IBPP3/4512-39/15/EJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 10 kwietnia 2015 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/4512-39/15/EJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 stycznia 2015 r. (data wpływu 16 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* nieuznania czynności podziału przez wydzielenie, na skutek której na spółkę nowo zawiązaną zostanie przeniesiona część majątku Wnioskodawcy związana z działalnością transportową za dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 7 i 8 ustawy o VAT dokonywaną w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT - jest nieprawidłowe,

* uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych służących do prowadzenia działalności transportowej za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT oraz wyłączenie czynności podziału przez wydzielenie majątku Wnioskodawcy z opodatkowania podatkiem VAT na mocy art. 6 ust. 1 ustawy o VAT- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 stycznia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania czynności podziału przez wydzielenie, na skutek której na spółkę nowo zawiązaną zostanie przeniesiona część majątku Wnioskodawcy związana z działalnością transportową za dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 7 i 8 ustawy o VAT dokonywaną w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT oraz uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych służących do prowadzenia działalności transportowej za zorganizowaną część przedsiębiorstwa oraz wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT na mocy art. 6 ust. 1 ustawy o VAT czynności podziału majątku Wnioskodawcy przez wydzielenie i przeniesienie go do nowo zawiązanej spółki.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (spółka z o.o.) jest czynnym podatnikiem VAT, prowadzącym działalność gospodarczą polegającą przede wszystkim na produkcji mięsa. Główną działalnością spółki Wnioskodawcy jest w chwili obecnej produkcja mięsa czerwonego. Podstawowymi działami firmy są ubój, w tym ubój wołowy i ubój koni, rozbiór i konfekcje mięsa w elementach (dalej: działalność główna). Wnioskodawca m.in. posiada nowoczesny magazyn żywca, chłodnie półtusz oraz zaawansowanego technologicznie rozbioru wraz z konfekcjonowaniem, zgodnej z najnowszymi technologiami. Wnioskodawca prowadzi powyżej opisaną działalność w oparciu o składniki majątkowe i niemajątkowe (grunty, budynki, budowle, pozwolenia, pracownicy, środki trwałe), które, jako całość, stanowią przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego.

Ponadto Wnioskodawca prowadzi również działalność transportową, a ściślej rzecz ujmując działalność polegającą na transporcie zwierząt i mięsa, wyprodukowanego przez Wnioskodawcę oraz transportu zwierząt i mięsa na zlecenie kontrahentów zewnętrznych. Transport ten jest dokonywany za pomocą będących własnością Wnioskodawcy wyspecjalizowanych środków transportu do przewozu artykułów spożywczych, wyposażonych w specjalne chłodnie. Transport mięsa jest dokonywany zarówno na rynek krajowy jak i rynki zagraniczne (cała Europa). Wnioskodawca jest wpisany na listę zakładów uprawnionych do handlu na rynkach europejskich.

Działalność transportowa jest prowadzona w oparciu o składniki majątkowe i niemajątkowe, do których przede wszystkim należą:

1. Licencja dotycząca międzynarodowego zarobkowego drogowego przewozu rzeczy, wydana przez Głównego Inspektora Transportu Drogowego;

2.5 zezwoleń na przewóz zwierząt wydanych dla każdego środka transportu, którym są przewożone zwierzęta;

3. Certyfikat HACCP (System Analizy Zagrożeń i Krytycznych Punktów Kontroli);

4. Środki trwałe stanowiące własność Wnioskodawcy, w tym:

a.

samochody ciężarowe;

b.

samochody dostawcze;

c.

naczepy;

d.

ciągnik samochodowy;

5. Środki trwałe, które są przedmiotem umów leasingu zawartych przez Wnioskodawcę z leasingodawcą, w tym:

a.

samochody transportowe i dostawcze;

b.

naczepy;

6. Środki trwałe, które są przedmiotem umów dzierżawy zawartych przez Wnioskodawcę z wydzierżawiającym, w tym:

a.

samochody ciężarowe;

b.

ciągniki siodłowe,

c.

samochód osobowy;

d.

naczepy;

7. Umowy z pracownikami Wnioskodawcy, w tym umowy z kierowcami;

8. Księgi i dokumenty związane z działalności transportową, w tym zlecenia od kontrahentów dotyczące transportu. Księgowość Wnioskodawcy prowadzona jest w sposób umożliwiający przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do działalność transportowej.

Ponadto działalnością transportową zajmuje się zespół pracowników, którzy realizują zadania związane wyłącznie z działalnością transportową (obowiązki tych pracowników zostały określone w umowach o pracę i umowach o zlecenie). Działalnością transportową zarządza osoba, której zostały powierzone zadania związane wyłącznie z tym obszarem działalności spółki Wnioskodawcy. Podobnie wygląda to w przypadku działalności produkcyjnej - w precyzyjny sposób można wskazać osoby (m.in. za pomocą umów zawartych z tymi pracownikami), które zajmują się wyłącznie tą działalnością.

Z uwagi na to, że działalność główna oraz działalność transportowa istotnie się od siebie różnią pod względem sprawowanych funkcji gospodarczych, zaangażowanych aktywów, ponoszonych kosztów oraz ryzyka gospodarczego, podjęto decyzję o prawnym oddzieleniu od siebie tych działalności, tak aby w przyszłości były one wykonywane przez odrębne spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

W tym celu zostanie dokonany podział spółki Wnioskodawcy przez wydzielenie w trybie art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu Spółek Handlowych. W skutek tego podziału składniki majątkowe i niemajątkowe związane z działalnością transportową wraz z zobowiązaniami zostaną wydzielone (przeniesione) do spółki nowo zawiązanej (dalej: Spółka Nowo zawiązana). Dotychczasowy udziałowiec spółki Wnioskodawcy w zamian za przeniesienie składników majątkowych i niemajątkowych związanych z działalnością transportową wraz ze zobowiązaniami obejmie udziały w Spółce Nowo zawiązanej. Z kolei działalność główna będzie po dokonaniu podziału kontynuowana przez Wnioskodawcę w oparciu o składniki majątkowe i niemajątkowe, które nie zostaną przeniesione na Spółkę Nowo zawiązaną.

Wskutek podziału spółki Wnioskodawcy przez wydzielenie do Spółki Nowo zawiązanej zostaną przeniesione składniki majątkowe i niemajątkowe w oparciu o które jest obecnie prowadzona działalność transportowa, a w szczególności aktywa funkcjonalnie związane działalnością transportową, w tym: środki pieniężne związane z tą działalnością, należności od kontrahentów, środki trwałe w tym środki transportu, pracownicy, elementy wyposażenia, umowy z kontrahentami, pozwolenia oraz licencje, a także zobowiązania, w tym zobowiązania wynikające z aktualnych na dzień podziału zleceń przewozu. Składniki majątkowe i niemajątkowe, które zostaną przeniesione na Spółkę Nowo zawiązaną przy czynności podziału przez wydzielenie, pozwolą tej spółce na kontynuowanie działalności transportowej, bez konieczności podjęcia innych dodatkowych działań. Na potrzeby niniejszego wniosku należy przyjąć, że składniki majątkowe i niemajątkowe związane z działalnością główną, które pozostaną w spółce Wnioskodawcy po dokonaniu podziału przez wydzielenie, stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 ust. 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Spółka Nowo zawiązana stanie się z mocy prawa stroną (pracodawcą) dotychczasowych umów o pracę zawartych z pracownikami związanymi bezpośrednio z działalnością transportową (m.in. kierowcy) na mocy art. 231 Kodeksu pracy. Spółka Nowo zawiązana przejmie dotychczasową strukturę organizacyjną związaną z działalnością transportową. Należy wskazać, że planowany podział Spółki nie będzie miał charakteru aportu. Planowana czynność nie będzie bowiem polegała na wniesieniu przez Spółkę części majątku do innego podmiotu w zamian za udziały wydane Spółce. Będzie to natomiast podział Spółki przez wydzielenie. Jego efektem będzie zachowanie bytu prawnego przez spółkę Wnioskodawcy oraz utworzenie nowej Spółki jako bezpośrednie następstwo podziału, przy czym udziałowcami Spółki wydzielonej staną się nie spółka Wnioskodawcy, lecz udziałowiec Wnioskodawcy.

W skutek podziału do Spółki Nowo zawiązanej zostaną przeniesione również zobowiązania funkcjonalnie związane z działalnością transportową, w tym zobowiązania wobec pracowników, a także zobowiązania wobec zewnętrznych dostawców towarów i usług spółki Wnioskodawcy związanych z działalnością transportową.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy planowana przez Wnioskodawcę czynność podziału przez wydzielenie, wskutek której na Spółkę Nowo zawiązaną zostanie przeniesiona część majątku Wnioskodawcy związana z działalnością transportową stanowi dostawę towarów/świadczenie usług w rozumieniu art. 7 i 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej. VATU), dokonywaną w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę w rozumieniu art. 15 VATU.

2. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie a - czy powyżej opisany zespół składników materialnych i niematerialnych służących do prowadzenia działalności transportowej można uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e VATU, a tym samym czy czynność podziału przez wydzielenie majątku Wnioskodawcy, wskutek której na Spółkę Nowo zawiązaną zostanie przeniesiona część majątku Wnioskodawcy związana z działalnością transportową do Spółki wydzielonej, będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na mocy art. 6 ust. 1 VATU.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy czynność podziału przez wydzielenie, wskutek której na Spółkę wydzieloną zostanie przeniesiona część majątku Wnioskodawcy związana z działalnością transportową nie stanowi dostawy towarów/świadczenia usług w rozumieniu art. 7 i 8 VATU, dokonywanej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę w rozumieniu art. 15 VATU.

Przepisy regulujące prawną instytucję podziału spółek regulują przepisy art. 529 i n. ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeksu spółek handlowych (dalej: k.s.h.). Zgodnie z art. 529 § 1 k.s.h. wyróżniono cztery sposoby dokonania podziału spółek kapitałowych. Podział może być dokonany przez:

1.

przeniesienie całego majątku spółki dzielonej na inne spółki za udziały lub akcje spółki przejmującej, które obejmują wspólnicy spółki dzielonej (podział przez przejęcie),

2.

zawiązanie nowych spółek, na które przechodzi cały majątek spółki dzielonej za udziały lub akcje nowych spółek (podział przez zawiązanie nowych spółek),

3.

przeniesienie całego majątku spółki dzielonej na istniejącą i na nowo zawiązaną spółkę lub spółki (podział przez przejęcie i zawiązanie nowej spółki),

4.

przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie).

Do podziału przez wydzielenie stosuje się przepisy o podziale spółek dotyczące odpowiednio spółki przejmującej lub spółki nowo zawiązanej (art. 529 § 2 k.s.h.). Podział przez wydzielenie jest instytucją prawa handlowego będącą jedną z form restrukturyzacji, polegającą na rozdrobnieniu majątku spółki dzielonej, które polega na przekazaniu składników majątkowych (pasywów i aktywów) spółki dzielonej bez przeprowadzenia likwidacji do spółek nowo tworzonych. Instytucję podziału spółek regulują przepisy art. 528-550 k.s.h.

Artykuł 532 § 1 k.s.h. wprost stanowi, że do podziału spółki stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące powstania właściwego typu spółki przejmującej albo nowo zawiązanej, z wyłączeniem przepisów o wkładach niepieniężnych. Istotą podziału przez wydzielenie w rozumieniu przepisów Kodeksu spółek handlowych jest to, że przy takim trybie podziału nie dochodzi do wniesienia aportu do nowo powstałej spółki.

Powołane wyżej przepisy Kodeksu spółek handlowych regulują także warunki oraz skutki dokonania podziału danej osoby prawnej w powyższej formie. W świetle owych regulacji można wyodrębnić m.in. następujące specyficzne cechy tej instytucji prawnej:

* podział spółki polega na bezpośrednim podzieleniu m.in. części majątku danej spółki oraz przeniesieniu go na inne podmioty, których udziałowcami (akcjonariuszami) stają się udziałowcy (akcjonariusze) spółki dzielonej bez konieczności dokonywania dodatkowych czynności prawnych rozporządzających (np. sprzedaży, darowizny, zamiany) pomiędzy podmiotami biorącymi udział w podziale,

* spółka przejmująca wstępuje we wszystkie przydzielone jej w planie podziału prawa i obowiązki spółki dzielonej z dniem oznaczonym przez ustawodawcę jako dzień podziału (wydzielenia), na co wskazuje bezpośrednio treść art. 531 § 1 k.s.h. Tym samym w przypadku podziału, przejście majątku spółki dzielonej na inną spółkę uczestniczącą w podziale następuje na mocy jednego zdarzenia prawnego, jakim jest uchwała zgromadzenia wspólników o podziale, w drodze sukcesji uniwersalnej,

* wspólnicy (akcjonariusze) spółki dzielonej, zgodnie z art. 529 § 3 k.s.h., mogą otrzymać udziały lub akcje spółek przejmujących, jak również dopłaty w gotówce.

Zgodnie z art. 5 VATU opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W art. 7 ust. 1 VATU postanowiono, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Zgodnie z art. 7 ust. 2 VATU przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W myśl art. 8 ust. 1 VATU przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej (...). Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2 VATU za odpłatne świadczenie usług uznaje się również użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych (...).

Definicję podatnika zawiera natomiast art. 15 ust. 1 VATU, zgodnie z którym podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 VATU działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy Kodeksu spółek handlowych oraz ustawy o podatku od towarów i usług, zdaniem Wnioskodawcy uzasadniony jest pogląd, że podział spółki przez wydzielenie jest czynnością dokonywaną poza obszarem prowadzonej działalności gospodarczej i nie stanowi przejawu wykonywania działalności gospodarczej ani przez spółkę dzieloną (tu: Wnioskodawcę), ani przez Spółkę Nowo zawiązaną. W szczególności czynność podziału nie może być uznana za przejaw działalności producentów, handlowców czy usługodawców, wykonywanej w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podział przez wydzielenie jest dokonywany przez jedną czynność prawną, która ma na celu przekształcenie struktur funkcjonujących w istniejącym przedsiębiorstwie. Z całą pewnością nie można przyjąć, aby był dokonywany w celach zarobkowych, gdyż przekazanie części majątku na Spółkę Nowo zawiązaną nie wiąże się z żadnym przysporzeniem po stronie Spółki dzielonej - Spółka dzielona nie otrzymuje żadnego ekwiwalentu, czy to w postaci zapłaty ceny, czy w postaci udziałów, w zamian za przekazanie części majątku na Spółkę Nowo zawiązaną. Tym samym mimo, że Spółka dzielona formalnie posiada, a spółka wydzielona będzie posiadać, status czynnego podatnika VAT, nie będą one działać w tym charakterze realizując planowany podział. Podział przez wydzielenie części majątku spółki i przeniesienie go na nową spółkę stanowi wyłącznie czynność restrukturyzacyjną, mającą na celu umożliwienie nowo zawiązanej spółce kontynuowanie i rozwijanie działalności gospodarczej związanej z wydzieloną działalnością. Decydując o podziale i przeniesieniu części majątku do nowo zawiązanej spółki udziałowcy korzystają ze swoich uprawnień właścicielskich, które wynikają z posiadanych przez nich udziałów. Decyzję o podziale urzeczywistniają przez podjęcie uchwały zgromadzenia wspólników w przedmiocie podziału spółki, w skutek której dochodzi do sukcesji uniwersalnej - spółka wydzielona wstępuje we wszystkie uprawnienia i obowiązki związane z wydzielaną częścią majątku spółki dzielonej.

Wnioskodawca uważa zatem, że nie jest możliwe potraktowanie podziału poprzez wydzielenie jako transakcji gospodarczej dokonywanej w obrocie profesjonalnym. W szczególności przeniesienie części majątku spółki dzielonej na spółkę przejmującą, będące skutkiem podziału, stanowi w istocie element dokonywanych przekształceń własnościowych na poziomie udziałowców obu zaangażowanych podmiotów. Ponieważ spółka dzielona działa w ramach analizowanej instytucji prawnej podziału przez wydzielenie jako bierny przedmiot, a nie podmiot dokonywanych przekształceń, nie można zatem uznać, ze spółka dzielona może być w tym zakresie postrzegana jako niezależny podmiot transakcji podlegającej opodatkowaniu VAT. Stąd też Wnioskodawca stoi na stanowisku, że podział spółki kapitałowej przez wydzielenie i przeniesienie na spółkę nowo zawiązaną części majątku spółki dzielonej nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT; tzn. wykonując czynność podziału przez wydzielenie obie spółki, mimo faktu, że są (będą) podatnikami podatku od towarów i usług, wykonując przedmiotową czynność nie będą działały w charakterze podatnika.

Reasumując powyższe, w opinii Spółki, podziału dokonywanego na podstawie przepisu art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych, nie można określić mianem działalności gospodarczej, ani też czynności dokonywanej przez Spółkę kapitałową w ramach takiej działalności. Jako, że dostawą towarów, czy też świadczeniem usług opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług są transakcje dokonywane przez podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (wyrok ETS z dnia 12 stycznia 2006 r., sygn. C-354/03) to z uwagi na powyższe, czynności podziału przez wydzielenie w skutek której dochodzi do przeniesienia części majątku spółki dzielonej na Spółkę Nowo zawiązaną nie można traktować jako czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług i to bez względu na to, czy majątek przeniesiony na spółkę Nowo zawiązaną stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, czy też nie. Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w art. 9 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r., który pomimo bardzo szerokiego określenia zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, obejmuje nim jedynie transakcje dokonywane w ramach działalności gospodarczej i jedynie płatności za czynności dokonywane w ramach tej działalności. Należy zaznaczyć, że nie są zaliczane do takich transakcji i płatności te, które powstają z samej własności majątku (wyrok ETS z dnia 29 kwietnia 2004 r" sygn. C-77/01). Natomiast podział Spółki przez przeniesienie części jej majątku na Spółkę Nowo zawiązaną jest specyficznym zdarzeniem prawnym związanym z własnością majątku Spółki dzielonej, zmianami w jej kapitałach i własnością udziałów (akcji) w tej spółce, a zatem nie stanowi działalności gospodarczej prowadzonej przez spółkę dzieloną (nie stanowi ani celu, ani przedmiotu jej działalności). Z uwagi na powyższe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pkt a za prawidłowe w pełnym zakresie.

Ad. 2

W przypadku gdyby Organ interpretacyjny, wbrew powyższej argumentacji, uznał, że czynność podziału przez wydzielenie stanowi dostawę towarów/świadczenie usług w rozumieniu art. 7 i 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: VATU), dokonywaną w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę w rozumieniu art. 15 VATU, to biorąc pod uwagę stan faktyczny zaprezentowany powyżej, czynność przekazania zespołu składników materialnych i niematerialnych służących do prowadzenia działalności transportowej na Spółkę Nowo zawiązaną będzie wyłączona spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług ze względu na przedmiot tej transakcji, gdyż zdaniem Wnioskodawcy powyżej opisany zespół składników materialnych i niematerialnych służących do prowadzenia działalności transportowej można uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e VATU, a tym samym czynność podziału przez wydzielenie majątku Wnioskodawcy, wskutek której na Spółkę Nowo zawiązaną zostanie przeniesiona część majątku Wnioskodawcy związana z działalnością transportową do Spółki wydzielonej, będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na mocy art. 6 pkt 1 VATU.

W art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca zdefiniował "zorganizowaną część przedsiębiorstwa" jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową. Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, a tym samym aby transakcja zbycia takiego zespołu była wyłączona spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług na mocy art. 6 VATU, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, ze zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Mając powyższe na uwadze wskazać należy, że na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1.

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

2.

zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

3.

składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

4.

zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 cyt. ustawy, zgodnie z którym, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. A zatem o zorganizowanej części przedsiębiorstwa można mówić tylko wówczas, gdy określona w ten sposób część przedsiębiorstwa może w całości stanowić przedmiot zbycia (przekazania).

W świetle powyższego Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przekazanie na rzecz spółki Nowo zawiązanej opisanego powyżej zespołu składników materialnych i niematerialnych związanych z działalnością transportową, dokonywane w ramach podziału przez wydzielenie, będzie stanowiło w istocie zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zespół tych składników, służących do prowadzenia działalności transportowej, jest zespołem określonych składników materialnych i niematerialnych, a przeniesione zostaną do nowej spółki również zobowiązania związane z tą działalnością. Działalność transportowa jest wyodrębniona organizacyjne, gdyż w sposób precyzyjny i nie budzący wątpliwości można wskazać osoby - pracowników wyłącznie zaangażowanych w działalność transportową jak i w działalność produkcyjną. Działalność ta jest ponadto wyodrębniona finansowo, a całość składników służy wykonywaniu określonej działalności gospodarczej - działalności polegającej na świadczeniu usług transportowych. W ocenie Wnioskodawcy nie ma wątpliwości, że tak zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych mógłby i będzie w nowej spółce stanowił niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące te same zadania gospodarcze, co dotychczas w Spółce Wnioskodawcy w oparciu o tą samą strukturę organizacyjną, jak to ma miejsce obecnie, w Spółce Wnioskodawcy. Z uwagi na powyższe należy przyjąć, ze zamierzona czynność podziału przez wydzielenie nie będzie objęta podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego:

* jest nieprawidłowe w zakresie nieuznania czynności podziału przez wydzielenie, na skutek której na spółkę nowo zawiązaną zostanie przeniesiona część majątku Wnioskodawcy związana z działalnością transportową za dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 7 i 8 ustawy o VAT dokonywaną w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT,

* jest prawidłowe w zakresie uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych służących do prowadzenia działalności transportowej za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT oraz wyłączenie czynności podziału przez wydzielenie majątku Wnioskodawcy z opodatkowania podatkiem VAT na mocy art. 6 ust. 1 ustawy o VAT-

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przepisu tego wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasada powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej; zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

2.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Konstrukcja cytowanych przepisów wskazuje, że czynność dostawy towarów należy rozumieć bardzo szeroko, a więc przy klasyfikacji danego zdarzenia gospodarczego należy przeanalizować przede wszystkim ekonomiczną istotę transakcji, a nie wyłącznie jej charakter prawny. Za taką interpretacją przemawia nie tylko językowa analiza przedmiotowego przepisu, ale również analiza celowościowa. Reasumując stwierdzić należy, że zarówno ustawa o podatku od towarów i usług jak i Dyrektywa wprowadza definicję dostawy towarów, która odwołuje się do ekonomicznego władztwa nad rzeczą. W konsekwencji przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług, będzie nie tylko umowa sprzedaży czy zamiany rzeczy, ale również inne transakcje wywierające, z ekonomicznego punktu widzenia, podobne skutki.

Oznacza to, że z gospodarczego punktu widzenia przedmiotowa regulacja ma na celu opodatkowanie zbycia uprawnień do faktycznego dysponowania rzeczą, a nie wyłącznie prawa własności rzeczy w rozumieniu cywilistycznym.

Natomiast ww. konstrukcja definicji usług pozwala na objęcie zakresem przedmiotowym wspólnego podatku VAT wszelkich transakcji wykonywanych w ramach działalności gospodarczej. Jakiekolwiek wyłączenia czy zwolnienia z zakresu opodatkowania mogą mieć zastosowanie, jeżeli wymienione są w samej Dyrektywie jako wyjątek od zasady ogólnej bądź wynikają z decyzji Komisji lub Rady wydanej dla poszczególnych państw członkowskich w trybie przewidzianym w Dyrektywie. Przy czym odstępstwa od tej reguły mogą być w niektórych przypadkach uwarunkowane koniecznością konsultacji z Komitetem ds. VAT, o którym mowa w artykule 398. Celem wprowadzenia regulacji art. 26 Dyrektywy było zapewnienie powszechności opodatkowania oraz zachowanie zasad konkurencyjności.

Przepisy regulujące prawną instytucję podziału spółek stanowią treść Tytułu IV Działu II ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.:Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 z późn. zm.) zwanego dalej k.s.h.

Zgodnie z art. 529 § 1 k.s.h., wyróżniono cztery sposoby dokonania podziału spółek kapitałowych.

Podział może być dokonany:

1.

przez przeniesienie całego majątku spółki dzielonej na inne spółki za udziały lub akcje spółki przejmującej, które obejmują wspólnicy spółki dzielonej (podział przez przejęcie),

2.

przez zawiązanie nowych spółek, na które przechodzi cały majątek spółki dzielonej za udziały lub akcje nowych spółek (podział przez zawiązanie nowych spółek),

3.

przez przeniesienie całego majątku spółki dzielonej na istniejącą i na nowo zawiązaną spółkę lub spółki (podział przez przejęcie i zawiązanie nowej spółki),

4.

przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie).

Nie budzi wątpliwości, że przewidziany w art. 529 § 1 pkt 4 k.s.h. podział dokonany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie), powoduje przeniesienie prawa własności wydzielonej części majątku. Złożoność procedur związanych z podziałem spółki nie ma przy tym znaczenia. Istotny jest efekt końcowy - przeniesienie własności.

Stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie "transakcja zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawa towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, podział przedsiębiorcy czy wniesienie aportowe.

Dodatkowo należy zauważyć, że dyrektywa z 28 listopada 2006 r., 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w art. 19 w angielskiej wersji językowej zawiera w tym zakresie wyrażenie transfer as a contribution, a niemiecka Einbringung, które uzasadniałoby szerokie rozumienie terminu "transakcja zbycia". Zatem przyjąć należy, że termin "transakcja zbycia" obejmuje również swoim zakresem przedmiotowym przeniesienie majątku spółki dzielonej w trybie art. 529 § 1 pkt 4 k.s.h. (podział przez wydzielenie) na spółkę przejmującą nowo zawiązaną lub już istniejącą.

W świetle powyższych regulacji dokonany, na podstawie Kodeksu spółek handlowych, podział przez wydzielenie i przeniesienie na nową spółkę części majątku spółki dzielonej jest, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, operacją obejmującą zdarzenia podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko, zgodnie z którym czynność podziału przez wydzielenie, wskutek której na Spółkę wydzieloną zostanie przeniesiona część majątku Wnioskodawcy związana z działalnością transportową nie stanowi dostawy towarów/świadczenia usług w rozumieniu art. 7 i 8 VATU, dokonywanej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę w rozumieniu art. 15 VATU, jest nieprawidłowe.

Wyjaśnić jednak tutaj należy, że w sytuacji gdy w wyniku podziału spółki przez wydzielenie przedmiotem przeniesienia własności jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa to mamy do czynienia z transakcją zbycia w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, który to przepis wyłącza taką czynność z zakresu regulacji ustawy.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Zatem przeniesienie prawa do rozporządzania w wyniku podziału spółki przez wydzielenie jest transakcją zbycia w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, o ile przedmiotem dostawy jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Biorąc powyższe pod uwagę należy wskazać, że jednym z podstawowych wymogów jest to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Innymi słowy podatnik winien uwzględnić w tej transakcji wszystkie składniki majątkowe tej zbywanej części majątku, razem z jego aktywami i pasywami.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Warunkiem niezbędnym jest także wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

* istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

* zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

* składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

* zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym.

W ocenie Organu wskazany wyżej przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT powinien być interpretowany z uwzględnieniem wyroku Trybunału Sprawiedliwości WE w sprawie C-497/01 odnoszącego się do treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.)

Należy zauważyć, że prawodawca unijny stanowiąc regulację ww. art. 19 Dyrektywy 112 nie zdefiniował jednak użytego w niej pojęcia prawnego "całości lub części majątku".

W wyroku C-497/01 w sprawie Zita Modes przeciwko Administration de lenregistrement et des domaines (publ.: "Przegląd Podatkowy" 2004/4/50, ECR 2003/11B/I-14393) Trybunał zwracając uwagę, że niezgodne z przepisami Dyrektywy jest wprowadzanie przez państwo członkowskie jakichkolwiek ograniczeń - innych niż te, o których mowa w Dyrektywie podkreślił, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz - w zależności od konkretnego przypadku - składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia "przekazania całości lub części majątku", wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Tym bardziej, elementem tym nie mogą być obciążające zorganizowaną część przedsiębiorstwa zobowiązania. W tym zakresie Trybunał uznał bowiem, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

W ocenie Organu, dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część przedsiębiorstwa jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą przede wszystkim na produkcji mięsa. Wnioskodawca prowadzi opisaną działalność w oparciu o składniki majątkowe i niemajątkowe (grunty, budynki, budowle, pozwolenia, pracownicy, środki trwałe), które jako całość stanowią przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego. Ponadto Wnioskodawca prowadzi również działalność transportową, tj. działalność polegającą na transporcie zwierząt i mięsa, wyprodukowanego przez Wnioskodawcę oraz transportu zwierząt i mięsa na zlecenie kontrahentów zewnętrznych. Transport ten jest dokonywany za pomocą będących własnością Wnioskodawcy wyspecjalizowanych środków transportu do przewozu artykułów spożywczych, wyposażonych w specjalne chłodnie.

Działalność transportowa jest prowadzona w oparciu o składniki majątkowe i niemajątkowe, do których przede wszystkim należą:

1. Licencja dotycząca międzynarodowego zarobkowego drogowego przewozu rzeczy, wydana przez Głównego Inspektora Transportu Drogowego;

2.5 zezwoleń na przewóz zwierząt wydanych dla każdego środka transportu, którym są przewożone zwierzęta;

3. Certyfikat HACCP (System Analizy Zagrożeń i Krytycznych Punktów Kontroli);

4. Środki trwałe stanowiące własność Wnioskodawcy, w tym:

a.

samochody ciężarowe;

b.

samochody dostawcze;

c.

naczepy;

d.

ciągnik samochodowy;

5. Środki trwałe, które są przedmiotem umów leasingu zawartych przez Wnioskodawcę z leasingodawcą, w tym:

a.

samochody transportowe i dostawcze;

b.

naczepy;

6. Środki trwałe, które są przedmiotem umów dzierżawy zawartych przez Wnioskodawcę z wydzierżawiającym, w tym:

a.

samochody ciężarowe;

b.

ciągniki siodłowe,

c.

samochód osobowy;

d.

naczepy;

7. Umowy z pracownikami Wnioskodawcy, w tym umowy z kierowcami;

8. Księgi i dokumenty związane z działalności transportową, w tym zlecenia od kontrahentów dotyczące transportu. Księgowość Wnioskodawcy prowadzona jest w sposób umożliwiający przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do działalność transportowej.

Ponadto działalnością transportową zajmuje się zespół pracowników, którzy realizują zadania związane wyłącznie z działalnością transportową (obowiązki tych pracowników zostały określone w umowach o pracę i umowach o zlecenie). Działalnością transportową zarządza osoba, której zostały powierzone zadania związane wyłącznie z tym obszarem działalności spółki Wnioskodawcy. Z uwagi na to, że działalność główna oraz działalność transportowa istotnie się od siebie różnią pod względem sprawowanych funkcji gospodarczych, zaangażowanych aktywów, ponoszonych kosztów oraz ryzyka gospodarczego, podjęto decyzję o prawnym oddzieleniu od siebie tych działalności, tak aby w przyszłości były one wykonywane przez odrębne spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

W tym celu zostanie dokonany podział spółki Wnioskodawcy przez wydzielenie w trybie art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu Spółek Handlowych. W skutek tego podziału składniki majątkowe i niemajątkowe związane z działalnością transportową wraz z zobowiązaniami zostaną wydzielone (przeniesione) do spółki nowo zawiązanej. Wskutek podziału spółki Wnioskodawcy przez wydzielenie do Spółki Nowo zawiązanej zostaną przeniesione składniki majątkowe i niemajątkowe w oparciu o które jest obecnie prowadzona działalność transportowa, a w szczególności aktywa funkcjonalnie związane działalnością transportową, w tym: środki pieniężne związane z tą działalnością, należności od kontrahentów, środki trwałe w tym środki transportu, pracownicy, elementy wyposażenia, umowy z kontrahentami, pozwolenia oraz licencje, a także zobowiązania, w tym zobowiązania wynikające z aktualnych na dzień podziału zleceń przewozu. Składniki majątkowe i niemajątkowe, które zostaną przeniesione na Spółkę Nowo zawiązaną przy czynności podziału przez wydzielenie, pozwolą tej spółce na kontynuowanie działalności transportowej, bez konieczności podjęcia innych dodatkowych działań. Spółka Nowo zawiązana stanie się z mocy prawa stroną (pracodawcą) dotychczasowych umów o pracę zawartych z pracownikami związanymi bezpośrednio z działalnością transportową (m.in. kierowcy) na mocy art. 231 Kodeksu pracy. Spółka Nowo zawiązana przejmie dotychczasową strukturę organizacyjną związaną z działalnością transportową.

Mając na uwadze zaprezentowany opis sprawy należy stwierdzić, że w opisanej sytuacji zostały spełnione wszystkie wskazane wcześniej przesłanki do uznania przedmiotowego zespołu składników Spółki za zorganizowaną część przedsiębiorstwa Spółki w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Opisana we wniosku "Działalność transportowa" jest bowiem zespołem składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie Spółki, przeznaczony jest do realizacji określonych zadań gospodarczych i potencjalnie mogłaby ona stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zatem w analizowanej sprawie znajdzie zastosowanie przepis art. 6 pkt 1 ustawy o VAT i opisana przez Spółkę czynność polegająca na podziale spółki przez wydzielenie i przeniesienie na nową spółkę części majątku spółki dzielonej w rozumieniu art. 529 § 1 pkt 4 k.s.h. stanowiącej zorganizowaną część przedsiębiorstwa, będzie realizowana w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, jednakże stosowanie do art. 6 pkt 1 ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym czynność przekazania zespołu składników materialnych i niematerialnych służących do prowadzenia działalności transportowej na Spółkę Nowo zawiązaną będzie wyłączona spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług ze względu na przedmiot tej transakcji, jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kraków, ul. Rakowicka 10, 31-511 po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl