IBPP3/443-922/09/KO - Transport towarów z Węgier na Słowację.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2009 r. (data wpływu 3 grudnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania 0% stawką podatku VAT dostawy towarów transportowanych z terytorium Węgier na Słowację - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania 0% stawka podatku VAT towarów transportowanych z terytorium Węgier na Słowację.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - Podmioty biorące udział w transakcji. Droga towaru bezpośrednio z Węgier na Słowację.

- natomiast towar transportowany jest bezpośrednio z Węgier na Słowację z tym, że transport organizuje pierwszy nabywca w Polsce.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle ww. stanu faktycznego słuszne było dokonanie sprzedaży w stawce "0"...

Zdaniem Wnioskodawcy, odnośnie stanu faktycznego to zakwalifikowanie tego przypadku jako transakcję trójstronną, w konsekwencji jako sprzedaż w stawce "0".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

Artykuł 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z ww. przepisu, regulującego zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wynika, iż rozstrzygające znaczenie dla opodatkowania przedmiotowej transakcji ma ustalenie miejsca dostawy (świadczenia), bowiem miejsce świadczenia determinuje miejsce opodatkowania danej czynności.

W przepisach art. 7 ust. 8 i art. 22 ust. 1-4 ww. ustawy o podatku od towarów i usług uregulowano w sposób szczególny zasady dotyczące określenia miejsca świadczenia przy dostawie towarów w przypadku transakcji łańcuchowych, tj. transakcji, w których występuje kilka podmiotów zawierających transakcje dotyczące jednego towaru, przy czym towar trafia bezpośrednio od pierwszego do ostatniego podmiotu w łańcuchu.

Stosownie do art. 7 ust. 8 ww. ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje towar ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

W myśl art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy o VAT w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru jest przyporządkowana tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport jest przyporządkowana dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że nabywca ten udowodni, że wysyłkę lub transport towaru należy zgodnie z zawartymi przez niego warunkami dostawy przyporządkować jego dostawie.

Stosownie do art. 22 ust. 3 ustawy o VAT w przypadku, o którym mowa w ust. 2, dostawę towarów, która:

Z cyt. wyżej przepisów wynika, iż w przypadku tzw. transakcji łańcuchowych, kiedy ten sam towar jest przedmiotem kolejnych dostaw, lecz faktycznie jest przemieszczany tylko od pierwszego dostawcy do finalnego nabywcy, wówczas ma miejsce tylko jedna wysyłka (transport), więc tylko w odniesieniu do jednej z transakcji można ustalić miejsce świadczenia w oparciu o art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy (dostawa ruchoma). W odniesieniu do pozostałych dostaw, którym nie można przypisać wysyłki, ustalanie miejsca świadczenia odbywa się jak dla towarów niewysyłanych, a więc według miejsca, w którym towary znajdowały się w momencie dostawy (dostawa nieruchoma) - art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) wynika, że spółka węgierska sprzedaje towar firmie polskiej, która jest pierwszym nabywcą (a drugim w kolejności podmiotem biorącym udział w transakcji). Ponadto jak wynika z wniosku drugi w kolejności podmiot - nabywca firma z polski organizuje transport tego towaru. Zatem w świetle art. 22 ust. 2 transport towaru jest przyporządkowany dostawie dokonanej przez firmę z Węgier drugiemu w kolejności podmiotowi tj. firmie z Polski i transakcja ta podlega opodatkowaniu zgodnie z zasadą określoną w art. 22 ust. 1 ustawy o VAT tj. na terytorium Węgier, czyli w miejscu w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia transportu towaru.

Natomiast pozostałe dostawy odbywające się pomiędzy drugim i trzecim podmiotem, trzecim i czwartym podmiotem oraz pomiędzy czwartym i piątym podmiotem, opodatkowane są zgodnie z art. 22 ust. 3 pkt 2 ustawy o VAT w państwie w którym kończy się transport tych towarów tj. na Słowacji.

Zauważyć bowiem należy, iż ww. dostawy towarów następują po dostawie, do której przyporządkowany jest transport towarów (dostawa ruchoma pomiędzy pierwszym a drugim podmiotem). Zatem do dostaw tych ma zastosowanie przepis art. 22 ust. 3 pkt 2 ustawy o VAT określający, iż dostawy następujące po transporcie towarów, uznaje się za dokonane w miejscu zakończenia transportu towarów.

W świetle powyższego dostawa dokonana przez Wnioskodawcę będącego czwartym w kolejności podmiotem biorącym udział w transakcji łańcuchowej na rzecz odbiorcy ze Słowacji - podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium Słowacji zgodnie z przepisami obowiązującymi w tym kraju. Zatem ww. transakcja nie podlega opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie tut. organ podatkowy wyjaśnia, iż zgodnie z art. 135 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT przez wewnątrzwspólnotową transakcję trójstronną rozumieć należy transakcję, w której są spełnione łącznie następujące warunki:

W świetle powyższego cytowany wyżej przepis nie ma zastosowania do transakcji, w której bierze udział pięć podmiotów jak wskazano w przedmiotowym wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.