IBPP3/4512-342/16-1/SR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 23 maja 2016 r. (data wpływu 30 maja 2016 r.), uzupełnionym pismem z 27 lipca 2016 r. (data wpływu 29 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT transakcji darowizny praw do Znaków Towarowych na rzecz spółki oraz określenia podstawy opodatkowania tej transakcji - jest prawidłowe.

W dniu 30 maja 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT transakcji darowizny praw do Znaków Towarowych na rzecz spółki oraz określenia podstawy opodatkowania tej transakcji. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 27 lipca 2016 r. (data wpływu 29 lipca 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 22 lipca 2016 r. znak: IBPP3/4512-342/16/SR, IBPB-2-1/4515-163/16/MCZ, IBPB-2-1/4514-322/16/MCZ, IBPB-1-1/4511-344/16/NL.

W przedmiotowym wniosku uzupełnionym pismem z 27 lipca 2016 r. przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, podlegającą opodatkowaniu w Polsce od całości uzyskiwanych dochodów. Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową pozarolniczą działalność gospodarczą. W skład majątku Wnioskodawczyni (w ramach prowadzonej działalności) wchodzą między innymi prawa ochronne/prawa do zarejestrowanych znaków towarowych zarówno w Urzędzie Patentowym RP jak i w Urzędzie Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO; dawniej OHIM) (dalej łącznie jako "Znaki Towarowe", lub "prawa na Znaki Towarowe"). Wnioskodawczyni posiada również prawa/prawo do znaków zgłoszonych, ale jeszcze nie zarejestrowanych.

Ww. prawa na Znaki Towarowe zgodnie z przepisami nie zostały ujęte jako wartości niematerialne i prawne dla celów podatkowych i tym samym nie podlegają amortyzacji u Wnioskodawczyni, zostały bowiem wytworzone we własnym zakresie.

Wnioskodawczyni pozostaje w ustroju rozdzielności majątkowej małżeńskiej.

Wnioskodawczyni jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny.

Wnioskodawczyni rozważa przekazanie w formie darowizny praw do Znaków Towarowych na rzecz spółki osobowej innej niż spółka komandytowo-akcyjna, np. spółki komandytowej (dalej jako "Spółka"), w której wspólnikiem - komandytariuszem (jedynym lub jednym z komandytariuszy) będzie Wnioskodawczyni. Spółka prowadzić będzie działalność gospodarczą w zakresie zarządzania znakami towarowymi. Umowa darowizny zostanie zawarta na terytorium Polski.

Wartość praw na Znaki Towarowe zostanie ustalona według ich wartości rynkowej. Wartość ta będzie wynikać z wyceny sporządzonej przez podmiot specjalizujący się w wycenie wartości niematerialnych i prawnych. Wartość rynkowa ustalona w wycenie zostanie wskazana w umowie darowizny. Otrzymane w formie darowizny prawa na Znaki Towarowe zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki według wartości wynikającej z umowy darowizny. Znaki Towarowe będą wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółki, w tym w szczególności do odpłatnego ich licencjonowania, a przewidywany okres ich używania będzie dłuższy niż 1 rok.

Na pytanie Organu "Od kiedy Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą oraz co jest przedmiotem działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawczynię?", Wnioskodawczyni wskazała (punkt 1), że prowadzi działalność gospodarczą od 30 listopada 1990 r. Wnioskodawczyni prowadzi działalność głównie w branży projektowej (projektowanie i sprzedaż projektów architektoniczno-budowlanych).

Przedmiotem działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawczynię jest:

Wydawanie książek - (dokumentacja projektowa jest sprzedawana w formie książek ponieważ zgodnie z klasyfikacja powtarzalna dokumentacja projektowa jest uznawana za książkę)

Wydawanie czasopism i pozostałych periodyków - (Wnioskodawczyni wydaje systematycznie czasopisma, które zawierają katalog projektów i produktów znajdujących się w ofercie przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni)

Pozostała działalność wydawnicza

Działalność w zakresie architektury - (Wnioskodawczyni oferuje usługi projektowe na indywidualne zamówienie)

Działalność w zakresie specjalistycznego projektowania

Działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne

Działalność agencji reklamowych

Sprzedaż detaliczna książek prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach

Pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona poza siecią sklepową, straganami i targowiskami

Kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek

Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi

Pośrednictwo w sprzedaży miejsca na cele reklamowe w mediach drukowanych

Pośrednictwo w sprzedaży miejsca na cele reklamowe w mediach elektronicznych (Internet)

Pozostała działalność wspomagająca prowadzenie działalności gospodarczej, gdzie indziej niesklasyfikowana

Pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach

Sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach z przewagą żywności, napojów i wyrobów tytoniowych

Realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków

Pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych.

Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym od 2 marca 1995 r. w zakresie prowadzonej działalności, o której mowa w pkt 1 powyżej.

Na pytanie Organu "Czy Wnioskodawczyni była zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym w momencie wytworzenia znaków towarowych", Wnioskodawczyni wskazała, że tak, była podatnikiem VAT czynnym.

Znaki towarowe dotyczą towarów/usług zgłoszonych w toku dokonywania rejestracji w UPRP i/lub EUIPO (dawniej OHIM) zgodnie z zasadami wymaganymi przez przepisy prawa. Są to w zależności od danego znaku (Wnioskodawca podaje ogólny wykaz towarów/usług dla jakich zgłoszone są znaki bez rozbicia na towary/usługi dla poszczególnych znaków):

* usługi budowlane w pełnym zakresie związane z budową nieruchomości;

* usługi projektowania budynków, usługi w zakresie architektury, doradztwo budowlane;

* programy komputerowe, komputerowe bazy danych, publikacje elektroniczne, zapisane magnetyczne nośniki danych audio i video;

* książki katalogi, broszury, gazety, czasopisma, reklamówki (torby foliowe), plakaty, foldery;

* usługi wydawnicze, publikowanie książek;

* usługi internetowe związane z pośrednictwem handlowym w zakresie dostępu do informacji o oferowanych projektach domów i świadczonych usługach projektowych;

* sprzedaż detaliczna i hurtowa następujących towarów: materiały budowlane, instalacyjne oraz wykończeniowe, meble, meble ogrodowe, meble turystyczne, dywany, tkaniny dekoracyjne, firany, zasłony, karnisze, kominki, lustra, obrazy, rolety, żaluzje, figurki, artykuły ceramiczne do ogrodów, grille ogrodowe i akcesoria do grilli, pergole, plandeki, akcesoria ogrodnicze, zabawki ogrodowe, urządzenia i instalacje do: oświetlania zewnętrznego to jest lampy ogrodowe, solarne, systemy nawadniania, technika wodna dla ogrodów to jest wanny, baseny, oczka wodne, kaskady wodne oraz sprzęt i narzędzia ogrodnicze, programy komputerowe, komputerowe bazy danych, publikacje elektroniczne, zapisane;

* magnetyczne nośniki danych, audio i video, książki, katalogi, broszury, gazety, czasopisma, reklamówki, plakaty i foldery;

* usługi projektowania budynków, usługi w zakresie architektury, doradztwo architektoniczne;

* usługi projektowania ogrodów, usługi w zakresie zakładania oraz pielęgnacji ogrodów.

Znaki towarowe zostały wykreowane i wytworzone przez Wnioskodawczynię na przestrzeni lat 1990-2015.

Znaki towarowe zostały wytworzone celem budowania rozpoznawalnej marki biura projektów oraz oferty produktowej, celem identyfikacji Wnioskodawczyni i jej oferty na rynku. Wnioskodawczyni starała się być rozpoznawalna na rynku zarówno dla konkurencji, pośredników jak i nabywców. Intensywna promocja znaków (na przykład znaków...) w czasopismach, książkach, projektach, stronie internetowej, w Internecie przyczyniła się do jednoznacznego skojarzenia... z jakością projektów powtarzalnych na rynku. W zamierzeniu znaki towarowe miały pełnić funkcję promocyjno-informacyjną: tytułem przykładu wykorzystywane są na budynkach jako banery czy pylony reklamowe, czasopismach, stronie internetowej Wnioskodawczyni, w folderach, w kampaniach bilboardowych w kraju, w reklamach na tramwajach itp., w Internecie (na innych stronach www w ramach reklamy internetowej).

Na pytanie Organu "W jaki sposób Wnioskodawczyni faktycznie wykorzystywała wskazane we wniosku znaki towarowe w całym okresie ich posiadania? Czy przedmiotowe znaki towarowe były i są wykorzystywane w jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni do czynności opodatkowanych podatkiem VAT?", Wnioskodawczyni wskazała, że tak, przedmiotowe Znaki towarowe były i są wykorzystywane w jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, gdyż przedmiotowe znaki towarowe identyfikują firmę Wnioskodawczyni oraz jej ofertę produktową (projektową). Wnioskodawczyni faktycznie wykorzystywała i wykorzystuje Znaki w celach promocyjno-informacyjnych: tytułem przykładu wykorzystywane są na budynkach jako banery czy pylony reklamowe, czasopismach, stronie internetowej Wnioskodawczyni, w Internecie (na innych stronach www w ramach reklamy internetowej), w folderach, katalogach, w kampaniach bilboardowych w kraju, w reklamach na tramwajach itp.

W związku z wytworzeniem Znaków towarowych Wnioskodawczyni poniosła koszty/wydatki takie jak:

* opłaty urzędowe związane ze zgłoszeniem znaków towarowych do ochrony przed UPRP lub EUIPO (dawniej OHIM), w tym opłaty urzędowe za okresy ochronne na znaki;

* wynagrodzenie podmiotów (rzecznicy patentowi), którzy zajęli się formalno-prawną procedurą rejestracji/zgłoszenia znaków towarowych.

Znaki te zostały wytworzone siłami własnymi przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni, a zatem nie jest możliwe wskazanie innych wyliczalnych kosztów.

Na pytanie Organu "Czy Wnioskodawczyni od wydatków związanych z wytworzeniem przedmiotowych znaków towarowych przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?", Wnioskodawczyni wskazała, że wykonywała i wykonuje tylko czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT i posiada prawo do odliczenia VAT naliczonego. Tym samym od faktur wystawionych przez podmioty trzecie (rzecznicy patentowi), którzy przeprowadzali procedurę rejestracji danego znaku na zlecenie Wnioskodawczyni, Wnioskodawczyni odliczyła VAT naliczony.

Od opłat urzędowych związanych ze zgłoszeniem znaków towarowych nie ma podatku VAT.

Na pytanie Organu "Czy wydatki związane z wytworzeniem znaków towarowych były udokumentowane fakturami wystawionymi na Wnioskodawczynię, jeśli nie to dlaczego?", Wnioskodawczyni odpowiedziała, że tak, wydatki związane z wytworzeniem znaków towarowych w postaci wynagrodzenia rzeczników patentowych były dokumentowane fakturami wystawionymi na Wnioskodawczynię.

Darowizna będzie dokonywana przez Wnioskodawczynię jako podatnika prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą.

Na pytanie Organu "Czy darowizna przez Wnioskodawczynię znaków towarowych na rzecz spółki osobowej zostanie dokonana do celów innych niż działalność gospodarcza Wnioskodawczyni tj. celów pozostających bez związku z potrzebami prowadzonej przez Wnioskodawczynię jednoosobowej pozarolniczej działalności gospodarczej, czy też zostanie dokonana do celów związanych z jednoosobową pozarolniczą działalnością gospodarczą Wnioskodawczyni (jeśli tak to jakie to cele, jaka działalność i w jaki sposób znaki towarowe mają im służyć - proszę tę kwestię dokładnie wyjaśnić)?", Wnioskodawczyni wskazała, że w ocenie Wnioskodawczyni sama darowizna Znaku towarowego nie nastąpi w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, ponieważ w zamian darczyńca (Wnioskodawca) nie otrzyma od nowopowstałej spółki żadnego świadczenia.

Na pytanie Organu "Czy darowizna znaków towarowych na rzecz spółki osobowej będzie miała wpływ na przyszłe obroty Wnioskodawczyni jako osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, jej wizerunek, generowane zyski lub odbiór przez kontrahentów?", Wnioskodawczyni wskazała, że w ocenie Wnioskodawczyni nie.

Wnioskodawczyni rozważa dokonanie darowizny Znaków towarowych w bieżącym roku lub w 2017 r.

Można wyróżnić dwie zasadnicze przyczyny przekazania znaków na rzecz Spółki:

* po pierwsze Wnioskodawczyni chciałaby osiągnąć efekt specjalizacji, tj. powierzyć zarządzanie znakami towarowymi i ich ochronę (monitoring) jednemu, wyodrębnionemu w tym celu i wyspecjalizowanemu podmiotowi. Wszelkie nowe znaki towarowe byłyby zgłaszane przez tenże podmiot.

* po drugie Wnioskodawczyni prowadzi aktualnie działalność gospodarczą w formule jednoosobowej działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni rozważa i przygotowuje się do wprowadzenia a następnie przekazania firmy.... W tym celu z uwagi na aktualną formułę prowadzonej działalności gospodarczej konieczne jest dokonanie działań reorganizacyjnych związanych ze zmianą formy prowadzenia działalności na spółkę (...). Z uwagi jednak na fakt, że kreacja marek - znaków towarowych i ich pozycja na rynku jest w zasadniczej mierze efektem jej pracy zawodowej (gospodarczej), Wnioskodawczyni chciałaby przynajmniej przez początkowy okres czasu mieć decydujący wpływ na zarządzanie markami (znakami towarowymi), stąd aby to było możliwe konieczne jest wyodrębnienie i przeniesienie znaków do odrębnego podmiotu, w którym Wnioskodawczyni będzie decydującym wspólnikiem (np. jedynym komandytariuszem).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy planowana darowizna praw na Znaki Towarowe (w tym praw do znaków zgłoszonych do ochrony, ale jeszcze niezarejestrowanych na moment darowizny) na rzecz Spółki będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT), a jeśli tak, to jaka powinna być podstawa opodatkowania takiej czynności?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawczyni planowana transakcja darowizny praw na Znaki Towarowe (w tym prawa do znaków zgłoszonych do ochrony, ale jeszcze niezarejestrowanych na moment darowizny), na rzecz Spółki będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary z kolei - stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów - w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. Przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2. Zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3. Świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Znaki towarowe mieszczą się w ww. kategorii "wartości niematerialnych i prawnych", a zatem transakcja "zbycia" znaku towarowego powinna być klasyfikowana co do zasady jako świadczenie usług.

W kontekście darowizny znaku towarowego należy mieć na uwadze przepis art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, który to stanowi, że za odpłatne świadczenie usług uznaje się również nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, i udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

W świetle powyższego przepisu, nieodpłatne przekazanie praw na Znaki Towarowe może podlegać opodatkowaniu VAT, jednak tylko wówczas, gdy następuje ono w celach innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Celem darowizny jest zatem dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Istotą darowizny jako czynności nieodpłatnej jest brak po stronie darczyńcy ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego. Zgodnie ze wskazanym opisem zdarzenia przyszłego Wnioskodawczyni dokonałaby darowizny praw na Znaki Towarowe (w tym praw do znaków zgłoszonych do ochrony, ale jeszcze niezarejestrowanych na moment darowizny) na rzecz Spółki, nie uzyskawszy żadnego świadczenia wzajemnego z tego tytułu. Przedmiotowe Znaki Towarowe zostały wytworzone w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej. W wyniku darowizny podmiotem uprawnionym do czerpania korzyści z tytułu Znaków Towarowych byłaby już Spółka jako uprawniony podmiot. Zgodnie bowiem z art. 153 ust. 1 ustawy - Prawo własności przemysłowej przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego używania znaku towarowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. Dodać należy, że już samo prawo ze zgłoszenia znaku może być przedmiotem obrotu i zostać zbyte np. w drodze darowizny. Wówczas podmiotem uprawnionym do uzyskania prawa wyłącznego w postaci prawa ochronnego będzie już obdarowany (nabywca).

Jak wskazują organy podatkowe:

"Za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). W definicji świadczenia usług sformułowanej na potrzeby ustawy o podatku od towarów i usług mieści się darowizna praw własności przemysłowej, ponieważ w takim przypadku dochodzi do przeniesienia praw do wartości niematerialnych i prawnych. (...).

Zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością, a więc nie mają wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zysk, wizerunek, odbiór przez kontrahentów. (...)

Ze złożonego wniosku wynika, że w analizowanej sprawie nowopowstała spółka jawna otrzyma prawo ochronne do znaku towarowego, które to prawo przysługiwało dotychczas Wnioskodawcy. Tym niemniej w zamian Zainteresowany nie otrzyma od nowopowstałej spółki jawnej jakiegokolwiek świadczenia. Przeniesienie praw nastąpi zatem bez uzyskiwania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego. Z uwagi na powyższe, nie można w przedmiotowej sprawie uznać, że planowana darowizna przez Zainteresowanego prawa ochronnego do znaku towarowego na rzecz nowopowstałej spółce jawnej będzie miała wpływ na przyszłe obroty Wnioskodawcy, jako osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, jego wizerunek, generowane zyski czy odbiór przez kontrahentów. Jak już wskazano, w takiej sytuacji, Wnioskodawca wręcz wyzbędzie się części swojego majątku - nie otrzymując w zamian jakiegokolwiek świadczenia (...). Tym samym, darowizna (nieodpłatne przekazanie) prawa ochronnego do znaku towarowego na rzecz nowopowstałej spółki jawnej nie nastąpi w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Zatem, z uwagi na powyższe ww. czynność będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług." (tak Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 3 czerwca 2015 r.; sygn. IPTPP2/4512-129/15-5/AJB).

W świetle powyższego w ocenie Wnioskodawczyni planowana transakcja darowizny praw na Znaki Towarowe (w tym praw do znaków zgłoszonych do ochrony, ale jeszcze niezarejestrowanych na moment darowizny) na rzecz Spółki będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W takim przypadku podstawa opodatkowania powinna być ustalona zgodnie z art. 29a ust. 5 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem w przypadku świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2, podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika.

W przedmiotowej sprawie w sytuacji nieodpłatnego przekazania praw na Znaki Towarowe (w tym praw do znaków zgłoszonych do ochrony, ale jeszcze niezarejestrowanych na moment darowizny) na rzecz Spółki, podstawę opodatkowania stanowi - zgodnie z art. 29a ust. 5 ustawy o VAT - faktyczny koszt świadczenia usługi poniesiony przez Wnioskodawczynię, czyli w istocie koszty związane z wytworzeniem, ustanowieniem i utrzymaniem znaków towarowych, tj. z uwagi na fakt, że przedmiotowe Znaki zostały wytworzone przez Wnioskodawczynię we własnym zakresie będą to:

* opłaty urzędowe związane z rejestracją/zgłoszeniem znaków towarowych, opłaty za okresy ochronne (pierwszy okres ochrony i ewentualne przedłużenie); i

* koszty usług rzeczników patentowych (ich wynagrodzenie).

Zatem wartość rynkowa praw na Znaki Towarowe nie jest brana pod uwagę przy wyliczaniu podstawy opodatkowania podatkiem VAT.

Powyższe stanowisko Wnioskodawczyni znajduje uzasadnienie m.in. w następujących interpretacjach indywidualnych:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą o VAT - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy o VAT przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 380 z późn. zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Jak wynika z powyższego darowizna jest umową cywilnoprawną, cechującą się nieodpłatnością oraz przysporzeniem majątkowym tylko jednej ze stron umowy.

W przypadku przeniesienia praw do wartości niematerialnych i prawnych w drodze darowizny, dotychczasowy właściciel przenosi na nabywcę prawo do tych wartości.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Zatem interpretując ww. art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, stwierdzić należy, że opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli jeden z tych warunków nie jest spełniony, to wówczas takie świadczenie usług będzie nieopodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Analizując natomiast treść powołanego art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, należy zauważyć, że dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością, a więc nie mają wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zyski, wizerunek, odbiór przez kontrahentów.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zawarte - dla celów podatku od towarów i usług - w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wobec powyższego działalność gospodarcza obejmuje elementy składające się na jej przedmiot, tj. zarobkową działalność wytwórczą, handlową, usługową oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, działalność rolników i osób wykonujących wolne zawody a także działalność zawodową, wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły.

Dla ustalenia, czy ww. nieodpłatne świadczenie podlega opodatkowaniu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Przez nieodpłatne usługi służące do celów działalności podatnika należy rozumieć takie, które są wykonywane bez wynagrodzenia, ale w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Świadczenie ich ma dominujący charakter w stosunku do korzyści osiąganej w tym przypadku przez odbiorcę tych świadczeń.

Na podstawie art. 120 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1410 z późn. zm.) - znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa.

W myśl art. 120 ust. 2 ustawy - Prawo własności przemysłowej - znakiem towarowym, w rozumieniu ust. 1, może być w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy.

Na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne (art. 121 ustawy - Prawo własności przemysłowej).

Na podstawie art. 153 ust. 1 ustawy - Prawo własności przemysłowej - przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego używania znaku towarowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

Czas trwania prawa ochronnego na znak towarowy wynosi 10 lat od daty zgłoszenia znaku towarowego w Urzędzie Patentowym (art. 153 ust. 2 ustawy - Prawo własności przemysłowej).

Prawo ochronne na znak towarowy może zostać, na wniosek uprawnionego, przedłużone dla wszystkich lub części towarów, na kolejne okresy dziesięcioletnie - art. 153 ust. 3 ustawy - Prawo własności przemysłowej.

Prawo ochronne na znak towarowy jest bezwzględnym prawem podmiotowym o określonej przepisami ustawy - Prawo własności przemysłowej czasowej i terytorialnej skuteczności.

Prawo znaków towarowych to przepisy należące do działu prawa własności intelektualnej, jakim jest prawo własności przemysłowej. Znakiem towarowym są wszelkie znaki, oznaczenia, symbole, których zadaniem jest indywidualizowanie towarów lub usług na rynku. Uważa się, że znaki pełnią trzy funkcje: oznaczania pochodzenia, jakościową, reklamową.

Znak towarowy oznacza pochodzenie, gdy wskazuje, że opatrzone tym znakiem towary lub usługi pochodzą z tego samego źródła (gwarantującego i kontrolującego ich jakość). Funkcja jakościowa znaku towarowego polega na informowaniu przez znak, że wszystkie opatrzone nim towary lub usługi są takiej samej jakości. Funkcję reklamową wypełnia znak, jeśli zachęca on do zakupu opatrzonych tym znakiem towarów lub usług. A tak się dzieje, jeśli klienci z danym znakiem towarowym kojarzą dobrą jakość towarów lub usług lub też znak ten przyciąga uwagę klientów - wywołuje u nich pozytywne skojarzenia lub w inny sposób pozytywnie oddziałuje. Funkcję reklamową przede wszystkim realizują renomowane znaki towarowe.

Należy zauważyć, że wartość znaku towarowego mieści się w kategorii "wartości niematerialnych i prawnych", o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy. Wynika z tego, że przeniesienie wartości ww. znaku zalicza się do świadczenia usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, prowadzącą jednoosobową pozarolniczą działalność gospodarczą. W skład majątku Wnioskodawczyni (w ramach prowadzonej działalności) wchodzą między innymi prawa ochronne/prawa do zarejestrowanych znaków towarowych zarówno w Urzędzie Patentowym RP jak i w Urzędzie Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO; dawniej OHIM). Wnioskodawczyni posiada również prawa/prawo do znaków zgłoszonych, ale jeszcze nie zarejestrowanych. Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym od 2 marca 1995 r. Wnioskodawczyni wskazała, że była zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym w momencie wytworzenia znaków towarowych. Znaki towarowe zostały wytworzone celem budowania rozpoznawalnej marki biura projektów oraz oferty produktowej, celem identyfikacji Wnioskodawczyni i jej oferty na rynku. W związku z wytworzeniem Znaków towarowych Wnioskodawczyni poniosła koszty/wydatki takie jak: opłaty urzędowe związane ze zgłoszeniem znaków towarowych do ochrony przed UPRP lub EUIPO (dawniej OHIM), w tym opłaty urzędowe za okresy ochronne na znaki; wynagrodzenie podmiotów (rzecznicy patentowi), którzy zajęli się formalno-prawną procedurą rejestracji/zgłoszenia znaków towarowych. Znaki te zostały wytworzone siłami własnymi przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni, a zatem nie jest możliwe wskazanie innych wyliczalnych kosztów. Od faktur wystawionych przez podmioty trzecie (rzecznicy patentowi), którzy przeprowadzali procedurę rejestracji danego znaku na zlecenie Wnioskodawczyni, Wnioskodawczyni odliczyła VAT naliczony. Przedmiotowe Znaki towarowe były i są wykorzystywane w jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, gdyż przedmiotowe znaki towarowe identyfikują firmę Wnioskodawczyni oraz jej ofertę produktową (projektową). Wnioskodawczyni faktycznie wykorzystywała i wykorzystuje Znaki w celach promocyjno-informacyjnych. Wnioskodawczyni rozważa przekazanie w formie darowizny praw do Znaków Towarowych na rzecz spółki osobowej innej niż spółka komandytowo-akcyjna, np. spółki komandytowej, w której wspólnikiem - komandytariuszem (jedynym lub jednym z komandytariuszy) będzie Wnioskodawczyni. Darowizna będzie dokonywana przez Wnioskodawczynię jako podatnika prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą. Jak wskazano we wniosku, Wnioskodawczyni w zamian nie otrzyma od nowopowstałej spółki żadnego świadczenia. Darowizna znaków towarowych na rzecz spółki osobowej nie będzie miała wpływu na przyszłe obroty Wnioskodawczyni jako osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, jej wizerunek, generowane zyski lub odbiór przez kontrahentów. Znaki Towarowe będą wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółki, w tym w szczególności do odpłatnego ich licencjonowania.

Wątpliwości Wnioskodawczyni budzi kwestia opodatkowania darowizny znaków towarowych (w tym praw do znaków zgłoszonych do ochrony, ale jeszcze niezarejestrowanych na dzień darowizny) na rzecz spółki osobowej.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni dokona darowizny znaków towarowych jako podatnik podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT prowadzący działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Odnosząc się do przedstawionego opisu sprawy należy również stwierdzić, że darowizna znaków towarowych przez Wnioskodawczynię na rzecz Spółki nie będzie miała związku z prowadzoną przez Wnioskodawczynię jednoosobową pozarolniczą działalnością gospodarczą. Znaki towarowe po przekazaniu w formie darowizny będą wykorzystywane w prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej.

W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie należy zgodzić się z Wnioskodawczynią, że darowizna znaków towarowych przez Wnioskodawczynię na rzecz Spółki nie będzie miała wpływu na przyszłą sprzedaż Wnioskodawczyni jako osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, jej wizerunek, generowane zyski czy odbiór przez kontrahentów.

W przedmiotowej sprawie nie zachodzi związek z działalnością gospodarczą Wnioskodawczyni. Czynność nieodpłatnego przekazania (darowizna) znaków towarowych przez Wnioskodawczynię na rzecz Spółki nastąpi do celów innych niż działalność gospodarcza Wnioskodawczyni.

Ponadto, jak wynika z wniosku, od wydatków związanych z wytworzeniem przedmiotowych znaków towarowych Wnioskodawczyni przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wnioskodawczyni wskazała, że wykonywała i wykonuje tylko czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT i posiada prawo do odliczenia VAT naliczonego. Tym samym od faktur wystawionych przez podmioty trzecie (rzecznicy patentowi), którzy przeprowadzali procedurę rejestracji danego znaku na zlecenie Wnioskodawczyni, Wnioskodawczyni odliczyła VAT naliczony. Wydatki związane z wytworzeniem znaków towarowych były udokumentowane fakturami wystawionymi na Wnioskodawczynię. Znaki towarowe zostały wytworzone celem budowania rozpoznawalnej marki biura projektów oraz oferty produktowej, celem identyfikacji Wnioskodawczyni i jej oferty na rynku. W opisie sprawy Wnioskodawczyni jednoznacznie wskazała, że była zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym w momencie wytworzenia znaków towarowych.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że darowizna przez Wnioskodawczynię znaków towarowych, która zostanie dokonana do celów innych niż działalność gospodarcza Wnioskodawczyni, na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT będzie zrównana z odpłatnym świadczeniem usług i będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni, zgodnie z którym planowana transakcja darowizny praw na Znaki Towarowe (w tym praw do znaków zgłoszonych do ochrony, ale jeszcze nie zarejestrowanych) na rzecz Spółki będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT należało uznać za prawidłowe.

W przedmiotowej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również kwestii określenia podstawy opodatkowania darowizny znaków towarowych.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Stosownie do art. 29a ust. 5 ustawy o VAT w przypadku świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2, podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy o VAT, podstawa opodatkowania obejmuje podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku.

Ustawodawca nie określił w sposób precyzyjny, jakiego rodzaju koszty mogą zostać uznane za poniesione przez podatnika w związku ze świadczeniem nieodpłatnie usług. Nie ulega jednak wątpliwości, że chodzi tu o koszty rzeczywiście poniesione w związku ze świadczoną usługą, tzn. takiego rodzaju koszty, bez poniesienia których wykonanie usługi byłoby niemożliwe.

Biorąc powyższe pod uwagę, w przypadku planowanej przez Wnioskodawczynię czynności darowizny (nieodpłatnego przekazania) znaków towarowych, jako podstawę opodatkowania - zgodnie z cyt. art. 29a ust. 5 ustawy o VAT - przyjąć należy faktyczny koszt świadczenia usług poniesiony przez Wnioskodawczynię. Zatem podstawę opodatkowania darowizny znaków towarowych będą stanowiły koszty związane z wytworzeniem, utrzymaniem oraz rejestracją tych znaków.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni, w myśl którego w takim przypadku podstawa opodatkowania powinna być ustalona zgodnie z art. 29a ust. 5 ustawy o VAT, jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki podatkowoprawne tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, interpretacja traci aktualność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, podatku od czynności cywilnoprawnych oraz podatku od spadków i darowizn, zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.