IBPP3/443-898/11/PK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 8 sierpnia 2011 r. (data wpływu 10 sierpnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nabycia samochodu uprzedni zaimportowanego - jest prawidłowe.

W dniu 10 sierpnia 2011 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania nabycia samochodu uprzednio zaimportowanego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza zakupić samochód, który został sprowadzony na polski obszar celny z Kanady. Czynność nie została wykonana w ramach działalności gospodarczej, lecz był tzw. import prywatny. Od tego samochodu zostało opłacone cło i pozostałe opłaty zgodnie z obowiązującymi przepisami, w tym podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy.

Okazało się jednak, ze osoba, która dokonał eksportu wspomnianego pojazdu na teren Polski pozyskała go nielegalnie. Skutkiem tego pojazd został zatrzymany do zakończenia postępowania w tej sprawie, co nastąpiło niedawno.

Po zakończeniu postępowania prawowity właściciel samochodu uznał, że jego sprowadzenie z powrotem do Kanady jest nieopłacalne i zrzekł się do niego roszczeń przez co osoba, która zaimportowała samochód do Polski może nim swobodnie dysponować.

Przedmiotowy pojazd jest towarem używanym w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa VAT).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy nabycie tego samochodu od osoby fizycznej, która nie prowadzi działalności zrodzi w przypadku Wnioskodawcy obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, nabycie pojazdu od osoby, która dokonała importu pojazdu na polski obszar celny nie powoduje u nabywcy powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku VAT. Obowiązek ten powstał z chwilą powstania długu celnego o czym przesądza treść art. 19 ust. 7 ustawy VAT. Dług celny może powstać jedynie u importera, którym w tym przypadku Wnioskodawca nie był. Treść ustawy VAT wskazuje, iż nie będzie miał do niego zastosowanie Dział VII (Zasady wymiaru i poboru podatku z tytułu importu towarów) wspomnianej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Zatem aby ocenić czy nabycie przez Wnioskodawcę ww. samochodu zrodzi u niego obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług należy rozpatrzyć czy czynność Wnioskodawcy stanowi którekolwiek z ww. zdarzeń, a w kontekście opisu przedmiotowej sprawy czy przedmiotowa transakcja jest dla Wnioskodawcy dostawą bądź importem towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast w myśl art. 2 pkt 1 ustawy przez import towarów rozumie przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju.

Warto tutaj zauważyć, że podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2, są obowiązani do obliczenia i wykazania w zgłoszeniu celnym kwoty podatku, z uwzględnieniem obowiązujących stawek, z zastrzeżeniem art. 33b (art. 33 ust. 1 ustawy).

W art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy stwierdza się, iż podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne:

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.