IBPP3/443-977/10/AB

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 22 marca 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/443-977/10/AB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 7 października 2010 r. (data wpływu 16 grudnia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 marca 2011 r. (data wpływu 11 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie sprzedaży udziałów w kamienicy zajętej na potrzeby swojej działalności (szkoła języków obcych, biura) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie sprzedaży udziałów w kamienicy zajętej na potrzeby swojej działalności (szkoła języków obcych, biura).

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 10 marca 2011 r. (data wpływu 11 marca 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 4 marca 2011 r. nr IBPP3/443-977/10/AB.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca w roku 1998 nabył na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej 30% udział w nieruchomości. Jest to działka zabudowana budynkiem z lokalami mieszkalnymi i użytkowymi. Dla tej nieruchomości prowadzona jest księga wieczysta. Nabycia dokonano drogą kupna ww. udziałów od poprzedniego właściciela - osoby fizycznej na podstawie umowy sprzedaży w formie aktu notarialnego. Od umowy zapłacono opłaty notarialne i opłatę skarbową, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o naliczony wynikający z tego zakupu. Udział w nieruchomości jest już od 12 lat użytkowany przez Wnioskodawcę, zaś wzmiankowane budynki wybudowane zostały w 1883 r. Wnioskodawca nie poczynił w lokalach nakładów przekraczających 30% ich wartości początkowej. Wnioskodawca jest osobą prawną oraz czynnym podatnikiem VAT. W związku z brakiem zapotrzebowania na całość posiadanych udziałów w kamienicy Wnioskodawca planuje zbycie ich części. Kamienica będąca przedmiotem zainteresowania od dnia zakupu figuruje w rejestrze środków trwałych jednostki i na chwilę obecną jest w pełni umorzona.

Wnioskodawca w uzupełnieniu z dnia 10 marca 2011 r. wskazał iż przedmiotowa kamienica została wybudowana w 1883 r. Wnioskodawca nabył udziały 3 sierpnia 1998 r., więc zdecydowanie nie było to pierwsze zasiedlenie.

Udziały w kamienicy zakupione były od osoby fizycznej która nie była podatnikiem VAT. Komu je sprzeda jest nie do przewidzenia. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Przedmiotowa nieruchomość jest we współwłasności. Każdy współwłaściciel jest właścicielem w ramach swojego procentowego udziału w każdej części przedmiotowej nieruchomości. Wnioskodawca po nabyciu udziałów zajął na potrzeby swojej działalności (szkoła języków obcych, biura) około 1/3 z przysługujących mu powierzchni będących odpowiednikiem posiadanych udziałów. Reszta przysługujących lokali jest w rękach zarządcy który zarządza całą nieruchomością (zgodnie z prawem dotyczącym współwłasności w częściach ułamkowych) i jest wynajmowana przedsiębiorcom na lokale użytkowe lub osobom fizycznym na mieszkania. Część lokali była lub jest pustostanami. W różnych okresach to się przedstawiało w różny sposób. Przedmiotowa kamienica ma powierzchnię ponad 3000 m 2 i przedstawienie historii w jaki sposób i które lokale były użytkowany wymagało by ogromnej pracy i nie jest precyzyjnie możliwe do ustalenia z braku takich informacji. Na przestrzeni ostatnich 13 lat zarządzało nieruchomością kilku zarządców, dlatego też Wnioskodawca nie może odpowiedzieć na pytanie, tym bardziej iż takie szczegółowe przedstawienie historii użytkowania kamienicy nie wnosi nic co do zasady i sposobu jej użytkowania opisanych powyżej.

Po nabyciu udziałów przez Wnioskodawcę nie doszło do pierwszego zasiedlenia, gdyż kamienica jest zasiedlona od 1883 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy transakcja sprzedaży udziałów w używanej nieruchomości podlega podatkowi VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, dojdzie do dostawy budynków mających charakter towarów używanych w rozumieniu przepisów o podatku VAT (od końca roku w którym je wybudowano upłynęło ponad 5 lat). Spełnione zostały również inne warunki wymienione w art. 43 ustawy o podatku VAT, czyli obecnemu właścicielowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu nieruchomości - gdyż taki podatek nie wystąpił przy transakcji kupna oraz nie ulepszono lokali na wartość przekraczającą 30% jej wartości początkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie tut. organ chciałby zaznaczyć iż, niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących do dnia 31 grudnia 2010 r., gdyż we wniosku z dnia 1 grudnia 2010 r. Wnioskodawca wskazał, że wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego.

Należy również zauważyć, iż interpretacja indywidualna dotyczy tylko części dostawy udziałów zajętej przez Wnioskodawcę na potrzeby swojej działalności (szkoła języków obcych, biura) około 1/3 z przysługujących powierzchni będących odpowiednikiem udziałów.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z cytowanego wyżej brzmienia definicji towaru wynika, iż sformułowanie "ich części" odnosi się do budynków i budowli. Po pierwsze, mogą to być części wydzielone fizycznie z budynku bądź budowli. W szczególności będą to lokale mieszkaniowe lub użytkowe. Po drugie, za część budynków należy uznać także udziały w budynkach i budowlach. Część budynku lub budowli to także ich część ułamkowa, a więc udział w ich własności.

W myśl art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Niepodzielność oznacza, że każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy, a nie do jej części odpowiadającej udziałowi.

Stosownie do art. 196 § 1 ww. Kodeksu współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości. Udział we współwłasności, w aspekcie regulacji zawartych w przepisach Kodeksu cywilnego, wyraża zakres uprawnień, współwłaściciela względem rzeczy wspólnej (także w stosunku do pozostałych współwłaścicieli) i określony jest odpowiednim ułamkiem. Każdemu ze współwłaścicieli przysługują atrybuty prawa własności, ma on względem swojego udziału pozycję wyłącznego właściciela ze względu na charakter udziału.

Stosownie do art. 198 Kodeksu cywilnego współwłaściciel może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, co wynika z treści art. 7 ust. 1. Czynność ta daje otrzymującemu towar prawo dysponowania rzeczą jak właściciel. Przepis nie mówi o przeniesieniu prawa własności. W związku z powyższym, sprzedaż udziału w nieruchomości należy traktować jako dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1, która będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Co do zasady stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym ustawodawca od powyższej zasady ustanowił szereg wyjątków, a jednym z nich jest zwolnienie od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, z wyjątkiem gdy:

1.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

2.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT przez pierwsze zasiedlenie - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, iż aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Zatem pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany w stopniu nie niższym niż 30% wartości początkowej obiekt budowlany będzie przedmiotem dostawy w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy lub np. przedmiotem najmu, dzierżawy (przedmiotem świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy). Bowiem zarówno dostawa, jak i najem czy dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Natomiast w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa powyżej, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Mając powyższe na uwadze, aby nieruchomość mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy muszą być spełnione łącznie dwa warunki występujące w tym artykule. tj. sprzedającemu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu budynków i budowli, oraz sprzedający nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Wnioskodawca w roku 1998 nabył na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej 30% udział w nieruchomości. Jest to działka zabudowana budynkiem z lokalami mieszkalnymi i użytkowymi. Nabycia dokonano drogą kupna ww. udziałów od poprzedniego właściciela - osoby fizycznej która nie była podatnikiem VAT na podstawie umowy sprzedaży w formie aktu notarialnego. Od umowy zapłacono opłaty notarialne i opłatę skarbową, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o naliczony wynikający z tego zakupu. Udział w nieruchomości jest już od 12 lat użytkowany przez Wnioskodawcę, zaś wzmiankowane budynki wybudowane zostały w 1883 r. Wnioskodawca nie poczynił w lokalach nakładów przekraczających 30% ich wartości początkowej. Wnioskodawca jest osoba prawną oraz czynnym podatnikiem VAT.

Przedmiotowa nieruchomość jest we współwłasności. Każdy współwłaściciel jest właścicielem w ramach swojego procentowego udziału w każdej części przedmiotowej nieruchomości. Wnioskodawca po nabyciu udziałów zajął na potrzeby swojej działalności (szkoła języków obcych, biura) około 1/3 z przysługujących mu powierzchni będących odpowiednikiem posiadanych udziałów. Reszta przysługujących lokali jest w rękach zarządcy który zarządza całą nieruchomością (zgodnie z prawem dotyczącym współwłasności w częściach ułamkowych) i jest wynajmowana przedsiębiorcom na lokale użytkowe lub osobom fizycznym na mieszkania. Część lokali była lub jest pustostanami. Po nabyciu udziałów przez Wnioskodawcę nie doszło do pierwszego zasiedlenia, gdyż kamienica jest zasiedlona od 1883 r.

W odniesieniu do powyższego należy stwierdzić, iż dostawa części zajętej przez Wnioskodawcę na potrzeby swojej działalności (szkoła języków obcych, biura) około 1/3 z przysługujących powierzchni będących odpowiednikiem udziałów będzie następować w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, gdyż nie doszło do wydania tej części kamienicy do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. W związku z powyższym sprzedaż udziałów w nieruchomości których to Wnioskodawca zajął na potrzeby swojej działalności nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W przypadku, gdy dostawa nie korzysta ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy należy ustalić, czy w przedstawionym stanie faktycznym nie zostały spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a.

W wyniku dokonanej analizy art. 43 ust. 1 pkt 10a cyt. ustawy dostawa części zajętej przez Wnioskodawcę na potrzeby swojej działalności (szkoła języków obcych, biura) około 1/3 z przysługujących powierzchni będących odpowiednikiem udziałów będzie mogła skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w tym przepisie, gdyż jak wskazano we wniosku Wnioskodawcy przy nabyciu przedmiotowych udziałów w nieruchomości nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, jak też Wnioskodawca nie poniósł wydatków na ulepszenia lokali przekraczających 30% ich wartości początkowej.

Zatem zbycie zajętej przez Wnioskodawcę na potrzeby swojej działalności (szkoła języków obcych, biura) około 1/3 z przysługujących powierzchni będących odpowiednikiem udziałów, będzie zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo należy zauważyć, że powołana przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku okoliczność tj. że "od końca roku w którym je wybudowano upłynęło ponad 5 lat" nie mają znaczenia w świetle obecnie obowiązujących regulacji prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Kwestia sprzedaży pozostałej części udziałów została rozstrzygnięta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-336 Kielce po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl