IBPP3/4512-281/15/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 30 marca 2015 r. (data wpływu 2 kwietnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ewidencjonowania sprzedaży gazu propan-butan przy użyciu kasy rejestrującej - jest prawidłowe.

W dniu 2 kwietnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ewidencjonowania sprzedaży gazu propan-butan przy użyciu kasy rejestrującej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - Spółka zajmuje się handlem gazem propan-butan. Zamierza w najbliższym czasie rozszerzyć dotychczasową działalność w niżej opisanym modelu sprzedaży:

Spółka podpisuje umowę dzierżawy, na mocy której wydzierżawia teren pod klatkę na butle z gazem propan-butan od osoby fizycznej. Osoba, z którą spółka podpisuje umowę dzierżawy jest jednocześnie pełnomocnikiem odbiorców detalicznych, którzy umocowali ją do zakupu butli w ich imieniu. Pełnomocnik posiada stosowne upoważnienia od odbiorców docelowych i prowadzi spis tychże upoważnień. Odbiorcy zgłaszają Pełnomocnikowi zapotrzebowanie na dostawę butli a Pełnomocnik składa zamówienie do Spółki.

Kierowca - dostarcza Pełnomocnikowi napełnione butle zgodnie z zamówieniem. Pełnomocnik kwituje Kierowcy odbiór butli na dokumencie WZ, płaci Kierowcy za dostarczony gaz a Kierowca fiskalizuje tę sprzedaż na kasie fiskalnej obwoźnej po czym wręcza paragon lub paragony (w zależności od tego w imieniu ilu osób Pełnomocnik nabywa butle) Pełnomocnikowi. W tym momencie butle napełnione gazem propan-butan, znajdują się w klatce i są towarem, który Spółka sprzedała ostatecznym nabywcom. Butle te czekają jedynie w klatce na ich odbiór przez zamawiającego. Ostateczny nabywca odbierze gaz wraz z paragonem od upoważnionego do dokonania transakcji zakupu Pełnomocnika w dogodnym dla siebie czasie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy opisany model sprzedaży gazu propan-butan jest właściwy pod względem jego ewidencjonowania za pomocą kasy fiskalnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisany model sprzedaży gazu propan butan jest prawidłowy. Zapis § 4 ust. 1a Rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzeniu ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących z dnia 4 listopada 2014 r. (Dz. U. z 2014 r. poz. 1544) wyklucza zwolnienie z ewidencjonowania za pomocą kasy fiskalnej dostawy gazu płynnego, którym jest gaz propan-butan. Tym samym koniecznym jest ewidencjonowanie przez Spółkę sprzedaży za pomocą kas fiskalnych.

Regulacja prawna zawarta w przepisach § 8 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. (Dz. U. z 2013 r. poz. 363) w sprawie kas rejestrujących - wskazuje, że paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać m.in. datę i czas (godzinę i minutę) sprzedaży. Z kolei § 6 ust. 1 pkt 1 tego rozporządzenia nakłada na podatników prowadzących ewidencję przy zastosowaniu kasy fiskalnej wykonywanie i wydanie dla każdej sprzedaży paragonu fiskalnego. Obydwa te warunki zostaną przez Spółkę spełnione - działający w imieniu odbiorcy gazu pełnomocnik otrzyma paragon fiskalny dokumentujący sprzedaż w momencie jego wydania przez kierowcę. Paragon oraz gaz nabywca otrzyma fizycznie od pełnomocnika w terminie późniejszym w momencie zgłoszenia się po zamówiony gaz.

Spółka uważa, że model sprzedaży przedstawiony w niniejszym wniosku, spełnia warunki wskazane w przytaczanych przepisach, dotyczących sprzedaży za pomocą kas rejestrujących.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawa o VAT.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W myśl art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

W myśl art. 111 ust. 3a pkt 5 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani używać kas rejestrujących zgodnie z warunkami określonymi w przepisach wydanych na podstawie ust. 7a pkt 1.

Zgodnie z art. 111 ust. 8 ustawy Minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa.

Zgodnie z § 4 pkt 1 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2012 r. poz. 1544), zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku dostawy gazu płynnego.

Kwestie dotyczące prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej w stanie prawnym obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r. regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r. poz. 363).

Zgodnie z § 6 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, podatnicy, prowadząc ewidencję wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny.

Przez paragon fiskalny rozumie się wydrukowany przez kasę dla nabywcy w momencie sprzedaży dokument potwierdzający dokonaną transakcję sprzedaży (§ 2 pkt 12 ww. rozporządzenia).

Zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 4 ww. rozporządzenia, paragon fiskalny zawiera co najmniej datę oraz godzinę i minutę sprzedaży.

Powołane przepisy określają generalną zasadę, z której wynika, że w przypadku transakcji dokonywanych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, podatnik co do zasady obowiązany jest do prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, a tym samym do dokumentowania każdej transakcji za pomocą paragonu fiskalnego, który musi wydać nabywcy towaru.

Z przedstawionego w złożonym wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zajmuje się handlem gazem propan-butan. Zamierza w najbliższym czasie rozszerzyć dotychczasową działalność w niżej opisanym modelu sprzedaży: Spółka podpisuje umowę dzierżawy, na mocy której wydzierżawia teren pod klatkę na butle z gazem propan-butan od osoby fizycznej. Osoba, z którą spółka podpisuje umowę dzierżawy jest jednocześnie pełnomocnikiem odbiorców detalicznych, którzy umocowali ją do zakupu butli w ich imieniu. Pełnomocnik posiada stosowne upoważnienia od odbiorców docelowych i prowadzi spis tychże upoważnień. Odbiorcy zgłaszają Pełnomocnikowi zapotrzebowanie na dostawę butli a Pełnomocnik składa zamówienie do Spółki. Kierowca - dostarcza Pełnomocnikowi napełnione butle zgodnie z zamówieniem. Pełnomocnik kwituje Kierowcy odbiór butli na dokumencie WZ, płaci Kierowcy za dostarczony gaz a Kierowca fiskalizuje tę sprzedaż na kasie fiskalnej obwoźnej po czym wręcza paragon lub paragony (w zależności od tego w imieniu ilu osób Pełnomocnik nabywa butle) Pełnomocnikowi. W tym momencie butle napełnione gazem propan-butan, znajdują się w klatce i są towarem, który Spółka sprzedała ostatecznym nabywcom. Butle te czekają jedynie w klatce na ich odbiór przez zamawiającego. Ostateczny nabywca odbierze gaz wraz z paragonem od upoważnionego do dokonania transakcji zakupu Pełnomocnika w dogodnym dla siebie czasie.

W tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy budzi czy przedstawiony model sprzedaży gazu propan-butan jest prawidłowy w sytuacji gdy paragon wydawany jest pełnomocnikowi odbiorcy towaru (rzeczywistego nabywcy towaru).

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz obowiązujące przepisy prawa należy stwierdzić, że dokonując sprzedaży na rzecz osób, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy i prowadząc ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej, istnieje obowiązek, stosownie do zapisu art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy o VAT oraz § 6 ust. 1 pkt 1 powołanego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących, wydawania wydrukowanego paragonu fiskalnego nabywcy towaru.

Zatem Wnioskodawca dokonując sprzedaży towaru na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej ma obowiązek zawsze wydać paragon fiskalny nabywcy towaru.

Przepisy o podatku od towarów i usług nie precyzują pojęcia wydać. W celu jego wyjaśnienia należy odwołać się do definicji słownikowej. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego - "wydać" oznacza tyle co dać, przydzielić komuś. Zatem z brzmienia tego przepisu wynika, że podatnik prowadzący ewidencję sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej obowiązany jest wydać czyli dostarczyć paragon nabywcy. Stąd też uwzględniając charakter sprzedaży prowadzonej przez Wnioskodawcę - sprzedaż za pośrednictwem Pełnomocnika odbiorców detalicznych, co wiąże się z brakiem osobistego kontaktu z nabywcą, stwierdzić należy, że na Wnioskodawcy ciąży obowiązek wydania paragonu nabywcy.

W przedmiotowej sprawie wymóg taki zostaje jednak spełniony, do sprzedaży dochodzi bowiem już w chwili wydania towaru, a pracownik Wnioskodawcy wydaje paragon osobie upoważnionej do odbioru towaru w imieniu odbiorców detalicznych, czyli pełnomocnikowi nabywcy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.