IBPP3/443-98/07/KP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 25 października 2007 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/443-98/07/KP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 20 września 2007 r. (data wpływu 24 września 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie opodatkowania obrotu olejem rzepakowym w stanie nieprzetworzonym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 września 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie opodatkowania obrotu olejem rzepakowym w stanie nieprzetworzonym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza kupować w kraju i sprzedawać do innych krajów Unii Europejskiej oraz ewentualnie także poza obszar Wspólnoty olej rzepakowy w stanie nieprzetworzonym. Prawdopodobnie odbiorca lub kolejny podmiot, który będzie nabywał ten olej, podda go obróbce w celu uzyskania komponentów do produkcji biopaliw. Do momentu zakupu przez Spółkę olej ten nie będzie poddany procesom zmieniającym jego właściwości lub charakter i w takim samym stanie będzie przez Spółkę odsprzedawany. Wnioskodawca nie posiada statusu zarejestrowanego handlowca, nie prowadzi także składu podatkowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym zamiar dokonywania przez Spółkę obrotu olejem rzepakowym w stanie nieprzetworzonym podlega przepisom ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym dotyczącym wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, w szczególności czy olej ten należy uznać za paliwo silnikowe (wyrób akcyzowy zharmonizowany), o którym mowa w art. 30 ust. 2, art. 60 ust. 1 pkt 2 oraz innych przepisach ustawy o podatku akcyzowym dotyczących wyrobów akcyzowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, olej rzepakowy należy traktować jako wyrób przeznaczony do użycia jako paliwo silnikowe lub domieszka do paliw silnikowych (zatem jako wyrób akcyzowy zharmonizowany) dopiero w momencie, gdy znajduje się w posiadaniu podmiotu, który wykorzystuje go jako paliwo lub komponent do produkcji paliw lub też gdy jest on sprzedawany podmiotowi wykorzystującemu go jako paliwo lub komponent do produkcji paliw. Zatem gdy producent czystego oleju rzepakowego bądź inny podmiot, który olej nabył od producenta, sprzedaje ten olej jedynie jako surowiec, z którego ostateczny nabywca wytwarzać będzie biokomponenty do produkcji paliw (w tym przypadku estrów metylowych kwasów tłuszczowych) nie można przyjąć, że oferuje na sprzedaż wyrób używany jako paliwo lub domieszka do paliwa, równocześnie nie ma podstaw do stwierdzenia zaistnienia pozostałych przesłanek powodujących zaliczenie wyrobów do paliw silnikowych i olejów opałowych (tj. producent lub jak w przypadku Wnioskodawcy, pośrednik nie używa ani nie przeznacza wyrobów do użycia na te cele).

Reasumując, Spółka uważa że w opisanym zdarzeniu przyszłym olej rzepakowy będący przedmiotem dokonywanego przez Wnioskodawcę obrotu nie może być uznany za wyrób akcyzowy zharmonizowany, w konsekwencji nie ma zastosowania art. 30 ust. 2, art. 62 ust. 1 pkt 2 oraz inne przepisy ustawy o podatku akcyzowym dotyczące wyrobów akcyzowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 z późn. zm.) reguluje opodatkowanie wyrobów podatkiem akcyzowym oraz określa zasady i tryb wprowadzania do obrotu wyrobów objętych akcyzą i oznaczania niektórych z tych wyrobów znakami akcyzy (art. 1).

Zgodnie z art. 2 pkt 1 i pkt 2 ww. ustawy wyrobami akcyzowymi są wyroby podlegające akcyzie określone w załączniku nr 1 do ustawy, a wyroby akcyzowe zharmonizowane to paliwa silnikowe, oleje opałowe i gaz, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 2 do ustawy.

W myśl art. 62 ust. 1 ww. ustawy do paliw silnikowych i olejów opałowych zalicza się:

* wyroby wymienione w pozycji 1-12 załącznika nr 2 do ustawy oraz

* pozostałe wyroby przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, bez względu na symbol PKWiU i kod CN.

W myśl art. 30 ust. 2 ww. ustawy produkcja i przetwarzanie wyrobów akcyzowych zharmonizowanych mogą odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym.

Ze złożonego wniosku wynika, że Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza kupować w kraju i sprzedawać do innych krajów Unii Europejskiej oraz ewentualnie także poza obszar Wspólnoty olej rzepakowy w stanie nieprzetworzonym. Prawdopodobnie odbiorca lub kolejny podmiot, który będzie nabywał ten olej, podda go obróbce w celu uzyskania komponentów do produkcji biopaliw. Do momentu zakupu przez Spółkę olej ten nie będzie poddany procesom zmieniającym jego właściwości lub charakter i w takim samym stanie będzie przez Spółkę odsprzedawany. Wnioskodawca nie posiada statusu zarejestrowanego handlowca, nie prowadzi także składu podatkowego.

Artykuł 62 ww. ustawy określając zakres przedmiotowy paliw silnikowych i olejów opałowych będących zharmonizowanymi wyrobami akcyzowymi odsyła do treści załącznika nr 2 do ustawy. Przedmiotowy załącznik w pozycjach 1-12 wymienia wyroby akcyzowe zharmonizowane wchodzące w skład paliw silnikowych oraz olejów opałowych.

Zakres przedmiotowy poszczególnych grup wyrobów wymienionych w pozycjach 1-12 załącznika nr 2 do ww. ustawy został określony poprzez odesłanie do właściwych symboli Polskiej Klasyfikacji Towarów i Usług w przypadku obrotu krajowego oraz do właściwych kodów Scalonej Nomenklatury w przypadku obrotu wewnątrzwspólnotowego oraz obrotu z państwami trzecimi.

Należy zwrócić uwagę na fakt, że za wyroby akcyzowe zharmonizowane będą uznawane nie tylko wyroby określone w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym. Lista wyrobów wchodzących w skład paliw silnikowych oraz olejów może być automatycznie rozszerzona, ponieważ art. 62 ust. 1 ww. ustawy, analogicznie do postanowień art. 2 ust. 3 Dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej Dz. U. L 283 z 31 października 2003 r.), za paliwa silnikowe i oleje opałowe uznaje również pozostałe wyroby przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, bez względu na to, do jakiego grupowania PKWiU lub kodu CN wyroby te zostały sklasyfikowane.

W związku z powyższym o uznaniu danego wyrobu za wyrób akcyzowy zharmonizowany będzie decydować jego bezpośrednie przeznaczenie do celów napędowych. Podmiot, który produkuje określony wyrób, następnie zużywa go w niezmienionej postaci jako paliwo silnikowe lub jako dodatek do produkowanych przez siebie paliw silnikowych, bądź oferuje taki produkt na sprzedaż jako samoistne paliwo lub jako dodatek zużywany w tej postaci do produkcji biopaliw, bezpośrednio przeznacza ten wyrób do celów napędowych. Wówczas, zgodnie z cytowanymi wyżej przepisami, koniecznym staje się traktowanie takiego wyrobu jako akcyzowego zharmonizowanego, którego produkcja powinna odbywać się na terenie składu podatkowego, a jego przemieszczanie do producentów paliw i biopaliw winno mieć miejsce z zastosowaniem administracyjnego dokumentu towarzyszącego.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka nabędzie czysty olej roślinny, a następnie będzie go odsprzedawać w stanie niezmienionym i nie będzie on oferowany przez Wnioskodawcę jako paliwo bądź dodatek do biopaliw.

W sytuacji, gdy Wnioskodawca, oferując czysty olej rzepakowy sprzedaje go jako surowiec służący innemu podmiotowi jako paliwo silnikowe lub do wytworzenia biokomponentu do paliw silnikowych, nie można przyjąć, że to Spółka decyduje o bezpośrednim przeznaczeniu takiego oleju do celów napędowych. O takim przeznaczeniu decyduje bowiem dopiero producent paliw i dodatków do paliw wytwarzanych z olejów roślinnych. Zatem olej rzepakowy, oferowany przez Spółkę do ww. sprzedaży nie będzie w tym momencie, uznawany za wyrób akcyzowy zharmonizowany.

Tym samym Wnioskodawca nie będzie związany przepisami ustawy o podatku akcyzowym dotyczącymi uzyskania pozwolenia na prowadzenie składu podatkowego oraz dostarczania producentom biopaliw przedmiotowego oleju roślinnego przy zastosowaniu administracyjnego dokumentu towarzyszącego w procedurze zawieszenia poboru akcyzy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl