IBPP3/4512-228/15/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 11 marca 2015 r. (data wpływu 17 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją inwestycji pn. "..." - jest prawidłowe.

W dniu 17 marca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją inwestycji pn. "...".

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W swoich planach inwestycyjnych na 2015 r. Gmina S. (Wnioskodawca) ujęła realizację inwestycji pn. "...". Inwestycja częściowa zostanie sfinansowana ze środków unijnych pochodzących z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach działania "Podstawowe usługi dla gospodarki i ludności wiejskiej" zgodnie z podpisaną umową z Urzędem Marszałkowskim. Poniesione koszty na inwestycje będą obejmować zarówno koszty kwalifikowane jak i koszty niekwalifikowane. Dofinansowanie Gmina otrzyma do wysokości wartości netto kosztów kwalifikowanych. Podatek VAT związany z realizacją inwestycji nie został zaliczony do kosztów kwalifikowanych. Innymi słowy, całość podatku naliczonego, związanego z realizacją inwestycji zostanie sfinansowana ze środków własnych Gminy.

Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego zarejestrowaną jako czynny podatnik VAT. Wydatki związane z realizacją ww. inwestycji ponosić będzie Gmina, będą dokumentowane fakturami z numerem NIP nadanym Gminie. Wybudowana infrastruktura wodociągowa w ramach realizowanej inwestycji będzie zaliczana przez Gminę na podstawie przepisów o podatku dochodowym do środków trwałych, jej wartość początkowa przekroczy 15.000 zł.

Po zakończeniu realizacji inwestycji powstała infrastruktura zostanie odpłatnie przekazana do Zakładu Usług Wodnych w W. Charakter odpłatności będzie wynikał z zawartej pomiędzy Gminą a Związkiem umowy cywilnoprawnej (umowy dzierżawy). Umowa ta zostanie zawarta na co najmniej okres 10 lat. Z tytułu dzierżawy wybudowanej infrastruktury Gmina będzie od Związku pobierać czynsz i wystawiać związkowi faktury.

Zakład Usług Wodnych jest zakładem budżetowym Związku Międzygminnego Wodociągów i Kanalizacji Wiejskich w W., powołany przez 5 gmin w tym Gminę S. Przedmiotem działania Zakładu Usług Wodnych jest realizacja zadań Związku w zakresie eksploatacji urządzeń zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorczych urządzeń kanalizacji sanitarnych wsi. Zakład ten jest odrębnym od Gminy podatnikiem podatku VAT, posiada odrębny od Gminy numer NIP.

W związku z zamiarem wydzierżawiania wybudowanej w przyszłości infrastruktury zakładowi w sposób opisany powyżej, po przystąpieniu do realizacji inwestycji Gmina zawarła z Zakładem porozumienie w tym zakresie, na mocy którego to Gmina zobowiązuje się do wydzierżawienia infrastruktury Zakładowi po zakończeniu realizacji inwestycji, a Zakład do przyjęcia Infrastruktury do odpłatnej dzierżawy i płatności z tego tytułu czynszu dzierżawnego. W konsekwencji Gmina od początku ponoszenia wydatków związanych z realizacją inwestycji miała zamiar wykorzystywać nabywane towary i usługi do czynności opodatkowanych VAT, tj. do odpłatnej dzierżawy infrastruktury na rzecz Zakładu.

W związku z powyższym, z jednej strony powstała infrastruktura będzie wykorzystywana przez Gminę do czynności opodatkowanych VAT, tj. do odpłatnej dzierżawy oraz z drugiej strony, w związku z wykorzystywaniem infrastruktury przez Zakład do świadczenia usług dostawy wody, za co Zakład będzie pobierać od mieszkańców bądź innych podmiotów opłaty, infrastruktura będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych przez Zakład. W rezultacie, powstała infrastruktura będzie wykorzystywana zarówno przez Gminę, jak i przez Zakład wyłącznie do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z wybudowaniem infrastruktury.

2. Czy odliczenia Gmina może dokonać w rozliczeniach za okresy, w których w odniesieniu do nabytych towarów i usług powstanie obowiązek podatkowy, jednak nie wcześniej, niż w rozliczeniu za okres, w którym Gmina otrzyma stosowne faktury.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z20I1 r. Nr 177, poz. 1054), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124, natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Odpłatne wydzierżawienie przez Gminę powstałej infrastruktury będzie stanowić przesłankę do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z wybudowaną infrastrukturą. Bowiem prawo do odliczenia podatku VAT przysługuje w przypadku, w którym łącznie spełnione są dwa warunki: (1) odliczenia dokonuje zarejestrowany czynny podatnik VAT, (2) nabywane towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

A zatem tak jak wskazano w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w tym przypadku obydwa warunki o których mowa powyżej zostaną spełnione, z jednej strony czynnym podatnikiem VAT jest Gmina, w związku z realizacją inwestycji to Gmina będzie otrzymywać faktury VAT, z numerem NIP nadanym Gminie, czyli Gmina będzie nabywać towary i usługi związane z realizacją inwestycji jako podatnik VAT, z drugiej zaś strony Gmina od samego początku zrealizowaną infrastrukturę ma zamiar odpłatnie na podstawie umowy cywilnoprawnej przekazać do zakładu - Zakładu Usług Wodnych. A co za tym idzie na podstawie zawartej umowy dzierżawy pobierać czynsz. Powyższy fakt i zamiar potwierdza również zawarte porozumienie Gminy z Zakładem określające zobowiązanie Gminy i zakładu do zawarcia odpłatnej umowy dzierżawy powstałej infrastruktury.

Z kolei art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, z którego wynika, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych znajdzie zastosowanie. Gmina wybudowaną infrastrukturę przekaże odpłatnie Zakładowi na podstawie umowy cywilnoprawnej. Jako, że podmiotem odpowiedzialnym za zarządzanie gospodarką wodną na obszarze Gminy jest zasadniczo zakład, od początku ponoszenia wydatków związanych z realizacją inwestycji intencją Gminy było oddanie infrastruktury w odpłatną dzierżawę na rzecz zakładu.

Ad.2

Gmina będzie uprawniona do obniżenia VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poniesienie wydatków na wybudowanie infrastruktury w rozliczeniach za okresy, w których w odniesieniu do zakupionych przez Gminę towarów i usług powstanie obowiązek podatkowy, jednak nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym Gmina otrzyma stosowne faktury. Tak bowiem wynika z uregulowań zawartych w ustawie o podatku od towarów i usług: z art. 86 ust. 10 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony powstaje zasadniczo w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy, a z art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy o VAT prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę.

Reasumując powyższe Gmina będzie uprawniona do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z wybudowaniem infrastruktury w rozliczeniach za okresy, w których w odniesieniu do dostawy nabytych towarów i usług powstanie obowiązek podatkowy, jednak nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym Gmina otrzyma stosowne faktury.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT.

Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT. Prawo do odliczenia podatku naliczonego podlega ograniczeniom na zasadach wskazanych w art. 88 ustawy o VAT.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. Istotna jest intencja nabycia - jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas - po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych - odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Tym samym podatnik dokonując zakupu towarów czy usług dokonuje ich natychmiastowej alokacji do czynności dających prawo do doliczenia lub niedających takiego prawa.

Podatnikami - na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Z opisu sprawy wynika, że w swoich planach inwestycyjnych na 2015 r. Gmina ujęła realizacje inwestycji pn. "...". Wydatki związane z realizacją ww. inwestycji ponosić będzie Gmina, będą dokumentowane fakturami z numerem NIP nadanym Gminie. Po zakończeniu realizacji inwestycji powstała infrastruktura zostanie odpłatnie przekazana do Zakładu Usług Wodnych w W. Gmina od początku ponoszenia wydatków związanych z realizacją inwestycji miała zamiar wykorzystywać nabywane towary i usługi do czynności opodatkowanych VAT, tj. do odpłatnej dzierżawy infrastruktury na rzecz Zakładu. Zakład Usług Wodnych jest zakładem budżetowym Związku Międzygminnego Wodociągów i Kanalizacji Wiejskich w W. Charakter odpłatności będzie wynikał z zawartej pomiędzy Gminą a Związkiem umowy cywilnoprawnej (umowy dzierżawy). Z tytułu dzierżawy wybudowanej infrastruktury Gmina będzie od Związku pobierać czynsz i wystawiać związkowi faktury. Powstała infrastruktura będzie wykorzystywana przez Gminę do czynności opodatkowanych VAT.

Odnosząc się do kwestii prawa do odliczenia przez Gminę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy dokonane w związku z realizacją inwestycji, kluczowym jest ustalenie, z jakimi czynnościami Wnioskodawcy jest związana przedmiotowa infrastruktura.

Jak wynika z powołanych przepisów ustawy o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, a do zakresu jej działania należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów, w tym zaspokajanie potrzeb wspólnoty.

W rozpatrywanej sprawie wybudowaną sieć wodociągową Gmina przekaże na podstawie umowy dzierżawy do Zakładu Usług Wodnych.

W kontekście przedstawionego stanu faktycznego, odnosząc się do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego, należy mieć na uwadze aktualną linię interpretacyjną.

Z orzecznictwa TSUE wynika, że aby podmiot miał prawo do odliczenia VAT, musi być podatnikiem w rozumieniu przepisów dyrektywy, a po drugie - towary i usługi powinny być używane do celów transakcji podlegających opodatkowaniu (zob. np. wyrok z 29 kwietnia 2004 r. w sprawie C-137/02, pkt 24).

Powyższe potwierdzają również postanowienia pkt 8-9 wyroku w sprawie C-97/90 Lennartz, w których TSUE stwierdził, że prawo do odliczeń powstaje w momencie, gdy podlegający odliczeniu podatek staje się wymagalny. W konsekwencji o istnieniu tego prawa do odliczeń może zadecydować jedynie charakter, w jakim osoba występuje w danym czasie. Zgodnie z art. 17 (2) szóstej dyrektywy, o ile podatnik, działający w tym charakterze, używa towarów dla celów czynności podlegających opodatkowaniu, jest on uprawniony do odliczania podatku należnego lub zapłaconego od takich towarów. Jeżeli towary nie są używane do celów działalności gospodarczej podatnika w rozumieniu art. 4, lecz do celów prywatnej konsumpcji, nie powstaje żadne prawo do odliczeń.

W zakresie powyższej kwestii należy również wskazać orzeczenie TSUE z 13 marca 2014 r. w sprawie C-204/13, w którym TSUE stwierdził m.in.: "Tak więc, jak już orzekł Trybunał, aby można było przyznać podatnikowi prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT i określić zakres tego prawa, zasadniczo konieczne jest istnienie bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku a jedną lub kilkoma transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia (zob. wyrok z 21 lutego 2013 r. w sprawie C 104/12 Becker, pkt 19 i przytoczone tam orzecznictwo).

Zgodnie z art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Tak więc dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną: odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Umowa dzierżawy jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony - zarówno wydzierżawiającego, jak i dzierżawcę - określone przepisami obowiązki.

W świetle powołanych powyżej przepisów, odpłatnie realizowane w ramach umów cywilnoprawnych świadczenie usług przez jednostki samorządu terytorialnego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatne świadczenie usług na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Czynności wykonywane na podstawie zawartych przez Gminę umów cywilnoprawnych nie podlegają wyłączeniu z opodatkowania na mocy powołanego wyżej art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, co skutkuje opodatkowaniem tej czynności.

Tym samym, w omawianej sprawie obydwa warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy będą spełnione, ponieważ Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT, a nabyte towary i usługi służące wytworzeniu opisanej sieci wodociągowej będą miały związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Zatem stanowisko, w myśl którego Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z wybudowaniem infrastruktury, jest prawidłowe.

Odnosząc się do kwestii okresu, w którym przysługuje Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług na wybudowanie infrastruktury, należy przypomnieć, że prawo do odliczenia podatku może zostać zrealizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

W świetle art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Natomiast jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych. (brzmienie art. 86 ust. 11 ustawy obowiązujące od 1 stycznia 2014 r.).

Zatem biorąc pod uwagę ww. przepisy, należy stwierdzić, że Gmina będzie miała prawo do dokonania odliczenia na podstawie art. 86 ust. 10 i 10b ustawy o VAT w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych towarów i usług powstanie obowiązek podatkowy i Gmina otrzymała fakturę za wydatki inwestycyjne.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w ww. zakresie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.