IBPP3/443-92/10/PK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 17 listopada 2009 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie dokumentowania wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty uprawniającego do zastosowania stawki 0% - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie dokumentowania wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty uprawniającego do zastosowania stawki 0%.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży rur oraz elementów preizolowanych. W ramach prowadzonej działalności, Spółka dokonuje m.in. eksportu pośredniego towarów na rzecz podmiotów niemających siedziby na terytorium kraju, tj. wywóz towarów jest dokonywany przez nabywców towarów lub na ich rzecz. Towary są transportowane bezpośrednio z siedziby Spółki poza Unię Europejską. Zgłoszenia celnego dokonuje agent celny, jako eksporter w zgłoszeniu celnym wskazany jest nabywca towarów, tj. podmiot nieposiadający siedziby na terytorium kraju.

Urzędem celnym wyprowadzenia są zarówno urzędy celne położone na terytorium kraju, jak i w innych krajach Wspólnoty.

Spółka otrzymuje od agenta celnego komunikat IE599 w formie pliku XML. Komunikat ten jest generowany przez urząd celny wyprowadzenia z systemu ECS i przesyłany do agenta celnego. Komunikat jest zabezpieczony kluczem do bezpiecznej transmisji danych.

Komunikaty IE599 oraz faktury VAT potwierdzają tożsamość towarów będących przedmiotem eksportu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka ma prawo do zastosowania stawi 0% wobec opisanego eksportu towarów na podstawie posiadanych faktur VAT oraz otrzymanych od agenta celnego komunikatów IE599 w formacie XML, które potwierdzają tożsamość towarów wskazanych na fakturze i w komunikacie.

Zdaniem Wnioskodawcy, posiadane przez niego dokumenty uprawniają Spółkę do zastosowania stawki 0% do dokonanego eksportu towarów. Zgodnie z art. 5 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. eksport towarów.

Zgodnie z art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy o VAT, przez eksport towarów rozumie się "potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7, jeżeli wywóz jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę dla celów wyposażenia lub zaopatrzenia łodzi rekreacyjnych oraz prywatnych statków powietrznych lub innych prywatnych środków transportu, w tym środków transportu, o których mowa w art. 16 rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 288 z 29 październiku 2005 r., str. 1), zwanego dalej "rozporządzeniem nr 1777/2005".

W opinii Podatnika, dokonywane przez niego transakcje odpowiadają definicji eksportu zawartej w art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy o VAT.

W myśl art. 41 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a), stawka podatku wynosi 0%.

Zgodnie z art. 41 ust. 11 ww. ustawy o VAT przepisy art. 41 ust. 4 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b), jeżeli podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada kopię dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Wspólnoty. Z dokumentu tego musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

Dokumentami, które potwierdzają wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty dla celów podatku od towarów i usług są co do zasady dokumenty wydawane podatnikom przez właściwe urzędy celne na podstawie przepisów prawa celnego, w tym przepisów rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2453/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny. Przepisy ww. rozporządzenia kwestię dokumentowania eksportu towarów w przypadku wykorzystania technologii informatycznej i sieci komputerowych reguluje w art. 796e, zgodnie z którym urząd celny wywozu po otrzymaniu komunikatu "Wyniki kontroli w urzędzie.

W systemie kontroli eksportu ECS komunikatem "Potwierdzenie wywozu" jest podpisany przy użyciu klucza do bezpiecznej transmisji danych komunikat IE-599. Z dniem 1 lipca 2009 r. system ECS całkowicie zastąpił stosowane wcześniej formularze papierowe SAD, co oznacza, że od tego dnia obieg dokumentów celnych odbywa się wyłącznie drogą elektroniczną. Podatnik nie ma zatem możliwości uzyskania kopii dokumentu potwierdzającego wywóz towarów z terytorium Wspólnoty w postaci innej niż pliku XML zawierającego komunikat IE599.

Dokumentem, o jakim mowa w art. 41 ust. 11 ustawy o VAT jest zatem komunikat IE599, gdyż ten właśnie dokument potwierdza wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty. Dokumenty IE599 są generowane w postaci pliku XML.

Konsekwentnie, należy uznać, iż skoro pliki są generowane (powstają jako oryginały) w postaci pliku XML, za ich kopie należy uznać pliki tego samego typu. W opinii Spółki posiadany przez nią komunikat IE599 w formie pliku XML jest kopią dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty sporządzoną w formie elektronicznej.

Wskazuje na to także definicja słowa kopia, przez które należy rozumieć "rzecz dokładnie odtworzoną z oryginału" (Słownik Języka Polskiego PWN). Warunek dokładnego odtworzenia z oryginału jest zatem spełniony w przypadku otrzymania kopii komunikatu IE599 w takim samym formacie (XML) w jakim jest sporządzony oryginał komunikatu.

Stanowisko to potwierdza także Ministerstwo Finansów, stwierdzając w dokumencie pod nazwą "Księgowe ujęcie Systemu Kontroli Eksportu "ECS", iż "zasadą jest przechowywanie dokumentu w formie w jakiej został on wydany przez organ celny (...) przesyłany przez urząd celny elektroniczny komunikat IE599, jest on przechowywany w księgowości zgłaszającego/podatnika analogicznie jak dokument w wersji papierowej, z tym, że komunikat IE599 powinien być przechowywany w formie elektronicznej. (...) Jednocześnie informujemy, iż przesłanie lub skopiowanie IE599 nie powoduje utraty jego mocy dowodowej. Wszelkie zmiany w pliku (np. wpisanie lub wykasowanie spacji) spowodują utratę jego wiarygodności formalne. Weryfikacja formalnej poprawności komunikatu elektronicznego i jego autentyczności będzie dokonywana przez organy podatkowe za pomocą specjalnej aplikacji"

(adres publikacji: http://mf.gov.pl/_files_/sluzba_celna/sys_informatyczne/ecs/ksiegowanie.pdf).

Podsumowując, zgodnie z obowiązującymi przepisami, komunikat IE599 jest wydawany wyłącznie w formie elektronicznej, a kopia dokumentu o jakiej mowa w art. 41 ust. 11 ustawy o VAT, oznacza kopię pliku w formacie XML przesłaną Podatnikowi przez agenta celnego.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie także w interpretacjach wydanych przez organy podatkowe oraz w orzeczeniach sądów administracyjnych.

Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, iż "w przypadku gdy towar jest odprawiany w Polsce i to polski urząd celny generuje komunikat IE599, w opinii organu wydającego interpretację właściwe jest dokumentowanie eksportu pośredniego przez przesłanie tego komunikatu (w wersji XML) przez zagranicznego nabywcę do Wnioskodawcy (...) Jedynie komunikaty IE599 przechowywane w wersji elektronicznej w formacie XML stanowią dla celów VAT dokument potwierdzający dokonanie wywozu towarów poza obszar Unii Europejskiej." (interpretacja indywidualna z 30 września 2008 r., sygn. ILPP2/443-965/09-4/EWW). W opinii Spółki zawężenie uznania elektronicznej kopii komunikatu za właściwy sposób dokumentowania do komunikatów IE599 wydanych przez polskie urzędy celne nie znajduje oparcia w obowiązujących przepisach prawa.

Stanowisko Spółki zostało także potwierdzone przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, który stwierdził, że "od dnia 31 sierpnia 2007 r. zgłoszenie celne może mieć formę dokumentu papierowego lub elektronicznego i każda z tych dwóch form dokumentu jest równorzędna. Na gruncie przedstawionych wyżej regulacji prawnych trudno zatem uznać, aby dla potwierdzenia eksportu towaru - o jakim mowa w art. 41 ust. 6 i 11 ustawy o VAT -wygenerowany przez podatnika z sytemu informatycznego urzędu celnego dokument, potwierdzający wywóz towaru poza obszar celny Wspólnoty, nie mógł wywoływać takich samych skutków prawnych, jak wydany przez urząd celny dokument papierowy." (wyrok z 4 marca 2009 r., sygn. I SA/Łd 1486/08). Należy zauważyć, iż możliwość dokonywania zgłoszeń celnych w formie papierowej ustała z dniem 1 lipca 2009 r., co oznacza, że od tego dnia potwierdzenie eksportu możliwe jest wyłącznie poprzez dokumenty elektroniczne.

Należy także dodać, iż zastosowanie stawki 0% wobec eksportu towarów wynika wprost z art. 146 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112 z 28 listopada 2006 r. "Tym samym uprawnienie do zastosowania zwolnienia od podatku VAT dotyczy podatnika, który dostarcza towar na rzecz podmiotu posiadającego siedzibę, poza terytorium kraju (...) pod warunkiem, że towar zostanie wywieziony poza granice Wspólnoty przez tego nabywcę lub na jego rzecz." (K. Sachs, R. Namysłowski: Dyrektywa VAT, Komentarz, LEX, 2008). Zastosowanie stawki 0% nie jest więc przywilejem podatnika, którego zastosowanie można uzależnić od spełnienia dodatkowych warunków, lecz fundamentalnym elementem systemu podatku VAT, opartego na założeniu, iż opodatkowanie następuje w miejscu konsumpcji dóbr i usług.

Przepisy polskiej ustawy o VAT powinny być zatem interpretowane w sposób zapewniający zgodność z Dyrektywą 2006/112, co w przedmiotowym przypadku oznacza, iż podstawą do zastosowanie stawki 0% VAT jest udokumentowanie wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty. Spółka wskazuje, że w przedstawionym stanie faktycznym, fakt dokonania wywozu towarów nie budzi żadnych wątpliwości.

Reasumując, Spółka ma prawo do zastosowania stawki 0% w odniesieniu do eksportu towarów o jakim mowa w art. 2 pkt 6 lit. b) na podstawie faktury VAT oraz otrzymanego od agenta celnego komunikatu IE599 w formie pliku XML.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nie prawidłowe

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów.

Stosownie do treści art. 2 pkt 8 ww. ustawy przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

Biorąc pod uwagę opis sprawy stwierdzić należy, iż Wnioskodawca dokonał eksportu towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy.

W myśl art. 41 ust. 4 ustawy, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a), stawka podatku wynosi 0%. Zgodnie natomiast z przepisem art. 41 ust. 6 ustawy, stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem, że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty.

Oznacza to, iż prawo do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% z tytułu eksportu towarów uzależnione jest od posiadania przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty.

Jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres. W przypadku nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju (art. 41 ust. 7 ustawy).

Przepis ust. 7 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu (art. 41 ust. 8 ustawy).

Zgodnie z art. 41 ust. 11 ustawy, przepisy art. 41 ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b), jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada kopię dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Wspólnoty. Z dokumentu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne, eksportem towarów jest więc potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów. Ustalając zakres zastosowania przepisu art. 41 ust. 6, 7 i 11 ustawy, właściwym staje się przyjęcie uregulowań zawartych w przepisach prawa celnego. Warunkiem zastosowania preferencyjnej stawki 0% jest bowiem posiadanie stosownych dokumentów spełniających warunki określone w przepisach celnych, które będą jednoznacznie potwierdzać wywóz towarów poza granicę Wspólnoty.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki oraz w jakiej formie powinien być sporządzony dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty. W takim przypadku należy odwołać się do regulacji zawartych w przepisach celnych, wskazujących jednoznacznie na rodzaj dokumentów jednoznacznie potwierdzających wywóz towarów poza obszar celny Wspólnoty.

Zgodnie z pkt 14 preambuły rozporządzenia Komisji (WE) Nr 1875/2006 z dnia 18 grudnia 2006 r. zmieniającego rozporządzenie (EWG) Nr 2454/93 ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, organy celne zostały zobowiązane do zastąpienia procedury wywozu, uszlachetnienia biernego oraz powrotnego wywozu, obecnej procedury z zastosowaniem dokumentów w formie papierowej procedurą elektronicznej wymiany danych.

Od dnia 31 sierpnia 2007 r. w Polsce zaczęła w pełni funkcjonować I faza Systemu Kontroli Eksportu (ang. Export Control System, ECS). Od tego momentu zmianie uległy zasady dokonywania zgłoszeń celnych procedury wywozu, procedury uszlachetnienia biernego i powrotnego wywozu. System ECS pozwala na dokonywanie i obsługę zgłoszenia w formie elektronicznej, zarówno w urzędzie wywozu jak i wyprowadzenia. System ten opiera się na obiegu dokumentów pomiędzy urzędami a podmiotami dokonującymi zgłoszeń.

Zgodnie z art. 796e Rozporządzenia Komisji (WE) Nr 1875/2006 z dnia 18 grudnia 2006 r. zmieniającego rozporządzenie (EWG) Nr 2454/93 ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, urząd wywozu po otrzymaniu komunikatu "Wyniki kontroli w urzędzie wyprowadzenia", o którym mowa w art. 796d ust. 2, potwierdza fizyczne wyprowadzenie towarów, przesyłając zgłaszającemu komunikat "Potwierdzenie wywozu" lub informując go w innej określonej w tym celu przez ten urząd formie.

Komunikat IE-599 podpisany przez system ECS przy użyciu klucza do bezpiecznej transmisji danych jest dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty. Komunikat ten zawiera dane zgłoszenia z momentu zwolnienia zgłoszenia do procedury wywozu oraz informacje o potwierdzeniu wywozu lub zatrzymaniu towaru na granicy. Komunikat IE-599 jest wysyłany do zgłaszającego przez urząd celny wywozu.

W sytuacjach, gdy zgłaszającym jest podmiot mający siedzibę poza obszarem Wspólnoty wydawany mu jest przez urząd wyprowadzenia dokument potwierdzający fizyczne opuszczenie towaru obszaru Unii Europejskiej. Czynność ta wykonywana jest na dokumencie o nazwie Komunikat potwierdzający fizyczne wyprowadzenie towarów ze Wspólnoty, który jest opatrzony podpisem i pieczęcią właściwych władz celnych. W takim przypadku podatnik polski otrzyma jedynie kopię Komunikatu, która będzie uprawniała go do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% z tytułu eksportu towarów dokonanego przez nabywcę mającego siedzibę poza obszarem Wspólnoty.

Takie rozwiązanie podyktowane jest tym, że w przypadku eksportu towarów przepisy celne nie dokonują podziału eksportu na bezpośredni i pośredni, przewidziany w art. 2 pkt 8 ustawy. We wskazanym wcześniej rozporządzeniu Komisji (WE), podmiotem, którego władze celne informują o dokonaniu wywozu jest zgłaszający. W przypadku dokonania zgłoszenia celnego przez agencję celną na rzecz podmiotu nie posiadającego siedziby na terenie Wspólnoty, zgłaszającym w myśl przepisów celnych jest podmiot zagraniczny. W takiej sytuacji polski podatnik nie występuje jako zgłaszający w dokumentach celnych.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy wynika, że dokonuje on eksportu towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy, a więc dla określenia prawidłowej stawki podatku zastosowanie znajdzie art. 41 ust. 11 ustawy.

W przypadku eksportu, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy o VAT tj. eksportu pośredniego - a taki eksport, jak wynika z wniosku, u Wnioskodawcy wystąpi - prawo do zastosowania stawki w wysokości 0% przysługuje, jeżeli podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada kopię dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Wspólnoty. Potwierdzenie dokonania wywozu towarów otrzymuje w tym przypadku zgłaszający, którym co do zasady jest nabywca - podmiot zagraniczny.

W przypadku gdy zgłoszenie celne obsługiwane jest w Systemie Kontroli Eksportu, właściwy urząd celny powinien potwierdzić wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty przez fizyczne wydanie podatnikowi nieposiadającemu siedziby na terytorium RP potwierdzenia wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty, polegające na wydruku komunikatu IE-599 oraz zamieszczeniu na nim pieczęci i podpisu. Kopia takiego potwierdzenia uprawnia podatnika do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% z tytułu eksportu towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy o VAT.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku Wnioskodawca posiada komunikat IE-599 w formie pliku XML przesłanego przez agencje celną.

Zgodnie z art. 41 ust. 11 ustawy o VAT stawka podatku w wysokości 0% ma zastosowanie dla eksportu pośredniego, jeżeli spełnione zostały warunki zawarte w tym przepisie. Dokumenty, jakimi Wnioskodawca powinien posłużyć się dla wykazania dokonania eksportu pośredniego winny tę okoliczność jednoznacznie i w sposób nie budzący wątpliwości potwierdzać. Podatnik powinien zatem posiadać w swojej dokumentacji dowody wiarygodne i potwierdzające faktyczne dokonanie tych czynności.

Zatem kopią dokumentu, o którym mowa ww. art. 41 ust. 11 ustawy o VAT, jest uwierzytelniony wydruk komputerowy (uwierzytelniony przez urząd celny). Natomiast komunikat IE-599 przesłany w formie pliku XML nie stanowi kopii dokumentu elektronicznego, bo nie zawiera informacji, że jest to kopia kto i kiedy ją sporządził a co najważniejsze przesłana została poza systemem ECS, gwarantującym tożsamość treści z oryginałem. Ponadto należy zauważyć, że potwierdzenie wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty winno być dokonane przez właściwy urząd celny, tym samym zarówno oryginał jak i kopia dokumentu potwierdzającego eksport winna być sporządzona przez ten urząd, a co zatem idzie nie można uznać za kopię przedmiotowego dokumentu multiplikację pliku XML dokonaną przez agencje celną.

Dodatkowo należy zauważyć komunikat IE-599 przesłany w formie pliku XML nie stanowi kopii dokumentu elektronicznego, bo nie zawiera informacji, że jest to kopia kto i kiedy ją sporządził a co najważniejsze przesłana została poza systemem ECS, gwarantującym tożsamość treści z oryginałem. Przepis ustawy podatkowej jednoznacznie mówi o kopii dokumentu, z której musi wynikać, iż jest to właśnie kopia, a więc rzecz dokładnie odtworzona z oryginału.

Dlatego też nie można się zgodzić ze zdaniem przytoczonym przez Wnioskodawcę z wyroku WSA w Łodzi. Na potwierdzenie swojego stanowiska tut. organ pragnie przywołać orzeczenie WSA w Rzeszowie z dnia 19 lutego 2009 r. sygn. akt I SA/Rz 760/08, w którym to sąd rzekł, iż "kopią tego dokumentu jest uwierzytelniony wydruk komputerowy (uwierzytelniony przez urząd celny). Natomiast komunikat IE-599 w formie pliku xml przesłanego drogą e-mailową nie stanowi kopii dokumentu elektronicznego, bo nie zawiera informacji, że jest to kopia kto i kiedy ją sporządził, a co najważniejsze przesłana została poza systemem ECS, gwarantującym tożsamość treści z oryginałem".

Odnośnie zaś wyjaśnienia opublikowanego na stronie Ministerstwa Finansów należy zauważyć, iż odnosi się ono do kwestii księgowego ujęcia Systemu Kontroli Eksportu (ECS), a nie do kwestii dokumentowania eksportu dla celów podatku VAT.

W świetle powyższego komunikat IE-599 w formie pliku XML przesłany pocztą elektroniczną przez agencje celną do Wnioskodawcy nie stanowi wiarygodnego dokumentu, o których mowa w art. 41 ust. 11 ww. ustawy uprawniającego do zastosowania 0% stawki podatku VAT z tytułu eksportu pośredniego towarów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Z dniem 1 stycznia 2010 r. weszły w życie znowelizowane przepisy ustawy o VAT co jednak nie miało wpływu na rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie.

Jednocześnie informuje się, iż wydając niniejszą interpretację nie wzięto pod uwagę powołanych przez Wnioskodawcę pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, potwierdzających, jego zdaniem, prezentowane przez niego stanowisko w sprawie. Nie stanowią one bowiem źródła prawa i zostały wydane w indywidualnych sprawach innych podatników. Na marginesie należy dodać że pogląd prezentowany w przywołanej przez Wnioskodawcę interpretacji jest odosobnionym przypadkiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.