IBPP3/4512-388/15/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 3 lipca 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 grudnia 2014 r. sygn. akt I FSK 1837/13 oddalającym skargę kasacyjną Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 19 czerwca 2013 r. sygn. akt I SA/Kr 548/13 uchylającym interpretację indywidualną z 1 czerwca 2011 r. znak IBPP2/443-325/11/Asz (data wpływu do BKIP prawomocnego orzeczenia 8 maja 2015 r.), stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 lutego 2011 r. (data wpływu 3 marca 2011 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

* prawidłowe w zakresie możliwości ponownego skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od dnia 1 czerwca 2011 r. na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz

* nieprawidłowe w zakresie terminu zgłoszenia zmiany danych zawartych w zgłoszeniu rejestracyjnym.

W dniu 3 marca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości ponownego skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od dnia 1 czerwca 2011 r. na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W dniu 1 czerwca 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający z upoważnienia Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację znak: IBPP2/443-325/11/ASz uznając, że stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Pismem z 8 czerwca 2011 r. złożonym na podstawie art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) Wnioskodawca wezwał Organ do usunięcia naruszenia prawa w ww. indywidualnej interpretacji.

W odpowiedzi na ww. wezwanie, pismem z 14 lipca 2011 r. znak: IBPP2/443W-19/11/ASz - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach podtrzymał swoje stanowisko zawarte w indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z 1 czerwca 2011 r.

Wnioskodawca na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego z 1 czerwca 2011 r. znak: IBPP2/443-325/11/ASz złożył skargę z 8 czerwca 2011 r. (data wpływu 18 sierpnia 2013 r.), w której wniósł o uchylenie zaskarżonej interpretacji indywidualnej.

Wyrokiem z 8 grudnia 2011 r. sygn. akt I SA/Kr 1598/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

Od ww. wyroku Minister Finansów wniósł skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Wyrokiem z 26 lutego 2013 r. sygn. akt I FSK 491/12 Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie.

Wyrokiem z 19 czerwca 2013 r. sygn. akt I SA/Kr 548/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

Od ww. wyroku w dniu 19 sierpnia 2013 r. Minister Finansów wniósł skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Wyrokiem z 11 grudnia 2014 r. sygn. akt I FSK 1837/13 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną.

W dniu 8 maja 2015 r. do Organu wpłynął prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 19 czerwca 2013 r. sygn. akt I SA/Kr 548/13.

W myśl art. 153 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organ, którego działanie lub bezczynność była przedmiotem zaskarżenia.

Wskutek powyższego wniosek Strony wymaga ponownego rozpatrzenia przez Organ.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym od dnia 3 stycznia 2001 r. Prawo do zwolnienia od podatku od towarów i usług utracił w dniu 28 grudnia 2000 r. na skutek przekroczenia sprzedażą limitu uprawniającego do zwolnienia z opodatkowania. W roku 2010 Wnioskodawca uzyskał przychód w kwocie 101.410,85 zł. Z dniem 1 czerwca 2011 r. Wnioskodawca zamierza ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może z dniem 1 czerwca 2011 r. skorzystać ponownie ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, z dniem 1 czerwca 2011 r. może on skorzystać ponownie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług składając zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług VAT-R w terminie do 7 lipca 2011 r.

Mając na uwadze rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 grudnia 2014 r. sygn. akt I FSK 1837/13 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 19 czerwca 2013 r. sygn. akt I SA/Kr 548/13 stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej znak IBPP2/443-325/11/ASz uchylonej wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 19 czerwca 2011 r. sygn. akt I SA/Kr 548/13, tj. w dniu 1 czerwca 2011 r., gdyż stanowi ponowne rozpatrzenie wniosku w wyniku orzeczenia sądowego.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm. natomiast od dnia 26 sierpnia 2011 r. - tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 113 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Stosownie do treści art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Ponadto na mocy art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz podatników:

W świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, iż co do zasady, podatnik może ponownie skorzystać ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy spełnione były następujące warunki:

* od końca roku, w którym nastąpiła utrata prawa do zwolnienia od podatku lub rezygnacji z tego zwolnienia, musi upłynąć co najmniej rok,

* podatnik w poprzednim roku podatkowym nie może przekroczyć określonej wartości sprzedaży, wskazanej w art. 113 ust. 1 ustawy,

* podatnik nie może wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Nad wątpliwościami dotyczącymi możliwości ponownego skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od dnia 1 czerwca 2011 r. na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w stanie prawnym obowiązującym w dniu wydania interpretacji indywidualnej znak IBPP2/443-325/11/ASz pochylił się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oraz Naczelny Sąd Administracyjny.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z 19 czerwca 2013 r. sygn. akt I SA/Kr 548/13 wskazał, że cyt. "Przywołane normowanie (art. 113 ust. 11 ustawy o VAT) odnosi się bowiem do szczególnego przypadku podatników, którzy utracili prawo do zwolnienia lub z niego zrezygnowali, pozostawiając poza zakresem oddziaływania inne sytuacje korzystania ze zwolnienia (na przykład podatników korzystających ze zwolnienia przez cały okres działalności). Ponadto w przepisie tym ustawodawca odwołuje się do zachowania podatnika ("podatnik może ponownie skorzystać ze zwolnienia") oraz wyznacza początkowy moment takiego możliwego postępowania ("nie wcześniej niż"). Zaaprobowanie stanowiska organu, dopuszczającego zwolnienie od podatku z początkiem roku podatkowego (wyłącznie) także w odniesieniu do przypadku podatników wskazanych w ust. 11 art. 113 tej ustawy doprowadziłoby do sytuacji, w której (w pewnym zakresie) wymieniony obok przepis (art. 113 ust. 11) pozbawiony by został znaczenia normatywnego, a mianowicie w odniesieniu do podatników, którzy utracili prawo do zwolnienia z powodu przekroczenia dopuszczalnego poziomu obrotów w roku ubiegłym. Wszakże już z tego powodu (dokonania sprzedaży ponad limit) zwolnienie w roku następnym nie mogłoby być stosowane, a zatem roczna karencja w zakresie "korzystania ze zwolnienia" nie byłaby wynikiem zastosowania ust. 11 art. 113, lecz ust. 1 tego artykułu. Tymczasem przepis art. 113 ust. 11 w sposób równoprawny traktuje podatników którzy zrezygnowali ze zwolnienia, jak i tych którzy utracili prawo do zwolnienia. Przeciwko poglądowi organu przemawia także wykładnia historyczna. Przepis art. 113 ust. 11 u.p.t.u. w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r. stanowił, że podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może dopiero po upływie 3 lat, licząc od końca miesiąca, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1. Poprzednie brzmienie przepisu wskazywało zatem, że upływ trzyletniego okresu otwierający drogę do ponownego skorzystania ze zwolnienia, mógł przypadać z końcem każdego miesiąca w trakcie roku podatkowego, co bez wątpienia odrywało to unormowanie, od sztywnego wyznaczenia zwolnienia z początkiem nowego roku podatkowego, tak jak to wynika z art. 113 ust. 1 u.p.t.u. Względna samodzielność podstawy zwolnienia, o której mowa w ust. 11 art. 113 uzasadniona była również odmiennym (od ust. 1 art. 113) charakterem zwolnienia, o czym decydowało stwierdzenie odnośnie "możności skorzystania ze zwolnienia przez podatnika po upływie trzech lat", nawiązujące do sfery jego decyzji. Konieczna jest przy tym wzmianka, że przekroczenie limitów w roku poprzednim i bieżącym uniemożliwiało skorzystanie ze zwolnienia. Modyfikacja treści przepisu art. 113 ust. 11, wprowadzona z dniem 1 stycznia 2009 r. (na podstawie ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw - Dz. U. Nr 209, poz. 1320) nie zmieniła przeto zasadniczego charakteru tego przepisu, lecz spowodowała tylko określenie w sposób odmienny od dotychczasowego - okresu, po upływie którego podatnik może ponownie skorzystać ze zwolnienia (w odniesieniu do podatnika który utracił prawo do zwolnienia lub z niego zrezygnował). Odmiennych wniosków nie dostarcza analiza uzasadnienia rządowego projektu ustawy zmieniającej (druk nr 819 Sejmu VI kadencji), gdzie wskazano jedynie na brak konieczności dalszego utrzymywania przez 3 lata w systemie VAT podatnika, który osiąga sprzedaż poniżej limitu do zwolnienia. (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 23 kwietnia 2013 r. sygn. akt I SA/Wr 350/13.)"

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 11 grudnia 2014 r. sygn. akt. I FSK 1837/13 wskazał, że cyt. "W pełni należy zatem zaakceptować pogląd sądu I instancji, według którego ustawowe określenie "może nie wcześniej niż po upływie roku ponownie skorzystać ze zwolnienia" wskazuje po pierwsze, że w ramach sytuacji wyznaczonej przez nie przekroczenie wyznaczonego limitu sprzedaży (w roku poprzednim i bieżącym), możliwość ponownego skorzystania ze zwolnienia pozostawiona została decyzji podatnika, a po drugie - skorzystanie ze zwolnienia może mieć miejsce od początku dowolnego miesiąca, następującego po wyznaczonym w ust. 11 art. 113 okresie karencji. Stanowisko takie znajduje swoje uzasadnienia zwłaszcza poprzez odwołanie się do rozumowania a fortiori w jego wersji pozytywnej a maiori ad maius. Skoro bowiem ustawodawca odwołuje się do zachowania podatnika ("podatnik może ponownie skorzystać ze zwolnienia") oraz wyznacza początkowy moment takiego możliwego postępowania ("nie wcześniej niż"), to tym bardziej może uczynić to w późniejszym czasie, a więc powrócić do zwolnienia w trakcie roku podatkowego."

Zatem mając na uwadze zaprezentowane powyżej stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 grudnia 2014 r. sygn. akt. I FSK 1837/13 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 19 czerwca 2013 r. sygn. akt I SA/Kr 548/13 należy wskazać, że Wnioskodawca, który jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku towarów i usług od 3 stycznia 2001 r. oraz który w 2010 r. uzyskał z działalności gospodarczej przychód w kwocie 101.410,85 zł może skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, poczynając od 1 czerwca 2011 r.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego z dniem 1 czerwca 2011 r. może skorzystać ponownie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

O ponownym wyborze zwolnienia Wnioskodawca powinien był poinformować właściwego naczelnika urzędu skarbowego, deklarując zmianę w zgłoszeniu rejestracyjnym VAT-R, zgodnie z przepisem art. 96 ust. 12. Przepis ten nakazuje bowiem zgłosić zmianę danych zawartych w zgłoszeniu rejestracyjnym w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana. Zatem w zaistniałej sytuacji Wnioskodawca, chcąc ponownie wybrać zwolnienie, winien był złożyć takie zgłoszenie aktualizacyjne do 7 czerwca 2011 r.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego winien był złożyć zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług VAT-R w terminie do 7 lipca 2011 r., jest nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.