IBPP3/443-964/09/PK - Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez trenerów.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 1 lutego 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/443-964/09/PK Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez trenerów.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2009 r. (data wpływu 16 grudnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 stycznia 2010 r. (data wpływu 29 stycznia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez trenerów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 grudnia 2009 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez trenerów. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 stycznia 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka podpisała kontrakty z trenerami, którzy trenują drużynę piłkarską. Trenerzy w ramach tych kontraktów występują jako przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą oraz zarejestrowani podatnicy VAT czynni. Za wykonanie czynności przewidzianych kontraktem trenerzy wystawiają faktury VAT. Spółka wypłaca kwoty wynikające z faktur i od dokonywanych wypłat nie pobiera zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Wynagrodzenie trenera jest uzależnione od osiągniętych przez drużynę wyników sportowych. Trenerzy w swoich wpisach do ewidencji działalności gospodarczej mają wpisaną działalność sklasyfikowaną według PKD (2004) pod symbolem 92.62.Z, to jest "Działalność związana ze sportem, pozostała".

Trenerzy zatrudnieni w klubie na podstawie kontraktów i działający jako przedsiębiorcy są też zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni na podstawie art. 96 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Trenerzy jako podatnicy VAT nie spełniają przesłanki do zwolnienia z podatku VAT, określonej w załączniku Nr 4, poz. 1 do ustawy o podatku od towarów i usług gdyż działają w celu systematycznego osiągnięcia zysku i osiąganych zysków nie przeznaczają na cele związane z utrzymaniem poprawą świadczonych usług. Opodatkowują świadczone na rzecz spółki usługi podstawową stawką podatku, to jest 22%. Trenerzy nie korzystają również ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy spółce przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur wystawionych przez trenerów za uprawianie przez nich sportu na rzecz spółki...

Zdaniem Wnioskodawcy, posiada on prawo do zmniejszenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur wystawionych przez trenerów. Najistotniejsze jest rozstrzygniecie, czy trenerzy wykonują działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa VAT). Zgodnie z tym przepisem działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Stwierdzić więc można, że czynności wykonywane przez trenerów mieszczą się w pojęciu działalności gospodarczej.

Nie zachodzi również warunek wyłączający, o którym mowa w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy VAT, gdyż trener ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich. Przyjmując, że trener może być podatnikiem z tytułu wykonywanych czynności na rzecz klubu jako trener oraz fakt rejestracji trenera jako podatnika VAT czynnego nie zachodzi negatywna przesłanka do możliwości zmniejszenia podatku należnego o podatek naliczony zapisana w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy VAT.

Podkreślić również należy, że zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE podatnikami są jedynie te podmioty, które samodzielnie wykonują działalność gospodarczą. Unormowanie to ma na celu wskazanie, że podatnikami VAT są jedynie podmioty działające w warunkach konkurencji i niepewności co do ostatecznego rezultatu finansowego podjętej działalności, czyli na własny rachunek i własne ryzyko. Umowy z trenerami w sposób jednoznaczny wiążą należne im wynagrodzenie z osiąganymi wynikami sportowymi.

Trener wykonując swoje czynności jest niezależny co do sposobu i metody treningu, których nikt, w tym zarząd klubu, nie może mu narzucić. Ponadto trener ponosi ryzyko gospodarcze, gdyż w przypadku słabych wyników sportowych może zostać w każdej chwili odwołany.

Umowa zawarta z trenerem nie zawiera też waloru przyporządkowania, gdyż trener sam planuje rozkład zajęć, zarówno swoich, jak też podległych mu zawodników samodzielnie określając czas i miejsce treningu, czy też innych zajęć.

Należy zwrócić uwagę również na treść przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, zgodnie z którym opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Nie ma wątpliwości, iż usługi, które świadczy na rzecz klubu trener są usługą w rozumieniu art. 8 ustawy VAT. Usługi trenerów są klasyfikowane w grupowaniu 92.62.13-00.10 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, a co za tym idzie należy je uznać jako czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 m.in. suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

a.

z tytułu nabycia towarów i usług,

b.

potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,

c.

od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

-

z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług i dotyczy podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Przepisy przewidują jednak sytuacje, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, pomimo tego, że spełnia on generalne przesłanki upoważniające go do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jednym z takich przypadków jest sytuacja przewidziana w art. 88 ust. 3a pkt 1 lit. a) i pkt 2 w myśl którego nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

*

sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi wystawionymi przez podmiot nieistniejący lub nieuprawniony do wystawiania faktur lub faktur korygujących

*

transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług związanym więzami prawnym z podmiotami świadczącymi na jego rzecz usługi na podstawie zawartych umów cywilnych. Podmioty te (zleceniobiorcy) są zarejestrowanymi podatnikami VAT, a świadczone na rzecz Wnioskodawcy usługi dokumentują poprzez wystawienie faktur VAT.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami podatku od towarów i usług są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Przepis art. 15 ust. 2 ustawy o VAT zawiera definicję działalności gospodarczej, która obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Od ogólnej zasady przewidzianej w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT ustawodawca przewidział wyjątki określone w art. 15 ust. 3 ustawy. W świetle art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Wyłączenie poza definicję działalności gospodarczej czynności wykonywanych przez kontrahentów Wnioskodawcy uzależnione jest zatem od łącznego spełnienia kryteriów wskazanych w tym przepisie, a mianowicie:

*

przychody z tytułu wykonywania tych czynności muszą stanowić przychody wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

*

z tytułu wykonania tych czynności między zlecającym i zleceniodawcą utworzony zostanie stosunek prawny w zakresie: warunków wykonania zleconych czynności, wynagrodzenia, odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Co prawda w art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostały wymienione m.in. przychody z osobiście wykonywanej działalności trenerskiej, jednakże jak podaje Wnioskodawca trener ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich. Zatem w oparciu o wskazany przez Wnioskodawcę fakt należy uznać, iż w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania wyłączenie, o którym mowa w cytowanym powyżej art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, bowiem nie zostają spełnione łącznie kryteria o których mowa w tym przepisie.

W sytuacji gdy Spółka nabywa usługi od podmiotów będącymi osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT oraz będącymi czynnymi podatnikami podatku VAT. Przedmiotowe usługi zostały sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 92.62.13 jako usługi związane ze sportem pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane. Usługi te nie korzystają ze zwolnienia z podatku VAT.

W sytuacji gdy nabywane usługi będą związane z działalnością opodatkowaną Spółki to należy stwierdzić, że zostały spełnione warunki uprawniającą Wnioskodawcę do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur, otrzymanych od trenerów, jak też nie zachodzą przesłanki negatywne anulujące to prawo.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Na marginesie należy zaznaczyć, iż przedmiotem niniejszej interpretacji nie była prawidłowość zakwalifikowania czynności wykonywanych przez kontrahentów Wnioskodawcy (trenerów) w oparciu o regulującą ich wzajemne stosunki umowę cywilnoprawną do pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub też działalności wykonywanej osobiście, bowiem w tej kwestii nie zostało sformułowane pytanie.

Interpretację wydano przy założeniu, że faktycznie z zawartej umowy cywilnoprawnej wynika, że trener ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich. Należy również podkreślić, iż nie objęto oceną prawidłowości zastosowania przez usługodawców (trenerów) do wykonywanych usług stawki 22%.

Tym samym interpretacja traci swą aktualność, w sytuacji zmiany jakiegokolwiek elementu stanu faktycznego (w szczególności gdyby z zawartej umowy cywilnoprawnej nie wynikało, iż trener ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich oraz błędnie została określona stawka 22%) oraz stanu prawnego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl