IBPP3/443-960/11/DG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 maja 2011 r. (data wpływu 31 maja 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania transakcji dokonywanych poza terytorium Unii Europejskiej - jest prawidłowe.

W dniu 31 maja 2011 r. został złożony ww. wnisoku, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania opodatkowania transakcji dokonywanych poza terytorium Unii Europejskiej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zajmuje się handlem międzynarodowym. Jest on zainteresowany przeprowadzeniem transakcji międzynarodowej, w której towar fizycznie nie znajdowałby się na terenie Polski. W poniższym przypadku Wnioskodawca znajduje się pomiędzy pierwszym i ostatnim podmiotem uczestniczącym w transakcji tzn. będzie firmą "pośredniczącą".

Wnioskodawca kupuje towar na bazie FOB w kraju spoza UE np. w Brazylii ze stawką VAT 0, oraz sprzedaje towar do firmy w Chinach również ze stawką 0 na warunkach również FOB, ewentualnie CRF. Towar nie przechodzi przez terytorium kraju, brak SAD-ów. Odprawa eksportowa organizowana jest przez stronę Brazylijską, importowa przez Chińską.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ towar jest transportowany bezpośrednio z terytorium państwa trzeciego do innego państwa trzeciego i nie przebywa na terenie Polski, podatnik polski (Wnioskodawca) wystawia fakturę dla kontrahenta spoza Unii bez naliczonego podatku VAT z adnotacją NP., iż do rozliczenia podatku zobowiązany jest nabywca towaru. Transakcja nabycia towaru spoza Unii Europejskiej, który to towar następnie jest transportowany bezpośrednio do kraju trzeciego nie będzie rozpoznawana w Polsce jako import towarów, ponieważ towar nie przekroczy obszaru celnego w Polsce. Dla celów VAT, będzie neutralny i nie będzie rozliczany w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - dalej zwana ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

Stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 7 ust. 8 ww. ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Przez import towarów, zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy o VAT, rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju.

Eksport na potrzeby ustawy o VAT został zdefiniowany w art. 2 pkt 8 ustawy o VAT.

Zgodnie z tym przepisem przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej w wykonaniu czynności określonych w art. 7, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

Natomiast przepis art. 2 pkt 1 i pkt 5 ww. ustawy stanowi, iż przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a. Zaś przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzącego w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

W myśl art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, miejscem dostawy towarów jest, w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Stosownie do art. 22 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru jest przyporządkowana tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport jest przyporządkowana dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że nabywca ten udowodni, że wysyłkę lub transport towaru należy zgodnie z zawartymi przez niego warunkami dostawy przyporządkować jego dostawie.

W myśl art. 22 ust. 3 ww. ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 2, dostawę towarów, która:

Z cyt. wyżej przepisów wynika, iż w przypadku tzw. transakcji łańcuchowych, kiedy ten sam towar jest przedmiotem kolejnych dostaw, lecz faktycznie jest przemieszczany tylko od pierwszego dostawcy do finalnego nabywcy, wówczas przyjmuje się, że ma miejsce tylko jedna wysyłka (transport), więc tylko w odniesieniu do jednej z transakcji można ustalić miejsce świadczenia w oparciu o art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy (dostawa ruchoma). W odniesieniu do pozostałych dostaw, którym nie można przypisać wysyłki (transportu), ustalanie miejsca świadczenia odbywa się jak dla towarów niewysyłanych, a więc według miejsca, w którym towary znajdowały się w momencie dostawy (dostawa nieruchoma).

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca nabywa i sprzedaje na terytorium kraju trzeciego (Brazylii) towary będące równocześnie przedmiotem wywozu (eksportu) również do kraju trzeciego (Chin). Sprzedawane wyroby transportowane są bezpośrednio od kontrahenta brazylijskiego z terytorium Brazylii do kontrahenta chińskiego na terytorium państwa trzeciego (Chin). Wywóz towaru (eksport) dokonywany będzie przez kontrahenta brazylijskiego, a towar w żadnym momencie nie będzie znajdował się na terytorium Polski.

Zgodnie z powyższym w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, w przedmiotowej transakcji łańcuchowej, miejscem dostawy towarów dokonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta z Chin będzie terytorium Brazylii.

Jednocześnie mając na uwadze również przedstawione informacje oraz przywołane przepisy stwierdzić należy, że planowana przez Wnioskodawcę transakcja, nabycia na terytorium Brazylii (państwa trzeciego) towaru, a następnie sprzedaży tego towaru bezpośrednio z terytorium Brazylii kontrahentowi z Chin z pominięciem jego przywozu na terytorium kraju, nie stanowi ani importu towaru, o którym mowa w art. 2 pkt 7 ustawy, ani eksportu towaru, o którym mowa w art. 2 pkt 8. W związku z powyższym transakcja przedstawiona przez Wnioskodawcę dotycząca zarówno zakupu towaru jak i jego sprzedaży na terytorium Państwa trzeciego (Brazylii) nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju.

W tym miejscu należy jednak zauważyć, że do dostawy realizowanej przez Wnioskodawcę na rzecz trzeciego uczestnika obrotu będą miały zastosowanie zasady obowiązujące w państwie trzecim (Brazylii) dotyczące dostawy i wywozu (eksportu) towaru z jego terytorium.

W myśl art. 106 ust. 1 ww. ustawy, Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z art. 106 ust. 2 ustawy o VAT, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

W myśl § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360) faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

Stosownie zaś do § 26 ust. 1, 2 i 3 ww. rozporządzenia przepisy § 5, 7-22 i 25 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

Faktury, o których mowa w ust. 1, mogą nie zawierać danych określonych w § 5 ust. 1 pkt 2, dotyczących nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 4.

Z powyższego przepisu wynika, iż w przedmiotowej sytuacji, gdy Wnioskodawca nie jest zarejestrowany dla podatku o charakterze podobnym do podatku od towarów i usług na terytorium państwa trzeciego (Brazylii), wówczas ma obowiązek wystawić fakturę zgodnie z powyżej cytowanym przepisem § 26 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. czyli bez polskiego podatku VAT. Jednocześnie powyższej cyt. przepis § 5 ww. rozporządzenia określa minimalne dane jakie powinna zawierać faktura VAT. Tym samym w przedmiotowym przypadku na gruncie krajowych przepisów nie ma przeciwwskazań aby Wnioskowa umieścił na fakturze adnotację, że do zapłacenia podatku zobowiązany jest nabywca.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy dotyczące dokumentowania przedstawionej transakcji uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszej interpretacji.

Ocena sprawna stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pyt. 1 i 3 zawartego we wniosku została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.