IBPP3/4512-332/15/BJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 kwietnia 2015 r. (data wpływu 21 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Pionu produkcyjno-usługowego za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, a w konsekwencji wyłączenia jego aportu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy - jest prawidłowe.

W dniu 21 kwietnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Pionu produkcyjno-usługowego za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, a w konsekwencji wyłączenia jego aportu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

S.A. "x' oferuje kompleksowe usługi inżynierskie realizując inwestycje m.in. w obszarach: instalacje energetyczne, elektryczne i mechaniczne; systemy automatyki przemysłowej; budownictwo komercyjne i przemysłowe; systemy kontrolno-pomiarowe; rozwiązania technologiczne w ochronie środowiska i oprogramowanie dla przemysłu. Wnioskodawca jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce.

Wnioskodawca (S.A. "x") planuje wydzielenie podstawowej działalności operacyjnej i przeniesienie jej aportem do innej spółki. Intencją Wnioskodawcy jest doprowadzenie do sytuacji, w której Introl prowadzić będzie wyłącznie działalność holdingową, a podstawowa działalność operacyjna w grupie kapitałowej zostanie przeniesiona do "y" - sp. z o.o. (dalej: "Spółka operacyjna"). Działalność operacyjna związana z wydzielanymi składnikami majątkowymi zostanie wyodrębniona w "x" w ramach pionu produkcyjno-usługowego ("Pion produkcyjno-usługowy"). Nadzór nad działalnością Pionu produkcyjno-usługowego będzie sprawował Wiceprezes Zarządu Spółki (niezatrudniony w "x" na podstawie umowy o pracę, lecz pełniący swoje funkcje na podstawie powołania), który jest osobą uprawnioną do podejmowania kluczowych decyzji biznesowych związanych z działalnością operacyjną prowadzoną przez Spółkę (w tym, w szczególności, do negocjowania i zawierania umów z kontrahentami). Wiceprezes Zarządu Spółki jest jednocześnie zatrudniony w Spółce operacyjnej na podstawie umowy o pracę. Do Spółki operacyjnej zostaną także przeniesieni w ramach aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa pracownicy Pionu produkcyjno-usługowego, którzy są niezbędni w celu prowadzenia działalności gospodarczej w ramach tego pionu (w szczególności kierownicy odpowiedzialni za realizację poszczególnych kontraktów). Wyżej wspomniani pracownicy będą wykorzystywali w prowadzonej działalności gospodarczej dedykowane dla niej składniki majątkowe.

Do Pionu produkcyjno-usługowego przypisane będą także niektóre zobowiązania związane z działalnością gospodarczą (m.in. zobowiązania handlowe, zobowiązania z tytułu najmu powierzchni biurowej), należności i środki pieniężne. Przekazanie zorganizowanej części przedsiębiorstwa nastąpi poprzez objęcie przez Wnioskodawcę udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki operacyjnej w zamian za wkład niepieniężny w postaci Pionu produkcyjno-usługowego.

Przedmiotem aportu będzie Pion produkcyjno-usługowy obejmujący w szczególności:

wybrane składniki majątkowe związane z działalnością operacyjną (np. narzędzia służące prowadzonej działalności operacyjnej, części zamienne), niektóre zobowiązania i należności związane z działalnością operacyjną, niektóre prawa i obowiązki wynikające z umów zawartych z kontrahentami (np. umowy dzierżawy nieruchomości, umowy na dostawę mediów), prawa i obowiązki wynikające z umów z pracownikami Wnioskodawcy zajmującymi się sprawami związanymi z działalnością operacyjną.

Na moment wniesienia przez Wnioskodawcę aportu będzie mieć miejsce następująca sytuacja:

1. Wyodrębnienie organizacyjne

Pion produkcyjno-usługowy będzie stanowił wyodrębnioną jednostkę w ramach struktury organizacyjnej Wnioskodawcy odpowiadającą za działalność operacyjną. Powyższe będzie potwierdzać w szczególności schemat organizacyjny Wnioskodawcy, w którym Pion produkcyjno-usługowy będzie wydzielony jako odrębna jednostka organizacyjna w ramach struktury Wnioskodawcy.

Do Pionu produkcyjno-usługowego będą przydzieleni pracownicy, którzy zajmują się bezpośrednio zadaniami związanymi z działalnością operacyjną Spółki (w tym w szczególności kierownicy budów realizujący poszczególne projekty). Zadania tych pracowników będą miały odrębny charakter od zadań innych osób zatrudnionych w Spółce w ramach Pionu Administracji oraz Działu Obsługi Wybranych Kontraktów.

2. Wyodrębnienie finansowe

Pion produkcyjno-usługowy będzie wydzielony w strukturach organizacyjnych Wnioskodawcy pod względem finansowym. Oznacza to, że prowadzona u Wnioskodawcy ewidencja zdarzeń gospodarczych umożliwi w szczególności odrębne określenie przychodów i kosztów związanych z prowadzoną przez Pion produkcyjno-usługowy działalnością operacyjną. W zakładowym planie kont zostaną wyodrębnione konta kosztowe i przychodowe związane z działalnością operacyjną Pionu produkcyjno-usługowego. Z tego względu, Wnioskodawca będzie ujmował na tych kontach odpowiednio koszty i przychody związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością w zakresie Pionu produkcyjno-usługowego.

W odniesieniu do kosztów dotyczących całokształtu działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę (np. kosztów ogólnego zarządu, wsparcia finansowo-księgowego) Spółka będzie przypisywać koszty do Pionu produkcyjno-usługowego na podstawie stosownych kluczy alokacji. Koszty te będą ewidencjonowane na podstawie dokumentów wewnętrznych.

Wnioskodawca przygotuje na moment przekazania działalności w postaci Pionu produkcyjno-usługowego do Spółki operacyjnej odrębny rachunek zysków i strat (pro forma) prezentujący wyniki działalności związanej z działalnością operacyjną oraz bilans (pro forma) obrazujący aktywa i pasywa związane z Pionem produkcyjno-usługowym.

3. Wyodrębnienie funkcjonalne

W ramach Pionu produkcyjno-usługowego są realizowane kontrakty zapewniające Spółce źródło przychodów. Prawa i obowiązki wynikające z wybranych kontraktów zostaną przeniesione w ramach aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa do Spółki operacyjnej i będą realizowane przez Spółkę operacyjną po dokonaniu aportu. W przyszłości nowe kontrakty dotyczące działalności związanej z Pionem produkcyjno-usługowym będą realizowane również w ramach Spółki operacyjnej (m.in. dzięki potencjałowi uzyskanemu w ramach aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa).

Pion produkcyjno-usługowy będzie jednostką dysponującą w szczególności:

składnikami majątkowymi umożliwiającymi prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie działalności operacyjnej (którymi będzie dysponował na podstawie tytułu własności bądź odpowiednich umów cywilnoprawnych), pracownikami, którzy będą zajmowali się prowadzoną działalnością oraz sprawującego nadzór nad działalnością Pionu Wiceprezesa Zarządu Spółki, uprawnionego do podejmowania kluczowych decyzji biznesowych w zakresie działalności operacyjnej, zobowiązaniami i należnościami oraz środkami pieniężnymi związanymi z prowadzoną działalnością, prawami i obowiązkami wynikającymi z zawartych umów, które umożliwiają generowanie przychodów w przyszłości.

W konsekwencji, Pion produkcyjno-usługowy przed wniesieniem aportu do Spółki operacyjnej będzie w stanie samodzielnie funkcjonować na rynku jako niezależne przedsiębiorstwo, posiadając wszelkie wymagane w tym celu aktywa (takie jak składniki materialne, odpowiedni personel, zabezpieczone źródła przychodów oraz środki pieniężne). Pion produkcyjno-usługowy można zatem uznać za zorganizowany zespół powiązanych składników majątkowych, który jest przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych (tekst jedn.: funkcjonowania jako przedsiębiorstwo osiągające przychody z tytułu działalności operacyjnej).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wyodrębniony ze Spółki Pion produkcyjno-usługowy będzie stanowił w dacie aportu zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e uptu, a w konsekwencji zgodnie z art. 6 pkt 1 uptu wniesienie aportu nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług... (oznaczone we wniosku nr 4)

Stanowisko Wnioskodawcy (w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 4):

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 uptu, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepisów ustawy nie stosuje się jednak do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa (art. 6 pkt 1 uptu). Na gruncie uptu jako zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części traktuje się również jako wniesienie takiego przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa w drodze wkładu niepieniężnego do spółki kapitałowej.

Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w treści art. 2 pkt 27e uptu jest tożsama z tą zawartą w art. 4a pkt 4 u.p.d.o.p. W związku z powyższym oraz analizą przedstawioną w uzasadnieniu dotyczącym pytania 1, w opisanym zdarzeniu przyszłym spełnione zostaną przesłanki uznania Pionu produkcyjno-usługowego jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa także w rozumieniu art. 2 pkt 27e uptu. W konsekwencji, zgodnie z art. 6 ust. 1 uptu, wniesienie Pionu produkcyjno-usługowego (wraz z przypisanymi mu aktywami i zobowiązaniami) nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości wskazanego powyżej stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej.

Przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te - chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług - nie podlegają opodatkowaniu.

W związku z art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Termin "transakcja zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Regulacja zawarta w art. 6 pkt 1 ustawy, stanowi implementację art. 19 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L06.347.1), zwanej dalej Dyrektywą 112.

W myśl art. 19 Dyrektywy 112, w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Kwestią wymagającą interpretacji w niniejszej sprawie jest ustalenie istnienia lub nieistnienia podstaw do zastosowania przepisu art. 6 pkt 1 ustawy.

W myśl art. 2 pkt 27e ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, iż najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, iż zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby obejmowała ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Wobec powyższego w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

W świetle powyższego, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Brak zaistnienia którejkolwiek z przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Przesłanki takiego wyodrębnienia są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT powinien być interpretowany z uwzględnieniem wyroku Trybunału Sprawiedliwości WE w sprawie C-497/01 odnoszącego się do treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L 347, str. 1 z późn. zm.)

W myśl tej regulacji prawa unijnego, w przypadku przekazania odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary będzie traktowana jako następca prawny przekazującego.

Należy zauważyć, że prawodawca unijny stanowiąc regulację ww. art. 19 Dyrektywy 112 nie zdefiniował jednak użytego w niej pojęcia prawnego "całości lub części majątku".

W wyroku C-497/01 w sprawie Zita Modes przeciwko Administration de lenregistrement et des domaines Trybunał zwracając uwagę, że niezgodne z przepisami Dyrektywy jest wprowadzanie przez państwo członkowskie jakichkolwiek ograniczeń - innych niż te, o których mowa w Dyrektywie podkreślił, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz - w zależności od konkretnego przypadku - składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia "przekazania całości lub części majątku", wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Tym bardziej, elementem tym nie mogą być obciążające zorganizowaną część przedsiębiorstwa zobowiązania. W tym zakresie Trybunał uznał bowiem, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza wydzielić podstawową działalność operacyjną i przenieść ją aportem do innej spółki tj. "y" - sp. z o.o. Działalność operacyjna związana z wydzielanymi składnikami majątkowymi zostanie wyodrębniona w ramach pionu produkcyjno-usługowego. Do Spółki operacyjnej zostaną także przeniesieni w ramach aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa pracownicy Pionu produkcyjno-usługowego, którzy są niezbędni w celu prowadzenia działalności gospodarczej w ramach tego pionu. Do tego pionu przypisane będą także niektóre zobowiązania związane z działalnością gospodarczą (m.in. zobowiązania handlowe, zobowiązania z tytułu najmu powierzchni biurowej), należności i środki pieniężne. Prowadzona u Wnioskodawcy ewidencja zdarzeń gospodarczych umożliwi w szczególności odrębne określenie przychodów i kosztów związanych z prowadzoną przez Pion produkcyjno-usługowy działalnością operacyjną. W zakładowym planie kont zostaną wyodrębnione konta kosztowe i przychodowe związane z działalnością operacyjną Pionu produkcyjno-usługowego. Z tego względu, Wnioskodawca będzie ujmował na tych kontach odpowiednio koszty i przychody związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością w zakresie Pionu produkcyjno-usługowego.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych stwierdzić należy, że przedmiot aportu, którym będzie wydzielony z istniejącego przedsiębiorstwa Pion produkcyjno-usługowy powołany do realizacji zadań gospodarczych, który stanowi wyodrębniony finansowo, organizacyjnie i funkcjonalnie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, który może samodzielnie funkcjonować jako odrębne i niezależne od Spółki przedsiębiorstwo spełnia wymogi zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Tym samym, transakcja wniesienia przez Wnioskodawcę wkładu niepieniężnego ww. Pionu produkcyjno-usługowego do spółki kapitałowej - zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy - będzie podlegała wyłączeniu od opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Nadmienić należy, że w zakresie pytań w sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych oznaczonych we wniosku nr 1, 2 i 3 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa St. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.