IBPP3/443-882/10/KO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2010 r. (data wpływu 17 listopada 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 lutego 2011 r. (data wpływu 22 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dostawy, dla której podatnikiem jest nabywca towarów - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie dostawy, dla której podatnikiem jest nabywca towarów.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 15 lutego 2011 r. (data wpływu 22 lutego 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 7 lutego 2011 r. znak IBPP3/443-882/10/KO.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Spółka z o.o. jest odbiorcą towaru dostarczanego jej przez firmę M, mającą stałe miejsce prowadzenia działalności w Holandii. Dostawca firma M jest zarejestrowana w Polsce jako podatnik czynny VAT, nie posiada jednak w Polsce siedziby. Dostawa odbywa się pomiędzy dwoma magazynami: z magazynu położonego w Polsce (M nie jest właścicielem magazynu) do magazynu Spółki położonego w M.

Pismem z dnia 15 lutego 2011 r. Wnioskodawca uzupełnił zaistniały stan faktyczny w następujący sposób:

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy faktury za dostawę towarów dostarczanych do Spółki powinny uwzględniać obowiązującą stawkę podatku.

Czy to odbiorca powinien dokonać sam naliczenia podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Artykuł 106 ustawy VAT wskazuje, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy. Zgodnie z poglądami doktryny: Jeśli podatnik jest zarejestrowany dla celów VAT czy też podatku o charakterze VAT w innym państwie, w którym dana czynność ma miejsce świadczenia, to będzie on wystawiał faktury zgodnie z prawem państwa, w którym jest zarejestrowany i w którym ma miejsce świadczenia dana czynność. Tylko w przypadku, gdy dla czynności dostawy towarów lub świadczenia usług, których miejsce świadczenia znajduje się poza krajem i w tym miejscu (w innym państwie) podatnik świadczący te usługi nie jest zarejestrowany dla celów VAT czy też podatku typu VAT, wówczas podatnik ma obowiązek wystawić tzw. faktury handlowe. Nie zawierają one kwot ani stawek podatku, jak również kwot należności brutto" (Bartosiewicz (Adam, Kubacki Ryszard, komentarz, LEX 2010, Komentarz do art. 106 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, A Bartosiewicz, R. Kubacki, VAT. Komentarz, Lex, 2010, wyd. IV, Stan prawny: 2010.01.01).

W związku z powyższym zdaniem Spółki, skoro firma M, jest zarejestrowana w Polsce jako podatnik czynny VAT potwierdza tym samym, iż jest podatnikiem podatku od towarów i usług, to powinna zgodnie z art. 106 ustawy VAT wystawić za dokonaną dostawę fakturę VAT wraz z obowiązującą stawką podatkową.

W ocenie Wnioskodawcy dostawca towarów - Firma M jako podatnik czynny VAT jest zobowiązana do wystawienia faktury VAT z właściwą stawką podatku. Powyższe wynika z faktu, iż dostawa odbywa się na terytorium RP pomiędzy dwoma magazynami - magazynu M położnego w Polsce do magazynu spółki położnego w M, co potwierdza, iż Firma M ma na terytorium RP stałe miejsce prowadzenia działalności. Co do zasady, podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT należnego jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, tj. podmiot, który samodzielnie prowadzi działalność gospodarczą, np. dokonuje odpłatnej dostawy towarów. W ocenie Wnioskodawcy obowiązek rozliczenia transakcji występuje po stronie M albowiem jest on zarejestrowany jako podatnik czynny VAT i posiada w Polsce magazyn, z którego dokonywana jest dostawa, ma więc na terytorium RP stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Tym samym nie zachodzą wskazane w art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT przesłanki do przyjęcia, iż w przedmiotowej sprawie podatnikiem ma być Spółka.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Co do zasady, podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT należnego jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, tj. podmiot, który samodzielnie prowadzi działalność gospodarczą np. dokonuje odpłatnej dostawy towarów.

Jednakże, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju.

Zapis ten wskazuje na sytuację, w której podatnikiem staje się nabywca towaru, jeśli dokonał on nabycia od dostawcy spoza terenu kraju.

W świetle powyższego, w przypadku nabycia przez Wnioskodawcę części elekrtonicznych od firmy M wskazać można dwóch podatników: Dostawcę (na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT) oraz Wnioskodawcę (na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT). Jednakże racjonalna wykładnia, a w konsekwencji racjonalne zastosowanie przepisów, nie może prowadzić do sytuacji, w której jedna transakcja zostanie dwukrotnie opodatkowana tym samym podatkiem przez dwie strony transakcji.

Zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy o VAT ww. przepisu art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT nie stosuje się w przypadku świadczenia usług i dostawy towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju, z wyjątkiem świadczenia usług, do których stosuje się art. 28b oraz dostawy gazu w systemie gazowym, energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, energii cieplnej lub chłodniczej przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca lub nabywca towarów.

Równocześnie należy zauważyć, iż zgodnie z art. 17 ust. 5 pkt 1 ustawy o VAT przepis art. 17 ust. 1 pkt 5 ma zastosowanie jeżeli nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności lub stałe miejsce zamieszkania na terytorium kraju, albo osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 6.

Zatem w myśl ww. regulacji podmiotem zobowiązanym do zapłaty podatku VAT na terytorium Polski będzie nabywca towaru, o którym mowa w art. 17 ust. 5. Przepis ten znajdzie zastosowanie, gdy łącznie będą spełnione następujące warunki:

Przy spełnieniu powyższych warunków niezbędnych do zastosowania regulacji art. 17 ust. 1 pkt 5 cytowanej ustawy podatnikiem z tytułu dostawy towarów dokonanej przez przedsiębiorcę zagranicznego na rzecz polskiego odbiorcy będzie ten ostatni podmiot.

Analogiczne rozwiązania zostały zawarte w postanowieniach art. 194 Dyrektywy 2006/112/WE RADY z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1 z późn. zm.), stanowiącego, iż w przypadku gdy podlegająca opodatkowaniu dostawa towarów lub świadczenie usług jest dokonywane przez podatnika niemającego siedziby w państwie członkowskim, w którym VAT jest należny, państwa członkowskie mogą postanowić, że osobą zobowiązaną do zapłaty VAT jest odbiorca towarów lub usługobiorca.

Zgodnie z art. 194 Dyrektywy mechanizm zobowiązania nabywcy towarów lub usługobiorcy do zapłaty podatku w trybie samoobliczenia jest dopuszczalnym rozwiązaniem, które może być stosowane przez państwa członkowskie stosunku do wszelkich dostaw towarów i świadczenia usług na terenie danego kraju przez podmioty nieposiadające w nim siedziby.

Stosownie do art. 106 ust. 7 ustawy o VAT w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego wynika, iż Firma M ma siedzibę w Holandii. W Polsce jest zarejestrowana jako podatnik czynny VAT. Firma M nie posiada w Polsce siedziby. Firma M dostarczając materiały Wnioskodawcy wystawia fakturę z adnotacją, że Wnioskodawca powinien dokonać samonaliczenia podatku VAT.

Zatem mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołany stan prawny należy stwierdzić, iż to Wnioskodawca (nabywca) będzie zobowiązany do rozliczenia podatku VAT na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w odniesieniu do dostawy części elektronicznych dokonywanej przez firmę M mającej siedzibę w Holandii, co winno zostać udokumentowane wystawieniem faktury wewnętrznej. Firma M bowiem jak wynika z faktury, którą otrzymał Wnioskodawca nie rozliczyła podatku od wykonanej w Polsce dostawy na rzecz Wnioskodawcy. Zauważyć bowiem należy, iż art. 17 ust. 2 ustawy stanowi, że z odwróconego mechanizmu rozliczania podatku (ang. reverse charge mechanism), w którym podatek ten jest rozliczany przez nabywcę, a nie świadczącego, nie stosuje się w przypadku usług i towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju. Jeżeli dostawca zagraniczny ma taką wolę, wówczas sam - zgodnie z ogólnymi zasadami - rozlicza podatek od wykonanej w Polsce dostawy. W związku z powyższym faktury wystawione przez dostawce zagranicznego tylko wówczas będą zawierały stawki i kwoty podatku od towarów i usług, jeżeli dostawca ten zdecydował się z własnej woli na rozliczenie podatku od dostawy dokonanej na terytorium Polski.

W związku z powyższym tylko w sytuacji, gdyby firma M dokonała rozliczenia podatku na terytorium kraju na Wnioskodawcy nie ciążyłby obowiązek rozliczenia podatku od towarów i usług od przedmiotowej dostawy części elektronicznych dokonanej na jego rzecz.

Związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy jednak zauważyć, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego.

Końcowo należy zauważyć, iż zgodnie z brzmieniem art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, na pisemny wniosek zainteresowanego i w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną) wydaje Minister właściwy do spraw finansów publicznych. W świetle powyższego niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków prawnych dla kontrahenta Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.