IBPP3/443-907/11/KO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 sierpnia 2011 r. (data wpływu 18 sierpnia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 listopada 2011 r. (data wpływu 17 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania usług transportowych - jest prawidłowe.

W dniu 18 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania usług transportowych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 9 listopada 2011 r. (data wpływu 17 listopada 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 3 listopada 2011 r. znak IBPP3/443-907/11/KO.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony zaistniały stan faktyczny:

W dniu 25 lutego 2008 r. zawarto umowę o świadczenie usług magazynowych pomiędzy: P Sp. z o.o. a M., Czechy, której przedmiotem jest:

Świadczenie usług magazynowo-transportowych i logistycznych na terenie kraju - załącznik nr 1.

W dniu 18 kwietnia 2011 r. wystawiono fakturę nr 41 za usługi transportowe, przewóz opakowań na kwotę 58.380,93 zł, podatek VAT 23% 13.427,61 zł, brutto 71.808,54 zł - załącznik nr 2.

W dniu 30 kwietnia 2011 r. wystawiono fakturę nr 47 za usługi transportowe przewóz opakowań na kwotę 46.274,65 zł, podatek VAT 23% 10.643,17 zł, brutto 56.917,82 zł - załącznik nr 3.

W fakturach 41 oraz 47 zastosowano stawkę podatku VAT 23% z uwagi na to, że są to usługi nie będące transportem międzynarodowym art. 83 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług który stanowi: "nie jest usługą o której mowa w ust. 3 przewóz osób lub towaru w przypadku gdy miejsce wyjazdu / nadania / i miejsce przyjazdu / przeznaczenia tych osób i towaru znajduje się na terytorium kraju".

Naczelnik Urzędu Skarbowego odmówił obniżenia podatku należnego z powyższych faktur firmie M, uważając że transakcje udokumentowane fakturą nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towaru i usług w Polsce - zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy, gdyż miejscem świadczenia usług jest w Czeskiej Republice gdzie znajduje się siedziba firmy M - załącznik nr 4.

Pismem z dnia 3 listopada 2011 r. wezwano Wnioskodawcę o uzupełnienie stanu faktycznego poprzez wskazanie:

* gdzie firma M posiada siedzibę działalności gospodarczej, a także stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej,

* czy firma M posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terenie Polski,

* dla jakiego miejsca jest świadczona usługa transportowa tj. wskazanie czy usługa jest swiadczona dla siedziby firmy M, a jeżeli nie to czy dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej firmy M, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba, wówczas należy wskazać kraj, w którym znajduje się stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej,

* czy firma M jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054),

W odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawca uzupełnił zaistniały stan faktyczny w następujący sposób:

Firma M posiada siedzibę na terenie Czech, lecz jest podatnikiem zarejestrowanym dla potrzeb VAT w Polsce i posługuje się nr NIP PL.

Usługi transportowane świadczone przez P Sp. z o.o. dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, które znajduje się w innym miejscu niż siedziba M tj. z magazynu konsygnacyjnego znajdującego się w W do odbiorców M mających siedzibę na terenie Polski.

Firma M jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W związku ze stanem faktycznym Wnioskodawca uważa, że stosownie przez niego stawki VAT w wysokości 23% do usług transportowych świadczonych wyłącznie na terenie Polski dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej znajdującym się w W.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zastosowanie do powyższych usług transportowych stawki 23% jest zasadne z uwagi na to że wg art. 83 ust. 4 ustawy - usługi te nie są transportem międzynarodowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, zastosowanie do powyższych faktur stawki 23% jest zasadne z uwagi na to, że są one wykonywane wyłącznie na terenie Polski.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że Wnioskodawca w uzupełnieniu zaistniałego stanu faktycznego wskazał, że firma M posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej znajdujące się w W. Zatem przyjęto jako element stanu faktycznego, że Wnioskodawca świadczył usługę transportową na terenie Polski dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej firmy M znajdującego się w na terenie kraju w W.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z powyższego wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określonym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Prawidłowe ustalenie miejsca świadczenia wskazuje, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski, czy też w innym kraju.

Ogólna zasada dotycząca miejsca świadczenia usług określona została w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, który stanowi, iż miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j i art. 28n.

Natomiast w myśl art. 28b ust. 2 ustawy o VAT w przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 28a ustawy o VAT, od którego ustawodawca rozpoczął Rozdział 3 - "Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług" na potrzeby tego rozdziału:

W przedstawionym we wniosku zaistniałym stanie faktycznym Wnioskodawca wskazał, iż usługi transportowane są świadczone na terenie Polski przez Wnioskodawcę dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej firmy M, które znajduje się w innym miejscu niż siedziba M tj. z magazynu konsygnacyjnego znajdującego się w W do odbiorców M mających siedzibę na terenie Polski.

Firma M jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 83 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT przez usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w ust. 1 pkt 23, rozumie się przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów:

W myśl art. 83 ust. 4 ustawy o VAT nie jest usługą, o której mowa w ust. 3, przewóz osób lub towarów w przypadku, gdy miejsce wyjazdu (nadania) i miejsce przyjazdu (przeznaczenia) tych osób lub towarów znajduje się na terytorium kraju, a przewóz poza terytorium kraju ma wyłącznie charakter tranzytu.

W związku z powyższym usługi transportu towarów świadczone wyłącznie na terytorium kraju nie stanowią transportu międzynarodowego.

Mając na uwadze przedstawiony zaistniały stan faktyczny oraz prawny należy stwierdzić, iż miejscem świadczenia usług transportowych wykonywanych przez Wnioskodawcę wyłącznie na terenie kraju na rzecz firmy M jest miejsce stałego prowadzenia działalności gospodarczej firmy M znajdujące się w Polsce w W, zgodnie z art. 28b ust. 2 ustawy o VAT.

Co do zasady stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zatem miejscem świadczenia usługi transportu wykonywanej przez Wnioskodawcę na terenie kraju na rzecz firmy M posiadającej stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w W jest terytorium kraju i podlega opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 23%.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo wyjaśnić należy, że zgodnie z art. 14b § 3. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów, w związku z czym nie były one przedmiotem merytorycznej analizy.

Ponadto w postępowaniu prowadzonym zgodnie z przepisami Rozdziału 1a Ordynacji Podatkowej (postępowanie interpretacyjne) nie może toczyć się spór o stan faktyczny, ani też nie może być prowadzone postępowanie dowodowe zmierzające do zbierania materiału dowodowego i jego oceny.

Podkreślenia wymaga fakt, iż niniejsza interpretacja traci swą aktualność w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu stanu faktycznego oraz prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi -Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.