IBPP3/443-923/13/AŚ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 15 lipca 2013 r. (data wpływu 23 lipca 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

- prawidłowe w zakresie:

* prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją zadania inwestycyjnego pn. "..." z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne poniesione do 31 grudnia 2010 r.

* prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków bieżących związanych z obiektami sportu i rekreacji w B. i P.

* możliwości dokonania korekt nieodliczonego podatku naliczonego obejmujących wydatki inwestycyjne oraz bieżące związane z obiektami sportu i rekreacji w P. i B. na podstawie art. 86 ust. 13 ustawy o VAT

- nieprawidłowe w zakresie:

* prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją zadania inwestycyjnego pn. "..." z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne poniesione od 1 stycznia 2011 r.

* prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych związanych z realizacją zadania inwestycyjnego pn. "...".

W dniu 23 lipca 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją zadania inwestycyjnego pn. "..." oraz zadania inwestycyjnego pn. "..." oraz trybu w jakim tego doliczenia można dokonać.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT. Gmina ponosiła wydatki inwestycyjne na budowę pn.:

Budowa ad. 1 i ad. 2 została dofinansowana częściowo do kwoty netto wydatków w ramach działania "Odnowa i rozwój wsi" objętego PROW na lata 2007-2013. VAT nie był kosztem kwalifikowanym. Inwestycje ad. 1 i ad. 2 zostały oddane do użytkowania w 2012 r.

Od tego momentu, zgodnie z wcześniejszymi założeniami Gminy, wybudowana infrastruktura obejmująca: (ad. 1: boisko do piłki nożnej, kort tenisowy, wraz z infrastrukturą towarzyszącą w postaci: boiska wielofunkcyjnego do siatkówki i koszykówki, boiska dla dzieci, placu zabaw dla dzieci i tras rowerowych oraz ad. 2: boisko do piłki nożnej, kort tenisowy, ogrodzenie, plac utwardzony do celów piknikowych i gastronomii "obwoźnej" wraz z miejscami parkingowymi) dalej: Kompleks, jest wykorzystywana przez Gminę na dwa sposoby, tj. jest ona jednocześnie:

Infrastruktura ad. 1 i ad. 2 nie jest, nie była i nie będzie wykorzystywana do działalności zwolnionej z VAT.

Od 2012 r. Gmina ponosi również bieżące koszty utrzymania Kompleksu infrastruktury ad. 1 i ad. 2, tj. np. energii elektrycznej i innych mediów, środków czystości, napraw, zakupu sprzętów (dalej: wydatki bieżące).

Z tytułu wydatków inwestycyjnych i bieżących Gmina otrzymywała/otrzymuje od kontrahentów faktury VAT z wykazanymi na nich kwotami podatku. Zarówno w zakresie wydatków inwestycyjnych, jak i bieżących dotyczących infrastruktury ad. 1 i ad. 2 nie da się określić, w jakiej części wydatki te są związane konkretnie z nieodpłatnym udostępnieniem Kompleksu lub danego obiektu, a w jakim z odpłatnym wynajmem innym zainteresowanym. Obydwie formy użytkowania zależą od chwilowego zapotrzebowania i wzajemnie się "przeplatają", tj. w jednym dniu jest więcej pierwszej formy, w innym drugiej np. wynajem Kompleksu na zamkniętą imprezę lub wynajem boiska lub tylko wynajem kortu tenisowego na godziny itp.

Do tej pory Gmina nie dokonała odliczenia VAT naliczonego od powyższych wydatków inwestycyjnych i bieżących. Gmina nie miała pewności, czy była do tego uprawniona. Z uwagi na kwestię przedawnienia prawa do odliczenia podatku, Gmina zamierza dokonać korekty odpowiednich deklaracji VAT-7 i odliczyć powyższy podatek naliczony.

Budowa oraz udostępnianie infrastruktury sportowo-rekreacyjnej należy do zadań własnych Gminy na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.). Od początku realizacji inwestycji zamiarem Gminy było udostępnianie infrastruktury nieodpłatnie na rzecz społeczności lokalnej i szkół oraz wynajmowanie infrastruktury sportowej za określoną opłatą na rzecz zainteresowanych. Wnioskodawca od początku realizacji przedmiotowej inwestycji zamierzał ją wykorzystywać do czynności opodatkowanych podatkiem VAT (odpłatne wynajmowanie boisk sportowych, kortów tenisowych, ogrodzenia, miejsca pod handel "obwoźny" na rzecz zainteresowanych) oraz czynności niepodlegających podatkiem VAT (nieodpłatne udostępnianie infrastruktury na rzecz lokalnej społeczności i szkół). Wydatki inwestycyjne (na budowę infrastruktury) oraz wydatki bieżące obecnie poniesione przez Gminę związane są z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT oraz z czynnościami niepodlegającymi podatkowi VAT (tekst jedn.: są związane z takimi samymi czynnościami jak wskazano powyżej). Poniesione wydatki inwestycyjne oraz ponoszone wydatki bieżące przez Gminę związane będą z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT oraz z czynnościami niepodlegającymi podatkowi VAT, Gmina nie zamierza zmieniać formy wykorzystywania tego majątku w przyszłości. Gmina nie będzie miała możliwości odrębnego przyporządkowania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami opodatkowanymi i niepodlegającymi opodatkowaniu VAT. Infrastruktura stanowi budowle w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane. Wartość początkowa inwestycji przekracza 15.000 zł. Wnioskodawca nie jest, podobnie jak wszystkie inne Gminy w kraju, podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, nie prowadzi ewidencji środków trwałych dla celów podatku dochodowego. Niemniej jednak Gmina prowadzi księgi na podstawie przepisów ustawy o rachunkowości i dla celów księgowych prowadzi ewidencję środków trwałych podlegających amortyzacji oraz dokonuje odpisów amortyzacyjnych od tych środków trwałych. Przedmiotowa infrastruktura została zatem zaliczona przez Gminę do środków trwałych podlegających amortyzacji na podstawie przepisów ustawy o rachunkowości. Faktury VAT dokumentujące ponoszone wydatki inwestycyjne oraz wydatki bieżące, o których mowa we wniosku, są/będą wystawiane na Gminę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy Gmina ma pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki inwestycyjne oraz bieżące związane z obiektami sportu i rekreacji w B....

2. Czy Gmina ma pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki inwestycyjne oraz bieżące związane z obiektami sportu i rekreacji w P....

3. Czy Gmina może dokonać korekt nieodliczonego podatku naliczonego obejmujących wydatki inwestycyjne oraz bieżące związane z obiektami sportu i rekreacji w P.i B. na podstawie art. 86 ust. 13 ustawy o VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1 i 2. Gmina ma pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki inwestycyjne oraz bieżące związane z infrastrukturą rekreacyjno - sportową w B. i P.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do art. 86 ust. 7b ustawy, w przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej, podatek naliczony oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość wykorzystywana jest do celów działalności gospodarczej.

Prawo do odliczenia podatku może zostać zrealizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy. Zauważyć jednak należy, iż jego realizacja została obostrzona pewnymi ograniczeniami ustawowymi wynikającymi z art. 88 i 90 ww. ustawy oraz obowiązkami dokonywania korekt podatku naliczonego (art. 91 ustawy).

Zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11,12,16 i 18. Natomiast jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminie określonym w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy).

W myśl art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Od początku realizacji inwestycji zamiarem Gminy było udostępnianie infrastruktury rekreacyjno-sportowej nieodpłatnie na rzecz społeczności lokalnej i szkół oraz wynajmowanie Kompleksu lub pojedynczych boisk, kortów tenisowych, miejsca pod handel "obwoźny", ogrodzenia za określoną opłatą na rzecz zainteresowanych. Wnioskodawca od początku realizacji przedmiotowej inwestycji zamierzał ją wykorzystywać do czynności opodatkowanych podatkiem VAT (wynajmowanie na rzecz zainteresowanych) oraz czynności niepodlegających podatkiem VAT (nieodpłatne udostępnianie na rzecz lokalnej społeczności i szkół). Wydatki inwestycyjne (na budowę infrastruktury rekreacyjno-sportowej) oraz wydatki bieżące obecnie poniesione przez Gminę związane są z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT oraz z czynnościami niepodlegającymi podatkowi VAT (tekst jedn.: są związane z takimi samymi czynnościami jak wskazano powyżej). Poniesione wydatki inwestycyjne oraz ponoszone wydatki bieżące przez Gminę związane będą z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT oraz z czynnościami niepodlegającymi podatkowi VAT. Gmina nie będzie miała możliwości odrębnego przyporządkowania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami opodatkowanymi i niepodlegającymi opodatkowaniu VAT.

Faktury VAT dokumentujące ponoszone wydatki inwestycyjne oraz wydatki bieżące, o których mowa we wniosku, są/będą wystawiane na Gminę.

Z powyższego wynika więc, iż w sprawie będącej przedmiotem wniosku wydatki inwestycyjne oraz bieżące poniesione przez Gminę w związku z wybudowaniem i oddaniem do użytkowania infrastruktury rekreacyjno-sportowej oraz wydatki bieżące związane z jej funkcjonowaniem mają związek zarówno z czynnościami, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony (odpłatne udostępnianie boisk, kortów tenisowych, ogrodzenia na rzecz zainteresowanych), jak i czynnościami niepodlegającymi przepisom ustawy (nieodpłatne udostępnianie/wykorzystanie infrastruktury rekreacyjno-sportowej na cele gminne).

Z cytowanych powyżej regulacji art. 90 wynika, iż proporcja ustalana jest w oparciu o obrót. Natomiast obrotem, w myśl art. 29 ust. 1 ustawy, jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Przy obliczaniu proporcji istotne jest zatem ustalenie, czy analizowane czynności stanowią podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług, a więc czy w odniesieniu do nich istnieje obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy. W sytuacji, gdy są to czynności niebędące sprzedażą (niestanowiące obrotu, tj. czynności niepodlegające opodatkowaniu) - wówczas nie uwzględnia się ich przy ustalaniu proporcji.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie powinny być uwzględniane w proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 i ust. 3 ustawy. W konsekwencji, w przypadku podatku naliczonego wynikającego z wydatków związanych z czynnościami opodatkowanymi oraz z czynnościami niepodlegającymi podatkowi, i nie związanych z czynnościami zwolnionymi, w sytuacji gdy nie ma obiektywnej możliwości przypisania ich do jednego rodzaju działalności, nie stosuje się odliczenia częściowego wg proporcji określonej na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, lecz odliczenie pełne. Wartość czynności niepodlegających opodatkowaniu nie wchodzi bowiem do sumy wartości obrotów ustalanych dla potrzeb liczenia proporcji sprzedaży.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w uchwale 7 sędziów NSA z dnia 24 października 2011 r. sygn. IFPS 9/10, gdzie Sąd wskazał: "(...) w świetle przepisów art. 86 ust. 1 oraz art. 90 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie mogą wpłynąć na zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu art. 90 ust. 3 powołanej wyżej ustawy".

Wskazać również należy, iż art. 17 Szóstej Dyrektywy Rady nr 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych-wspólny system podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L z 1977 r. Nr 145, poz. 1) oraz art. 173 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej przewiduje, że ustalenie metody odliczenia podatku VAT naliczonego w przypadku zakupu towarów i usług wykorzystywanych przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych, jak również wyłączonych z zakresu opodatkowania, pozostawione zostało uznaniu państw członkowskich.

Natomiast w sytuacji, gdy wydatki inwestycyjne oraz bieżące są wykorzystywane przez Wnioskodawcę, będącego zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarówno do działalności opodatkowanej tym podatkiem, jak i do działalności niepodlegającej opodatkowaniu i nie są wykorzystywane do działalności zwolnionej od podatku, a ponadto Zainteresowany nie ma obiektywnej możliwości przyporządkowania dokonywanych zakupów do jednego konkretnego rodzaju prowadzonej działalności, to Wnioskodawcy przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki inwestycyjne oraz bieżące poniesione na infrastrukturę rekreacyjno-sportową. Gmina wskazała w opisie stanu faktycznego, że Kompleks będzie przeznaczany do udostępniania zarówno odpłatnie, jak i nieodpłatnie. Niemniej jednak, w ocenie Gminy, w chwili poniesienia wydatków nie jest/nie była/ nie będzie ona w stanie określić, w jakim zakresie Kompleks - a więc również wydatki poniesione na budowę, a także późniejsze utrzymanie - będą następnie wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a w jakim do pozostałych czynności.

Gmina nie ma zatem możliwości zastosowania jakiegokolwiek klucza/proporcji podziału wydatków ponoszonych na Kompleks, przy pomocy którego/której mogłaby dokonać częściowego odliczenia podatku naliczonego.

Stanowisko takie zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 9 maja 2012 r., ILPP2/443-153/12-5/MR, w analogicznej sprawie, gdzie organ stwierdził, że "Mając powyższe na uwadze, w przypadku podatku naliczonego dotyczącego wydatków inwestycyjnych oraz bieżących związanych ze świetlicami, tj. związanych z czynnościami opodatkowanymi oraz czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT (których nie da się jednoznacznie przypisać do jednej z tych kategorii czynności) Gmina nie będzie mogła dokonać częściowego odliczenia podatku według ustalonej proporcji ("klucza czasowego" podziału czynności), bowiem ustawa o podatku od towarów i usług nie przewiduje takiej możliwości w odniesieniu do takiej sytuacji. Zatem, Gmina będzie miała prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego od opisanych wydatków inwestycyjnych oraz bieżących związanych ze świetlicami wiejskimi", jak również w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 17 maja 2012 r. IPTPP1/443-138/12- 8/MW oraz interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 11 marca 2013 r. IPTPP2/443-1013/12-6/JS, gdzie z upoważnienia Ministra Finansów stwierdzono, iż "w sytuacji gdy wydatki inwestycyjne oraz bieżące są wykorzystywane przez Wnioskodawcę, będącego zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarówno do działalności opodatkowanej tym podatkiem, jak i do działalności niepodlegającej opodatkowaniu i nie są wykorzystywane do działalności zwolnionej od podatku, a ponadto Zainteresowany nie ma obiektywnej możliwości przyporządkowania dokonywanych zakupów do jednego konkretnego rodzaju prowadzonej działalności, to Wnioskodawcy przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki inwestycyjne oraz bieżące poniesione na hale sportową").

Ad. 3 Stosownie do art. 86 ust. 13 ustawy o VAT Gmina może dokonać korekt nieodliczonego do tej pory podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków inwestycyjnych i bieżących ad. 1 i ad. 2, co wynika expressis verbis z treści ww. przepisu ustawy o VAT. W myśl art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za:

- prawidłowe w zakresie:

* prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją zadania inwestycyjnego pn. "..." z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne poniesione do 31 grudnia 2010 r.

* prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków bieżących związanych z obiektami sportu i rekreacji w B. i P.

* możliwości dokonania korekt nieodliczonego podatku naliczonego obejmujących wydatki inwestycyjne oraz bieżące związane z obiektami sportu i rekreacji w P. i B. na podstawie art. 86 ust. 13 ustawy o VAT

- nieprawidłowe w zakresie:

* prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją zadania inwestycyjnego pn. "..." z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne poniesione od 1 stycznia 2011 r.

* prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych związanych z realizacją zadania inwestycyjnego pn. "...".

W myśl postanowień art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych.

Należy zauważyć, że w przypadkach gdy podatnik wykonuje czynności uprawniające do odliczenia podatku VAT i nieuprawniające do tego odliczenia i nie ma możliwości przyporządkowania ponoszonych wydatków do czynności opodatkowanych lub nieopodatkowanych, zastosowanie znajduje przepis art. 90 ustawy o VAT, który ma na celu określenie wartości podatku naliczonego, służącego wyłącznie czynnościom opodatkowanym, z pominięciem tej części podatku naliczonego, w jakiej nabyte towary i usługi będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności zwolnionych od podatku.

W myśl art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zgodnie z art. 90 ust. 2 cyt. ustawy, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w art. 90 ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W myśl art. 90 ust. 3 cyt. ustawy o VAT, proporcję, o której mowa w ust. 2 ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W art. 90 ust. 4 ustawy o VAT wskazano, iż proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności (art. 90 ust. 5 ustawy), a także obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie (art. 90 ust. 6 ustawy).

Zgodnie z art. 90 ust. 8 ustawy, podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30.000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu.

Stosownie do przepisu art. 90 ust. 9 ustawy, przepis art. 90 ust. 8, stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna.

Stosownie natomiast do zapisu art. 90 ust. 10 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2011 r., w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

Z analizy wyżej powołanego art. 90 ust. 3 ustawy wynika, że proporcja ustalana jest w oparciu o obrót.

Zgodnie z treścią przepisu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119, art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczonych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zatem w liczniku tak ustalanej proporcji uwzględnia się roczny obrót z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, tzn. wartość transakcji, które zgodnie z art. 86 ust. ustawy, dają podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego. W mianowniku natomiast, uwzględnia się całkowity obrót uzyskany z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (czyli kwotę z licznika), oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo, a więc czynności zwolnionych od podatku VAT.

Podkreślenia jednak wymaga, że przepisy dotyczące zasad odliczania częściowego, zawarte w art. 90 ustawy, znajdują zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. A zatem dotyczą czynności podlegających opodatkowaniu (opodatkowanych i zwolnionych). Natomiast nie dotyczą czynności, których wykonanie nie powoduje konsekwencji podatkowych, gdyż nie podlegają one przepisom ustawy.

Trzeba więc uznać, że czynności niepodlegające opodatkowaniu nie są w ogóle objęte zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, zatem nie uwzględnia się ich do sumy wartości obrotów ustalanych dla potrzeb liczenia proporcji sprzedaży o której mowa w art. 90 ustawy o VAT. Stanowisko to znajduje potwierdzenie w uchwale 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 9/10, gdzie w pkt 8.15. Sąd wskazał: "(...) w świetle przepisów art. 86 ust. 1 oraz art. 90 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie mogą wpłynąć na zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu art. 90 ust. 3 powołanej wyżej ustawy".

W konsekwencji, w przypadku podatku naliczonego wynikającego z wydatków związanych z czynnościami opodatkowanymi oraz z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu, których nie można jednoznacznie przypisać do jednego rodzaju działalności, nie stosuje się odliczenia częściowego według proporcji określonej na podstawie art. 90 ust. 3 powołanej ustawy, lecz odliczenie pełne. Wartość czynności niepodlegających opodatkowaniu nie wchodzi bowiem do sumy wartości obrotów ustalanych na potrzeby liczenia proporcji ze sprzedaży.

Należy podkreślić, iż w świetle powyższej uchwały, pełne prawo do odliczenia podatku przysługuje w stosunku do zakupów związanych zarówno z czynnościami opodatkowanymi jak i niepodlegajacymi opodatkowaniu, wyłącznie w sytuacji gdy nie ma możliwości przyporządkowania ich do określonych rodzajów czynności.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca ponosi wydatki bieżące z utrzymaniem obiektów sportu i rekreacji w B. i P., które są związane zarówno z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, jak i niepodlegającymi opodatkowaniu VAT, a dokonując ich zakupu nie ma obiektywnej możliwości odrębnego przyporządkowania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT i niepodlegąjącymi podatkowi VAT.

Jak wynika z konstrukcji cytowanych wyżej przepisów, obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych zakupów (wydatków) do określonych rodzajów czynności, z którymi są one związane (czynności podlegające opodatkowaniu, zwolnione bądź niepodlegające opodatkowaniu). Natomiast zasada proporcjonalnego odliczania podatku ma zastosowania do tej kategorii zakupów, których nie da się jednoznacznie przypisać do konkretnego rodzaju czynności.

Tym samym, w świetle powołanej powyżej uchwały siedmiu sędziów (sygn. akt I FPS 9/10), stwierdzić należy, że w przypadku gdy Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności wykonuje czynności opodatkowane podatkiem VAT oraz niepodlegające opodatkowaniu VAT i nie jest w stanie przyporządkować zakupów bieżących do poszczególnych rodzajów działalności, wówczas Wnioskodawcy w całości przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy dotyczące bieżącego utrzymania opisanych we wniosku obiektów sportowo-rekreacyjnych.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Gmina ma pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki bieżące z utrzymaniem obiektów sportu i rekreacji w B. i P., należało uznać za prawidłowe.

Opis sprawy wskazuje, że Wnioskodawca w związku z realizacją inwestycji pn. "...." od 2009 r. dokonuje zakupów (wydatków) inwestycyjnych, które będzie wykorzystywał zarówno do czynności opodatkowanych, jak również czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT. Gmina wskazała, że nie da się określić, w jakiej części wydatki te są związane konkretnie z nieodpłatnym udostępnieniem Kompleksu lub danego obiektu (działalność niepodlegająca ustawie), a w jakim z odpłatnym wynajmem innym zainteresowanym (działalność opodatkowana).

Organ stwierdza zatem, że w sytuacji dokonania przez Wnioskodawcę zakupów inwestycyjnych do dnia 31 grudnia 2010 r. związanych jednocześnie z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT oraz niepodlegającymi opodatkowaniu VAT oraz braku możliwości przyporządkowania tych zakupów do poszczególnego rodzaju działalności, w świetle powołanej powyżej uchwały siedmiu sędziów (sygn. akt I FPS 9/10) Wnioskodawcy przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących te zakupy związane z inwestycją pn. "...".

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym Gmina ma pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących zakupy (wydatki) inwestycyjne przez Gminę w związku z realizacją inwestycji pn. "..." należało uznać za prawidłowe, jednakże tylko w odniesieniu do zakupów (wydatków) dokonanych przez Wnioskodawcę do dnia 31 grudnia 2010 r.

Analizując natomiast kwestię prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupów inwestycyjnych związanych z realizacją inwestycji pn. "..." oraz inwestycji pn. "..." poniesionych przez Wnioskodawcę od dnia 1 stycznia 2011 r., należy uwzględnić unormowania zawarte w art. 86 ust. 7b ustaw o VAT.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. przepisem art. 86 ust. 7b ustawy o VAT (wprowadzonym przez art. 1 pkt 11 lit. c ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o transporcie drogowym - Dz. U. Nr 242, poz. 1652), w przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej, podatek naliczony oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość wykorzystywana jest do celów działalności gospodarczej.

Przy czym przez wytworzenie nieruchomości, stosownie do art. 2 pkt 14a ustawy o VAT, rozumieć należy wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym.

Powyższy przepis art. 86 ust. 7b ustawy o VAT wprowadza szczególny tryb odliczeń podatku naliczonego w przypadku nieruchomości i nakłada obowiązek określenia wysokości udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość została lub zostanie wykorzystana do celów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Unormowanie to ma charakter doprecyzowujący ogólną zasadę w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT i znajduje zastosowanie w sytuacji, gdy nabyta, bądź wytworzona nieruchomość stanowi majątek przedsiębiorstwa podatnika, i jest wykorzystywana przez niego zarówno do działalności gospodarczej, jak również do celów pozostających poza zakresem dzielności. Wówczas w odniesieniu do tej części nieruchomości, w stosunku do której podatnik nie jest w stanie przypisać w całości do działalności gospodarczej, podatek naliczony oblicza się przy zastosowaniu udziału procentowego stosowanie do treści przywołanego art. 86 ust. 7b ustawy.

Cytowany wyżej przepis reguluje sposób obliczania podatku naliczonego od nabycia bądź wytworzenia nieruchomości (w tym nakładów ponoszonych na nieruchomość) w sytuacji, w której dana nieruchomość ma być używana zarówno na cele działalności, jak i na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością w rozumieniu ustawy o VAT. Niniejsza regulacja ma zastosowanie wówczas, gdy dana nieruchomość (której dotyczy podatek naliczony) nie jest wykorzystywana wyłącznie na cele działalności. Obejmuje ona sytuacje, w których nieruchomość ma przeznaczenie mieszane, to znaczy jest wykorzystywana zarówno na cele związane z działalnością, jak i na inne cele, czyli cele pozostające poza zakresem VAT.

Należy podkreślić, iż jedynie w przypadku, gdy posiadany przez podatnika budynek jako całość (lub wyodrębnione w tym budynku lokale czy pomieszczenia) służy tylko i wyłącznie dla celów prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o VAT i jednocześnie nie służy celom innym tj. niezwiązanym z zakresem prowadzonej działalności, nie ma przeszkód do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych z jego modernizacją.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2013 r., działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy w brzmieniu od 1 kwietnia 2013 r., działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Treść wniosku jednoznacznie wskazuje, iż Wnioskodawca w związku z realizacją inwestycji pn.: "..." oraz "..." ponosi nakłady na wytworzenie nieruchomości, które będzie wykorzystywać zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, jak i do działalności pozostającej poza regulacjami ustawy o VAT czyli niepodlegającej opodatkowaniu VAT. Należy zatem uznać, iż kompleks będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę również do celów innych niż działalność gospodarcza.

Jak wskazano wyżej, podstawową zasadą obowiązującą w podatku od towarów i usług, określoną w powołanym art. 86 ust. 1 ustawy, jest prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto art. 86 ust. 7b ustawy nakłada obowiązek dokonania odpowiedniego przyporządkowania podatku naliczonego do działalności gospodarczej według udziału procentowego w jakim wytworzona nieruchomość będzie wykorzystywana do celów działalności gospodarczej.

Zatem, nie jest możliwe obniżenie kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od zakupów inwestycyjnych dotyczących kompleksu wykorzystywanego między innymi na cele pozostające poza regulacjami podatku VAT tj. służącego między innymi do czynności niepodlegających opodatkowaniu, gdyż są to zakupy (wydatki), które nie mają pełnego związku z prowadzoną działalności gospodarczą (tekst jedn.: opodatkowaną).

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, iż Gminie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony od zakupów inwestycyjnych poniesionych od 1 stycznia 2011 r. w związku z realizacja opisanych we wniosku działań inwestycyjnych związanych z wytworzeniem "kompleksu" sportowo-rekreacyjnego nie od całości poniesionych wydatków, ale tylko według udziału procentowego zgodnie z art. 86 ust. 7b, w związku z art. 2 pkt 14a ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem Gmina zgodnie z tymi przepisami musi ustalić udział procentowy, o którym mowa w powyższym przepisie.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego Gmina ma pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki inwestycyjne związane z projektem pn. "..." oraz projektem pn. "..." dokonane od 1 stycznia 2011 r. należało uznać za nie nieprawidłowe.

Przechodząc do kwestii oceny stanowiska Wnioskodawcy odnośnie możliwości dokonania korekt nieodliczonego podatku naliczonego obejmujących zakupy inwestycyjne oraz bieżące związane z obiektami sportu i rekreacji w P. i B. na podstawie art. 86 ust. 13 ustawy o VAT zauważyć należy, że prawo do odliczenia podatku może zostać zrealizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 11, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminie określonym w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

W myśl art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Mając powyższe na uwadze, tut. organ stwierdza, że w sytuacji, gdy:

- zakupy związane z realizowaną inwestycją miały służyć (i służą) do wykonywania czynności zarówno opodatkowanych jak i niepodlegających opodatkowaniu i nie miały być wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku VAT, a decyzję o takim przeznaczeniu Wnioskodawca podjął przed przystąpieniem do realizacji inwestycji,

- w trakcie jej realizacji nie następowały zmiany przeznaczenia co do sposobu wykorzystania,

- Wnioskodawca nie dokonał odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT zakupu towarów i usług związanych z realizacją inwestycji w rozliczeniu za okres, w którym wystąpiło prawo do odliczenia podatku naliczonego (art. 86 ust. 10 ustawy) bądź w jednym z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy),

Wnioskodawca ma prawo dokonać korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, w trybie art. 86 ust. 13 ustawy.

Na analogicznych zasadach (tekst jedn.: trybie art. 86 ust. 13 ustawy) Wnioskodawca będzie miał prawo dokonać korekty nieodliczonego podatku naliczonego związanego z zakupami dotyczącymi bieżącego utrzymania obiektów w B. i P.

Należy podkreślić, iż Wnioskodawca może dokonać korekty deklaracji jedynie za miesiąc otrzymania faktury, nie mając wyboru złożenia korekty za kolejne dwa okresy rozliczeniowe.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym stosownie do art. 86 ust. 13 ustawy o VAT Gmina może dokonać korekt nieodliczonego do tej pory podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków inwestycyjnych i bieżących ad. 1 i ad. 2, należało uznać za prawidłowe.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, uznać należy za:

- prawidłowe w zakresie:

* prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją zadania inwestycyjnego pn. "..." z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne poniesione do 31 grudnia 2010 r.

* prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków bieżących związanych z obiektami sportu i rekreacji w B. i P.

* możliwości dokonania korekt nieodliczonego podatku naliczonego obejmujących wydatki inwestycyjne oraz bieżące związane z obiektami sportu i rekreacji w P. i B. na podstawie art. 86 ust. 13 ustawy o VAT

- nieprawidłowe w zakresie:

* prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją zadania inwestycyjnego pn. "..." z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne poniesione od 1 stycznia 2011 r.

* prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych związanych z realizacją zadania inwestycyjnego pn. "...".

Należy podkreślić, iż w sytuacji gdy Wnioskodawca odliczy podatek naliczony związany z działalnością niepodlegającą opodatkowaniu może powstać u Niego obowiązek opodatkowania, wynikający z art. 8 ust. 2 ww. ustawy.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.