IBPP3/4512-198/16/KS - Zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego za pomocą kasy rejestrującej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 20 czerwca 2016 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/4512-198/16/KS Zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego za pomocą kasy rejestrującej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 29 lutego 2016 r. (data wpływu 22 marca 2016 r.) uzupełnionym pismem z 19 maja 2016 r. (data wpływu 25 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego za pomocą kasy rejestrującej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 marca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego za pomocą kasy rejestrującej. Wniosek został uzupełniony pismem z 19 maja 2016 r. (data wpływu 26 maja 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie organu z 11 maja 2016 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, Gmina prowadzi sprzedaż zarówno na rzecz podmiotów gospodarczych, jak i osób fizycznych.

Katalog towarów i usług sprzedawanych przez Gminę obejmuje przede wszystkim sprzedaż oraz dzierżawę nieruchomości (grunty, budynki, budowie, lokale), najem lokali na cele mieszkalne wraz z usługami ściśle związanymi z gospodarką mieszkaniową (tekst jedn.: energia elektryczna, woda i kanalizacja, wywóz śmieci, konserwacja C.O., windykacja należności zaległych itp.), najem lokali na cele użytkowe wraz z opłatami za media, opłaty za utrzymanie czystości, sprzedaż drewna opałowego i użytkowego.

Każda sprzedaż towarów i usług dokonywana przez gminę zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług dokumentowana jest fakturą VAT.

Sporadycznie są wykonywane czynności takie jak sprzedaż drewna, towarów używanych, odpłatne udostępnianie specyfikacji istotnych warunków zamówienia publicznego. W roku 2015 sprzedaż w zakresie czynności niepodlegających zwolnieniu z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej wyniosła 16 556,00 zł netto. Sprzedaż na rzecz osób wymienionych w art. 111 ust. 1 ustawy wyniosła 89 431,00 zł netto, natomiast sprzedaż całkowita wyniosła 203 196,00 zł netto.

Całość zapłaty za sprzedaż tych towarów i świadczenie usług odbywa się tylko i wyłącznie za pośrednictwem rachunku bankowego, po wystawieniu faktur VAT dla kupującego.

W uzupełnieniu do wniosku wyjaśniono, że Wnioskodawca stosuje następujące symbole PKWiU do określonych czynności;

1. Sprzedaży oraz dzierżawy nieruchomości: 68.10.11, 68.10.13, 68.10.14, 68.10.15,

2. Najem lokali na cele mieszkalne: 68.20.11,

3. Najem lokali na cele użytkowe: 68.20.12,

4. Sprzedaż drewna opałowego i użytkowego: 02.20.11, 02.20.12, 02.20.14, 02.20.15.

Wnioskodawca nie rozpoczął ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej.

W odpowiedzi na pytanie Organu jaką sprzedaż Wnioskodawca kwalifikuje jako niepodlegającą zwolnieniu z obowiązku ewidencjonowania wskazano, że sprzedaż drewna opałowego nie podlega zwolnieniu z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej.

Gmina nie prowadzi sprzedaży towarów ani usług wymienionych w § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2014 r. Nr 1544).

Za wszystkie sprzedawane przez Gminę towary i usługi Gmina otrzymuje w całości zapłatę za pośrednictwem banku, który prowadzi obsługę finansową na swój rachunek.

Z posiadanej przez Gminę ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę, jednoznacznie wynika jakiej czynności dotyczyła.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym przypadku Gmina ma obowiązek w 2016 r. lub miała wcześniej obowiązek prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego za pomocą kasy rejestrującej.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Cała sprzedaż dokonywana w Gminie zarówno na rzecz osób fizycznych, jak i podmiotów gospodarczych dokumentowana jest fakturami. Sprzedaż jaką prowadzi Gmina na rzecz osób wymienionych w art. 111 ust. 1 ustawy o VAT w większości jest zwolniona z obowiązku ewidencji za pomocą kasy rejestrującej, a każda sprzedaż udokumentowana jest fakturą VAT. Nabywcy dokonują zapłaty wyłącznie za pośrednictwem rachunku bankowego oraz Poczty Polskiej.

Zgodnie z art. 111 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług możliwe jest zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży na rzecz osób fizycznych przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższe rozporządzenie przewiduje możliwość zwolnienia z obowiązku ewidencji sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej w zakresie czynności wymienionych w załączniku nr 1. W chwili obecnej sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do ww. rozporządzenia ewidencjonowana jest jedynie na podstawie wystawionych faktur. Z racji tego, że całość sprzedaży dokumentowane jest fakturami VAT, Gmina nie musi rejestrować kasy, albowiem cała sprzedaż jest ewidencjonowana za pomocą faktur stanowiących dowód wykonanej sprzedaży. Stąd też zdaniem podatnika nie zachodzi obowiązek ewidencji przy pomocy kasy rejestrującej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z art. 106b ust. 2 ustawy, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3. Natomiast stosownie do przepisu art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę (...).

Kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w tym zakresie.

W stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2015 r. do 31 grudnia 2016 r., kwestię zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2014 r. poz. 1544), zwane dalej rozporządzeniem.

Zwolnienie z obowiązku instalowania kas rejestrujących zostało określone w § 2 i § 3 ww. rozporządzenia.

Powyższe przepisy wskazują na dwojakiego rodzaju zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, mianowicie: zwolnienie dla określonych grup podatników (zwolnienie podmiotowe) i zwolnienie dla konkretnych czynności (zwolnienie przedmiotowe).

Stosownie do § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r. podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20 000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20 000 zł.

Natomiast § 3 ust. 2 rozporządzenia stanowi, że zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do podatników, którzy w poprzednim roku podatkowym byli obowiązani do ewidencjonowania lub przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania.

W przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20 000 zł (§ 5 ust. 1 rozporządzenia).

W myśl § 5 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20 000 zł.

Powyższe zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej ma charakter podmiotowy, tj. dotyczy podmiotu.

Wskazać należy, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej - jak wynika z treści art. 111 ust. 1 ustawy - dotyczy tych podatników, którzy dokonują świadczeń na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Wobec tego, ustalając obrót uprawniający podatnika do zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. należy uwzględniać cały obrót osiągnięty przez podatnika na rzecz ww. osób, tj. zarówno z tytułu czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania na podstawie ww. rozporządzenia jak i niekorzystających ze zwolnienia.

Jak stanowi § 2 ust. 1 rozporządzenia - zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, tj. dotyczy przedmiotu działalności.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina prowadzi sprzedaż oraz dzierżawę nieruchomości (grunty, budynki, budowie, lokale), najem lokali na cele mieszkalne wraz z usługami ściśle związanymi z gospodarką mieszkaniową (tekst jedn.: energia elektryczna, woda i kanalizacja, wywóz śmieci, konserwacja C.O., windykacja należności zaległych itp.), najem lokali na cele użytkowe wraz z opłatami za media, opłaty za utrzymanie czystości, sprzedaż drewna opałowego i użytkowego. Ponadto w treści wniosku wskazano, że sporadycznie są wykonywane czynności takie jak sprzedaż drewna, towarów używanych, odpłatne udostępnianie specyfikacji istotnych warunków zamówienia publicznego.

Wnioskodawca stosuje następujące symbole PKWiU do określonych czynności;

1. Sprzedaży oraz dzierżawy nieruchomości: 68.10.11, 68.10.13, 68.10.14, 68.10.15,

2. Najem lokali na cele mieszkalne: 68.20.11,

3. Najem lokali na cele użytkowe: 68.20.12,

4. Sprzedaż drewna opałowego i użytkowego: 02.20.11, 02.20.12, 02.20.14, 02.20.15.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży towarów i usług dokonywanych przez Gminę, w sytuacji, gdy cała sprzedaż jest udokumentowana fakturami VAT.

W myśl § 2 ust. 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Stosownie do § 2 ust. 2 powołanego rozporządzenia, w przypadku podatników dokonujących dostawy towarów lub świadczenia usług, o których mowa w poz. 21, 26, 27 i 49 załącznika do rozporządzenia, zwolnienie ma zastosowanie, jeżeli dostawa towarów i świadczenie usług w całości zostały udokumentowane fakturą.

W pozycjach tych wymienione zostały:

* poz. 21 - Pozostałe usługi związane z zakwaterowaniem z wyłączeniem PKWiU 55.90.13.0 - dotyczy wyłącznie: usług krótkotrwałego zakwaterowania pozostałych, gdzie indziej niesklasyfikowanych (z wyłączeniem usług hotelarskich i turystycznych),

* poz. 26 - Wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi,

* poz. 27 - Usługi związane z obsługą rynku nieruchomości,

* poz. 49 - Dostawa towarów i świadczenie usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W myśl art. 2 pkt 30 ustawy przez PKWiU ex - rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. W objaśnieniach do załącznika wskazano, że ex - dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania. Zatem, wynikające z załącznika zwolnienie dotyczy wyłącznie danego wyrobu lub usługi z danego grupowania.

Należy wiec zauważyć, że ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, ze względu na dokumentowanie całości sprzedaży fakturą, dotyczy wyłącznie enumeratywnie wskazanych przez ustawodawcę czynności. Tym samym Wnioskodawca nie może korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania wszystkich wymienionych we wniosku świadczeń, których sprzedaż w całości dokumentowana jest fakturą VAT, bowiem zwolnienie to dotyczy tylko ściśle określonych usług. Zatem Wnioskodawca może wiec korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na podstawie § 2 ust. 2 rozporządzenia wyłącznie w odniesieniu do czynności wymienionych w poz. 21, 26, 27, 49 załącznika.

W odniesieniu do świadczonych usług nieobjętych ww. zwolnieniem, za które Wnioskodawca otrzymuje zapłatę na rachunek bankowy, Gmina może jednak skorzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej na podstawie przepisu § 2 ust. 1 w związku z poz. 38 załącznika do rozporządzenia.

W poz. 38 załącznika wymieniono świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Analiza powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że aby podatnik miał prawo do skorzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 38 załącznika do rozporządzenia, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki:

* świadczący usługę (podatnik) otrzyma zapłatę za wykonaną czynność w całości za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika;

* z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła;

* przedmiotem świadczenia nie są usługi wymienione w § 4 rozporządzenia.

Niewystąpienie jednego z nich oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Wnioskodawca wskazał, że całość zapłaty za sprzedaż towarów i świadczenie usług odbywa się tylko i wyłącznie za pośrednictwem rachunku bankowego, po wystawieniu faktur VAT dla kupującego. Za wszystkie sprzedawane przez Gminę towary i usługi Gmina otrzymuje w całości zapłatę za pośrednictwem banku, który prowadzi obsługę finansową, na swój rachunek. Z posiadanej przez Gminę ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę, jednoznacznie wynika jakiej czynności dotyczyła. Gmina nie prowadzi sprzedaży towarów ani usług wymienionych w § 4 ww. rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W przypadku więc dokonywania sprzedaży usług osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej, gdy cała należność za te usługi będzie wpływać na rachunek bankowy Wnioskodawcy za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej, a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie będzie wynikać, jakiej konkretnie czynności dotyczyła, Wnioskodawca będzie miał prawo do zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego do 31 grudnia 2016 r., na mocy § 2 ust. 1 w zw. z poz. 38 załącznika do rozporządzenia z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Natomiast odnosząc się do kwestii obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży drewna opałowego i użytkowego zauważyć należy, że czynności te nie korzystają ze zwolnienia przedmiotowego z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej na podstawie rozporządzenia.

Zatem zasadne będzie odniesienie się do przepisów regulujących zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej o charakterze podmiotowym tj. dotyczących limitów obrotu, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia.

Wskazać należy, że z powołanych wyżej przepisów wynika, że każda sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych ma wpływ na wielkość obrotu wyznaczającego obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Kwotę obrotu uprawniającą do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących określa się sumując całą sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Obliczając powyższą kwotę obrotu nie wyłącza się zatem sprzedaży towarów i usług, które na mocy rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących jako wymienione w załączniku do rozporządzenia zostały przedmiotowo zwolnione z obowiązku ewidencjonowania. Do obrotu wlicza się zatem sprzedaż ze wszystkich czynności wykonywanych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych (wszystkie rodzaje działalności).

Z treści wniosku wynika, że w roku 2015 sprzedaż w zakresie czynności niepodlegających zwolnieniu z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej (sprzedaż drewna opałowego i użytkowego) wyniosła 16 556,00 zł netto, natomiast sprzedaż na rzecz osób wymienionych w art. 111 ust. 1 ustawy wyniosła 89 431,00 zł netto.

Należy więc wskazać, że po przekroczeniu limitu obrotów w wysokości 20 000 zł (do którego uwzględnia się również obrót zwolniony z obowiązku ewidencjonowania), Wnioskodawca utracił prawo do zwolnienia podmiotowego i miał obowiązek rozpoczęcia ewidencjonowania (w terminach określonych w § 5 ust. 1 rozporządzenia), obrotu z tytułu sprzedaży drewna opałowego i użytkowego oraz każdej innej sprzedaży nie objętej zwolnieniem (niewymienionej w załączniku do rozporządzenia). Odpowiadając na zadane pytanie należy wskazać, że w opisanym przypadku w 2016 r. Wnioskodawca ma obowiązek ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej i miał wcześniej obowiązek prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego za pomocą kasy rejestrującej.

Zaznacza się, że w sytuacji utraty prawa do zwolnienia ze względu na przekroczenie limitu obrotów, Wnioskodawca może nadal korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotów z tytułu wykonywania czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl