IBPP3/443-918/09/ŁW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 listopada 2009 r. (data wpływu 2 grudnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 lutego 2010 r. (data wpływu 8 lutego 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowanie sprzedaży działek-jest prawidłowe.

W dniu 2 grudnia 2009 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowanie sprzedaży działek. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 1 lutego 2010 r. (data wpływu 8 lutego 2010 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 27 stycznia 2010 r.znak IBPP3/443-918/09/ŁW.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca nie prowadził, ani nie prowadzi działalności gospodarczej. Jest zatrudniony na podstawie mianowania jako pedagog. Wnioskodawca jest wyłącznym właścicielem nieruchomości gruntowej o powierzchni 1,0991 ha, oznaczonej numerami geodezyjnymi.... W księdze wieczystej oznaczono sposób korzystania z nieruchomości jako niezabudowane gospodarstwo rolne. Wnioskodawca nabył wyżej wskazanej nieruchomości na mocy umowy darowizny zawartej ze swoim ojcem.

Wnioskodawca jest również współwłaścicielem w udziale wynoszącym #188; nieruchomości gruntowej o powierzchni 1,3171 ha oznaczonej numerem geodezyjnym.... W księdze wieczystej oznaczono sposób korzystania z nieruchomości jako zabudowane gospodarstwo rolne.

Wnioskodawca nabył współwłasność wyżej wskazanej nieruchomości na mocy umowy darowizny zawartej z ojcem. Drugim współwłaścicielem w udziale wynoszącym #190; jest brat Wnioskodawcy.

Ojciec Wnioskodawcy (darczyńca) stał się właścicielem wyżej wskazanych nieruchomości na mocy aktów własności ziemi wydanych w 1975 r.

Na mocy uchwały Rady Gminy nieruchomości powyższe zostały objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, w którym przeznaczone zostały pod zabudowę mieszkaniowo-usługową.

Wnioskodawca zamierza wydzielić z nieruchomości rolnej, która stanowi jego wyłączną własność, około 10 działek o powierzchni około 800 m² każda. Wnioskodawca wraz z bratem zamierzają również wydzielić z nieruchomości stanowiącej ich współwłasność około 14 działek o powierzchni około 800 m² każda.

Wnioskodawca zamierza następnie sprzedać część, tak wydzielonych nieruchomości. Odnośnie nieruchomości, której jest współwłaścicielem, Wnioskodawca zamierza, bądź sprzedać przysługujące mu udziały, bądź doprowadzić do zniesienia współwłasności z bratem, a następnie sprzedać działki, których wyłączną własność nabędzie na skutek zniesienia współwłasności. Wnioskodawca nie jest w stanie dokładnie określić w jakim czasie i ile dokładnie działek zostanie przez niego sprzedanych.

Pismem z dnia 1 lutego 2010 r. Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek wyjaśniając, iż:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż przez Wnioskodawcę działek gruntu (nieruchomości) powstałych z podziału nieruchomości oraz ewentualna sprzedaż udziałów w działkach gruntu (nieruchomościach) powstałych na skutek podziału nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż nieruchomości powstałych na skutek podziału nieruchomości stanowiących majątek osobisty nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, albowiem sprzedaż działek budowlanych wydzielonych z osobistego majątku osoby fizycznej nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Nawet gdyby miała dotyczyć kilku, a nawet kilkunastu działek. Stanowisko takie podzielił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 29 października 2007 r. (I FPS 3/07).

Za wykonywanie działalności gospodarczej nie może być uznane również przygotowanie gruntów Wnioskodawcy do sprzedaży polegające na wydzieleniu mniejszych działek oraz wydzieleniu drogi dojazdowej, a także ewentualne zniesienie współwłasności. Stanowisko takie podzielił Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 29 października 2007 r. (I FPS 3/07), także Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 10 września 2008 r. (III SA/Wa 743/08).

Sprzedaż nieruchomości przez Wnioskodawcę nie może być uznana za działalność gospodarczą lecz sprzedaż osobistego majątku. Podkreślenia przy tym wymaga, iż wyprzedaż ta dotyczyć będzie nieruchomości nabytych w drodze darowizny od ojca. Należy także podkreślić, że darowizna ta została dokonana w 2000 r., a przed jej dokonaniem nieruchomości te pozostawały przez wiele lat w posiadaniu ojca Wnioskodawcy. Co istotne, w chwili przyjmowania darowizny Wnioskodawca nie miał zamiaru sprzedaży darowanych gruntów. Stanowisko, iż zbycie gruntów otrzymanych jako darowizna nie jest obciążone podatkiem VAT podzielił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyrokach z dnia 1 października 2008 r. (III SA 1316/08 i 1317/08).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej. Nie jest i nigdy nie był rolnikiem ryczałtowym. Nie prowadzi i nie prowadził gospodarstwa rolnego. Wnioskodawca nigdy nie prowadził przedmiotowych gruntach działalności, w tym rolniczej, przedmiotowe grunty nie były także przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze. Wnioskodawca jest wyłącznym właścicielem nieruchomości gruntowej o powierzchni 1,0991 ha, oznaczonej numerami geodezyjnymi.... W księdze wieczystej oznaczono sposób korzystania z nieruchomości jako niezabudowane gospodarstwo rolne. Wnioskodawca nabył wyżej wskazanej nieruchomości na mocy umowy darowizny zawartej z ojcem. Wnioskodawca jest również współwłaścicielem w udziale wynoszącym #188; nieruchomości gruntowej o powierzchni 1,3171 ha oznaczonej numerem geodezyjnym.... W księdze wieczystej oznaczono sposób korzystania z nieruchomości jako zabudowane gospodarstwo rolne. Wnioskodawca nabył współwłasność wyżej wskazanej nieruchomości na mocy umowy darowizny od ojca. Nieruchomość objęta wnioskiem została opisana jako zabudowane gospodarstwo rolne w księdze wieczystej. W rzeczywistości działalność rolna nie jest prowadzona od około 1990 r. Na nieruchomości tej znajduje się tylko stara stodoła, przeznaczona do rozbiórki, która nie była przez Wnioskodawcę nigdy wykorzystywana. W momencie sprzedaży przedmiotowe działki będą w całości niezabudowane. Ojciec Wnioskodawcy (darczyńca) stał się właścicielem wyżej wskazanych nieruchomości na mocy aktów własności ziemi wydanych w 1975 r. Przedmiotowa nieruchomość należy do rodziny Wnioskodawcy od wielu pokoleń. Wolą ojca Wnioskodawcy było przekazanie tej nieruchomości, jeszcze za życia, na rzecz Wnioskodawcy oraz brata, aby dokonać bezkonfliktowego przekazania nieruchomości na rzecz dzieci. Wnioskodawca przyjął darowiznę, jako należną schedę po przodkach bez żadnego konkretnego celu. Na mocy uchwały Rady Gminy nieruchomości powyższe zostały objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, w którym przeznaczone zostały pod zabudowę mieszkaniowo-usługową. Wnioskodawca zamierza wydzielić z nieruchomości rolnej, która stanowi jej wyłączną własność, około 10 działek o powierzchni około 800 m² każda. Wnioskodawca wraz z bratem zamierzają również wydzielić z nieruchomości stanowiąca ich współwłasność około 14 działek o powierzchni około 800 m² każda. Wnioskodawca zamierza następnie sprzedać część, tak wydzielonych nieruchomości. Odnośnie nieruchomości, której jest współwłaścicielem, Wnioskodawca zamierza, bądź sprzedać przysługujące jej udziały, bądź doprowadzić do zniesienia współwłasności, a następnie sprzedać działki, których wyłączną własność nabędzie. Wnioskodawca nie jest w stanie dokładnie określić w jakim czasie i ile dokładnie działek zostanie przez niego sprzedanych. Wnioskodawca zamierza podzielić działki i cześć z nich sprzedać, aby uzyskać środki na zabezpieczenie bytu swojego oraz jego rodziny w związku ze zbliżającym się wiekiem emerytalnym. Część działek najprawpodobniej Wnioskodawca pozostawi jako zabezpieczenie potrzeb bytowych swoich dzieci i ewentualnych wnuków. Środki finansowe uzyskane ze sprzedaży działek Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na zabezpieczenie bytu swojego i swojej rodziny, w szczególności po przejściu na emeryturę.

Z powyższego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawcy nie można uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w odniesieniu do transakcji sprzedaży ww. gruntów, bądź udziałów w gruncie pochodzących z majątku osobistego, w rozumieniu art. 15 ustawy. Nic nie wskazuje na to, aby dokonując sprzedaży działek Wnioskodawca działał w charakterze handlowca, a okoliczności będące przyczyną transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowych, nie wskazują, iż miałyby być one czynione z zamiarem wykonywania w sposób częstotliwy.

Wnioskodawca otrzymał przedmiotowe grunty w drodze darowizny, zatem nie można przypisać Wnioskodawcy, w momencie nabycia działek rolnych, zamiaru ich późniejszej sprzedaży. Wnioskodawca nie czerpał żadnych pożytków z gruntów i stanowią one jego majątek osobisty.

Wnioskodawca sprzedając grunty, bądź udziały w gruntach korzysta z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zatem w ocenie tut. organu czynność w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie mieści się w definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a co za tym idzie sprzedaż przedmiotowej nieruchomości gruntowej nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.