IBPP3/443-884/11/KO - Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług premii pieniężnej otrzymanej od kontrahenta zagranicznego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 sierpnia 2011 r. (data wpływu 9 sierpnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania otrzymanej premii pieniężnej (bonus) od kontrahenta zagranicznego - jest prawidłowe.

W dniu 9 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania otrzymanej premii pieniężnej (bonus) od kontrahenta zagranicznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony zaistniały stan faktyczny:

W ramach prowadzonej działalności Spółka nabywa w kraju Unii Europejskiej towary przeznaczone do dalszej odsprzedaży. Jednym z głównych dostawców jest firma z Niemiec. Po uzyskaniu obrotu na odpowiednim poziomie Spółka uzyskuje bonus pieniężny (premię pieniężną) z tytułu dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyć. Wartość bonusu obliczana jest przez dostawcę unijnego na podstawie wysokości rocznego obrotu. W grudniu 2010 r. Spółka otrzymała "credit note" przyznającą 2% bonus (premię pieniężną) za obrót w roku 2010 r. Rozliczenie bonusu nastąpiło poprzez obniżenie płatności za bieżące dostawy. Poza transakcją kupna, pomiędzy sprzedającym i kupującym nie doszło do odrębnego od tej transakcji świadczenia nabywcy na rzecz dostawcy towarów. Dokonywanie zakupów nie jest związane w żaden sposób z określonym zachowaniem spółki. Dokonując zakupu towarów u dostawcy unijnego Spółka kieruje się głównie możliwością ich zbycia i osiągnięcia zysku z tytułu realizowanej marży.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy otrzymany przez Spółkę bonus (premia pieniężna) stanowi wynagrodzenie za świadczone usługi na rzecz dostawcy unijnego z tytułu dokonywanych w roku 2010 wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność polegająca na otrzymaniu bonusu (premii pieniężnej) nie stanowi wynagrodzenia za świadczenie usług i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem został zawarty w art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Natomiast zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 tej ustawy. Z treści art. 8 ust. 1 wynika, że pojęcie "świadczenie usług" ma bardzo szeroki zakres, nie obejmuje wyłącznie dokonywanie pewnych działań, ale również zaniechania ich poprzez zobowiązania do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. W rozumieniu omawianej regulacji usługa jest transakcją gospodarczą polegającą na wzajemnym świadczeniu stron. Aby uznać określone zdarzenie za odpłatne świadczenie usług strony muszą zobowiązać się do określonego działania lub powstrzymać się od dokonania czynności. W ramach prowadzonej działalności Spółka dokonuje u dostawcy niemieckiego zakupów i w zależności od ich poziomu otrzymuje bonus pieniężny (premię pieniężną). Za usługę w rozumieniu ustawy VAT nie można uznać osiągnięcia przez Spółkę określonej wysokości obrotu.

Zatem otrzymany przez Spółkę bonus (premia pieniężna) nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, bowiem w tym przypadku nie mamy do czynienia ze świadczeniem usług, o którym mowa w art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Uwzględniając powyższe, każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi.

Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w klasyfikacjach statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, o których mowa w art. 5a ustawy o VAT.

Usługa w rozumieniu omawianej regulacji jest transakcją gospodarczą, co oznacza że stosunek prawny łączący strony musi wiązać się że świadczeniem wzajemnym.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi wystąpić stosunek zobowiązaniowy pomiędzy podmiotami biorącymi w nim udział, czyli jedna ze stron musi zobowiązać się do określonego działania bądź powstrzymania się od dokonania określonych czynności (np. w zawartej umowie), a druga do stosownej zapłaty.

Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego wynika, iż Spółka nabywa od firmy z Niemiec towary przeznaczone do dalszej odsprzedaży. Po uzyskaniu obrotu na odpowiednim poziomie Spółka uzyskuje bonus pieniężny (premię pieniężną) z tytułu dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyć. Wartość bonusu obliczana jest przez dostawcę unijnego na podstawie wysokości rocznego obrotu. W grudniu 2010 r. Spółka otrzymała "credit note" przyznającą 2% bonus (premię pieniężną) za obrót w roku 2010 r. Poza transakcją kupna, pomiędzy sprzedającym i kupującym nie doszło do odrębnego od tej transakcji świadczenia nabywcy na rzecz dostawcy towarów. Dokonywanie zakupów nie jest związane w żaden sposób z określonym zachowaniem spółki. Dokonując zakupu towarów u dostawcy unijnego Spółka kieruje się głównie możliwością ich zbycia i osiągnięcia zysku z tytułu realizowanej marży.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy, należy uznać, iż w przedmiotowej sprawie otrzymywana przez Wnioskodawcę premia pieniężna (bonus) od kontrahenta zagranicznego za osiągnięcie określonego pułapu obrotów za 2010 r. przy zakupach nie będzie związane z jakimkolwiek świadczeniem usług przez Wnioskodawcę.

Jak wskazał bowiem Wnioskodawca, nie jest wymagane aby podejmował jakiekolwiek dodatkowe działania, bowiem dokonywanie zakupów nie jest związane w żaden sposób z określonym zachowaniem spółki, poza osiągnięciem określonego pułapu obrotów w określonym czasie. Premia nie jest więc uzależniona od żadnych działań dodatkowych Wnioskodawcy, a zatem nie świadczy on na rzecz kontrahenta zagranicznego usług zmierzających do zwiększenia (intensyfikacji) poziomu sprzedaży towarów i usług lub jakiejkolwiek innej usługi.

Tym samym należy uznać, iż w tym konkretnym przypadku Wnioskodawca otrzymujący premię pieniężne (bonus) nie świadczy na rzecz kontrahenta zagranicznego usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, co w konsekwencji powoduje, że nie mamy w tej sytuacji do czynienia z czynnością podlegającą opodatkowaniu po stronie Wnioskodawcy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.