycyny pracy i pracodawców, ma swoją siedzibę oraz filię na terenie zakładów opieki zdrowotnej, na rzecz których, na podstawie zawartych umów zgodnie z art. 14 ustawy o służbie medycyny pracy, realizuje zadania w ramach służby medycyny pracy. Tym samym wypełnia warunki wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 18a oraz pkt 19 lit. d ustawy o VAT.

Konsultacja psychologiczna realizowana na podstawie skierowania lekarza medycyny pracy, zatrudnionego w jednostkach SMP, z którymi Wnioskodawca zawarł umowę zgodnie z art. 14 ustawy o służbie medycyny pracy, realizowana w ramach badań profilaktycznych, tj. badań wstępnych, okresowych i kontrolnych, kończąca się przedstawieniem w opisowej formie lekarzowi medycyny pracy oceny sprawności psychofizycznej osoby badanej i określająca wpływ środowiskowych warunków pracy na niekorzystne skutki zdrowotne oraz ryzyko zawodowe związane z wykonywaną pracą na danym stanowisku, a także obejmująca przekazanie informacji o uzyskanych wynikach oraz o właściwych dla siebie działaniach na rzecz profilaktyki badanemu pracowników w celu utrzymania przez niego dobrej sprawności psychofizycznej, podlega zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18a i 19 lit. d ustawy o VAT.

Badanie psychologiczne, realizowane w oparciu o skierowanie od lekarza medycyny pracy, zatrudnionego w jednostkach SMP, z którymi Wnioskodawca zawarł umowę zgodnie z art. 14 ustawy o służbie medycyny pracy, będące integralną częścią profilaktycznej opieki zdrowotnej sprawowanej przez służbę medycyny pracy nad pracującymi i dotyczące stanowiska ujętego w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 28 maja 1996 r. w sprawie rodzajów prac wymagających szczególnej sprawności psychoruchowej (Dz. U. z 1996 r. Nr 62, poz. 287) przeprowadzane w ramach badań profilaktycznych, tj. badań wstępnych, okresowych i kontrolnych, mających na celu stwierdzenie istnienia przeciwwskazań do wykonywania określonego rodzaju pracy, a przez to wpływających na właściwą opinię lekarza medycyny pracy posiadającego uprawnienia do przeprowadzania badań profilaktycznych, podlega zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18a i 19 lit. d ustawy o VAT.

Badanie psychologiczne realizowane na podstawie skierowania pracodawcy działającego w oparciu o Przepisy Kodeksu Pracy, art. 229, ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami, ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym, wydawane i realizowane zgodnie z Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 8 lipca 2014 r., podlega zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. d ustawy o VAT.

Badanie psychologiczne realizowane na podstawie skierowania pracodawcy działającego w oparciu o Przepisy Kodeksu Pracy, art. 229, Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r., w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych dla celów przewidzianych w Kodeksie Pracy i Rozporządzenia Ministra Środowiska, z dnia 15 grudnia 2011 r. w sprawie kwalifikacji w zakresie górnictwa i ratownictwa górniczego podlega zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. d ustawy o VAT.

Badanie psychologiczne realizowane na podstawie skierowania pracodawcy działającego w oparciu o Przepisy Kodeksu Pracy, Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 18 lutego 2011 r. w sprawie badania pracowników zatrudnionych na stanowiskach bezpośrednio związanych z prowadzeniem i bezpieczeństwem ruchu kolejowego, prowadzeniem określonych rodzajów pojazdów kolejowych oraz pojazdów kolejowych metra podlegają zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. d ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie zwolnienia od podatku VAT badań psychologicznych wykonywanych na podstawie skierowania od pracodawcy (pytania oznaczone we wniosku nr 3, 4, 5) jest nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stawka podatku - zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym, zgodnie z art. 146a pkt 1 ww. ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 18a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, świadczone na rzecz podmiotów leczniczych na terenie ich przedsiębiorstw, w których wykonywana jest działalność lecznicza.

Ponadto, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy, zwolnieniu podlegają również usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów:

a.

lekarza i lekarza dentysty,

b.

pielęgniarki i położnej,

c.

medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887 i Nr 174, poz. 1039),

d.

psychologa.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 217), świadczeniem zdrowotnym są działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania.

Rozpatrując kwestię ewentualnego zwolnienia usług świadczonych przez Wnioskodawcę należy ocenić, czy usługi będące przedmiotem wniosku ze względu na swój cel mogą zostać uznane za usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.

Należy wskazać, że przepisy art. 43 ust. 1 pkt 18, 18a i 19 ww. ustawy zwalnia od podatku wyłącznie usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, nie zwalnia zatem wszystkich świadczeń, które można wykonać w ramach wykonywania zawodów medycznych, ale tylko służące określonemu celowi. Zatem wszędzie tam, gdzie nie ma bezpośredniego związku z leczeniem - nie ma prawa do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. Świadczenie usług, dokonywane w ramach wykonywania zawodu lekarza, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeśli nie odpowiadają one koncepcji opieki medycznej. Jeśli głównym celem usług medycznych nie jest ochrona, w tym zachowanie lub odtworzenie zdrowia, ale udzielanie porad wymaganych przed podjęciem decyzji wywołujących prawne konsekwencje, nie będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku. Jeżeli usługa polega na wydaniu ekspertyzy lekarskiej lub orzeczenia to chociaż wyniki tej usługi należą do kompetencji świadczącego usługi medyczne i mogą obejmować działania, które są typowe dla zawodów medycznych, to jednak, aby do takiego katalogu świadczeń zastosować przedmiotowe zwolnienie muszą one służyć profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.

Precyzując czynności, których celem jest profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie lub poprawa zdrowia, pojęcia te również należy interpretować z zastosowaniem wykładni językowej.

"Profilaktyka" to wszelkie działania i środki stosowane w celu zapobiegania czemuś niepożądanemu, likwidowanie przyczyn niekorzystnych zjawisk; to działania i środki stosowane w celu zapobiegania chorobom.

"Zachowywanie" rozumiane jest jako dochowanie czegoś w stanie niezmienionym, nienaruszonym lub niezniszczonym mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności, utrzymywanie.

Interpretując słowo "ratowanie", należy odwołać się do słów "ratować" i "ratownictwo". Ratować to starać się ocalić, zachować coś, natomiast ratownictwo jest rozumiane jako ogół środków i metod ratowania życia ludzkiego i niesienia pomocy w warunkach zagrożenia.

Słowo "przywracać" oznacza doprowadzić coś do poprzedniego stanu, wprowadzić coś na nowo, odtworzyć coś w pierwotnej postaci, wznowić odnowić, sprawić, że ktoś się znajdzie w takiej sytuacji, w takim stanie, w jakim był poprzednio.

Poprawa to zmiana stanu czegoś na lepsze, poprawienie czegoś, poprawianie się, polepszanie. Zatem dokonując ustalenia, czy dana usługa medyczna podlega zwolnieniu z VAT, należy ustalić, czy będzie spełniała wyżej określone warunki.

W kontekście przedstawionych regulacji prawnych oraz stanu faktycznego sprawy należy wskazać, że w odniesieniu do zakresu stosowania zwolnienia od podatku dla usług opieki medycznej, z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE (które było uwzględniane przy określaniu zakresu usług zwolnionych) jednoznacznie wynika, że zwolnieniu od podatku nie powinny podlegać takie usługi, których celem nie jest ochrona zdrowia. Dla przykładu, w wyroku z dnia 8 czerwca 2006 r. w sprawie L.u.P. GmbH, Trybunał stwierdził:. (...) pojęcia "opieki medycznej" oraz "świadczeń opieki medycznej" (...) odnoszą się do świadczeń, które służą diagnozie, opiece oraz, w miarę możliwości, leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia" (C-106/05, pkt 27). Również w wyroku z dnia 20 listopada 2003 r. w sprawie dAmbrumenil Trybunał podkreślał: "Jeżeli chodzi o pojęcie świadczenia opieki medycznej (...), pojęcia tego nie można poddać wykładni, która obejmuje świadczenia medyczne realizowane w innym celu niż postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz. w zakresie, w jakim jest to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych." (C-307/01, pkt 57).

Innymi słowy, aby podlegać zwolnieniu świadczenie powinno mieć cel terapeutyczny. Tym samym liczy się nie charakter, ale cel usługi. Zdefiniowanie zakresu zwolnienia przez zawężenie go wyłącznie do usług opieki medycznej służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, odpowiada, co do zasady, używanym przez Trybunał określeniom "postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz, w zakresie, w jakim jest to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych".

Kwestia stosowania zwolnienia od podatku usług polegających na wydawaniu różnego rodzaju zaświadczeń medycznych dotyczących kondycji zdrowia, była przedmiotem rozważań Trybunału w ww. wyroku z dnia 20 listopada 2003 r. w sprawie dAmbrumenil C-307/01. Zgodnie ze stanowiskiem Trybunału Sprawiedliwości UE zawartym w tym wyroku: "to, czy dana usługa medyczna powinna zostać zwolniona z podatku VAT warunkuje jej cel. Dlatego, jeżeli kontekst, w jakim realizowana jest dana usługa medyczna pozwala określić, że jej podstawowym celem nie jest ochrona zdrowia, w tym jego utrzymanie lub przywrócenie, lecz raczej udzielenie porady wymaganej przed podjęciem decyzji wiążącej się z konsekwencjami prawnymi, zwolnienie (...) nie ma zastosowania do tej usługi" (pkt 60).

W pkt 61 tego wyroku Trybunał wyjaśniał: "W przypadku gdy usługa polega na sporządzeniu raportu biegłego lekarza, jasnym jest, że chociaż realizacja tej usługi wymaga kwalifikacji medycznych osoby, która ją wykonuje oraz może obejmować działania, które są typowe dla zawodu lekarza, na przykład badanie fizyczne pacjenta lub analizę historii jego choroby, głównym celem tej usługi nie jest ochrona zdrowia, w tym jego utrzymanie lub przywrócenie, osoby, której dotyczy ten raport. Taka usługa, której celem jest dostarczenie odpowiedzi na pytania określone we wniosku o sporządzenie raportu, realizowana jest po to, aby umożliwić osobie trzeciej podjęcie decyzji, która wiąże się z konsekwencjami prawnymi dla zainteresowanej osoby lub innych osób."

W tym samym wyroku Trybunał podkreślał również: "W odniesieniu do usług polegających na wydawaniu zaświadczeń medycznych dotyczących kondycji zdrowia, (...) konieczne jest uwzględnienie kontekstu, w jakim usługi te są realizowane w celu określenia ich podstawowego celu. W przypadku gdy tego rodzaju zaświadczenia są wymagane przez osobę trzecią jako wstępny warunek wykonywania przez daną osobę konkretnej działalności zawodowej lub realizacji pewnych działań wymagających dobrego stanu zdrowia, podstawowym celem świadczonej przez lekarza usługi jest dostarczenie tej osobie trzeciej niezbędnego elementu dla podjęcia decyzji. Podstawowym celem tego rodzaju usług medycznych nie jest ochrona zdrowia osób, które pragną realizować pewne działania, a zatem nie mogą zostać one objęte zwolnieniem w ramach art. 13 część A ust. 1 lit. c" - aktualnie art. 132 ust. 1 lit. c dyrektywy 2006/112/WE (pkt 63 i 64 wyroku).

Jak więc wynika z przytoczonej powyżej argumentacji Trybunału Sprawiedliwości, cel, w jakim wykonane zostaje badanie lekarskie (badanie psychologiczne zmierzające do potwierdzenia pełnej sprawności psychoruchowej), ma zasadnicze znaczenie dla stwierdzenia, czy usługa ta podlega zwolnieniu od podatku.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca (spółka cywilna) jest firmą realizującą zadania z zakresu psychologii pracy. Współwłaścicielki spółki są psychologami. Wspólnicy spółki działają w oparciu o ustawę z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów.

Spółka nie zatrudnia w oparciu o umowę o pracę innych psychologów.

Spółka świadczy m.in. usługi badań psychologicznych realizowane na podstawie skierowania pracodawcy działającego w oparciu o:

* ustawę o kierujących pojazdami i ustawę o transporcie drogowym,

* rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 15 grudnia 2011 r. w sprawie kwalifikacji w zakresie górnictwa i ratownictwa górniczego,

* o rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 18 lutego 2011 r. w sprawie badania pracowników zatrudnionych na stanowiskach bezpośrednio związanych z prowadzeniem i bezpieczeństwem ruchu kolejowego, prowadzeniem określonych rodzajów pojazdów kolejowych oraz pojazdów kolejowych metra.

Badania psychologiczne kierowców transportu drogowego przeprowadza się na podstawie przepisu ustawy o transporcie drogowym, celem zdiagnozowania funkcji psychicznych pracownika, niezbędnych na stanowisku kierowcy oraz oceny dynamiki zmian sprawności funkcji psychicznych, wynikających ze środowiskowych warunków pracy.

Badanie wykonuje psycholog posiadający wymagane uprawnienia. W trakcie badania dokonuje oceny sprawności psychomotorycznej, diagnozy cech osobowości, zaburzeń pourazowych, deficytów poznawczych, szczególnych predyspozycji wskazanych dla osób wykonujących zawód kierowcy transportu drogowego.

Celem badania psychologicznego jest ochrona zdrowia pracownika. Cel ten realizowany jest przez obowiązek okresowości powyższych badań.

Badanie psychologiczne zakończone jest orzeczeniem psychologicznym.

Badania psychologiczne pracowników zatrudnionych pod ziemią przeprowadzane są przez uprawnionego psychologa, przy wykorzystaniu metodyki badania opracowanej przez Główny Instytut Górnictwa, celem zdiagnozowania funkcji psychicznych pracownika, niezbędnych na stanowiskach w ruchu zakładów górniczych oraz oceny dynamiki zmian sprawności funkcji psychicznych, wynikających ze środowiskowych warunków pracy. Badanie to zakończone jest orzeczeniem określającym poziom sprawności psychofizycznej pracownika. Nadrzędnym celem badania psychologicznego jest ochrona zdrowia pracownika. Cel ten realizowany jest przez obowiązek okresowości powyższych badań.

Badania psychologiczne pracowników zatrudnionych na stanowiskach bezpośrednio związanych z prowadzeniem i bezpieczeństwem ruchu kolejowego, prowadzeniem określonych rodzajów pojazdów kolejowych oraz pojazdów kolejowych metra przeprowadza się celem zdiagnozowania funkcji psychicznych pracownika, niezbędnych na wyżej wymienionych stanowiskach oraz oceny dynamiki zmian sprawności funkcji psychicznych, wynikających ze środowiskowych warunków pracy. Badania psychologiczne są wykonywane przez uprawnionego psychologa, przy wykorzystaniu metodyki badań opracowanej i nadzorowanej przez Centrum Medycyny Kolejowej. Wydane orzeczenie o treści określonej w przepisach jest pochodną stanu zdrowia pracownika, a nadrzędnym celem badania psychologicznego jest ochrona zdrowia pracownika. Cel ten realizowany jest przez obowiązek okresowości powyższych badań.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest spółką cywilną. Psychologowie, będący zarazem wspólnikami Wnioskodawcy realizują całokształt prac związanych z zadaniami psychologii pracy, spółka nie zatrudnia w oparciu o umowy o pracę innych psychologów.

Należy zauważyć, że stosownie do orzeczeń Trybunału UE, forma świadczenia usług w zakresie opieki medycznej przez podmioty wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. a - lit. d pozostaje bez znaczenia, Trybunał Sprawiedliwości UE stwierdził bowiem wyraźnie w wyroku C-141/00 w sprawie Kügler że: "art. 13 (A) (1) (c) szóstej dyrektywy definiuje transakcje zwolnione z podatku przez odniesienie do charakteru świadczonych usług bez wspominania o formie prawnej osoby, która je świadczy.

W dosłownej interpretacji, przepis ten nie wymaga, by usługi medyczne były świadczone przez podatnika o konkretnej formie prawnej, aby objąć je zwolnieniem. Spełnione muszą być tylko dwa warunki: musi to obejmować usługi medyczne i muszą one być świadczone przez osoby posiadające konieczne kwalifikacje zawodowe." "Zasada neutralności podatkowej wyklucza, między innymi, że podmioty prowadzące działalność gospodarczą w7 takim samym zakresie (taką samą) są traktowane odmiennie, jeśli chodzi o pobieranie podatku VAT. Wynika z tego. że zasada ta zostałaby pominięta, jeśli możliwość skorzystania ze zwolnienia przewidzianego dla świadczenia opieki medycznej, o którym mowa w art. 13 (A) (1) (c) zależałaby od formy prawnej, pod jaką podatnik prowadzi działalność gospodarczą.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie jest podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18, zatem nie może korzystać ze zwolnienia określonego tym przepisem. Jednakże mając na względzie przytoczone orzecznictwo, zgodnie z którym forma prawna podmiotu świadczącego usługę nie może przesądzać o możliwości zastosowania zwolnienia z VAT, należy uznać, iż istnieje możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT.

Odnosząc się do badań psychologicznych, wymaganych w związku z wykonywaniem określonej działalności zawodowej, wyjaśnić należy, że dla określenia, czy usługi te podlegają zwolnieniu od podatku, konieczne jest stwierdzenie, czy głównym celem wykonywanych badań jest ochrona zdrowia osoby poddawanej badaniu, czy też służą jedynie dostarczeniu informacji, będącej wstępnym warunkiem wykonywania przez daną osobę konkretnej działalności zawodowej lub realizacji pewnych działań wymagających dobrego stanu zdrowia. Dlatego też, w odniesieniu do tych badań, konieczna jest ocena zdarzenia przyszłego, dokonywana z uwzględnieniem przepisów prawa regulujących określone rodzaje działalności zawodowej i na podstawie których określone badania psychologiczne są wymagane.

W myśl art. 229 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 1502) Kodeks pracy, wstępnym badaniom lekarskim podlegają osoby przyjmowane do pracy, pracownicy młodociani przenoszeni na inne stanowiska pracy i inni pracownicy przenoszeni na stanowiska pracy, na których występują czynniki szkodliwe dla zdrowia lub warunki uciążliwe.

Zgodnie z art. 229 § 2 Kodeksu pracy pracownicy podlegają też okresowym badaniom lekarskim. W przypadku niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 30 dni, spowodowanej chorobą, pracownik podlega ponadto kontrolnym badaniom lekarskim w celu ustalenia zdolności do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku.

Z kolei art. 229 § 4 ww. ustawy stanowi, że pracodawca nie może dopuścić do pracy pracownika bez aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku. Pracodawca zatrudniający pracowników w warunkach narażenia na działanie substancji i czynników rakotwórczych lub pyłów zwłókniających jest obowiązany zapewnić tym pracownikom okresowe badania lekarskie także po zaprzestaniu pracy w kontakcie z tymi substancjami, czynnikami lub pyłami oraz po rozwiązaniu stosunku pracy, jeżeli zainteresowana osoba zgłosi wniosek o objęcie takimi badaniami (art. 229 § 5).

Zgodnie z art. 236 Kodeksu pracy pracodawca jest obowiązany systematycznie analizować przyczyny wypadków przy pracy, chorób zawodowych i innych chorób związanych z warunkami środowiska pracy i na podstawie wyników tych analiz stosować właściwe środki zapobiegawcze.

Instytucją właściwą do realizowania zadań z zakresu sprawowania profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracującymi, w szczególności przez wykonywanie badań wstępnych, okresowych i kontrolnych przewidzianych w Kodeksie pracy jest służba medycyny pracy.

W ustawie z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 1184) zawarte są regulacje dotyczące badań lekarskich pracowników.

Zgodnie z art. 1 tej ustawy, w celu ochrony zdrowia pracujących przed wpływem niekorzystnych warunków środowiska pracy i sposobem jej wykonywania oraz sprawowania profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracującymi, w tym kontroli zdrowia pracujących, tworzy się służbę medycyny pracy.

Systematyczna kontrola zdrowia pracujących, prowadzona także w celu aktywnego oddziaływania na poprawę warunków pracy przez pracodawcę i ograniczania w ten sposób ryzyka zawodowego, obejmuje procedury i badania służące ocenie zdrowia pracujących ukierunkowanej na identyfikowanie tych elementów stanu zdrowia, które pozostają w związku przyczynowym z warunkami pracy.

Przepisy ustawy o służbie medycyny pracy zaliczają zatem wykonywanie badań lekarskich pracowników (zarówno wstępnych, okresowych, jak i kontrolnych) do "profilaktycznej opieki zdrowotnej". Profilaktyka zdrowotna obejmuje działania mające na celu zapobieganie chorobom bądź innemu niekorzystnemu zjawisku zdrowotnemu przed jej rozwinięciem, poprzez ich wczesne wykrycie i leczenie. Ma ona również na celu zahamowanie postępu lub powikłań już istniejącej choroby, czy też zapobieganie powstawaniu niekorzystnych wzorów zachowań społecznych, które przyczyniają się do podwyższania ryzyka choroby.

Należy w tym zakresie przypomnieć, że nawet jeżeli "opiece medycznej" powinien przyświecać cel terapeutyczny, to jednak niekoniecznie dowodzi to tego, że należy nadać terapeutycznemu celowi świadczenia szczególnie wąskie znaczenie. W rzeczywistości nawet jeżeli w pewnych przypadkach okaże się, że osoby poddane badaniom lub innym zabiegom lekarskim o charakterze zapobiegawczym nie cierpią z powodu jakiejkolwiek choroby lub zaburzeń zdrowia, to badania te mogą przyczynić się do utrzymywania dobrego stanu zdrowia ludzi, ponieważ - podobnie jak w przypadku wszelkich świadczeń medycznych wykonywanych zapobiegawczo - ich celem jest poddanie pacjentów obserwacji i badaniom zanim zaistnieje konieczność poddania ich diagnozie, leczeniu czy też wyleczeniu z ewentualnej choroby.

W ramach profilaktycznej opieki medycznej nie jest diagnozowana żadna choroba i nie jest wykonywana żadna czynność terapeutyczna sensu stricte. Centralnym jej elementem jest obserwacja i badanie pacjenta właśnie w celu uniknięcia konieczności przyszłego diagnozowania i leczenia ewentualnych chorych.

Wykonanie badań medycznych stanowi integralną część opieki medycznej nad pacjentem, bez której nie może oczywiście być mowy o ochronie, w tym o utrzymaniu bądź przywróceniu dobrego stanu zdrowia osób. Innymi słowy opieka medyczna w rozumieniu zespołu czynności funkcjonalnie skierowanych na utrzymanie bądź przywrócenie dobrego stanu zdrowia stanowi ciąg czynności - których celem jest utrzymanie bądź przywrócenie dobrego stanu zdrowia - obejmujący na wstępie czynności polegające na obserwacji i badaniu, a następnie ewentualnie na diagnozie i leczeniu.

W tym też znaczeniu badania psychologiczne wykonywane w ramach obowiązków nałożonych na pracodawcę wskazanymi wyżej przepisami Kodeksu pracy jako umożliwiające zapobieganie i wykrywanie chorób, a także monitorowanie stanu zdrowia pracowników - zawiera się w pojęciu opieki medycznej w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 18 i pkt 19 ustawy.

Jednakże w sytuacji, gdy badania psychologiczne są prowadzone w celu oceny zdolności i predyspozycji pacjenta do wykonywania określonego zawodu (pracy), to badania te nie służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, lecz służą ustaleniu istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania konkretnych czynności (zawodu). Taka sytuacja ma miejsce w niniejszej sprawie.

Jak wskazano wyżej dla określenia, czy usługi polegające na przeprowadzaniu badań psychologicznych, wymaganych w związku z wykonywaniem (lub planowaniem wykonywania) określonej działalności zawodowej korzystają ze zwolnienia konieczne jest stwierdzenie, czy głównym celem wykonywanych badań jest ochrona zdrowia osoby poddawanej badaniu, czy też służą one jedynie dostarczeniu informacji, będącej wstępnym warunkiem wykonywania przez daną osobę konkretnej działalności zawodowej lub realizacji pewnych działań wymagających dobrego stanu zdrowia. Dlatego też, w odniesieniu do tych badań, konieczna jest ocena, dokonywana z uwzględnieniem przepisów prawa regulujących określone rodzaje działalności zawodowej, i na podstawie których określone badania psychologiczne są wymagane.

W tym miejscu wskazać należy, że stosownie do unormowań zawartych w art. 39a ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2013 r. poz. 1414. z późn. zm.). przedsiębiorca lub inny podmiot wykonujący przewóz drogowy może zatrudnić kierowcę, jeżeli osoba ta nie ma przeciwwskazań psychologicznych do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy.

Kierowca wykonujący przewóz drogowy podlega badaniom psychologicznym przeprowadzanym w celu stwierdzenia istnienia lub braku przeciwwskazań psychologicznych do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy (art. 39k ust. 1 ww. ustawy o transporcie drogowym).

Badania psychologiczne, o których mowa w ust. 1, są wykonywane, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, w zakresie i na zasadach określonych dla kierowców w rozdziale 13 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 627 z późn. zm.).

Na mocy art. 82 ust. 1 ww. ustawy o kierujących pojazdami (zawartego w jej rozdziale 13), badaniu psychologicznemu przeprowadzanemu w celu ustalenia istnienia lub braku przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdem, zwanym dalej "badaniem psychologicznym w zakresie psychologii transportu", podlega:

1.

osoba ubiegająca się o:

a.

uzyskanie uprawnienia w zakresie prawa jazdy kategorii C1, C1+E, C, C+E, D1, D1+E, D i D+E lub uprawnienia do kierowania tramwajem;

b.

przywrócenie uprawnienia w zakresie prawa jazdy kategorii AM, A1, A2, A, B1, B, B+E i T, wobec której wydana została decyzja o cofnięciu uprawnienia w trybie art. 103 ust. 1 pkt 2 lub 3;

c.

przywrócenie uprawnienia do kierowania pojazdem, cofniętego ze względu na istnienie przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdami;

2.

osoba przedłużająca ważność uprawnienia w zakresie prawa jazdy kategorii C1, C1+E, C, C+E, D1, D1+E, D i D+E lub pozwolenia na kierowanie tramwajem;

3.

kierujący motorowerem, pojazdem silnikowym lub tramwajem, jeżeli uczestniczył w wypadku drogowym, w następstwie którego inna osoba poniosła śmierć lub doznała obrażeń, o których mowa w art. 156 § 1 lub art. 157 § 1 Kodeksu karnego;

4.

kierujący motorowerem, pojazdem silnikowym lub tramwajem, jeżeli:

a.

kierował pojazdem w stanie nietrzeźwości, w stanie po użyciu alkoholu lub środka działającego podobnie do alkoholu;

b.

przekroczył liczbę 24 punktów otrzymanych za naruszenia przepisów ruchu drogowego;

5.

osoba posiadająca prawo jazdy lub pozwolenie na kierowanie tramwajem, jeżeli w wyniku badania lekarskiego tej osoby została stwierdzona możliwość istnienia poważnych przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdem;

6.

osoba ubiegająca się o wydanie zezwolenia na kierowanie pojazdem uprzywilejowanym lub przewożącym wartości pieniężne albo o przedłużenie terminu ważności tego dokumentu.

Zgodnie z art. 83 ustawy o kierujących pojazdami, badanie psychologiczne w zakresie psychologii transportu jest przeprowadzane przez uprawnionego do wykonywania tych badań psychologa, zwanego dalej "uprawnionym psychologiem", w pracowni psychologicznej (...).

Stosownie do art. 84 ust. 1 uprawniony psycholog, po przeprowadzeniu badania psychologicznego w zakresie psychologii transportu, wydaje osobie badanej orzeczenie psychologiczne o istnieniu lub braku przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdem (...).

Zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z 8 lipca 2014 r. w sprawie badań psychologicznych osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami, kierowców oraz osób wykonujących pracę na stanowisku kierowcy (Dz. U. z 2014 r. poz. 937) rozporządzenie określa szczegółowe warunki, tryb, zakres i sposób przeprowadzania badań psychologicznych w zakresie psychologii transportu i wydawania orzeczeń psychologicznych.

W myśl § 4 ust. 1w. rozporządzenia zakres badania psychologicznego w zakresie psychologii transportu obejmuje

1.

wywiad bezpośredni i obserwację osoby badanej;

2.

badania narzędziami diagnostycznymi;

3.

ocenę i opis osoby badanej pod względem:

a.

sprawności intelektualnej i procesów poznawczych,

b.

osobowości, z uwzględnieniem funkcjonowania w trudnych sytuacjach, a także dojrzałości społecznej,

c.

sprawności psychomotorycznej.

Stosownie natomiast do § 6 ust. 1 ww. rozporządzenia uprawniony psycholog po przeprowadzeniu badania psychologicznego w zakresie psychologii transportu wydaje orzeczenie psychologiczne, według wzoru określonego odpowiednio w załącznikach nr 1-4 do rozporządzenia.

Z kolei w § 1 pkt 2 obowiązującego do 24 maja 2016 r., rozporządzenia Ministra Środowiska w sprawie kwalifikacji w zakresie górnictwa i ratownictwa górniczego z dnia 15 grudnia 2011 r. (Dz. U. Nr 275, poz. 1628) określono wymagania w zakresie odbycia praktyki zawodowej, zwanej dalej "praktyką; odbycia kursu specjalistycznego, posiadania dodatkowych kwalifikacji, zakresu i częstotliwości badań psychiatrycznych lub psychologicznych oraz posiadania minimalnego wieku, które są obowiązane spełniać osoby wykonujące określone w tym przepisie czynności.

W § 9 ust. 1 rozporządzenia określono wymagania w zakresie określonym w § 1 pkt 2, które są obowiązane spełniać osoby wykonujące czynności w podziemnych zakładach górniczych. Wśród wymagań dla osób wykonujących czynności w podziemnych zakładach górniczych zostało wymienione m.in. posiadanie orzeczenia psychologicznego stwierdzającego brak istotnych zaburzeń funkcjonowania psychologicznego, wydanego na podstawie wyniku badań psychologicznych, a także dla niektórych stanowisk również posiadanie orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak zaburzeń psychicznych, o których mowa w ustawie z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. z 2011 r. Nr 231, poz. 1375), wydanego na podstawie wyniku badań psychiatrycznych.

Dla osób wykonujących czynności w odkrywkowych zakładach górniczych, w § 9 ust. 2, wymieniono m.in. obowiązek posiadania orzeczenia psychologicznego stwierdzającego brak istotnych zaburzeń funkcjonowania psychologicznego, wydanego na podstawie wyniku badań psychologicznych, a także dla niektórych stanowisk również posiadanie orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak zaburzeń psychicznych, o których mowa w ustawie z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego, wydanego na podstawie wyniku badań psychiatrycznych.

Natomiast stosownie do § 9 ust. 3. dla osób wykonujących czynności w zakładach górniczych wydobywających kopaliny otworami wiertniczymi, określono obowiązek posiadania m.in. orzeczenia psychologicznego stwierdzającego brak istotnych zaburzeń funkcjonowania psychologicznego, wydanego na podstawie wyniku badań psychologicznych, a także dla niektórych stanowisk również obowiązek posiadania orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak zaburzeń psychicznych, o których mowa w ustawie z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego, wydanego na podstawie wyniku badań psychiatrycznych.

Na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 1297 z późn. zm.). Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:

1.

wymagania zdrowotne, fizyczne i psychiczne, jakie powinny spełniać osoby ubiegające się o świadectwo maszynisty albo o zachowanie jego ważności,

2.

zakres badań lekarskich i psychologicznych oraz sposób oceny zdolności fizycznej i psychicznej osób ubiegających się o świadectwo maszynisty albo o zachowanie jego ważności oraz tryb orzekania o tej zdolności,

3.

wzory dokumentów potwierdzających zdolność fizyczną i psychiczną osób ubiegających się o świadectwo maszynisty albo o zachowanie jego ważności

- mając na uwadze konieczność przeprowadzenia badań niezbędnych dla właściwej oceny zdolności fizycznej i psychicznej do prowadzenia pojazdów kolejowych, konieczność uwzględnienia specyfiki pracy na stanowisku maszynisty przy określeniu wymagań zdrowotnych, sprawność procedury wydawania dokumentów potwierdzających zdolność fizyczną i psychiczną osób ubiegających się o świadectwo maszynisty albo o zachowanie jego ważności, a także konieczność ujednolicenia wydawanych dokumentów i ich zabezpieczenie przed podrobieniem lub przerobieniem.

Zgodnie z art. 22d ust. 1 ww. ustawy o transporcie kolejowym, pracownicy zatrudnieni na stanowiskach bezpośrednio związanych z prowadzeniem i bezpieczeństwem ruchu kolejowego oraz z prowadzeniem określonych rodzajów pojazdów kolejowych: dyżurny ruchu, nastawniczy, kierownik pociągu, ustawiacz, manewrowy, rewident taboru, automatyk, toromistrz, dróżnik przejazdowy, prowadzący pociągi lub pojazdy kolejowe, o których mowa w art. 18 ust. 5, oraz pomocnik maszynisty pojazdów trakcyjnych, są obowiązani:

1.

posiadać wymagane wykształcenie,

2.

spełniać wymagania zdrowotne, fizyczne i psychiczne,

3.

posiadać wymagane przygotowanie zawodowe,

4.

zdać egzamin kwalifikacyjny

- określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 3 pkt 1.

Pracownicy, o których mowa w ust. 1. są obowiązani do posiadania i okazywania właściwemu uprawnionemu organowi dokumentu upoważniającego do wykonywania czynności na stanowiskach, o których mowa w ust. 1. (art. 22d ust. 2 ww. ustawy o transporcie kolejowym)

W myśl art. 22d ust. 3 ww. ustawy o transporcie kolejowym. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia:

1.

dla stanowisk, o których mowa w ust. 1, warunki, jakie są obowiązani spełniać zatrudnieni na tych stanowiskach, a także warunki i sposób oceny ich zdolności fizycznych i psychicznych, jednostki uprawnione do oceny zdolności fizycznej i psychicznej oraz tryb orzekania o tej zdolności,

2.

sposób powoływania i tryb pracy komisji egzaminacyjnych stwierdzających kwalifikacje pracowników zatrudnionych na stanowiskach, o których mowa w ust. 1. wzory dokumentów potwierdzających te kwalifikacje i upoważniających do wykonywania czynności na tych stanowiskach, wysokość wynagrodzenia członków komisji egzaminacyjnych oraz wysokość opłat związanych ze stwierdzeniem kwalifikacji pracowników, uwzględniając przepis ust. 4. a także sposób uiszczania tych opłat

- mając na uwadze zapewnienie bezpieczeństwa w transporcie kolejowym, właściwych kwalifikacji osób zatrudnionych na tych stanowiskach, odpowiednich warunków przeprowadzania oceny zdolności fizycznej i psychicznej, nakład pracy członków komisji egzaminacyjnej oraz ich kwalifikacje, a także koszty rzeczowe i osobowe związane ze stwierdzaniem kwalifikacji pracowników.

Na podstawie powołanej wyżej regulacji, Minister Infrastruktury wydał rozporządzenie z dnia 18 lutego 2011 r., w sprawie pracowników zatrudnionych na stanowiskach bezpośrednio związanych z prowadzeniem i bezpieczeństwem ruchu kolejowego, prowadzeniem określonych rodzajów pojazdów kolejowych oraz pojazdów kolejowych metra (Dz. U. Nr 59, poz. 301 z późn. zm.). Wskazać należy, że ww. rozporządzenie obowiązywało do 10 grudnia 2014 r.

Obecnie obowiązującym rozporządzeniem wydanym na podstawie ww. regulacji jest rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju w sprawie pracowników zatrudnionych na stanowiskach bezpośrednio związanych z prowadzeniem i bezpieczeństwem ruchu kolejowego oraz z prowadzeniem określonych rodzajów pojazdów kolejowych z dnia 30 grudnia 2014 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 46).

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia, na stanowisku kolejowym może być zatrudniona osoba pełnoletnia, która posiada zdolność fizyczną i psychiczną, potwierdzoną orzeczeniem lekarskim wydanym przez uprawnionego lekarza.

Warunki zdrowotne, fizyczne i psychiczne, jakie są obowiązani spełniać pracownicy oraz osoby przyjmowane do pracy na stanowiskach kolejowych, określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. (§ 3 ust. 3 ww. rozporządzenia)

Do odbycia przygotowania zawodowego może być dopuszczona osoba, która posiada orzeczenie lekarskie potwierdzające zdolność fizyczną i psychiczną do wykonywania pracy na określonym stanowisku kolejowym, wydane przez uprawnionego lekarza. (§ 3 ust. 4 pkt 3 ww. rozporządzenia)

W Rozdziale 3 ww. rozporządzenia określono warunki i sposób oceny zdolności fizycznych i psychicznych osób przyjmowanych do pracy na stanowiskach kolejowych oraz pracowników

W Załączniku nr 2 do ww. rozporządzenia określono warunki zdrowotne, fizyczne i psychiczne, jakie są obowiązani spełniać pracownicy oraz osoby przyjmowane do pracy na stanowiskach kolejowych.

W poz. 5 załącznika nr 2 określono wymagania dotyczące sprawności psychologicznej przydatności zawodowej: sprawność intelektualna i zdolności poznawcze, sprawność

psychomotoryczna, wybrane cechy osobowości z uwzględnieniem funkcjonowania w sytuacjach trudnych i umiejętność komunikowania się - umożliwiające bezpieczne wykonywanie czynności na stanowisku kolejowym.

Jak wynika z opisu sprawy oraz powołanych przepisów prawa, celem badań psychologicznych wykonywanych na podstawie wskazanych przepisów jest określenie poziomu sprawności pracownika, w zakresie m.in. sprawności intelektualnej i procesów poznawczych, braku zaburzeń funkcjonowania psychologicznego, szybkości i dokładności percepcji, sprawności psychomotorycznej. Badanie kończy się wydaniem orzeczenia psychologicznego o braku bądź występowaniu przeciwskazań do pracy.

Powołane przepisy prawa oraz opis sprawy wskazują ponad wszelką wątpliwość, że badania psychologiczne wykonywane na podstawie skierowania od pracodawcy:

* działającego w oparciu o Przepisy Kodeksu Pracy, art. 229, ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami, ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym, wydawane i realizowane zgodnie z Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 8 lipca 2014 r.,

* działającego w 7 oparciu o Przepisy Kodeksu Pracy, art. 29, Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r., w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych dla celów przewidzianych w Kodeksie Pracy i Rozporządzenia Ministra Środowiska, z dnia 15 grudnia 2011 r. w sprawie kwalifikacji w zakresie górnictwa i ratownictwa górniczego,

* działającego w oparciu o Przepisy Kodeksu Pracy, Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 18 lutego 2011 r. w sprawie badania pracowników zatrudnionych na stanowiskach bezpośrednio związanych z prowadzeniem i bezpieczeństwem ruchu kolejowego, prowadzeniem określonych rodzajów pojazdów kolejowych oraz pojazdów kolejowych metra

wykonywane są w celu wydania orzeczenia, uprawnienia, poświadczającego, że osoba badana jest zdolna do wykonywania danego zawodu, może wykonywać pracę na danym stanowisku tj. spełnia warunki do wykonywania określonej działalności zawodowej.

Stąd efektem usługi świadczonej przez Wnioskodawcę jest dostarczenie osobie trzeciej elementu koniecznego dla podjęcia decyzji pociągającej za sobą prawne konsekwencje dla osoby badanej. Tym samym usługa medyczna w zakresie zbadania sprawności psychomotorycznej nie ma zasadniczo na celu ochrony zdrowia stąd nie może być objęta zwolnieniem od podatku od towarów i usług.

Jeżeli zatem świadczenie Wnioskodawcy polega na wydaniu orzeczenia lekarskiego, które uwzględnia testy sprawności psychologicznej, to chociaż wyniki tego badania (usługi) należą do kompetencji świadczącego usługi medyczne i mogą obejmować działania, które są typowe dla zawodu psychologa, to jednak, aby do takiego katalogu świadczeń zastosować zwolnienie od podatku od towarów i usług, muszą one służyć profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Testy sprawności psychoruchowej, świadczone przez Wnioskodawcę, nie służą bezpośrednio leczeniu, ani profilaktyce (nie zapobiegają bowiem chorobie), nie służą również zachowaniu zdrowia (nie dążą do utrzymania aktualnego stanu zdrowia) i nie służą ratowaniu zdrowia, jego przywracaniu, czy poprawie. Są to bowiem jedynie badania służące stwierdzeniu predyspozycji osoby badanej do wykonywania określonego zawodu.

Potwierdza to orzecznictwo sądów administracyjnych. Przykładowo w wyroku WSA w Białymstoku z dnia 11 października 2011 r. sygn. akt I SA/Bk 286/11, sąd stwierdził że: "...zgodnie z wolą ustawodawcy, zwolnione są tylko usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Zdaniem Sądu, jeżeli zatem dana usługa służy bezpośrednio innym celom, to nie jest objęta zwolnieniem.".

Podkreślenia wymaga, że pojęcia dotyczące zwolnień należy interpretować w sposób ścisły, ponieważ zwolnienia stanowią odstępstwo od ogólnej zasady, w myśl której podatkiem VAT objęta jest każda czynność świadczona odpłatnie przez podatnika.

Zaznaczenia wymaga, że wszędzie tam. gdzie nie ma bezpośredniego związku z leczeniem - nie ma prawa do zastosowania zwolnienia z VAT. Świadczenie usług, dokonywane w ramach wykonywania zawodu psychologa, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. jeśli nie odpowiadają one koncepcji opieki medycznej. Jeśli głównym celem usług medycznych nie jest ochrona, w tym zachowanie lub odtworzenie zdrowia, ale raczej udzielanie porad wymaganych przed podjęciem decyzji wywołujących pewne prawne konsekwencje, nie będzie miało zastosowania zwolnienie od podatku. Jeżeli usługa polega na wydaniu ekspertyzy lekarskiej, to chociaż wyniki tej usługi należą do kompetencji świadczącego usługi medyczne i mogą obejmować działania, które są typowe dla zawodów medycznych, to jednak, aby do takiego katalogu świadczeń zastosować przedmiotowo zwolnienie muszą one służyć profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.

Chociaż możliwa jest sytuacja, że przeprowadzenie badania psychologicznego wymaganego w związku z wykonywaniem określonej działalności zawodowej, może w pośredni sposób przyczynić się do ochrony zdrowia osoby badanej poprzez wykrycie nowego problemu lub skorygowanie poprzedniej diagnozy, to podstawowym celem tego rodzaju usługi pozostaje wypełnienie prawnego lub ustawowego obowiązku dotyczącego procesu podejmowania decyzji przez inną osobę.

Biorąc pod uwagę opisane we wniosku zdarzenie przyszłe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że - jak wskazano wyżej - zdefiniowanie w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT zakresu zwolnienia jest zawężone wyłącznie do usług opieki medycznej służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.

Z treści wniosku wynika, że celem wykonywanych przez Wnioskodawcę badań psychologicznych jest orzeczenie stwierdzające brak lub istnienie przeciwwskazań psychologicznych do wykonywania pracy na stanowisku wymagającym szczególnej sprawności psychofizycznej. Stąd efektem usługi świadczonej przez Wnioskodawcę jest dostarczenie osobie trzeciej elementu koniecznego dla podjęcia decyzji pociągającej za sobą prawne konsekwencje dla osoby zainteresowanej lub innych osób. Taka usługa medyczna nie ma zasadniczo na celu ochrony zdrowia stąd nie może być objęta zwolnieniem od podatku od towarów i usług, bowiem nie spełniają przesłanki przedmiotowej wynikającej z art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT.

Zatem świadczone przez Wnioskodawcę usługi, polegające na wykonywaniu badań psychologicznych wykonywanych na podstawie skierowania od pracodawcy realizującego obowiązek wynikający z art. 229 Kodeksu pracy, mające na celu stwierdzenie istnienia bądź braku przeciwwskazań do wykonywania określonego rodzaju pracy - nie służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.

Zatem, nie jest możliwym do świadczonych przez Wnioskodawcę usług psychologicznych mających na celu orzeczenie stwierdzające brak lub istnienie przeciwwskazań psychologicznych do wykonywania pracy na stanowisku wymagającym szczególnej sprawności psychofizycznej, zastosowanie zwolnienia o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy. Usługi te nie spełniają podstawowej przesłanki przedmiotowej umożliwiającej zastosowanie zwolnienia, tj. ich bezpośrednim celem nie jest profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprąwa zdrowia. Usługi te podlegają opodatkowaniu według stawki podatku w wysokości 23% na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy w związku z art. 146a ust. 1 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest nieprawidłowe.#8195;

Końcowo organ informuje, że w zakresie zwolnienia od podatku VAT konsultacji i badań psychologicznych wykonywanych na podstawie skierowania od lekarza medycyny pracy (pytania oznaczone we wniosku nr 1 i 2) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Ponadto należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, Organ jest zobowiązany do dokonania oceny własnego stanowiska Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast stanowisko w części zawierającej odniesienie do interpretacji wydanych dla innych wnioskodawców, chociażby w podobnych sprawach, nie może być przedmiotem oceny Organu upoważnionego do wydawania interpretacji. Powołane przez Wnioskodawcę interpretacje przepisów prawa podatkowego zostały wydane w indywidualnych sprawach, w konkretnych stanach faktycznych i w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl